You suprised me! Or did I suprise you?

Shyleaf zette zorgvuldig de ene poot voor de andere. Ze liep precies op de grenzen van de clans, en had geleerd waar je wel en niet voorzichtig moest zijn. Het duizelde haar een beetje. Ze had twee dagen lang niet fatsoenlijk gegeten, en was overgegaan op het noodplan. Jagen bij de Riverclan was riskant, maar ze kwamen niet vaak op de plaatsen waar ze jaagde. Bovendien kon ze zo hun territorium uit. Shyleaf had het niet echt op grenzen, maar wist wel waar ze goed voor waren. De rivier zat vol vis, en het water liep Shyleaf in de bek. De laatste keer dat ze die vis had gegeten was twee weken geleden, en ze vond dat ze er nu weer recht op had. Jagen op het Rogue gebied had haar niet gevuld, en er waren nu veel kittens daar. Dat maakte het ook moeilijker om even wat weg te snaaien van een andere kat, wat ze vaak deed. Ze rook de geur van de rivier, de irissen die daar groeiden, en het riet. Ze liep voorzichtig het riet in, waar ze bijna onzichtbaar werd. Haar camouflage was een van de dingen waar ze wel goed mee was. Even later stond ze aan de rand van het riet, en het water kwam tot halverwege haar poten. Ze was eraan gewend geraakt. Haar klauwen raakten het water iets harder dan de bedoeling was, maar namen een vrij grote vis mee. Ze nam de vis voorzichtig in de bek, en liep weer terug naar het ondiepere stuk water. Daar wilde ze net aan de vis beginnen toen ze een tak hoorde kraken. Ze schoot naar achteren, de vis nog steeds in haar bek, en liet een zacht geblaas horen.

Shyleaf schreef:: Shyleaf zette zorgvuldig de ene poot voor de andere. Ze liep precies op de grenzen van de clans, en had geleerd waar je wel en niet voorzichtig moest zijn. Het duizelde haar een beetje. Ze had twee dagen lang niet fatsoenlijk gegeten, en was overgegaan op het noodplan. Jagen bij de Riverclan was riskant, maar ze kwamen niet vaak op de plaatsen waar ze jaagde. Bovendien kon ze zo hun territorium uit. Shyleaf had het niet echt op grenzen, maar wist wel waar ze goed voor waren. De rivier zat vol vis, en het water liep Shyleaf in de bek. De laatste keer dat ze die vis had gegeten was twee weken geleden, en ze vond dat ze er nu weer recht op had. Jagen op het Rogue gebied had haar niet gevuld, en er waren nu veel kittens daar. Dat maakte het ook moeilijker om even wat weg te snaaien van een andere kat, wat ze vaak deed. Ze rook de geur van de rivier, de irissen die daar groeiden, en het riet. Ze liep voorzichtig het riet in, waar ze bijna onzichtbaar werd. Haar camouflage was een van de dingen waar ze wel goed mee was. Even later stond ze aan de rand van het riet, en het water kwam tot halverwege haar poten. Ze was eraan gewend geraakt. Haar klauwen raakten het water iets harder dan de bedoeling was, maar namen een vrij grote vis mee. Ze nam de vis voorzichtig in de bek, en liep weer terug naar het ondiepere stuk water. Daar wilde ze net aan de vis beginnen toen ze een tak hoorde kraken. Ze schoot naar achteren, de vis nog steeds in haar bek, en liet een zacht geblaas horen.

Shyleaf, als rogue mag je pas het clanterritorium op als je de clanleader via de PB om toestemming hebt gevraagt, dit is om orde te scheppen. Dit topic gaat op slot totdat je Pbed dat je toestemming hebt gehad. Ik raad je aan om de regels te lezen Wink

