Devils Daughter ||

‘Ben je weer met hem?’ Sliste ze, haar blik uitdagend. ‘Ja, dat ben ik.’ Sprak ik haar toe, niet merkend hoe bedroefd ik me net had gevoeld. Nagini volgde haar weg naar het bed, waar ze over Draco heen kroop. ‘Bang, ben je.’ Haar gesis was gericht naar de Malfoy jongen. Ik hoorde haar zacht grinniken. ‘Nagini, vanwaar dit bezoekje?’ Sliste ik uitdagend terug. ‘Hm, ik kwam een kort bericht geven. Je vader heeft een ongeluk gehad, Mary. Hij is zwak..’ Ik schrok me rot. ‘Tijd zal hem beter maken, maar hij moet veilig blijven, je zal hem niet meer zien.’ Haar constante gepraat had een ‘shh’ ondertoon. ‘Ik moet nu gaan, Mary.’ Sliste ze weer, waarna ze met een korte lichtflits verdween in het niets. Draco zat doodstil toe te kijken. ‘Wat zei ze?’ Na tot leven gekomen te zijn, keek hij me vragend aan. ‘Mijn vader heeft een ongeluk gehad. Het is een kwestie van tijd tot hij weer sterk genoeg is.’ Mompelde ik, Draco knikte. ‘Wat vaker Rio de Janeiro dan maar?’ grinnikte hij, ook een lachje kwam uit mijn mond waarna ik weer naast hem ging zitten.
Zijn adem kietelde in mijn nek, toen hij zijn lippen op mijn huid drukte. De kusjes waren zo licht dat ik verlangde naar meer. Opeens deed Draco het iets ruwer dan eerst, hij legde me neer op het bed, en hing weer boven me. Toen hij met zijn lippen een bepaald plekje raakte, ontsnapte er een zachte kreun uit mijn mond. Beschaamt sloeg ik mijn ogen neer, terwijl Draco me grijnzend aankeek. ‘Don’t speak.’ Zei hij toen ik op het punt stond me te verontschuldigen.
Zijn vingers vonden een weg over mijn hele lichaam, elke aanraking die hij gaf liet tintelingen achter. Draco kuste me op de rand van mijn shirt, waarna ik mijn ogen sloot van genot. De aanrakingen waren zo fijn, zo teder, iets wat Harry en Ron vast nooit hadden verwacht van ‘Malfoy’. Met een schok dacht ik aan Ron, en bepaalde dat, dat toch nooit wat ging worden.
Diep in gedachte, drukte de blonde jongen opeens een kus op mijn lippen. Met een grinnik rolde hij langs me heen, en viel op het bed. ‘Imma master with girls,’ hij maakte een kassa geluid bij zijn overdreven Amerikaanse accent. Ik trok een wenkbrauw omhoog, en ademde diep uit. ‘Nou ik ga er vandoor.’ Terwijl ik mijn lichaam omhoog hief, gaf ik Draco nog een knuffel. ‘Bye, see ya soon honey.’ Mompelde ik nog, terwijl ik op mijn benen ging staan, nog een keertje naar hem knipoogde en toen weg liep.

De frisse lucht sloeg op me in als een bom, eindelijk uit het muffige kasteel. Harry en Ron waren nergens te bekennen, en Hermione was naar de bibliotheek, dus ik kon net zo goed even naar buiten gaan. Dicht bij het huisje van Hagrid, was een meer, had Hermione me verteld. Ze had gezegd dat daar heel veel dieren kwamen, iets wat maar beter was met wat ik nu van plan was te gaan doen. Aan de rand van het meer lagen kiezelsteentjes, ik ging er kalm op zitten en staarde een tijdje naar het water. Tot achter mij geritsel klonk, razendsnel draaide ik me op, stak mijn wand voor me uit en gilde de woorden ‘Imperius’ Ik richtte mijn langzaam uit de bosjes, op de grijs grauwe kiezels. Vanuit het dichte bladerdak kwam een konijn, zijn poten sleepten over de grond, terwijl zijn lichaam werd bestuurd door mij.

Een plotseling gezang deed me opschrikken, maar Padma Patil had het konijn al gezien. Met schok schreeuwde ik ‘Avis Oppugno,’ waarna een zestal vogels op haar afvlogen, en met enorme kracht achter haar aan zaten. Het konijn lag nog beduusd op de grond, terwijl ik zachtjes over het kopje streek. ‘Jij word wel weer beter.’ Fluisterde ik zachtjes, waarna ik het slappe lichaampje oppakte en het naar the Dark Forest droeg.
Eenmaal omgedraaid liep ik naar het water en waste mijn handen. Toch trok ik opnieuw mijn wand uit mijn zak, om hem voor me uit te steken. ‘Aguamenti!’ Klonk mijn stem, de stilte verbrekend. Een waterstraal schoot van de punt van mijn wand. Zelfvoldaan beëindigde ik de spreuk, ‘Diffindo!’ Was het volgende woord dat uit mijn mond schoot, en verderop werden de takken van een boom door elkaar gesneden leek het haast. Aan het einde zei ik zachtjes ‘Deletrius’ om de spreuken van mijn wand af te wissen, en ging weer zitten. Dit moest ik zeker vaker gaan doen.

