Keep bleeding love (Azure)

Een dagje terug in het rogue gebied zijn was ook weer eens fijn. Die andere clans stonden er toch niet op te springen dat hij ze weer bezocht. Daarbij had hij er geen zin in om weer terug te gaan en misschien zijn mooi vachtje kwijt te raken. Dus had hij vandaag bedacht om eens een rustig dagje in de zon te gaan liggen die momenteel mooi aan de hemel scheen. Hij zocht een plekje uit op een warme steen en nestelde zich hierop voor hij zijn ogen sloot en genoot van de warmte. Niet veel later schrok hij wakker van iets. Ravi opende zijn ogen en zat meteen recht overeind, klaar om te kijken wie of wat hem had gestoord terwijl hij zo lekker lag te slapen. Hij keek om zich heen om te zien waar het geluid vandaan was gekomen. Hij ging diegene eens even zeggen dat het voortaan wat zachter mocht.

+Azure c;

»A Z U R E«

*******************************

Even though my live is lonely, I love it!

*******************************

De zon scheen hoog boven de bomen stralend naar beneden. Ondanks het nog relatief koude weer, was het niet meer zo zwaar als gewoonlijk. De oranje kattin voelde haar stemming verlichten, met het warmere weer. Ze was altijd ietwat onrustig als het koudste seizoen om de hoek kwam kijken. Ze was niet zozeer slecht in overleven, maar de dagen waren te koud voor haar doen en het jagen duurde te lang. Het meeste prooi trok weg uit de bossen of deed een winterslaap. En het prooi dat er was, was meestal niet beschikbaar voor Rogues. Vaak had ze dan ook een te klein territorium in het Roguegebied om genoeg prooi over te houden voor zichzelf wat ervoor had gezorgd dat ze enorm was afgevallen. Haar ribben waren zichtbaar onder haar halflange oranje vacht, toch was ze sterker dan dat ze eruit zag. Waarschijnlijk was ze niet de enige Rogue die er zo uit zo zien, haast elke wilde kat had wel moeite moeten doen om het zwaarste seizoen te overleven. Nu het weer beter was, kon ze zich ook makkelijker verplaatsen dus struinde ze maar wat rond op de grenzen van haar territorium. Toen ze een andere kat ontdekte stapte ze met snelle passen op hem af, ze stapte expres op een takje, dat onder haar poten kraakte, zodat de andere kat haar aan zou horen komen. Ietwat ongerust keek ze hem aan. Met trillende poten bleef ze voor de kater staan, zenuwachtig sloeg ze haar oren in haar nek en liet ze het puntje van haar sierlijke staart heen en weer zwiepen. Ze vroeg zich nu werkelijk af wie hij was en wat hij hier kwam doen. Hij zou toch niet om het stukje territorium dat ze nog had willen vechten? Ze was al te veel van haar gebied kwijtgeraakt in het barre seizoen.

*******************************
Tag: Ravi||Words: 305 ||OOC: Ook niet al te lang, hopelijk kan je er wat mee
*******************************

Met vernauwende ogen keek Ravi om zich heen om te zien wie het gewaagd had hem te storen. Al snel zag hij de dader. Een magere poes kwam tevoorschijn. Blijkbaar had zij ook het koudste seizoen weten te doorstaan. Verder had ze een opvallend rode kleur vacht net zoals hem, alleen waren haar ogen in tegenstelling tot die van hem, helder blauw. Ze keek hem niet al te blij aan. Haar oren stonden in haar nek en haar staart zwiepte heen en weer. Dat betekende niks goeds. Wat had hij nu weer verkeerd gedaan? Hij lag hier vredig als een roosje te slapen dus de kater zag het probleem ook niet. Hij besloot op te staan en nu voor haar te gaan staan. Nog maar een paar staartlengtes was hij nu van haar verwijderd. Een ietwat brutale grijns stond op zijn gezicht, zoals altijd als hij een dame ontmoette. 'Well hello,' begon Ravi met spreken. Zijn stemming was alweer omgeslagen. Zo erg vond hij het heus niet dat deze knappe poes hem in gestoord had in zijn slaap. 'En waaraan heb ik jouw bezoek te danken?' vroeg hij weer, zich nog steeds van geen kwaad bewust.

»A Z U R E«

*******************************

Even though my live is lonely, I love it!