Gelieve niet reageren in het topic zelf, als je wilt reageren, mag dat via de PB

Mvg,

Honeyfeather

-LOCKED-

Reopened wegens toestemming Smile

Stormtail liep langs de rivier, hij keek in het water. De vissen zwommen aan hem voorbij. De dag was vochtig en er lag een kleine mistwolk tegen de grond. Vogeltjes vlogen af en aan voor hun gezinnetjes. Ook eenden zwommen door de rivier, maar schrokken af van Stormtail die daar liep. Stormtail had net de patroulles eropuit gestuurd. Nu liep hij langs de rivier om te jagen, de clan had voedsel nodig om te overleven. hij hoorde het water ruisen en stromen, een fel ochtend zonnetje brak door het wolken dek. Stormtail genoor van de dingen nog elke dag evenveel, hij hield va de natuur, hij luisterde graag naar de geluiden om zich heen. De meest vreemde en bekende geuren rook hij op korte of lange wandelingen. Hij hield zo van dit leven. De geuren waren heerlijk zuiver, heerlijk vertrouwd... tot hij een onbekende geur opving. Hij wist wel wat het was, het was een Rogeu eentje die zich durfde te wagen op Riverclan territorium! Strormtail trippelde rustig en behoedzaam op de geur af. Hij zag een cyperse poes staan. En alsof het nog niet erg genoeg was had ze ook nog eten van hun gestolen!. Wat moet dat Rogeu?! Je weet volgendsmij dondersgoed dat je hier niet mag komen of jagen! dat is de code en de code kent iedereen!.'' Hij blies naar de rogeu. Hij was niet per sé boos op de poes. Hij was neidig want Rogeus lieten zich de laatste tijd steeds vaker zien op clan territoruim. Nou? komop Scheer je weg!

De stem van de clankat galmde in Shyleaf's oren. Haar haren gingen overeind staan, en haar staart werd twee keer zo dik. 'De code?' Voor Shyleaf had dat woord geen enkele betekenis, maar ze voelde er een diepe minachting voor. Die regels weerhielden haar ervan eten te vinden! Waarom zou ze zich eraan houden? 'Als je boos op me bent, zeg dan tenminste waarom. Als jullie niets zouden kunnen eten, zouden jullie je eigen regels en plichten uiteindelijk ook overtreden en verzaken. Ik zie veel van jullie op ons territorium, waarom mogen wij dan niet hier zijn?' Haar ogen stonden bang, maar vastberaden, en ze had de vis losgelaten. De kater die haar had berispt leek maar iets ouder dan zij, maar straalde veel meer gezag uit. Ze voelde zich behoorlijk ongemakkelijk. 'Als je je eten terugwilt, kom het dan maar halen.' Haar honger won het van haar verlegenheid, en hoewel ze, uitgehongerd en onervaren, bijna geen kans maakte tegen de kater, was ze bereid voor haar eten te vechten. Ze was waarschijnlijk snel genoeg om weg te komen als het uit de hand liep. Ze zette zich schrap, en wachtte op een antwoord.

Smokekit had zijn vader de hele tijd al in de gaten gehouden, wachten tot hij het kamp zou verlaten, dan zou hij volgen, hij wouw laten zien hoe sterk en goed hij was. En hij wouw zien hoe zijn vader het deed als Deputy. Smokekit volgde hem de kamp uit toen hij de kamp eindelijk had verlaten. Het leek wel als of hij daar manen lang op had zitten wachtten. MAar wat als Mousefur hem zou betrappen? Dat zou vast niet gebeuren, smokekit was zo stil als een vleugje rook dat langs je heen waaide, niet te horen dus! Ze kwamen bij de Rivier aan en Smokekit snoof de heerlijke geur op. Dit was zijn eerste keer dat hij deze lucht rook. Eens uit het kamp, daar genoot hij van. "Wat moet dat Rogeu?! Je weet volgendsmij dondersgoed dat je hier niet mag komen of jagen! dat is de code en de code kent iedereen!.'' Hoorde hij zijn vader plotseling zeggen. Smokekit rook een andere kat, maar het was een rare lucht. E-een Rogue! hij had de geur nog nooit geroken, maar hij kende de lucht uit duizenden. 'De code?' Hoorde ze de poes zeggen. 'Als je boos op me bent, zeg dan tenminste waarom. Als jullie niets zouden kunnen eten, zouden jullie je eigen regels en plichten uiteindelijk ook overtreden en verzaken. Ik zie veel van jullie op ons territorium, waarom mogen wij dan niet hier zijn?' smokekit sprong naar voren met een op gezette kitten vacht. O-o wat zou zijn vader nu wel niet denken. Maar nu kon hij alten zien hoe goed en wijs hij was. 'Dat is neit nodig om dat er nu net nog genoeg is voor iedereen tenminste als jij er niet van jaagt, stomme muizen keutel!' Blies hij kitten zacht. De poes had nog geen antwoord gegeven maar had wel haar vader uitgedaagd, 'Als je je eten terugwilt, kom het dan maar halen.' Had ze gezegd.