Met een overdreven luide zucht, liet ik me op de rode Gryffindor bank zakken. Waar waren die sukkels? Een beetje levenloos speelde ik met mijn ravenzwarte haren, af en toe draaide ik met mijn vinger om een van de lange, glanzende plukken.
Met grote stampvoetende passen kwam iemand de Commonroom binnen, verbaasd keek ik naar het gezicht dat boven me hing. ‘’Kom je even mee lopen, Mary?’’ Vroeg Harry, zijn gezicht stond een beetje kwaad. Verbaasd knikte ik, ‘’whats up?’’ Vroeg ik toen we langs de binnenplaats liepen. ‘’That’s up,’’ zijn blik gleed naar de buttons. Er stond met grote letters op “Potter stinks” met een grinnik keek ik naar Harry. ‘’Ben je daar echt boos over?’’ Vroegen mijn stem. Hij zuchtte, waarna hij me mee trok naar Cedric die ergens op een bankje lag. Hij was ook een van de deelnemers. ‘’Cedric, kun je even komen?’’ Vroeg Harry gestrest.
Met mijn elleboog gaf ik Cedric een stoot toen hij Harry uitlachte door te grinniken om iets wat zijn vrienden zeiden. Harry zei iets over draken, het intresseerde me niet echt, en daarom bleef ik wachten tot Potter weer weg liep. Iets in me zie dat het niet goed was dat Harry zo kwaad naar Ron toeliep. ‘’Je bent echt een eikel, wist je dat?’’ Ron keek van mij naar Harry, en met een tinteling in mijn maag richtte ik mijn blik op iets anders. ‘’Ja, nog wat anders te zeggen?’’ Mompelde Ron kwaad, waarna hij verder liep tussen mij en Harry in.
De hand van de Weasley gleed rakelings langs de mijne, en ongecontroleerd genoot ik van de aanraking. Harry draaide zich weer om, en opeens klonk de stem van Draco als muziek in mijn oren. ‘’Hey Potter,’’ zijn toontje stond me niet aan. En toen onze ogen ontmoette keek ik hem waarschuwend aan, maar hij negeerde me.
“Mijn vader en ik hebben gewed, weetje.’’ Opeens viel Harry uit, “het kan me geen reet schelen wat jou vader zegt.’’ Schreeuwde hij, terwijl hij een pas dichterbij zette waardoor ik hem tegen hield door aan zijn arm te rukken. Zelf stapte ik naar voren, en liep op Draco af. “Liefje, wees alsjeblieft een beetje aardig, tegen mijn goede vriend.’’ Fluisterde ik zwoel in zijn oor, waarna mijn vingers over zijn kaaklijn streelde. Hij trilde bij mijn aanraking, en slikte. “Good boy,” Fluisterde ik weer zachtjes, en daarna keek ik terug naar Harry.
“Dankje broertje,’’ kwam er luid uit mijn keel. Maar toen we ons omdraaide om weg te lopen, hoorde ik iemand zijn wand opheffen. Met een ruk draaide ik me om, en zonder te spreken liet ik Draco’s wand uit zijn handen zwiepen. Barto Krenck Junior dacht hier blijkbaar anders over, en veranderde hem met een simpele zwiep in een fret. Ik rolde met mijn ogen, uitslover, moest het altijd beter doen dan The Lords daughter. Harry begon te lachen, maar ik kon alleen strak toekijken. Voordat Minerva de spreuk ongedaan kon maken, sprak ik zachtjes de woorden uit om het om te keren. Draco veranderde weer in zijn normale zelf, en het warrige haar zag er weer sexy uit.
Met een zoet glimlachje keek ik naar Draco die woedend naar Madeye keek, op een gegeven moment werd Harry meegenomen door Barto Junior, en bleef ik achter. Met een klein hupje kwam ik terecht bij Draco.
‘’Dag lieverd, hoe was het frettenleven?’’ Mompelde mijn stem terwijl ik een arm om hem heen sloeg. Hij grijnsde droog, en nam me in zijn armen. Iedereen dacht natuurlijk dat het een gewone broeder en zuster liefde was, maar dat was het niet. We waren eerder speeltjes – uitprobeersels van elkaar. Draco draaide een rondje met me in zijn armen, en zette me toen neer op een rotsblok. Pansy Parkinson ging naast me zitten, en keek me arrogant aan, waardoor ik nogmaals met mijn ogen rolde. Wat had dat wijf, we waren toch alleen broer en zus? Nouja, gefakete dan. Normaal zou ik geen concurentie voor haar moeten vormen.

Ik knipperde liefelijk met mijn ogen en richtte mijn blik toen naar Cedric. Ook zijn ogen waren op mij gericht, met een speels glimlachje keek ik weg. Blijkbaar had Draco het gezien, en nu sloeg hij een beetje bezitterig zijn arm om me heen, waarna ik hem lachend wegduwde. “Draco, je denkt toch niet echt?’’ Hij grijsde, “wie weet. Je hebt ook aardig aangepapt met Harry, Ron en Hermione.” Mijn blik vertrok, hij wist dat ik geen keus had en nu zette hij me mooi voorschut voor de Slytherins; mijn eigenlijke thuisbasis.
“Pas maar op liefje,’’ siste ik in zijn oor, waarna een tik tegen zijn hoofd volgde. Kwaad stond ik op, en liep stampvoetend richting Cedric, waar ik expres verleidelijk naast hem zitten. “Hallo Cedric,’’ giechelde ik meisjesachtig in zijn oor. Hij leek dit wel op prijs te stellen, en sloeg een arm rond mijn middel. Met arrogante, en zelfvoldane blik richtte ik mijn blik naar Draco, die kwaad naar ons keek. “Told ya so,’’ vormde ik met mijn lippen. En keerde me naar het gesprek van de Hufflepuffs.