*******************************

De kater die ze net op haar territorium had betrapt, keek haar met vernauwde ogen aan waardoor ze haar ogen even liet rollen. Hij was hier de indringer, niet zij, en zolang het territorium van haar was, zou ze alle katten die er lagen te zonnen gewoon storen. Tenminste, als ze in de buurt was. Hij had niets om over te klagen. Tenminste niet in haar ogen, met een scherpe blik keken haar blauwe ogen de kater aan terwijl ze nerveus bleef staan. Gelukkig was ze in staat haar nervositeit te verbergen. Anders had ze nooit voor zichzelf kunnen zorgen. Als ze niet in staat was een klein territorium te behouden, zou ze ook niet in staat wezen voor zichzelf te zorgen en zou ze beter naar een tweebeennest kunnen gaan om daar haar dagen door te brengen. Dus ging ze rechterop staan en verstevigde ze haar houding waarna ze zijn bewegingen nauwkeurig volgde. In alle stilte was de oranjekleurige kater nu op gestaan en keek hij haar met een brutale grijns op zijn snoet aan, haar oortjes gingen zowaar nog verder in haar nek terwijl ze haar tanden heel iets ontblootte. Een waarschuwing naar de ander, ze gromde niet maar liet hiermee wel blijken dat hij op zijn tellen moest passen. De kater liep op haar af, waardoor ze niet verder in beweging kwam, behalve het puntje van haar staart dat bleef zwiepen. 'Well hello,' begon de onbekende kater met spreken waardoor ze een geërgerde zucht onderdrukte. 'En waaraan heb ik jouw bezoek te danken?' Vroeg hij, zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust zijnde. 'Je staat met je poten op mijn territorium.' Mauwde de kattin ijzig terug, haar blauwe ogen recht op de groene van de kater richtende. 'Dus, het is eerder andersom,' vervolgde ze op dezelfde manier, al klonk haar stem wel enigszins warm, nu ze merkte dat hij niet zo bedreigend overkwam. Ze voelde het zelfvertrouwen dan ook in zichzelf terugkeren.

*******************************
Tag: Ravi||Words: 324 ||OOC:-
*******************************

De kattin tegenover Ravi was zeker niet amused. Al helemaal niet toen hij ook nog eens besloot dichterbij te komen zitten en zijn brutale grijns te showen. Ze gooide haar oren voor hoever nog mogelijk nog meer naar achteren en zelfs haar tanden ontblootte ze iets. Wat was ze allemaal nou aan het doen? Hij deed toch helemaal niks fout? Pff, vrouwen, het was ook nooit goed. Waarschijnlijk kon ze het gewoon niet aan om zijn aanwezigheid zo dicht bij haar te hebben. In dat geval kwam hij maar graag dichterbij om haar te plagen. Al zou hij nu dan waarschijnlijk haar tanden in zijn nek krijgen dus wachtte hij nog maar even met het doorlopen. Vervolgens pas deed hij zijn mond open om te vragen waar hij haar bezoek aan te danken had. 'Je staat met je poten op mijn territorium.' antwoordde ze en Ravi was nu van z'n stuk gebracht. Nogal verbaasd keek hij haar aan. Toen hij hier heen kwam gelopen, had hij toen een geur geroken? Waarschijnlijk wel. En had hij die toen genegeerd? Waarschijnlijk wel want anders zou hij hier nu niet staan. Zelf dacht hij er toch niet bij na wiens territorium waar lag. Kon hem het schelen, ze kwamen hem maar halen. Zelf had hij ook een territorium gehad, totdat hij vertrok. Toen is deze met alle liefde door een andere kat overgenomen. 'Dus, het is eerder andersom,' vervolgde de poes dit keer wat vriendelijker in de tijd dat Ravi kort zijn geheugen probeerde op te frissen. 'Oeps, sorry madame. Ik heb daar niet zo goed opgelet.' bood hij vriendelijk zijn excuses aan en natuurlijk stond nog altijd dezelfde grijns op zijn gezicht. Het was een soort masker die hij gecreëerd had voor poezen. Altijd proberen charmant te kijken, want hij wist dat als hij die grijns opzette dat elke poes gelijk smolt. Of in ieder geval moeite had zich te beheersen en helder na te denken. 'En op wiens territorium sta ik nu precies?' vroeg hij, doelend op haar naam.

»A Z U R E«

*******************************

Even though my live is lonely, I love it!

