When will my reflection show me

Met een zucht liet de rood witte kattin haar kop op haar poten zakken. Het was donker en ze zat hier al een tijdje, wachtend op één van haar beste vriendinnen; Yu. Ze had haar al een tijd niet gezien, maar bleef koppig iedere dag hier op haar wachten. Ze ontmoetten elkaar vaker bij de grenzen, maar het leek zo te zijn dat de andere poes niet meer met haar om wilde gaan sinds dat ze in het BloodClan kamp gevangen genomen was. Nu waren de BloodClanners in hun territorium, maar leek Yu haar juist niet op te zoeken. Hoe dat kon wist ze niet per sé, al had ze wel een vermoeden. De ander zou misschien teleurgesteld in haar zijn omdat ze gezegd had dat ze gehoopt had dat Yu in de ShadowClan zou zitten in plaats van in de BloodClan. Toch bleef ze ook vanavond hier op haar wachten, hopend dat de poes nu zou verschijnen.

- &Yu, joinen alleen met toestemming

-Sorry voor het wachten!-

Ergens waren nachtelijke wandelingen een traditie geworden. Het was alsof ze veel beter kon nadenken dan, alsof de wereld stilstond en haar even tijd gunde om gedachten te scheiden. Een tijd terug had ze weer eens Foxfire gezien op een nacht als deze. Yu glimlachte. Ze kon het bijna ruiken. Nee, ze kon het ruiken. Ze was niet ver. Haar lach groeide, al dacht ze niet dat dat mogelijk was. Zo snel als verstandig was bewoog ze zich door de nacht, de geur die ze zo goed kende volgend. Ze rook dat ze steeds dichterbij kwam, de sneeuw krakend onder haar poten. Daar! Ze zag die vertrouwde rode vacht, slechts een vossenlengte van haar vandaan. De gevlekte poes aarzelde geen moment en sprong tegen Foxfire aan. "Hey!" Ze drukte haar snuit in de vacht van de shadwoclanpoes.

Het kraken van sneeuw deed haar doen opkijken. Meteen spitste de poes haar oortjes, en snoof ze met geopende bek de geur binnen, zodat ze deze op haar tong kon proeven en kon bepalen wat voor kat dit was. Toen ze de oh zo bekende geur rook, kreeg ze een vrolijke glimlach op haar gezicht. Nog geen seconde later werd er hard tegen haar aangebeukt en viel ze om. Zachtjes lachte ze en toen ze de snuit van Yu in haar vacht voelde, glimlachte ze hard. "Hey Yu," miauwde ze en keek naar de poes die een beetje half op haar lag doordat deze haar omgegooid had en wel mee had moeten vallen. Ze stak haar tong uit naar de BloodClan kattin. "Volgende keer gooi ik jou om hoor, pas maar op," grijnsde ze naar de kleinere poes en hapte naar diens oor. "Hoe gaat het? Waar ben je geweest?" vroeg ze toen, haar nieuwsgierigheid kon ze niet langer onderdrukken.
- Maakt niets uit hoor! :'D

"Hey Yu," Zei een rode bal vacht onder haar. "Volgende keer gooi ik jou om hoor, pas maar op," Grapte ze, en hapte speels. De bloodclanner maakte zich groot, en keek haar uitdagend aan. "En ik zal er klaar voor zijn, Fox!" Ze grinnikte daarna, omdat ze waarschijnlijk plat als de grond zou zijn als de grotere poes haar zou bespringen. "Hoe gaat het? Waar ben je geweest?" Yu ging rechter opzitten, zodat ze Foxfire makkelijker kon aankijken. Het was best raar om te bedenken dat dit dezelfde apprentice was die ze ooit had ontmoet in shadowclan gebied, de apprentice die zeer ontstelt was door haar geflirt. De apprentice die nog steeds even groot was als ik, Dacht de poes bitter. "Overal en nergens een beetje, genietend van mijn leven als member." Ze leunde wat dichterbij, eerst een beetje aarzelend, maar liet zich toen gewoon tegen de shadowclanner aan vallen. "De bloodclan stookt veel tussen andere clans, en ik maak me een beetje zorgen..." Mompelde ze. Ze wist niet echt of ze wou dat Foxfire dat had gehoord of niet.

Een glimlach stond op haar gezicht. Ze had de ander écht gemist, en het voelde zo goed dat ze weer bij elkaar waren. De grenzen en regels maakte haar nu niets uit. Het kon haar niets schelen dat er ieder moment een clangenoot zou kunnen komen die haar zou verklikken bij Innerstar. Alleen Yu was nu belangrijk. Deze beantwoordde waar ze geweest was - overal en nergens - en Foxfire knikte. Yu liet zichzelf vallen en zachtjes grinnikte de warrior waarbij ze haar poten om de ander heen sloeg en deze sterk tegen zich aandrukte. Natuurlijk niet hard genoeg om de ander pijn te doen. "De bloodclan stookt veel tussen andere clans, en ik maak me een beetje zorgen..." de rood met witte poes knikte op de woorden van de ander. "Ja, dat weet ik.." miauwde ze. "De ThunderClan en BloodClan hebben een deel van ons gebied over genomen." voegde ze er toen wat bitter aan toe.

Nee hoor, ze kreeg het niet warm als Fox een poot om haar heen sloeg. Dat leek maar zo. Desondanks genoot ze er stiekem van. "Ja, dat weet ik.." De shadowclan warrior klonk even bezorgd. "De ThunderClan en BloodClan hebben een deel van ons gebied over genomen." Yu beet op haar lip. Dat had ze gehoord. "Jah... Sorry daarvoor." Ze wist niet zo goed wat ze moest zeggen. "Maar hey, nu kan ik je wel daar opzoeken right? Heh, heh." Het grapje lukte niet zo goed, omdat ze zelf ook niet in zo'n beste stemming was. "Ook nog sorry hoe m'n pa je behandelt heeft. Hij is echt geen slechte kat, maar hij is gewoon, tja..." Uit op wraak. Dat was bloodclanners dreef, toch?wraak op de clans. Waarom precies snapte ze ook niet, waar haar mentor had verteld dat thunderclan ooit een sterk leider van hen had vermoord. maar waarom besloten ze dan ook al die andere clans aan te vallen? Yu zuchtte licht. Toen schoot haar nog een goed bericht te binnen. "Ik heb half-siblings! Als ik een rebelse tegenkom, zal ik 'm aan je introduceren!" Zei ze met een stralende lach. Ze was heel blij dat Claw iemand had gevonden, iemand die goed voor hem was. Plots dacht Yu terug aan toen ze Foxfire had ontmoet op die koude nacht, toen ze aan het nadenken was over haar sibling, en een bloosclanner. "Hoe, eh, hoe is het met jou siblings?" Vroeg ze voorzichtig.