Old friend?

Applenose was naar het oude Skyclan territorium gelopen. Waarom ze daarna toe was gegaan wist ze niet zeker... Misschien omdat ze even alleen wilde zijn? Ja, misschien daarom. Ze wilde even alles op een rijtje zetten van wat er de laatste tijd allemaal gebeurt was. Het was allemaal zo snel gegaan de laatste tijd. Bloodclan was eindelijk verjaagd en daar was ze heel erg blij om, maar toch... Er was iets waar ze minder blij om was. Het was namelijk al heel lang geleden dat ze haar vriend Cyber had gezien. Ze miste hem, alleen ze wist niet zeker of hij wel echt haar vriend was... Ze had gezien waar tot Bloodclan katten in staat waren. Ze waren harteloze wezens. Maar was Cyber dat dan ook? Applenose zuchtte diep, ze wist het allemaal niet meer... Ze plofte neer op de grond waardoor er wat stof opwaaide. Toen de wind van richting veranderde drong de geur van Bloodclan haar neus binnen. Meteen klapte ze haar nagels uit en rezen haar haren omhoog. "Kom te voorschijn jij vieze kittypet!" riep ze boos terwijl ze oplettend om zich heen keek. Door de woedde die in haar was opgeborreld had ze niet door dat de geur eigenlijk van haar vriend Cyber was.

-Cyber

Cyber was uit de buurt gebleven van het tweede gevecht van bloodclan x thunderclan. Na het eerste gevecht had Zira gezien dat Cyber en Applenose vrienden waren en hij wou niet het risico lopen tegen applenose te moeten vechten. Hij wou de poes geen pijn doen, maar als Zira had gezien dat hij niet wou vechten tegen haar, haar misschien zelfs helpen... was hij de clan uit gesmeten... of erger. Wel was hij vaak in de buurt van thunderclan gaan rondhangen, in de hoop Applenose nog eens te zien, maar telkens waren ze elkaar misgelopen. Vandaag had hij haar wel gezien, maar ze leek niet van plan binnen de grenzen te blijven van haar territorium. Dus zonder iets te zeggen besloot de brede kater de poes te volgen, tot hier. Tot de wastelands. Hij keek vanachter een ver-aste boomstronk, die waar hij vroeger met skinnylove afspraken had gemaakt voor ze stierf, naar Applenose. 'Kom te voorschijn jij vieze kittypet' Cyber voelde zich oprecht gekwetst. "Ten eerste, ik ben geen kittypet. Ten tweede.. you don't remember me?" het klonk wat verbaasd, met dat verbaasd toontje bedoelde hij de gekwetstheid te verbergen. Hij kwam vanachter de boomstam gesprongen, zo over de boomstam heen en liep enkele pootstappen dichterbij Applenose.

"Ten eerste, ik ben geen kittypet. Ten tweede.. you don't remember me?" klonk een verbaasde, maar bekende stem. Geschrokken en verbaasd keek Applenose naar de zwart-witte kater die tevoorschijn kwam vanachter een boomstronk. Het was Cyber! Aan de ene kant was Applenose super blij om hem te zien, maar aan de andere kant was ze boos. Ze was niet perse boos op hem, nee. Ze was eerder boos op Bloodclan, de clan waar hij bij hoorde. Toen Cyber enkele pootstappen dichterbij kwam grauwde Applenose naar haar oude vriend. "Hoe weet ik dat ik je kan vertrouwen?" vroeg ze aan Cyber met een emotieloze stem. "Ik heb gezien wat Bloodclankatten aanrichtten, ze zijn harteloze wezens. Hoe weet ik dat jij dat ook niet zo geworden bent?" vroeg ze vervolgens. Ze keek haar oude vriend strak aan terwijl ze wachtte op een antwoord. Ze wilde uit zijn mond horen of hij ook een harteloze moordenaar was geworden. Ze hoopte van niet, maar nadat ze met eigen ogen had gezien wat Bloodclankatten deden was ze nergens meer zeker van. Ze wist niet eens meer zeker of ze Cyber wel kon vertrouwen en dat terwijl hij een van haar beste vrienden was.

Hij stond nog steeds verbaasd naar Applenose te kijken, een kleine stilte tussen hen. 'Hoe weet ik dat ik je kan vertrouwen?' Vroeg de poes emotieloos. Cyber haalde diep adem "Omdat we vrienden zijn, ik heb je toch niet aangevallen?" zei hij, bijna snerpend omdat hij dacht dat de poes nu wel dom bezig was. "Ik ben anders. Ik geef om bepaalde katten." Siste hij boos wordend "Ik heb de kittens toch beschermd?" Hij keek de poes zelfverzekerd aan, zeker haar vertrouwen terug weten te winnen. Het was waar, de bloodclan had de thunderclan aangevallen en in het eerste gevecht zelfs overgenomen. Maar bij het tweede gevecht had hij zich erbuiten gehouden, dat moest de poes toch gemerkt hebben?