New

Het was haast gek hier te komen, wetende hoe vaak hij al in de problemen was gekomen vanwege deze plek. Te veel vrienden gemaakt, te veel sociale interactie, en mensen wat was het leuk geweest. Vandaar ook dat, ook al had hij nu een voorbeeldfunctie en hoorde hij zich goed te gedragen, de kater hier nog steeds kwam. Bovendien was het handig om de andere clans een beetje te kennen, met ze te praten, te kunnen voorspellen. Dat was dan ook wat hij hier deed, mocht iemand het hem vragen, als het hem niet gevraagd werd was hij gewoon aan het socializen, want een kat moest toch wat.

- Swallowpaw first

_{Het is geen makkelijk leven als je koppig bent. Zo was het voor Swallowpaw ook. Ondanks dat er nadrukkelijk was gezegd dat ze ín het kamp moest blijven, zodat ze niet nog erger ziek werd, was ze er weer eens tussenuit gesneaked. Zij had toch ook frisse lucht nodig, of wat? Dat was haar mening tenminste. Zelfs Hazelkit zei dat ze in het kamp moest blijven, maar niemand kon haar leiden. En Claw al helemaal niet. Oké, ze luisterde wel naar Mistpaw, want die was Medicine Cat Apprentice. Maar die was nu ergens kruiden aan het zoeken, dus was Swallowpaw eventjes weg. Eventjes maar. Het zou heus niet lang duren. Promise. Ze was hier één keer eerder met Jewelgleam geweest, en ze vond dit echt een te gave plek. De Fourtrees. Het verzamelpunt van alle katten van elke Clan. Echter deed Thunderclan niet meer mee aan die poespas. Schuld van Claw, die echt een keer moest ophoepelen. De zwarte poes snifte. Ze had een nare kriebel in haar neus en keel, en had soms neigingen om te niezen. Toch ploeterde ze verder door de sneeuw, totdat ze bij de plek was gekomen. Helaas was ze niet alleen. Een grote tabby kater stond met zijn rug naar haar toegekeerd. Oké dan, gezelschap. Swallowpaw besloot deze te negeren en richting huis te gaan. Ze was misschien nu wel zo lang weg dat ze het gingen opmerken. Een vervelende nieskriebel kwam nog ietsjes erger in haar neus. "Ha..Ha..Ha..Hatsjie!" Oeps. Ze zou willen dat ze onopgemerkt bleef, alleen was deze nies wel erg hard. Waarschijnlijk wist nu het hele bos waar ze zich bevond.}

Zijn socializing plan viel een beetje in het water toen er niemand leek te zijn. Dit deed de grote kater zuchten, want juist aan het feit dat hier niemand leek te zijn kon je merken dat er dingen fout zaten in het woud. Dingen die hier niet hoorden leken de macht te hebben, en zeker de Bloodclanners die samenvochten met de Thunderclanners leek hem niet iets wat normaal was. Het baarde de kater meer zorgen dan hij durfde toe te geven, zeker nu het zijn beurt, en taak, was om zich zorgen te maken.
Voor lang hoefde dat echter niet, want een nies deed hem opschrikken en glimlachen. Toch nog iémand dan. Beter dan niets, en met die gedachte draaide hij zich om en spotte al snel de zwarte kat die snel opviel in het witte landschap. Vragend keek hij haar aan, zij kreeg het initiatief, aangezien ze eruit zag alsof ze net weg had willen gaan. Van zulke belangrijke zaken wilde de kater haar niet houden.

_{Nadat ze geniest had, draaide ze zich langzaam om, richting de andere kat. Die keek haar vragend aan, en onzeker draaide Swallowpaw met haar oren. Ze kende de andere clans niet zo goed, maar sinds het gevecht met Shadowclan wist ze wel hoe die roken, en dit was dus waarschijnlijk een Shadowclanner. En die waren haar niet zo vriendelijk gezind, dacht ze. Echter leek deze kater haar wel vriendelijk, dus besloot Swallowpaw haar bek maar open te trekken. "Hoi", miauwde ze, met iets van onzekerheid in haar stem. Wist zij veel of deze kat opzoek was naar oorlog of naar iets anders. "Wie ben jij?" miauwde de zwarte poes vervolgens. Als deze kat vijandig was, dan zou ze het zo wel merken, en dan moest ze het op rennen zetten.}

