Meeting a ninja ~Stormshadow~

Stormshadow was al een tijdje een grijze poes aan het volgen. De poes was duidelijk een Windclanner, dat had hij al van een kilometer afstand geroken, maar omdat ze dus een Windclanner was hoorde ze hier niet. Daarom was hij de poes aan het volgen. Hij probeerde erachter te komen wat ze hier aan het doen was, maar tot nu toe had de poes nog niks uitgespookt. Ook had de poes hem nog steeds niet ontdekt, maar dat was begrijpbaar. De witte kater beweegde zich geluidloos door de bosjes naast het pad waar de poes op liep. Hij had geluk dat de wind goed stond, daardoor kon de poes hem namelijk niet ruiken. Toen de poes begon te rennen wist Stormshadow dat de poes voelde dat ze gevolgd werd. De witte kater begon ook te rennen en zorgde ervoor dat hij sneller was dan de poes. Toen hij een voorsprong had sprong hij over de bosje heen en lande precies op het pad van de poes. Daardoor zou die moeten stoppen, anders zou ze namelijk tegen hem aanbotsen. "Wat doe je hier?" vroeg hij kil.

De Windclan poes remde snel af en kwam voor hem tot stilstand. 'Ow wouw. We hebben een ninja hier.' zei de poes sarcastisch. Stormshadow negeerde haar opmerking totaal. Daarna begon de poes te praten over het feit dat hij lelijk was en haar uitzicht had verpest, bla bla bla. Geïrriteerd rolde de witte kater met zijn ogen. 'Ach, waar zijn mijn manieren. Ik ben Dreamnight.' stelde de poes haarzelf uiteindelijk voor. "Je bent op Bloodclan territorium Windclanner, oprotten." zei Stormshadow kil. Hij deed geen moeite om te reageren op haar opmerkingen, nee die deden hem niks. Het waren voor hem maar wat woorden.

"Ach, wat lief. Je denk dat een paar woorden ervoor zorgen dat ik weg ga." zei de Windclan poes. "Daarvoor heb je toch wat meer nodig, Ninja." vervolgde de poes. Stormshadow rolde geïrriteerd met zijn ogen. Waarom kon de poes nou niet gewoon luisteren? Moest ze nou perse zo moeilijk doen? "Luister bloodclannertje, ik ben hier gekomen en ga niet zomaar weg. Dus maak het je gemakkelijk, dit kan nog wel even gaan duren." zei de poes dreigend. O, de poes ging dus dreigen? Nou, dat kon hij ook hoor. Stormshadow klapte zijn lange, scherpe nagels uit en deed een stap naar de poes toe. Hij stond nu recht voor haar en keek haar kil aan met zijn bruine ogen. "Ik geef je nog 1 kans om weg te gaan." zei hij terwijl hij haar aan bleef kijken. "Als ik jou was zou ik die maar aannemen, of je moet een doodswens hebben." vervolgde hij met een verontrustende grijns. Hij hoopte dat de poes slim was en weg zou gaan, voor haar eigen veiligheid.

Met een kille blik in haar ogen bekeek Zira de twee vanaf het afdakje waar ze opzat, net boven een deur van een mensennest. Hoewel ze hier al de hele tijd gezeten had, hadden geen van de twee haar opgemerkt. Dat was logisch; katten keken vaak niet hoger of lager dan gemiddelde ooghoogte. De hooghartigheid van de kattin irriteerde haar verschrikkelijk. De WindClanner had zich voorgesteld als Dreamnight. Hoewel ze nogal een grote bek hield, was ze dom. Heel dom. Want Shadowhunter was veel ouder dan haar, en bovendien had hij een training gehad in de Elite. De Elite was sterker dan de andere Clans in het woud; ze hadden de ThunderClan immers voor een hele tijd overgenomen. Één klein WindClanpoesje zou daar dus ook geen verandering in brengen. Haar bloedrode ogen boorden zich in het achterhoofd van de grijsgevlekte poes, die met haar rug naar haar toestond. De arrogantie was nu wel genoeg geweest. Gracieus stond Zira op, om vervolgens netjes van het afdakje af te springen. Haast geruisloos landde ze op de grond, waarbij haar spieren onder haar tabby vacht rolden. Hoewel zijzelf erg stil was, rinkelden de tanden aan haar halsband wel zachtjes. "Dreamnight," klonk haar lage, kille stem. "Jij hebt jezelf flink in de problemen gebracht." ze trippelde rustig en kalm op de kattin af, en keek deze met een ijzige blik aan.

De poes dacht dat Stormshadow het niet meende, maar dat deed hij dus wel en zijn geduld was nu op. Onverwachts en vliegensvlug haalde hij uit naar het gezicht van de poes toen ze klaar was met praten. Maar toen hij zijn commander zag stopte hij net voordat hij de Windclan poes raakte. Zira, de Bloodclan commander, landde op de grond waardoor de tanden aan haar halsband rinkelde. Stormshadow deed zijn poot weer naar beneden en gaf Zira een klein onopvallend, respectvol knikje. Hij zorgde ervoor dat Dreamnight het niet zou zien, maar Zira wel. Dreamnight hoefde namelijk niet te weten dat Zira de commander was van Bloodclan. "Dreamnight." klonk de lage, kille stem van Zira. "Jij hebt jezelf flink in de problemen gebracht." vervolgde Zira. "Inderdaad." zei Stormshadow instemmend. "Wat denk jij dat we met haar moeten doen?" vroeg Stormshadow aan Zira. Aangezien Zira de commander was, was het beter om te vragen wat zij precies in gedachte had voor Dreamnight. Bovendien was hij ook wel nieuwsgierig naar wat Zira van plan was met de Windclan poes.

- Ik het trouwens nog met Renske gepraat en voor haar maakt het niet uit wat er met Dreamnight gebeurt zolang ze maar niet dood gaat of er blijvende verwondingen aan overhoud.

De kattin grinnikte lichtjes toen de WindClanner vroeg waarom ze een probleem had. Er werden duidelijk niet genoeg verhalen verteld over de Elite in het WindClan kamp. En dat terwijl zij zo'n goed chantagemiddel had voor Everstar.. De leidster mocht hen echt wel wat beroemder maken. Dan zou ze dwaze warriors zoals deze Dreamnight hier vermijden. De warrior miauwde toen dat ze een gesprek had gevoerd met de 'ninja'. "Oh, is dat zo." miauwde de kattin laag, haar rode ogen boorde zich in de blauwe van de kattin. "Gewoon een gesprek?" herhaalde ze rustig maar je zag aan haar uiterst kille houding dat er nu niet tegen haar ingegaan moest worden. "En vertel mij eens, wat doet een WindClanner zomaar hier op het territorium van de Elite? Als je een doodswens hebt begrijp ik het." de commander trok haar lip ietsje op, waarbij haar scherpe tanden fonkelend - en bedreigend - zichtbaar werden.