I hate water Sob (Rosepaw)

De jonge member had eens trek, al waren er weinig regels in Bloodclan had hij wel de tijd om wat voor zichzelf kon vangen. Hij likte zijn lippen af, hij had weleens trek in vis. Hij liep met zijn gekleurde pootjes door de sneeuw heen, zijn lichaam voelde nog al koud. Hij moest vaak buiten slapen, geen riem. Hij was geen Young-One al had hij geen honden tanden en geen riem, al was dit een van zijn eerste dagen dat hij bij Bloodclan hoorden maar hij haalde maar zijn schouders op. Er was niks mis met een Bloodclanner te zijn, hij trippelde zachtjes. Hij was namelijk op vijandelijk gebied, of ja niet van Bloodclan. De Bloodclan had namelijk bijna alles in zijn macht, hij stak zijn neus in de licht. Alleen hij rook zo hier en daar muizen, ratten en andere geuren. Alleen hij had geen zin in land prooi, hij had namelijk de laatste tijd geen vis gegeten. Hij likte zijn lippen af, zijn honger steeg meer. Hierdoor wist hij gelijk waar de rivier lag, zijn oren waren gespitst. Hij hoorde het water kletteren tegen de randen hun wanden, hij wist welke richting hij op moest dus liep hij door de sneeuw zachtjes er naar toe zodat niemand het zou merken. Hij kreeg een kleine glimlach en kwam bij het prachtige stralende ijs aan, alles was ingevroren maar daar kwam hij wel door heen toch? Hij besloot met een van zijn poten op het ijs te staan, al brak het nog niet. Dus hij ging er met 2 poten op staan, al gebeurden er niks. Uit nieuwsgierigheid ging hij in een keer met al zijn poten erop staan, alleen dat liep niet zo goed uit zoals hij had verwacht. Door een krak te horen wilde hij er vanaf springen, al ging dat niet als volgt. Hij gleed uit waardoor hij met een pijnlijke zet in het ijskoude water belandde, het ijs was niet dik genoeg. Een grote miauw kwam uit zijn mond, het water leek hem mee te trekken door al het ijs. Hij probeerde elke keer boven te komen, hij snakte naar adem. Hij kwam niet bij, zijn lichaam rilde in het ijskoude water. Hij tappelde met zijn achterpoten met zijn voorpoten sloeg hij angstig, steeds weer kwam hij met zijn kopje onder water. Steeds sneller snakte hij naar adem tot hij steeds meer water in zijn keel binnen kreeg, zonder een enkel teken werd hij tegen een rots aangesmeten en al zijn lucht uit zijn longen uit hem geperst. Hij verloor het bewust zijn en alles viel bijna zwart, geen controle meer over zijn lichaam. Mee gevoerd door het water, de koud die zijn hele lichaam door drong...

OCC: De luiheid om een naam te bedenken voor een topic

_{Starclandomme Bloodclan, wat deden die vuile beesten hier? konden ze niet gewoon op hun eigen gebied blijven? Waarom moesten ze op ha- riverclans grond komen? Zonder twee keer na te denken liep de flame point poes op de geur af, no way dat ze die moordenaars gewoon liet lopen ze moesten gewoon leren zich niet op riverclan te wagen. De poes kwam bij de River aan, en zag dat werkelijk een kat. Die vieze geur was nu overal te ruiken, maar wat de poes niet verwacht had is dat de kat door het ijs ging. Bloodclanners konden toch niet zwemmen? Snel sprinte de poes naar de oever ze zag de kat in het water trappelen voor zijn leven, Rose schudde haar kop en sprong het water in, no way dat ze een kat liet verdrinken in haar wateren ook al was het een bloodclanner. Het water was koud, nee ijskoud daarom moest ze dit zo snel mogelijk doen. Voordat zij doodvriest. Rose greep de kater bij zijn nek vel en zwom naar de oever om daar de kater op het drogen te krijgen 'Kom op werk een beetje mee' mompelde ze zachtjes, want damn hij was zwaar.}