'Als je boos op me bent, zeg dan tenminste waarom. Als jullie niets zouden kunnen eten, zouden jullie je eigen regels en plichten uiteindelijk ook overtreden en verzaken. Ik zie veel van jullie op ons territorium, waarom mogen wij dan niet hier zijn?' Stormtails Staart was dik. Neidig keek hij de poes aan. Maar sloot toen zijn ogen, hij zuchtte rustig. Stormtail kalmeerde nu weer, want de poes nam ook een geweldadige uitdrukking. Maar geweld zou niets oplossen, hij begreep de poes. Daarna opende hij zijn ogen weer en keek haar wijs aan. '' Ik snap dat je geen voedsel kan vinden in de rogeu,s gebieden. Maar het voedsel zal nooit echt op raken, altijd scharrelt er wel een muisje of een vogel. Het zijn nou eenmaal de clan regels die je moet aanvaarden. Want als jullie dat niet bij ons doen, zullen wij dat bij jullie ook niet doen. En daar schieten we niks mee op. Het rogeu,s gebied is groot genoeg als je wat verder kijkt dan je neus lang is. '' Stormtail was te snel geweldadig geworden, al wist hij dat ze hier niet mocht komen. Hij had als kitten geleerd van zijn vader dat geweld nooit iets oploste, enkel soms in grote oorlogen van de clans. Maar op dit kleine moment was er echt geen oorlog. 'Als je je eten terugwilt, kom het dan maar halen.' Stormtail wist dat het een uitdaging was, dat ze het wilde verdedigen. Maar Stormtail zag in een ogenblik haar angst, en Stormtail wist dat ze het niet tegen hem zou redden. Niet arrogant bedoelt, maar ze was uitgehongerd. Stormtail had de vis aan haar gegeven als het aan hem lag. Maar hij moest zich aan The Warrior Code houden. En die zij dat het verboden was, eerst de clan moest eerst gevoed worden. ''Nee. Ik kom het niet halen want je brengt die vis nu hier heen. Ik hou niet van geweld, maar als je dit territorium niet verlaat, zal ik mijn krijgers op je afsturen. Ik ben Stormtail, Deputy of The Riverclan. Leg de vis vreedzaam neer en verlaat dit teritoruim.'' Opeens sprong smokekit, zijn zoon uit de bosjes. Hij had een dik opgezette vacht. 'Dat is niet nodig om dat er nu net nog genoeg is voor iedereen tenminste als jij er niet van jaagt, stomme muizen keutel!' Veronwaardigt en verbaast keek Stormtail naar zijn zoon. [i]'' Smokekit? Hoe haal je het in je hoofd om het kamp uit te komen. Kom achter me staan, nu' Ik spreek jou straks.'' Daarna wachte hij tot de Rogeu zou vetrekken.

Shyleaf keek de kater haast medelijdend aan. Alsof hij iets wist. Ze wierp de vis, die ze niet had aangeroerd nadat ze hem had gedood, naar hem toe, en liep een stukje naar hem toe. 'Ik weet niet wat je weet over mij, of over de anderen, maar die zijn mij niet. De enige katten die ik ken zijn of vijandig tegen jullie of willen dolgraag bij jullie horen, maar zijn verkeerd geboren. Ik zal er niet meer over zeggen, maar neem mijn woorden in beraad.' Haar stem was gevaarlijk zacht, zodat alleen de kater het kon horen. Met kleine stapjes liep ze over de grens van het Riverterritorium, en bleef daar staan, haar blik spottend. Nu ze niet meer in gevaar was had haar brutaliteit de overhand, en ze sprak nog eens, dit keer een stuk luider. 'Probeer achtergelaten kittens te verzorgen, anders krijg je er meer zoals ik. Degenen zonder naasten zijn het gevaarlijkst, want zij vechten alleen voor hun eigenbelang. En houd je eigen kittens ook een beetje in de gaten, anders komen er nog problemen. Kinderen zonder ouders hebben de neiging om in gevechten te raken.' Ze draaide haar rechterkant naar hem toe, zodat hij het litteken kon zien. Daarna wachtte ze op bevestiging.

