The song of the rose is heard with the nose

De eerst kleine katertje begon alweer wat ouder te worden en zijn daagjes werden steeds anders. Hij was minder moe dan normaal en hij voelde aan hoe zijn energie groter werd en hoe hij zelf ook wel wat groter en sterker aan het worden was. Zijn lichaam was dan nog vol in de ontwikkeling en dat kon hij zeker wel merken, zijn oortjes deden het met de dag beter en hij kon zelfs nu vanaf zijn nest de kleine stroming horen van bet beekje dat verderop stroomde. Zijn neus deed het ook top, hij kon alles goed ruiken alleen werkte het vandaag niet echt mee. Zijn neusje zat bijna helemaal verstopt! Er was dan ook maar één verandering wat niet mee werkte. Zijn oogjes, zijn ogen werkte niet mee. Iedereen van zijn nestje en zelfs de jongere kittens hadden hun ogen al geopend.

De zwart met witte kitten rolde zich op zijn rugje en dichter tegen zijn moeder aan. Het seizoen was alweer aan het veranderen en spoedig zou de eerste dooi plaatsvinden. Toch had Ravenkit het koud, zoals gewoonlijk. Opeens voelde hij beweging waardoor hij terug rolde op zijn buikje, nee hij rolde zelfs veder. Hij voelde weer hoe hij werd gescheiden tussen zijn siblings en moeder. Dit gebeurde wel eens vaker en dus was hij bet wel gewend. De kitten zuchtte eventjes legde zijn kopje op zijn twee zachte voorpootjes en spitste zijn oortjes zoals altijd. Hij had zijn ogen niet nodig als die zijn oren maar had.

Met een schok werd hij wakker en voelde hij zijn dunne vachtje omhoog schoot, een rilling gleed langs zijn ruggengraat en meteen hief Ravenkit zijn kopje op, een nieuwe geur was langs binnengekomen en door de pootstappen van de kat was hij wakker geschrokken. Raafie snoof de zoete geur op en meteen herkende hij deze verrukkelijke en vertrouwende geur. Rosepaw! De kitten piepte blij en krabbelde omhoog, toen hij zijn evenwicht had gevonden liep hij wat lomp naar Rosepaw tot dat hij precies wist waar ze was en expres tegen haar opbotste en op zijn kont viel. "Osepaw! Osepaw!" Mauwde hij en richtte zijn dichtgeplakte ogen op die van haar.

-Rosepaw <3

_{De flame point poes liep met rustige stappen de nursery binnen, ze had vandaag besloten om Ravenkit eens op te zoeken. Ze miste hem een beetje en wilde graag zien hoe het met hem ging. De poes was nog maar net de Den binnen of een rende iets wat lomp haar kant op, en boste tegen haar aan. "Osepaw! Osepaw!" klonk de kitten terwijl hij zijn dicht geplakte ogen haar richting draaide. Rose keek hem even verbaasd aan, waren...waren zijn ogen nog steeds niet open? hoorde ze alang niet openen te zijn? De poes schudde haar kop en begon te lachen. 'Hey Rafie!' lachte ze vriendelijk terwijl ze haar staart op hem legde om wat warmte te biede.'Rafie zeg me eens na Rosepaw'' miauwde de poes rustig 'Niet Osepaw al kwam je wel dicht in de buurt!'   lachte ze terijl ze de kitten een speelse por gaf.}

De katertje spitsde zijn oortjes vrolijk naar voren toen Rosepaw om hem lachtte, hij zelfs kreeg een brede grijns op zijn zwart witte snuitje en wiebelde vrolijk met zijn neusje alsof er een vliegje op zijn snuit was geland. 'Hey Rafie!' Klonk de stem van Rosepaw, Ravenkit voelde ook meteen haar dikke warme staart om zijn lijfje gewikkeld waardoor hij zachtjes spinde. 'Rafie zeg me eens na Rosepaw, niet Osepaw al kwam je wel dicht in de buurt!' De kitten dacht eventjes na, maar knikte vervolgens. "O-Osepaw" Hij schudden zijn kopje, nee nog een keertje. "O-ose.. Osepaw" Waarom lukte het nou niet!? Hij sloeg boos met zijn staartje en legde zijn oren in zijn nek. "Nowg keerwtje" Mauwde hij zich zelf bemoedigend aan, "O..R-ose.. P.. AUTJU!" Nee! Waarom moest hij net precies niezen als hij bijna de naam goed had uitgesproken!? Maar voordat hij het weer kon proberen nieste hij opnieuw. En opnieuw. En opnieuw. "Neus riebel!" Piepte hij en snoof met zijn neus om beter te kunnen ademen.

_{Rose keek lachend toe hoe de kitten probeerde haar naam uitespreken, 'Kom op Rafie je kunt het!' moedigde ze de kitten aan. Rose kroop wat dichter bij de kleine kater 'Mijn naam is toch niet zo moeilijk?' mompelde ze grijzend, R-o-s-e-p-a-w nee er waren moeilijker namen. Die van haar was elegant mooi en simpel, Opeens begon te kitten te niezen op haar nog wel. Rose schrok een beetje en nam snel wat afstand van de kitten. "Neus riebel!" Piepte hij, Rose schudde met haar vacht en keek de kitten iets wat kwaad aan. 'Ravenkit' miauwde ze op een luide en serieuze toon. 'Wil je nooit meer op mij niezen?' haar stem klonk koud en hard, ze wilde het gewoon niet hebben het was vies en wie weet was hij wel ziek...}

'Ravenkit' De kitten schrok van de luide en serieuze stemmvan Rosepaw, zijn vachtke schoot omhoog en met trillemde snorharen keek hij met zijn dichtgeplakte ogen naar die van haar. 'Wil je nooit meer op mij niezen?' De koude en harde stem bonsde in zijn oren waardoor hij angstig ineen kroop. Zijn hele lijfje trilde, zo kende hij Rosepaw niet.. "Sowrry Rosepaw.." Fluisterde hij en kroop een beetje naar achteren, het was niet zijn bedoeling geweest haar boos te maken. De zwart witte katertje bleef roerloos liggen. Wat moest hij doem? Hij wou weer vriendjes worden zoals eerst. "Zij-n we nu weer vriendwjes?" Probeerde hij voorzichtig en draaide zijn kopje weer naar de kattin toe. Nu maar hopen dat ze zijn excussen aanvarden. Anders was die weer helemaal alleen..