Alles was zwart, zijn vacht leek nog steeds te drijven in het water. Het voelde koud, zijn longen was de lucht van los. Zijn longen waren gevuld met water, het was stikken, in zijn hoofd was het stil al was zijn lichaam nog steeds aan het spartelden voor leven. Toch voelde hij nog de pijn van het stikken en het ijskoude water wat nog zijn lichaam liet prikkelen, hij voelde iets rond zijn nek. Het voelde warmer dan het water, ook dat liet hem nog steeds in het zwarte diepe. Al voelde alles bijna naar niks, zijn lichaam was waarschijnlijk erg onderkoeld. Hij voelde iets, het voelde kouder. Dat was de wind wat langs zijn oren heen ging, zijn beplakte vacht zat helemaal aan zijn lichaam gekleefd. Hij voelde hoe iets tegen zijn lichaam aan ramde, een wazige stem klonk. 'Kom op werk een beetje mee' mompelde een kat zachtjes, hij spitste zijn oren en opende langzaam zijn ogen. Het wazige beeld voor zijn ogen zag hij een flame point kat, toen herinnerde hij iets. Hij was op Riverclan territory! Hij wilde iets jagen maar was in het ijs gevallen, waarom zou iemand hem helpen? Vraag tekens in zijn kop probeerde hij zichzelf over de oever heen te trekken. Toen hij daar uiteindelijk lag bleef hij daar liggen, in de sneeuw. Hij keek naar de kattin, waarom had ze hem gered? Iets verleiden hem nog meer, haar uiterlijk. Ze leek op een engel, al was hij nog steeds verdronken had zij hem gered. Hij snakte nog steeds naar adem. Hij hijgde, hij bleef een beetje aan de oever liggen. "Waarom?" Vroeg hij ineens aan de kattin die er nog steeds stond, hij kwam langzaam overeind. Zij had zijn leven gered, jammer dat zij een clanner was. Ze was zo mooi en lief en.. en... Hij spitste zijn oren, hij kon moeilijk iets zeggen dat hij van haar hield. Hij voelde zich ligt, misschien kwam dat door het water maar dat kon ook komen door verliefdheid. Al kwam hij niet ver met zijn woorden, hij hijgde nog steeds. Toch wilde hij eerst de rede weten waarom hij geholpen werd..

_{Hijgend klom de poes op de over, het was haar gelukt ze had een kat gered...een bloodclanner. De kater smakte nog steeds naar adem Rose deed wat stappen afstand, je wist het maar nooit straks viel hij haar aan ofzo met bloodclanners wist je het nooit, Rose keek hem strak aan w-wat had ze gedaan? deed ze het goede om zoon bloodclanner te helpen? was het waard? "Waarom?" vroeg de kater opeens, Rose keek hem even met grote ogen aan. Ja waarom? 'Ik-ik' stamelde de poes, De poes schudde haar kop en keek de kater met een strake blik aan. 'Ja ik kon je toch niet laten verdrinken?' vroeg ze vel, nee ze kon het gewoon niet hij was dan wel een bloodclanner maar wel een kat. 'We gebruiken deze river wel om te jagen en te drinken he?' miauwde ze vervolgens terwijl ze hem met een afkeurende blik aankeek. ' Verdrink maar in je eigen territorium'}

Pearl hijgde nog kwam langzaam overeind van de hele tijd alleen maar liggen, hij keek de kattin aan. Hij had zijn vraag gesteld, toch voelde hij zijn hart meer kloppen door het zien door haar blik. Liefde? Hij bleef stil, hij kon moeilijk praten. Hij kon het wel maar het was zwaar, hij had bijna nooit wat gezegd toen hij Rogue was dus hoorde enorm veel andere katten praten. Hij had nog geen halsband om en had nog niet echt de geur van een Bloodclanner, hij keek haar verwarrend aan. Zijn blik vragend, ze was zo mooi. Hij kon haar wel van een afstand bezichtigen. 'Ik-ik' stamelde de poes,het was een Riverclanner, haar blik werd strak. Hij schrok ervan en maakte een hupje naar achteren, hij had weinig katten kennis. Hij ging eigenlijk nooit met katten om voordat hij in de Bloodclan kwam samen met zijn broertje Kronos, 'Ja ik kon je toch niet laten verdrinken?' vroeg de kattin vel, hij keek haar aan met grote ogen. Hij knikte, hij had een kat zomaar laten verdrinken dit was een les voor hem. Een goeie les. Hij moest leren om ook levens van katten te redden, hij keek haar aan. 'We gebruiken deze river wel om te jagen en te drinken he?' miauwde ze vervolgens terwijl ze hem met een afkeurende blik aankeek, hij opende zijn mond om wat te zeggen alleen was de kattin sneller. ' Verdrink maar in je eigen territorium' Ging ze veder, hij knikte kort. Hoe moest hij het zeggen dat ze mooie ogen had, haar blik streng. Ze was gewoon een engeltje, zwevend boven de grond. Zijn gedachten dreef bijna alleen maar weg, door haar ogen. "Bedankt en dat zal ik voortaan doen." Mompelde hij op het verdrinken in zijn eigen terrein, "Maar weet wel dat je mooie ogen hebt als de sterren die elke nacht kleuren in de volle duisternis van de nacht." Miauwde hij kort met een glimlach, had hij het goed verteld? Deed hij het goed, hij zwiepte liefjes met zijn staart,