"Smokekit? Hoe haal je het in je hoofd om het kamp uit te komen. Kom achter me staan, nu, Ik spreek jou straks." Zei zijn vader op een strenge toon. Smokekit krom in één, en wouw daarna protesteren, dat hij ook deed. 'Ja maar ik wil die Rogue samen met jou verjagen', zei hij. De poes gooide de vis naar haar vader. Daarna stapte de poes dichter op haar vader. Smokekit zwiepte dreigend met zijn staart, en zijn ogen dreigend tot spleetjes geknepen. 'Probeer achtergelaten kittens te verzorgen, anders krijg je er meer zoals ik. Degenen zonder naasten zijn het gevaarlijkst, want zij vechten alleen voor hun eigenbelang. En houd je eigen kittens ook een beetje in de gaten, anders komen er nog problemen. Kinderen zonder ouders hebben de neiging om in gevechten te raken.' Toen de poes dat zei besloot Smokekit toch maar te luisteren, hij snapte er niet heel veel van, amar wist wel dat dit een dreiging was, hij ging achter zijn vader staan met zijn ogen op de poes gericht. De poes liet haar rechter zijde zien en hij zag een groot litteken, wat bedoelde de kat?

[Inspiratie loos]

Stormtail zag de poes. 'Ik weet niet wat je weet over mij, of over de anderen, maar die zijn mij niet. De enige katten die ik ken zijn of vijandig tegen jullie of willen dolgraag bij jullie horen, maar zijn verkeerd geboren. Ik zal er niet meer over zeggen, maar neem mijn woorden in beraad.' Stormtail knikte en zag hoe ze de vis voor hem lag. De poes liep nu weer over de grens heen. Maar de poes liet haar rechter kant zien, waar een groot litteken zat. Hij boog zijn kop en sloot zijn ogen. Stormtail zuchte en keek de poes aan. '' Ik weet niet wiewat er is gebeuerd, maar daar heb ik geen schuld aan. Je zou gewoon iemand moeten vinden waar je samen mee kan reizen. Ik geef je een wijze raad me, Iedreen heeft wat goeds in zich.''[i/] Smokekit was het niet eens met het bevel van zijn vader. [i] 'Ja maar ik wil die Rogue samen met jou verjagen' Stormtail keek zijn kit streng aan. 'Probeer achtergelaten kittens te verzorgen, anders krijg je er meer zoals ik. Degenen zonder naasten zijn het gevaarlijkst, want zij vechten alleen voor hun eigenbelang. En houd je eigen kittens ook een beetje in de gaten, anders komen er nog problemen. Kinderen zonder ouders hebben de neiging om in gevechten te raken.'[i/] Hij zag dat er iets vresenlijks gebeurd moest zijn. Maar daar wilde hij verder niet over nadenken. [i] Deze kit is van mij, hij is ongehoorzaam, en ik zal het hem zo vertellen. Veel sucses verder met je leven. Hopenlijk kom je dan niet in de problemen. Hij keerde de poes nu de rug toe en liep langs Smokekit heen. Hij ging naast de rivier zitten en keek in het water. Smokekit zou naar hem toe komen, dat wist hij.

