Hey! Wanna be my friend?(only Stormtail)

Lionclaw liep rustig langs de stromende rivier. Hij dacht eens rustig na. Want daar had hij inmiddels lang de tijd niet voor gehad. Hij had het veel te druk gehad met de Clan voeden. Want Bladkaal kwam steeds dichterbij. En dan zou de rivier bevroren zijn en de verse prooi allemaal dood gevroren. Hij had dus veel zorgen aan zijn hoofd. Hij wou absoluut iet arrogant overkomen als hij zijn gedachten voor liet komen inplaats van de clan. De clan gaat altijd voor. Had hij met zichzelf afgesproken. Hij ging naast de rivier zitten en keek naar zijn spiegelbeeld. Hij dacht: Ik ben Lionclaw. Een groot krijger van de Riverclan. Ik heb een Apprentice en zal haar trainen zodat ze een groot krijger word. Hij deed er alles aan om de clan tevreden te houden. Hij was daar zo druk mee bezig dat hij nooit echt tijd had gehad om vrienden te kunnen maken en andere krijgers te ontmoeten. Zijn droom was om ooit iets groots voor de clan te doen. Het maakte hem niet uit wat dat was. Als de clan het maar zo groot en dapper was dat hij voor altijd een gerespecteerd warrior was. Maar ja. Zoals de meeste dromen kwam die droom waarschijnlijk niet uit. Hij besloot te gaan jagen. Hij concentreerde zich op een geluid van zijn prooi. Hij hoorde een hele tijd niks. Hij doezelde toen een beetje weg. Maar nij een geritsel in de struiken keek hij op. Toen snoof hij de lucht op. Hij rook een grote haas. Hij dook naar de gron en zette zijn langharige zwartwitte poten steeds een kein stukje verder. Zijn buik sleurde over de grond. De wind waaide zijn kant op. Daarom kon de haast hem in elk geval niet ruiken. Maar als hij niet op zal passen zal de haas hem well horen. Toen hij twee staartlengten van het dier af was sprong hij met een snelle beweging op het dier. Toen beet hij het dier in zijn nek waar de slag ader zit. Hij liep terug naar waar hij eerst was. Maar nu zat daar opeens een andere kat! Meer wel van zijn clan. Hij rook de geur van zijn Deputy Stormtail. Hij liep naar de kater toe en ging naast hem zittten bij de rivier. Hij legde zin pas gevangen prooi op de grond en zei:"Hoi, Ik ben Lionclaw. Wat doe jij hier zo alleen?" Terwijl hij wachtte oip antwoord likte hij de restjes bloed van zijn poot. Toen hij de haas had gevangen was hij met zijn poot in een doorn getrapt. Hij keek nara de overkant van de rivier. En dacht aan Dreamheart. Zou ze ook wat in mij zien? Dacht hij in zichzelf. Toen wende hij zich weer op de kater.

Stormtail was die ochtend wat aan de late kant geweest met de patrouille maar dat was niet zo erg, het was nu op pad en dat was het belangrijkste. Hij zuchtte even, nu liep hij tussen de bomen door voor zijn eigen jachtpatrouille. De clan ging altijd voor en wat er ook gebeurde. Het belangrijkst dat de clan veilig was. Bladeren ritselde onder zijn massiefe poten. Een guur winde waaide door de takken heen, het werd steeds kouder in het woud. Niet lang zou het meer duren en het werd bladval, deze bladgroen was in het begin bloedverhittend heet geweest maar nu was het bijna ijskoud af en toe. Stormtail vond het vreemd, maar ook weer niet want het liep tegen zijn einde aan al was het nog vroeg voor de kou. Een vogeltje deed Stormtail opkijken. Het was klein, en te snel voor hem want het vloog al weer weg bij het gezien hebben van een flits van de grote kater. Stormtail had redenlijke vangst gehad die hij ergens verderop had begraven. Zijn poten lieten zich mee voeren naar de waterval. Je hoorde het water in de vertte naar beneden kletteren van de rots af. Stormtail ging langs de rand van de rivier zitten. Maar opeens ving hij een geur op,, gelukkig van zijn eigen clan. En zo te ruiken was het Lionclaw, een goede warrior van hun clan die goede resultaten vergde. Stormtail blik dwaalde naar het water waar af en toe een vis voorbij schoot. Hij keek op toen hij merkte dat Lionclaw terug kwam van waar hij geweest was, zo te zien van een jacht. Hij had een bloedend haas in zijn bek en gooide die naast hem neer. Terwijl hij bij Stormtail kwam zitten had hij gevraagd: "Hoi, Ik ben Lionclaw. Wat doe jij hier zo alleen?" Stormtail keek de kater vriendelijk en rustig aan. '' Goedenmiddag Lionclaw. Ik ken je naam hoor je hoeft je niet voor te stellen. Ik ga er van uit dat je mij ook wel kent, en wat ik hier doe? Ach gewoon even een jachtpatrouille die me naar de waterval heeft geleid. Mijn leven leiden zoals elke normale goede dag.'' Het musje dat hij eerder had gezien vloog een paar meter boven hun over. Het deed Stormtail opkijken hij zag het vogeltje verder vliegen naar de horizon tot het een puntje was in de verte die oploste in het niets toen het ver genoeg was, hij keek er gemoedenlijk naar. Daarna wende hij zijn wijze vertrouwenlijke blik weer op Lionclaw.