De poes leek niet zozeer verlegen, eerder nadenkend, iets wat goed was in tijden als deze. Het klopte namelijk dat hij eigenlijk bij alleen al de geur van Thunderclan op zou moeten springen om in de aanval te schieten. Dat deed hij echter niet, want er zat meer achter, en hoe ver had oorlog hen nu eenmaal gebracht? Het was niet alsof Shadowclan zin had in nog meer problemen, eerst focussen op sterk worden, trainen, apprentices aan laten sterken, en dan in de tegenaanval. "Ik ben Tallshadow van Shadowclan," Beantwoordde hij de vraag, en knikte eens met zijn hoofd in groet naar de ander. Wie de ander was wist hij nog niet, maar dat zou ze nu wel zeggen toch? En zo niet dan kon hij het altijd nog vragen.

<sub>Oh jee, een Shadowclanner. Die waren niet al te vriendelijk op dit moment, en dat kon Swallowpaw wel begrijpen. Toch leek deze kater niet vijandig tegen haar, en eerlijkheid duurt het langst, dus trok ook zij haar bek open. "Oké, ik ben Swallowpaw, van, eh, Thunderclan, hoewel je het niet meer een clan kan noemen sinds de overname van Kittypets." sprak ze dus. Ze keek de ander aan, en besloot dat ze maar beter op deze afstand kon blijven. Als hij boos werd, of erger, dan kon hij haar makkelijk vermoorden, of iets in die richting. En dat wou de zwarte poes natuurlijk niet. Sus ze besloot maar door te kletsen, want, hoe meer informatie, hoe beter die Tallshadow wist dat zij een hekel had aan de zogeheten Elite. "En, die leider van hen, Claw-mans, is het ergste van allemaal." ging ze dus verder, terwijl ze haar zitvlak op de koude sneeuw liet komen. Brrr, had ze nou maar de vacht geërfd van haar moeder, en niet van haar onbekende vader.

- Ik dacht dat ik hier al gepost had, oeps (a)</sub>

Wow, en of hij gelijk had. Alleen al door zijn naam begon de poes een verhaal te houden over wie ze was, waar ze vandaan kwam en wat haar politieke standpunten waren. Tall glimlachte enkel goedmoedig, en liet de poes uitpraten voor hij knikte. "Goed om te weten, ik ben ook niet zo'n fan van bloodclan," Tot zover het hersenloze vermaak waarbij het over het weer of over prooi ging. Dit was dieper en duisterder, dat een poes van haar leeftijd dit al mee moest maken was iets wat hem boos maakte tot in zijn ziel. "Het spijt me voor je clan," Vervolgde hij, maar besloot verder niet zoveel te zeggen. Hoeveel was goed, hoeveel was fout? Het was lastig.

_{Misschien had ze iets te veel informatie verteld over haar status enzo, maar het was gebeurt, en deze kater leek haar wel redelijk. Toen zij was uitgepraat, sprak de ander weer. "Goed om te weten, ik ben ook niet zo'n fan van bloodclan," Mooi, dan waren ze het daar wel over eens. "Aha, mooi," sprak ze dus, enigszins vertwijfeld. "Het spijt me voor je clan," sprak de Shadowclanner. "Euh, ja. Ik bedoel, dank u wel." Het was niet normaal dat ze 'dank u wel' tegen iemand zei, maar deze had zo'n indruk waar Swallowpaw respect voor had. Wat voor een indruk wist ze niet, maar hij verdiende gewoon haar respect. "Het spijt mij dat wij je clan moesten aanvallen. De thunderclanners zouden dat nooit gedaan hebben als ze konden." Weer te veel informatie. Straks was er nog een ander van haar clan die dit hoorde. Dan zat ze behoorlijk in de penarie.}

De kater glimlachte bij zowel het bedankje als de extra informatie, het was niet nodig gegeven te worden, maar het was fijn om te weten. "Dat is fijn om te weten," Mauwde hij terug met een knikje, maar niet de indruk wekkende dat hij de informatie voor iets zou gaan gebruiken. Waarvoor zou hij ook? Zijn clan had andere dingen aan het hoofd, en ook al was het leuk om te weten dat een clan iets niet had gewild, het was gebeurt en there was no going back. Tall bemerkte echter wel dat het gesprek ontiegelijk zakelijk aan het worden was, en dus besloot hij het meest cliché onderwerp ever aan te snijden. "Duss, hoe vind je het weer?" Oh help, verschrikkelijk. Hij was erg.