'Ik kom hier niet terug. Je hebt mijn woord dat ik niet meer langs zal komen indien er geen hoge nood is. Met hoge nood bedoel ik anderen in nood. Mijn gedrag was zelfzuchtig, maar ik zie het wel in. Onthoud me, want ik weet niet of iemand anders ooit tegen me zal spreken. Shyleaf is mijn naam, en ik vraag je nog een ding, Deputy. Is er dertien manen geleden een kater weggeweest naar het roguegebied?' Zoveel had Shyleaf nog nooit gesproken. Ze hijgde bijna. 'En jij, kleine,' bij deze woorden keek ze naar de kitten, 'Wees blij met je vaders vriendelijkheid. Rogue's zijn niet altijd slecht, dat ik nou je eerste voorbeeld ben is eigenlijk jammer.' Ze knikte naar beiden, en liep verder. Ze sprong op een hogergelegen stukje grond, waar ze noch in River, noch in Thunderterritorium stond. 'Probeer niet te veel te vechten met de andere clans. Het is onrustig in mijn territorium. Dat is wat je moet weten, als een verontschuldiging.' Ze ging zitten, en keek naar de horizon. Wat moest ze met zichzelf?

'Ik kom hier niet terug. Je hebt mijn woord dat ik niet meer langs zal komen indien er geen hoge nood is. Met hoge nood bedoel ik anderen in nood. Mijn gedrag was zelfzuchtig, maar ik zie het wel in. Onthoud me, want ik weet niet of iemand anders ooit tegen me zal spreken. Shyleaf is mijn naam, en ik vraag je nog een ding, Deputy. Is er dertien manen geleden een kater weggeweest naar het roguegebied?' zei shyleaf. Papa had gewonnen! 'En jij, kleine,' Vervolgde de poes, en Smokekit richtte zijn ogen op de poes. 'Wees blij met je vaders vriendelijkheid. Rogue's zijn niet altijd slecht, dat ik nou je eerste voorbeeld ben is eigenlijk jammer.' Jammer? Maar... smokekit snapte de haar bal er niet meer van... Hem was wijs gemaakt dat alle Rogue's slecht waren! Maar dat is dus niet zo, Rogue's zijn toch prooi dieven? 'Anders als mijn vader niet gekomen was, had je onze prooi als nog me genomen, en dat was even slecht geweest als je het als nog mee had genomen en mijn vader was er wel', zei hij op een toon vol moed. De poes draaide zich om zei nog wat en verdween toen. zijn vader draaide zich om en liep langs hem heen, instinctief volgde Smokekit zijn vader. Zij vader ging naast de rivier zitten en Smokekit kwam met neer geslagen ogen op hem af gelopen, hij was vast teleurgesteld dat hij het kamp uit was gegaan.

Langzaam werd de lucht wat grouwer, zo te zien ging het regenen straks zou er een storm komen dat voelde Stormtail. Hij keek in het water, hij teleurgesteld in zijn zoon. Hij had verwacht dat hij zou luisteren naar de dingen die hij tegen hem zei. Maar het was dus niet zo hij had zichzelf in problemen kunnen brengen. ''Smokekit!''
de kit liep met zijn oortjes naar beneden, naar Stormtail toe. Stormtail zuchte en sloot een lang moment zijn ogen. Daarna keek hij naar beneden, naar zijn zoon. Smokekit, ik ben erg teleurgesteld in je. als je er aleen was geweest had je gedoot kunnen worden door die Rogeu. Je hebt totaal genegeerd dat je niet het kamp uit mag, en nog erger je had jezelf in gevaar kunnen brengen.'' Stortail zuchte. '' Als je graag een wijs en nobel wilt zijn, Is er nog veel dat je moet leren. ik ben aleen geweldadig waneer dat nodig is. Smokekit, wijs zijn betekend niet het gevaar opzoeken. Je moet handelen, waneer het je overkomt.'' Stormtail keek voor zich uit en dacht na over de dingen die zijn zoon had kunnen overkomen, mischien had zelfs een vos hem mee kunnen nemen,

