Shameful

Ze had het zelf niet door, maar de katten om haar heen vertelde allemaal het zelfde; "de wonden op je gezicht zien er wat opgezwollen uit" of "Laat je krassen eens na kijken door de Medicine cat" Sweetheart walgde van al dat bezorgheid, het was maar een kleine wond volgens haar maar de rest leken er panisch van te worden. De massieve kattin stapte met stevige passen door het territorium, eerst belangrijkere zaken oplossen.

De steken die ineens door haar krassen heen vloeide werden met de seconde pijnlijker, zo pijn dat de kattin eventjes op haar kiezen moest bijten. Starclan knows wat er aan de hand was met haar. Haar verschillend gekleurde ogen keken vel door de openvalkte van de heides. Iedereen was vandaag druk bezig, dus misschien kon ze zonder opgemerkt te worden naar de Medicine cat's den.. Sweetheart zuchtte verslagen en nam de hazenpad naar het kamp.

Toen ze het kamp binnen stapte zuchtte de kattin opgelucht, er was niemand hier te bekenen. Toch gleed haar blik eventjes goed door het kamp heen. Pas toen ze het zeker wist trippelde ze haastig naar de den. Sweetheart stak haar kop naar binnen, ze was hier maar één keer geweest en dat was voor Yellowcloud. De toen nog Apprentices was aangevallen door een van die bloedhonden van de Bloodclan, en het enige wat de kattin toen voor haar vriendin doen was haar trotsen. Nu ging ze voorzich zelf. De groot gebouwde poes stapte naar binnen. "Lizardpaw?" Mauwde ze emotieloos. Sparrowfeather hiefde haar niet te helpen, het was niet dat ze dood ging dat kon een Medcat Apprentices haar gemakkelijk helpen.

[Lizardpaw]

Sinds Sparrowfeather ziek was gevallen, was Lizard druk in de weer geweest met alle taken die normaal verdeeld waren onder haar en haar mentor. De kater was beginnen ijlen en zag dingen die er niet waren, waarna hij in een diepe slaap was gesukkeld. Ze wist niet goed wat er met hem aan de hand was, maar het zag er naar uit dat hij niet in één, twee, drie weer zijn taken kon overnemen. Ze was ongerust, bang dat hij zijn resterend leven in een nest moest doorbrengen. Lizardpaw had op dit moment de 10moons bereikt en voelde zich nog lang niet klaar voor zo'n grote verantwoordelijke taak als Medicine Cat, ook al had Sparrow haar al zoveel geleerd. Op dit moment was de poes bezig met het sorteren van de kruiden. Nu Leafbare op zijn einde liep, was het duidelijk dat de kruiden langzamerhand op begonnen te geraken. "Lizardpaw?" De apprentice keek direct op toen ze haar naam hoorde. Sweetheart stond in de ingang van de den en het was Lizard direct duidelijk wat er aan de hand was. De opgezwollen snee op haar neus kon maar één ding betekenen. "Wat heb jij gedaan?" mompelde de poes en ging ondertussen opzoek naar het kruid: Horsetail. Dit kruid hielp uiterst goed bij ontstekingen en was dan ook het kruid dat ze nu als eerste nodig had.

Haar verschillend gekleurde ogen gleden door de den, het zag er anders uit dan een normale den. Het was tenneerste een stuk groter, wat best logisch was. De Medicinecat moesten hier overnachten en hier patiënten en ook moest al die rare plantjes bewaard worden op een veilige plek. "Wat heb jij gedaan?" Sweetheart schrok uit haar gedachten toen ze Lizardpaw hoorde mompelen en meteen richting de kruidens toe liep. De kattin maakte het gemakelijker voor beide en kwam veder de den binnen. Het eerste wat haar opviel was dat Sparrowfeather er niet was. Niet dat ze hem nodig had, maar meestal was hij toch wel in de buurt? "Waar is Sparrowfeather?" Vroeg ze met een zachte klank in haar stem, de Apprentices leek druk in de weer met allemaal kruidens te pakken dus liet de kattin zich op haar kont zakken zodat ze lekker zak. Haar pluzige dikke dtaart sloeg ze netjes om haar poten heen toen ze indrukwekkend toe keek.

Ze kreeg geen antwoord op haar vraag en keek dan ook even om naar de oudere poes. Kort trok ze met haar oortje waarna ze zich terug richtte op het kruid. Ze maakte direct alles klaar en legde het op een berkenblad, waarmee ze het naar Sweetheart bracht. Even ging Lizard zitten toen de poes vroeg naar haar mentor. "Hij voelt zich op dit moment niet zo goed, dus ik neem voorlopig zijn taken over." mauwde ze deze keer luid en duidelijk en knikte kort, als teken dat ze iets dichter moest komen.