_{"Bedankt en dat zal ik voortaan doen." Mompelde hij, Rose knikte ja hij hoorde hier niet dus wat hij op zijn terrein wilde verdrinken dat was zijn probleem maar niet in haar wateren. "Maar weet wel dat je mooie ogen hebt als de sterren die elke nacht kleuren in de volle duisternis van de nacht." Miauwde hij kort met een glimlach, de flame point poes keek de kater even zwijgend aan tot ze met haar vacht schudde en een troste gloed in haar ogen verscheen, ze had inderdaad mooie ogen. 'Hoe heet je eigenlijk?' vroeg ze vervolgens nu met een iets vrienderlijkere stem.}

Pearl keek naar de oranje kattin, hij wiebelde een beetje met zijn oren. Hij was nog steeds verbaast dat de Riverclan kattin voor hem zijn leven had gered, al zal hij vaker dit terrein op komen had hij toch nog een beetje trek in vis. Zijn buik was nog nat en zijn lichaam ook, zijn vacht was nog steeds aan zijn huid vastgeplakt. Hij rilde nog een beetje van de koud, zijn poten waren in de sneeuw gezakt. Hij voelde het koude sneeuw tussen zijn pootkussens, 'Hoe heet je eigenlijk?' vroeg de Riverclan kattin vervolgens nu met een iets vriendelijkere stem. Hij keek verbaast, dat had niemand hem gevraagd. Hij glimlachte terug, "Mijn naam is Pearl en de jouwe?" Vroeg hij iets rustiger dan al dat gehijg van daar net. Zijn lichaam was dood moe, misschien een paar dagen in Bloodclan camp blijven. Hij kon moeilijk andere dingen gaan mompelen, hij had namelijk een zware dag voor de boeg al was niks te zwaar als de kattin er bij was. Hij glimlachte vriendelijk, toch zocht hij naar informatie. Hij moest zijn vader kennen, hij moest zijn vader een wraak geven. Hij moest, urg. Zijn klauwen kwamen uit zijn hulzen, al trok hij ze snel weer terug. Nee, niet waar zij bij stond..

_{De kater was kletsnat hij rilde wat maar teminste was uit het water, en dat was het belangrijkste. "Mijn naam is Pearl en de jouwe?" Vroeg hij iets rustiger, Rose fronsde even 'Pearl?' herhaalde ze wantrouwig, was dat geen meisjes naam? Pearl voor zoon bloodclan kater? was hij een watje ofzo? of ja zijn moeder dacht dat hij een poes was misshien? 'Ik ben Rosepaw' miauwde de poes trost, ze was ook trost op haar naam het was mooi elegant en het paste gewoon bij haar. 'Zeg hoe lang ben je van plan om nog mijn terrein te blijven?' vroeg ze vervolgens, nu was niet de tijd om gezellig een gesprekje aan te gaan hij moest hier weg 'Je moet echt gaan als er een patrouie langs komt kun je het wel vergeten' miauwde ze vervolgens strak 'Dus wegwezen'}

Pearl keek naar de kattin voor hem, zij leek verrast door zijn naam. Zijn naam boeide hem niet maar wat het zou bereiken was weer wat anders, 'Pearl?' herhaalde ze wantrouwig, hij knikte daarop. Het leek als of ze hoe hij zich noemde het niet vertrouwde. 'Ik ben Rosepaw' miauwde de poes trost, hij knikte. Hij keek naar de kattin, haar ogen leken vuur af te schieten. "mooie naam," Miauwde hij spinnend erachter. Die naam zou hij niet vergeten, een warm gevoel kreeg hij in zijn lichaam al deed de kattin wat anders. 'Zeg hoe lang ben je van plan om nog mijn terrein te blijven?' vroeg Rose vervolgens, hij wiebelde verward met zijn oren. "Lang genoeg, of wil je dat ik vertrek?" vroeg hij aan haar, zoveel vragen had hij nog voor haar al had hij weinig antwoorden. Hij wist niet wat hij moest doen, hij zat hier wel lekker. 'Je moet echt gaan als er een patrouille langs komt kun je het wel vergeten' miauwde ze vervolgens strak 'Dus wegwezen' Miauwde ze hem achter na. Zijn oren schoten omhoog, oké hij was doorweekt maar hij had geen zin om te gaan. Hij keek haar aan, hij kon wel een patrouille aan. Hij had al weleens ruzie met katten in de Bloodclan, hij glimlachten liefjes. Wachtend wat ze hierna zou zeggen, hij kon moeilijk wat anders doen..