'Smokekit, ik ben erg teleurgesteld in je. als je er aleen was geweest had je gedoot kunnen worden door die Rogeu. Je hebt totaal genegeerd dat je niet het kamp uit mag, en nog erger je had jezelf in gevaar kunnen brengen.' Zei zijn vader. 'Ik weet het', zei hij met neergeslagen ogen. '' Als je graag een wijs en nobel wilt zijn, Is er nog veel dat je moet leren. ik ben aleen geweldadig waneer dat nodig is. Smokekit, wijs zijn betekend niet het gevaar opzoeken. Je moet handelen, waneer het je overkomt.'' Zei zijn vader. 'Maar ik wil alleen op jou lijken!' Protesteerde Smokekit, terwijl hij zijn vader aan keek. ''Als je graag een wijs en nobel wilt zijn, Is er nog veel dat je moet leren. ik ben aleen geweldadig waneer dat nodig is. Smokekit, wijs zijn betekend niet het gevaar opzoeken. Je moet handelen, waneer het je overkomt.'' Zei zijn vader. 'Ja maar jij bent nergens bang voor!' Protesteerde hij toen. Hij wouw net zou zijn als zijn vader. Nergens bang voor, alle vijanden verjagen! Dat wouw hij ook! Hij wouw later de plaats van zijn vader in nemen! Net zo groot en sterk worden als hij! Ook Deputy zijn! Hij wouw in zijn poot stappen staan. Maar blijk baar deed hij alles fout.

'Ik weet het' zei Smokekit met teneergeslagen ogen. Stormtail keek zijn zoon weer aandachtig aan. 'Maar ik wil alleen op jou lijken!' Stormtail keek verast op, maar lachtte toen in zichzelf. De kater zei met wijze woorden : Nee Smokekit. Je moet niet op mij lijken, mischien ben ik voor jou een voorbeeld, maar het enige wat je moet doen is jezelf zijn. Je moet zijn wie je bent en zoals je bent. Het leven is voor jou nog een spel kleine nkul, geniet daarvan. Wil niet te snel.'' Stormtail neeg zijn kop naar beneden, en gaf hem een lik over het oor. {i] Je bent zoals je bent, en daar moet je niks aan veranderen. Weet wie je bent.[/i]. 'Ja maar jij bent nergens bang voor!' Stormtail keek weer omhoog naar de lucht, die grijzer en grijzer begon te worden. Ik was het vandaag.{/i] Hij zag hoe zijn zoon hem verbaast aankeek. Stormtail kwam weer vlakbij zijn zoontje. [i]'' Ja, Ik was bang, bang dat ik je zou verliezen. Het had ook een Das kunnen zijn of een hond, en dan heb zelfs ik de kracht niet om je te beschermen. Zoals ik tegen de Rogeu al zij, hou ik niet van geweld zoals mijn vader vroeger tegen mij zei: ''Geweld is nooit de oplossing''. Stormtail keek zijn zoon met liefde aan. Het zou niet veel langer meer duren, en ook Smokekit zou een leerling worden. Nog 3 manen, hij was al over de helft van zijn kittentijd heen. Wat gaat de tijd toch snel.

''Nee Smokekit. Je moet niet op mij lijken, misschien ben ik voor jou een voorbeeld, maar het enige wat je moet doen is jezelf zijn. Je moet zijn wie je bent en zoals je bent. Het leven is voor jou nog een spel kleine knul, geniet daarvan. Wil niet te snel.'' Zei zijn vader. Smokekit wouw protesteren, maar hij hielt zijn bekje dicht. Zijn vader gaf hem een likje over zijn kop, en Smokekit snorde even. "Je bent zoals je bent, en daar moet je niks aan veranderen. Weet wie je bent." Zei zijn vader. 'Ja maar jij bent nergens bang voor!' Protesteerde zijn hij. "Ik was het vandaag", Smokekit keek vragend naar zijn vader. '' Ja, Ik was bang, bang dat ik je zou verliezen. Het had ook een Das kunnen zijn of een hond, en dan heb zelfs ik de kracht niet om je te beschermen. Zoals ik tegen de Rogeu al zij, hou ik niet van geweld zoals mijn vader vroeger tegen mij zei: ''Geweld is nooit de oplossing''. Vertelde zijn vader. Smokekit keek naar zijn vader. 'Sorry papa', herhaalde hij nog een keer.

Onderwerp: Re: You suprised me! Or did I suprise you?