*******************************

Ook de kater had duidelijk besloten dat ze beter tegen over elkaar konden gaan staan, in plaats van een gesprek voeren op afstand. Ondanks dat Azure zeker geen gewelddadige kattin was, kon ze zich nauwelijks inhouden om hem een klap met haar poot in zijn gezicht te geven. Die brutale grijns alleen al haalde het slechtste in haar naar boven. Gelukkig leek de onbekende indringer ergens nog een greintje respect te bezitten, hij kwam niet op haar afgestormd als een of andere tiran, waardoor de kattin het zichzelf toeliet om iets te ontspannen. Ze zag geen onmiddellijke dreiging in hem. Toch lieten haar ogen doorschemeren hoe ze werkelijk over hem dacht, het was in haar ogen werkelijk een afschuwelijke macho. Waarschijnlijk een womanizer, een vrouwenverslinder of een ladiesman. Wat hij ook was, ze paste instinctief op. Haar eerste jaar buiten, had haar voldoende geleerd om de regels der natuur te kennen. Vijanden waren te snel gemaakt, vrienden kwam een Rogue haast nooit tegen. Elke vriendschap die een Rogue kon krijgen, moest goed onderhouden worden. Zeker als de tweebenen vaker in het territorium van de wilde katten te vinden waren. Onder andere honden waren vaak vreselijke wezens, zeker als ze op jacht gingen. Gelukkig had ze er nog haast nooit eentje tegen gekomen, al kende ze de verhalen maar al te goed. Katten die bomen ingejaagd werden, vreselijke bloederige wonden. Een één op één gevecht met een andere kat was natuurlijk ook stukken eerlijker, dan een gevecht met een groter sterker beest. In gedachten verzonken had de jonge kattin nauwelijks opgemerkt dat de kater verbaasd was toen ze het over haar territorium had. Had hij de geursporen dan niet opgemerkt? Ze waren als het goed was nog niet zo oud, ook had een regenbui ze nog niet weggespoeld. 'Oeps, sorry madame. Ik heb daar niet zo goed opgelet.' Mauwde de onbekende naar haar, waarmee hij duidelijk zijn excuses aanbood. Ze glimlachte even waterig waarna ze hem met een lichte frons op haar gezicht aankeek. 'Hoelang ben je Rogue, beste vriend?' Grijnsde ze plagerig met een ietwat serieuze ondertoon, want het was algemeen bekend dat een indringer niet altijd hartelijk werd ontvangen. Het verkeerde territorium inlopen, op het verkeerde moment kon een kat zijn leven kosten. De grijns was nog steeds niet van zijn gezicht geveegd en ergens jeukten haar poten nog steeds om dat te doen, al was het enkel om hem een lesje manieren te leren. 'En op wiens territorium sta ik nu precies?' Vroeg de kater, waarschijnlijk doelend op haar naam. 'Azure,' mauwde ze vriendelijk maar ook lichtelijk waarschuwend. Een verkeerde beweging en hij zou het alsnog beleven. 'Met welke indringer heb ik te maken?' Vroeg ze zakelijk terug, hiermee duidelijk makend dat ze hem elk moment alsnog van haar territorium zou kunnen jagen. Ergens kostte het haar moeite niet toch wat te verzachten door zijn grijns, waardoor ze nog geïrriteerde raakte. Dat was helemaal niets voor haar, hoe kon hij haar zo zwak laten overkomen. Ze was toch geen verliefd lammetje! Deze irritatie zou ze waarschijnlijk vooral op de onbekende oranje kater voor haar richten, gezien het feit dat ze het eigenlijk niet aan haar zelf toe wou geven dat zijn flirterige gedrag haar in zijn greep had.

*******************************
Tag: Ravi||Words: 540  ||OOC:-
*******************************

De blik van de poes herkende hij zo. Wantrouwen. Niet zo vreemd ook. Waarschijnlijk had ze ook al door hoe hij in elkaar stak. Ravi's manier van doen verried meteen hoe hij in elkaar stak. De meeste katten zagen dat wel, behalve dan de wanhopige poesjes die nog nooit hadden meegemaakt dat een kater met ze ging flirten. Al leek deze poes nog niet te vallen voor zijn onwijs mooie uiterlijk en aanstekelijke grijns. Waarschijnlijk ging ze hem haten, maar Ravi had ervaring. Hoe vervelend hij ook deed met zijn gedrag, hoe mer de vrouwtjes er aan gewend raakte en het begonnen te zien als iets speels. En zo krijg je dus een haat-liefde relatie.
'Hoelang ben je Rogue, beste vriend?' vroeg ze toen. 'Zo lang, ik negeer de grenzen gewoon. Ik ben sterk genoeg door het Rogue leven waardoor ik veel Rogues wel aan kan.' zei hij nog altijd grijnzend. Kon hem het schelen. Als je Rogue was betekende dat dat je ronddwaalde alleen hadden veel besloten een eigen territorium te starten. Niet dat hij daar problemen mee had. Iedereen moest het zelf weten. Allen nu had hij geen plekje meer over om lekker te liggen en dergelijke. Ach, hij verzon er wel iets op.
Ravi besloot te vragen op wiens grond hij nu stond, zodat hij de naam van deze knappe poes te weten kon komen. Azure, had ze geantwoord. 'Mooie naam! Past wel bij je,' complimenteerde hij haar en hij besloot dit keer even de grijns van zijn gezicht te vegen. Zo kwam hij gemeend over en is het complimentje leuker. Niet dat hij het niet meende, maar dat zal ze zelf niet geloven. 'Met welke indringer heb ik te maken,' vroeg Azure nu om zijn naam. 'Ravi is de naam.' stelde hij zichzelf toen voor. 'Kan ik je anders meenemen op jacht? Om het goed te maken dat ik je territorium ben ingedrongen?' vroeg hij vervolgens. En zijn grijns was natuurlijk ook weer terug terwijl hij met zijn groene ogen naar haar blauwe ogen keek.