Kort! ;o

_{"Sowrry Rosepaw.." Fluisterde hij en kroop een beetje naar achteren, De poes keek de kater even strak aan, En knikte rustig 'Tis al goed Raven maar doe het nooit meer beloofd? het is vies' miauwde de poes nu op een vriendelijkere toon. De poes kwam weer wat dichter bij en sloeg haar staart om de zwart witte kitten heen. "Zij-n we nu weer vriendwjes?" miauwde hij terwijl hij zijn hoofd haar kant op draaide. De poes lachte en gaf de kitten een speelse por 'Ja tuurlijk joh wat voor vraag is dat' lachte ze terwijl ze weer voorzichtig tegen de kitten aan kroop. 'Zeg Rafie je bent toch niet ziek of well?' vroeg ze vervolgens, ze wist niet waarom de vraag kwam gewoon bij haar op en moest er uit.}

'Tis al goed Raven maar doe het nooit meer beloofd? het is vies' Mauwde Rosepaw nu gelukkig met een wat vriendelijk klank in haar stem. De zwart witte knikte beschamend, niet meer niezen op de vacht van andere. Dat zou hij nooit meer vergeten. "Beloowd!" Piepte hij dan ook en zette zijn oortjes weer recht overeind. 'Ja tuurlijk joh wat voor vraag is dat' Ravenkit grijns kwam weer tevoorschijn toen Rosepaw haar staart om hem heen sloeg en hem een kleine por gaf. Raafie's probeerde terug te porren met een van zijn voorpootjes waardoor hij eventjes grinnikte. Dit was leuk! Zeg Rafie je bent toch niet ziek of well? De kitten hield zijn kopje vragend scheef, was hij ziek? Mama zei van niet. Dus schudde haar voorzichtig zijn kopje, "Newh Raafie is niet ziekjes! Raafie beetje kouden dowr vieze weer buite!" Piepte hij, ging Rosepaw nunweg omdat die verkouden was? Hij hoopte van niet.. "O-Rosepaw? Jij aaltje vertellen?" Mauwde hij maar met een brede glimlach op zijn snuit gegrafeerd, hij hield van verhaaltjes!

_{"Newh Raafie is niet ziekjes! Raafie beetje kouden dowr vieze weer buite!" antwoorde de kitten op haar vraag. Rose knikte ja ze wilde het toch zeker weten, zij kon zich het niet veroorloven om ziek te worden en vooral nu en leaf-bare. Moest je goed oppassen, niet dat zij snel ziek werd. 'Nou das mooi' mompelde ze zachtjes, verkoude alleen was niet zo erg dat hoorde erbij."O-Rosepaw? Jij aaltje vertellen?" miauwde de zwart witte kitten met een brede glimlach, De poes trok even een moeilijk gezicht. Een verhaaltje? 'Welk verhaaltje wil je horen dan?' vroeg ze aan de kitten, ze wist niet echt een kitten verhaal die verhalen van haar moeder wist ze ook niet meer uit haar hoofd. 'Verteld jouw moeder je dan geen verhaaltjes?' vroeg ze vervolgens rustig.}

'Welk verhaaltje wil je horen dan?' De kitten dacht eventjes diep na, waar over moest het verhaaltje gaan? Over Warriors! Ja, hij zelf wou later een van de allerbeste Warriors worden! Dat was zijn droom. 'Verteld jouw moeder je dan geen verhaaltjes? De zwart witte kitten knikte, "Jawel, alleen mama aaltjes zijn niewt leuk! Raafie wilt v-verhaaltje over Warriors! Raafie late..r-r hele goeiwe Warrior!l Piepte hij enthousiast, ja hij werd de beste Warrior die Riverclan heeft gekend! "Wil je dawt doen O-Rosepaw?" Piepte hij weer en kroop meer tegen de kattin san, haar warme vacht voegde zich met die van hem waardoor Ravenkit zich oprolde in een bollejte en aandachtig zijn oortjes spitste.

_{Jawel, alleen mama aaltjes zijn niewt leuk! Raafie wilt v-verhaaltje over Warriors! Raafie late..r-r hele goeiwe Warrior!l Piepte hij enthousiast. Rose lachte en gaf de kitten een speelse por, 'Tuurlijk word je dat' lachte ze op een warme toon. Maar natuurlijk geen betere dan zij, "Wil je dawt doen O-Rosepaw?" Piepte hij terwijl hij wat meer tegen haar aankroop. Rose glimlachte en knikte. 'Ik kan echt geen nee tegen jouw zeggen' grinnikte ze, hij was gewoon zo schattig. Plus ze kon wel even blijven en hem een verhaal vertellen als hij dat zo graag wilde. Ja ze wist het wel ze was zo aardig, De flame point poes krulde met haar staart rond de kitten heen en drukte hem wat dichter tegen haar warme vacht aan, nu alleen nog een verhaal verzinnen.}