'' Goedenmiddag Lionclaw. Ik ken je naam hoor je hoeft je niet voor te stellen. Ik ga er van uit dat je mij ook wel kent, en wat ik hier doe? Ach gewoon even een jachtpatrouille die me naar de waterval heeft geleid. Mijn leven leiden zoals elke normale goede dag.'' KLonk het in de oren van de zwart witte kater. Hij glimlachtte en boog zijn kop toen uit respect voor de deputy. Lionclaw respecteerde eigelijk al zijn clanmembers. Van kit tot leider. Hij keek naar Stormtail en zei:"Toen ik nog een kit was heb ik iets geleerd. Iedereen is dapper en moedig op zijn eigen manier. Je moet iedereen van de Clan respecteren. Van kit tot leider." Die woorden kwamen erg wijs uit zijn mond. Wijzer dan hij had verwacht. Toen dacht hij weer aan Dreamheart. Hij kon haar maar niet uit zijn kop krijgen! Ze was zo mooi, Loyaal, en zachtaardig! Toen bedacht hij zich dat Stormtail een grote liefde had. Moussefur. "Stormtail, Hoe heb jij Moussefur haar hart verovert? Het is prive ik weet het. Je hoeft het ook niet te vertellen als je niet wilt."
Toen keek hij naar zijn poot. Zijn poot kussentje was helemaal uitgescheurt en deed verschrikkelijk pijn. Hij zou later wel naar de med cat gaan.

-flut im rlly sorry-

Het water ruisde door de rivier heen, golfjes kletste tegen de waterkant. Het was een mooi gezicht, het water leek je geest te verhelderen. Lionclaw zei tegen hem, "Toen ik nog een kit was heb ik iets geleerd. Iedereen is dapper en moedig op zijn eigen manier. Je moet iedereen van de Clan respecteren. Van kit tot leider." Het verbaasde Stormtail een beetje dat deze kater zo wijs was, of het kwam er voor hem gewoon wijzer uit dat hij verwachtte. maar hij antwoorde, '' Dat is meer dan waar Lionclaw, heel wijs van je. En respect is daar het balangrijkste van. Wees wie je bent en doe je niet anders voor. Want anders kunnen katten je ook niet respecteren. Moed, is enkel wat je van binnen bent en ziet, of je hart echt puur goed is. Een kat die over zichzelf twijfelt, of duister word. Zal ook nooit moedig worden omdat hij altijd vlucht voor de waarheid, dat is wat je angstig maakt.'' Stormtail sprak altijd recht uit zijn hart, dat was wat hem maakte zoals hij was. Hij wilde altijd het beste voor iedereen. Hij keek naar de kater die naast hem zat, hij had een dromerige blik in zijn ogen. Stormtail moest een beetje grinneken omdat hij herkende wat de blik betekende, het was ook de volgende vraag die er op volgde. "Stormtail, Hoe heb jij Moussefur haar hart verovert? Het is prive ik weet het. Je hoeft het ook niet te vertellen als je niet wilt." Stormtail zuchtte even genietend van de situatie. Hij wilde hem het wel vertellen. '' Wie is de gellukige Lionclaw? Zit je daarom zo te dromen?!.*Grinnik* .Maar hoe ik haar hart heb verovert? Hmhmh, veroveren kan ik het niet noemen hoor. Je moet bij die gene zoals ik al zei gewoon helemaal jezelf zijn zodat ze je waren ik ziet. Als ze die leuk vind zit je gerrand. Als je haar nou je liefde verteld als jullie elkaar echt écht goed kennen vertel je dat je van haar houd. Bij mij leerde ik Mousefur eerst heel goed kennen. Met name heb ik een hele nacht bij haar gezeten bij de kleine stroom. Erg romantisch, maar daar heb ik het niet verteld. Neee, ik heb haar een keer tegen het eind van de middag gevolgd naar de hooglanden. Het zonnetje begon langzaam onder te gaan waardoor alles een oranje ramoantische gloed kreeg. Ik was zenuwachtig en wist het ook nog niet zeker, maar heb het haar verteld uiteindelijk. Het was een van de mooiste momenten uit mijn leven, samen met toen de kits geboren werden.'' Hij was klaar met zijn lange spraakwaterval, maar was tevreden met wat hij gezecht had.

'' Wie is de gellukige Lionclaw? Zit je daarom zo te dromen?!.*Grinnik* .Maar hoe ik haar hart heb verovert? Hmhmh, veroveren kan ik het niet noemen hoor. Je moet bij die gene zoals ik al zei gewoon helemaal jezelf zijn zodat ze je waren ik ziet. Als ze die leuk vind zit je gerrand. Als je haar nou je liefde verteld als jullie elkaar echt écht goed kennen vertel je dat je van haar houd. Bij mij leerde ik Mousefur eerst heel goed kennen. Met name heb ik een hele nacht bij haar gezeten bij de kleine stroom. Erg romantisch, maar daar heb ik het niet verteld. Neee, ik heb haar een keer tegen het eind van de middag gevolgd naar de hooglanden. Het zonnetje begon langzaam onder te gaan waardoor alles een oranje ramoantische gloed kreeg. Ik was zenuwachtig en wist het ook nog niet zeker, maar heb het haar verteld uiteindelijk. Het was een van de mooiste momenten uit mijn leven, samen met toen de kits geboren werden.'' Zei de wijze deputy Stormtail. " Degene waarmee ik mijn leven wil delen is Dreamheart. Zij is mijn alles en zonder haar zou ik niet willen bestaan." Hij had vast nooit kans op haar. Maar er was ook nog iets anders waar hij dacht. Had hij nu eindelijk een vriend gevonden? Een vriend waarmee hij alles kon delen? Dat het de Deputy was maakte niks uit. Hij is ook een kat net als iedereen. Zelfs Crookedstar, de grote leider was ook net als iedereen. Ookal had hij negen levens. Lionclaw voelde zich blij. Vriendschap voelde fijn. Dit was nu zijn eerste vriend.