Chestnutkit zat in het gras haar pootje te likken. Ze moest zichzelf ook verzorgen, natuurlijk. Het was een rustige dag vandaag. Er liepen katten in en uit het kamp. Katten praatte met elkaar. Ze keek vredig het kamp rond. Zo moest het altijd zijn, dacht de kleine tabby kitten. Toen kreeg ze een Bloodclan kat in de gaten. Ze huiverde. Ze had het kamp nog niet meegemaakt zonder Bloodclanners, maar iedereen zei dat ze gevaarlijk waren. Dat ze andere katten dood maken. Ze kon zich eigenlijk ook niet voorstellen hoe het was zonder Bloodclanners in het kamp, maar als ze echt zo gevaarlijk waren dan had ze, ze liever niet hier. Ze dacht aan het gesprek met Whifflekit. Die had tegen haar gezegd dat Claw goed was. Ze wist niet of ze het nou moest geloven of niet. Ze zou er nog wel achter komen, dacht ze. De kleine kitten stond op. Ze wist niet waar ze naar toe wilde gaan. Ze keek het kamp rond. Nee, niets wat haar aandacht trok. Ze ging maar weer zitten. Ze zou zo wel iets kunnen verzinnen om te doen.
{First Kronos}