_{Wat bezielde haar? Ze had aan een kat, een warrior van een vijandige clan, veel informatie verteld over het doen en laten van de Thunderclan. Idioot wat ze was, maar er was no way back. Ze liet haar staart hangen, en keek naar haar poten. Loyaal wat ze was. Niet dus. Opeens begon de ander over het meest random onderwerp ooit. Het weer. Kon hij niks beters bedenken? Swallowpaw was zo sprakeloos dat ze de ander met een frons aan keek. "Pardon?" miauwde ze. Die kat was niet goed bij z'n hoofd. Dat hij over het wéér begon. Serieus.}

Ze leek zijn change of topic verassend te vinden en de kater kon het haar niet kwalijk nemen, het was een hopeloze redding van een al redelijk hopeloze zaak. Maar hij deed zijn best, en dus mocht zij dat ook wel doen. Tall glimlachte dus, en seinde met zijn hoofd naar de zon, "Het weer," Mauwde hij, "Wat vind je ervan?" Zijn blik ging weer naar de ander. "Persoonlijk vind ik het wel lekker, ietwat warm, ik prefereer leaffal en leafbare, maar ik overleef het wel," Zo, nu had ze extra uitleg, een voorbeeld, en zijn mening, wat wilde je nog weer euh.. meer?

Ze keek de ander ongelovig aan toen ze hoorde dat hij Leaffall en leafbare prefereerde. "Hmm, ik weet nog dat toen ik klein was dat het Greenleaf was. Dat vond ik wel leuk. En nu is het prooi weer aan het terug komen, dus ik heb eindelijk een dikkere muis gevangen dan alleen maar huid en botten." sprak ze wat vrolijker. "En, wat ook een voordeel is, is dat je geen withoest of Groenhoest kan krijgen." ging ze verder. Tja, het weer was op zich niet een heel erg onderwerp, merkte ze.

Ik nam aan dat Tallshadow nu in Newleaf was? x3 Zo nee, excusé moi. (:

De kater moest knikken toen de poes ware woorden sprak, het verbaasde hem helemaal niets wat ze zei, de muizen werden inderdaad dikker en het weer werd warmer. Iets wat velen erg fijn vonden, en als de clan happy was was hij dat ook wel. Vandaar dat Tall dan ook knikte en glimlachte, ook toen ze zei dat de ziektes zouden stoppen. Hij hoopte het met heel zijn hart. Voor hij echter antwoord kon geven - het weer bleek best interessant te zijn - verscheen een jonge kat, die hem op deed kijken en zijn blik verbaasd naar de ander liet gaan. "Met jou?" Vroeg hij, de wind stond verkeerd, dus geur opvangen was lastig. Iets wat kon duiden op Riverclan, vanwege de rivier die geuren wegwaste, meteen schudde hij dan ook zijn hoofd. Dom, hij wist wel waar zij vandaan kwam. "Hai," Mauwde hij dan ook terug, zich plots oud voelende.

_{Kort nadat ze gesproken had kwam er opeens een andere poes hun gesprek binnenvallen. Ze rook de geur niet, en keek dus de ander nieuwsgierig aan. Haar blauwe kijkers hadden zich tot spleetjes geknepen. "Hai," miauwde de andere apprentice. De ondertoon maakte duidelijk dat die poes cool wou zijn. Nou, daar was Swallowpaw allang overheen hoor..  Swallowpaw keek Tallshadow aan, en toen die antwoord gaf besloot zij ook maar antwoord te geven. "Hoi," miauwde ze, haar nieuwsgierigheid niet verbergende. "Van welke Clan ben jij?" ging ze verder, niet eens naar de naam vragende. De clan was veel interessanter dan de naam, aldus Swallowpaw. Ze ging zitten en krulde haar staart over haar voorpoten.}