La vida loca

Onderwerp: La vida loca zo 3 apr 2016 - 0:59

Voor een kleine kitten zuchtte de kater nogal vaak, hij merkte dat laatst op toen hij een dag niet probeerde te zuchten. Het was zwaar en vermoeiend geweest. Bovendien hadden katten aardig tegen hem gedaan en hadden ze gedacht dat hij hen mocht. Het was vreemd en zeker niet voor herhaling vatbaar. Daarbij was het niet eens zijn eigen schuld dat hij vaak zuchtte, de sukkels aan het begin van alle leven hadden niet al teveel variaties bedacht om te laten zien dat iemand een weirdo, sukkel, domkop, oninteressante, of gewoon uitermate nutteloze kat was. Cold moest dus wel constant zuchten en met zijn ogen rollen om het zijn clan genoten duidelijk te maken. Perfect zijn is niet altijd even makkelijk.

[Open

Onderwerp: Re: La vida loca di 5 apr 2016 - 15:00

De Bloodclan was weg! Het gevecht was gedaan en Thunderclan was weer vrij, al zou het waarschijnlijk nog wel even duren voor alles weer normaal werd. De rosse kitten had nog steeds moeite om gewoon rond te lopen zonder doodsbang te zijn. Redkit verwachtte ieder moment een Bloodclanner die voorbij liep en naar haar snauwde. In ieder geval werd het weer weer mooier. Het was Newleaf, de bomen begonnen weer te bloeien en de geur van bloemen hing in de lucht.

Onderwerp: Re: La vida loca di 5 apr 2016 - 15:16

De jonge warrior kwam het kamp in lopen. Ze was gaan jagen en had een muisje en een klein vogeltje gevangen. Rain trippelde gelijk naar de prooi stapel waar ze de verse prooi liet vallen. De kattin keek even om zich toen haar blik gelijk op een zwart wit kitten viel.
Rustig trippelde ze naar het katje toe. Dichterbij komend herkende ze hem als Coldkit. Ze minderde vaart terwijl ze dichtbij kwam.
"Hallo Coldkit," begroette ze de kitten aardig.
Ze ging zitten waarna ze haar dikke staart om haar poten sloeg.
"Hoe gaat het?" Vroeg ze rustig.
Haar blauwe keken neer op het katje. Kittens had ze altijd al leuk gevonden. Haar eigen tijd als kitten was dan ook erg fijn geweest.

Onderwerp: Re: La vida loca za 23 apr 2016 - 14:43

Ook vandaag had Starclan blijkbaar besloten zijn geduld te testen, een rode poes van ongeveer dubbel zijn leeftijd leek angstig heen en weer te lopen, en net toen de jonge kater besloten had om er iets van te zeggen werd hij aangesproken. Langzaam keerde hij zijn hoofd om met een dodende blik naar zijn belager te kijken. Een warrior, great. "Geweldig," Mompelde hij sarcastisch in antwoord, waarna hij naar het rode poesje paradeerde. Hij mocht dan wel klein zijn, maar Cold wist precies wat hij wilde, en dat straalde hij ook uit. Zo ook nu.

Onderwerp: Re: La vida loca