_{"mooie naam," miauwde de kater spinnend, Rose knikte ja ze had inderdaad een mooie naam. Vervolgens vroeg de kater of ze wilde dat hij vertrekte, yea no shit sherlok. Rose versmalde haar ogen 'Listen that i saved you does'nt mean you can stay here or talk to me like im you'r friend, you need to leave' haar stem klonk duidelijk. Hoe ze zijn complimenten ook waarderen hij kon hier niet blijven wat zou er gebeuren als er een warrior langs kwam? en haar zag? haar reputatie ging er dan aan! en dat wilde ze niet op het spel zetten voor deze 'Pearl' De poes spiste even met haar oren bij het horen van een geluid. Oh waar was ze ook meebezig? ze had gewoon in het kamp moeten blijven.}

Pearl keek de kattin aan, de blauwe ogen versmalde en keken hem strak aan. Hij voelde de koude rillingen over zijn rug, het water droop nog van zijn vacht. Rose versmalde haar ogen 'Listen that i saved you does'nt mean you can stay here or talk to me like im you'r friend, you need to leave' haar stem klonk duidelijk. Dus... Het was hier uit, ze waren geen vrienden en zouden dat nooit worden? Alleen hij kreeg steeds een warm gevoel, hij voelde zich ergens gebroken door haar stem. Hij keek de kattin met grote ogen aan, zij zou niet weten hoeveel hij al gebroken was, met een zwiep van zijn staart draaide hij zich om. Zijn oren waren naar voren gerukt, "Ik zal wel gaan.." Miauwde hij kalmpjes. Hij deed zijn oren weer omhoog, jammer. Al was hij nog een groot deel Rogue, al leefde hij al in de Bloodclan.. Hij zuchtte. Hij maakte rustig een aanloopje terug naar het zo fijne Bloodclan kamp, al zou hij daar nog meer straf verdienen. Zijn koude lijf rilden, hij rook door en door naar rivier.. Jammer, toch jammer... Dat Rose niet met hem om wilde gaan.. Niet.. Urg

_{Wat was er mis met deze kater? hij deed net alsof zij zijn hart gebroken had ofzo ze kenden elkaar amper! "Ik zal wel gaan.." Miauwde hij kalmpjes, Rose knikte en keek de kater met een wat moeilijk gezicht aan, ze voelde zich opeens zo raar. De flame point schudde met haar kop 'Doei' miauwde ze rustig, terwijl ze de kater bleef aankijken zijn vacht was nog steeds nat maar dat zou wel opdrogen. Ze kon het risico gewoon niet nemen hij was een bloodclanner en er hoefde maar een kat binnen de clan zijn die hun samen zag en ze hing. Plus bloodclanners waren toch niet te vertrouwen...}

Pearl liep weg, door de sneeuw. Zijn poten waren doorweekt, De flame point schudde met haar kop. 'Doei' miauwde ze rustig, het klonk kort. Haar stem zo zuiver, zijn hart zo gebroken. Zoals toen zijn moeder stierf, dat hij alles verloor in zijn leven. Dat hij alleen zijn familie nog had, zijn broertje Kronos. Hij opende zijn mond, zijn mond was droog. Zijn lichaam was doorweekt, zijn hart bonkte. Alles zat nog in zijn hoofd, hij stierf bijna. Misschien was dat beter, Claw had wat tegen hem. Al loog de kater niet, "Vaarwel dan Roosje." Miauwde hij rustig. Een kleine glimlach sierde zijn lippen maar hij draaide zich om, zijn mond vormde niks meer. Zijn lichaam was stil, hij liep veder door de sneeuw. Het was beter zo, hij kon niet meer alleen leven. Hij had zijn broertje, hij had andere nog. Hij moest wel, hij moest nog informatie hebben. Hij moest nog leven, hij haalde zijn kop omhoog en keek naar de zon tussen de wolken. Hij moest nog, hij trippelde door. Zo moest hij wel thuis komen als hij niet stierf door onderkoeling, het had geen nut meer.

~EINDE TOPIC

Onderwerp: Re: I hate water *Sob* (Rosepaw)

I hate water *Sob* (Rosepaw)

I hate water Sob (Rosepaw)