I'm fighting these feelings away but the more I do the crazier I turn into

Met een flinke buit van drie vissen schuifelde Thistlebreeze door het territorium. Doordat de vissen de weg van haar ogen naar de grond versperden kon ze niet zien waar ze liep. 'Nu mag er ook wel een apprentice langskomen zodat die mij kan helpen,' mauwde ze hoofdschuddend in zichzelf. Niet veel later struikelde de poes over een putje in de grond en viel met haar gezicht op de slijmerige vissen. "Getverr.." vloekte ze, waarna nog een hele reeks volgde. Ze schudde met haar hoofd, waardoor een deel van het slijm van haar gezicht vloog, maar toch bleef het nog even plakkerig.

{Rosepaw First}

Rose had zich vandaag voorgenomen om wat te gaan vissen, ze was er niet de beste in maar hey! oefeningbaar kunst. Plus zij was Rosepaw ze zocht het zelf wel uit, want aan Sleepingcurse had ze niet veel. Misshien moest ze een keer langs butterstar gaan, nou ja dat kwam nog wel. De flame point liep meet een zelfverzekerde blik over het riverclan gebied, Rose kwam opeens tot een plotselinge stilstand toen ze een kat op de grond zag. Een kat onder de...vis? meteen schoot de apprentice in de lach, 'Oh my starclan!' lachte de jonge apprentice luid.'Jij bent vast de reden waarom andere clans ons vissekopen noemen!' ging de poes ongestoord veder. wat een sukkel! 'Lig je lekker zo?' de flame point ging gewoon door met lachen tot ze op de punt kwam dat ze bijna niet meer overeind kon staan door het lachen.

Met een zucht draaide Thistlebreeze haar hoofd naar de apprentice. Was die maar een paar tellen eerder gekomen, dan zou ze niet zo hard gevallen zijn. En dan zou die poes met d'r grote mond niet zo tegen haar praten. "Dag Rosepaw," mauwde ze op haar kalme, wijze toon. "Zou je even die vis willen pakken? Dat is te veel werk voor één kat, ik kan haast niks zien." Ze schoof de grootste vis naar de flame-point toe. "En als je het wil weten, het is geen vraag," voegde Thistle er nog snel en kordaat aan toe, waarna ze nog eens haar hoofd schudde om wat slijm eraf te krijgen.

"Dag Rosepaw," klonk de poes koud en wijz, Rose knikte en stopte met lachen al bleef de spottende glimlach altijd nog rond haar lippen hangen."Zou je even die vis willen pakken? Dat is te veel werk voor één kat, ik kan haast niks zien." Ze schoof de grootste vis naar de flame-point toe. Rose grijzde en pakte de vis op 'Geen zorgen Thistle' lachte ze 'I got you coverd' Rose gaf de oudere poes een knipoog."En als je het wil weten, het is geen vraag," toen de oudere poes met haar hoofd schudde om wat slijm er af te krijgen, deed Rose moeite. Heel veel moeite, moeite om niet weer in lachen uit te barsten 'Dat slijm staat je goed hoor Thistle'grapte de poes grinikkend.

Ze apprecieerde Rosepaws humor niet. Het was niet grappig en bovendien ook vrij lastig. Het was al niet fijn om een slijlerig gezicht te hebben, en om dan zo'n lastige apprentice erbij te krijgen maakt het nog veel ondraaglijker. "Rose," mauwde Thistlebreeze vermanend. "Een warrior spreek je aan met zijn of haar volledige naam, dat is een kwestie van respect." Ze keek de jonge poes die in de ogen alvorens verder te gaan. "Zelfs als die warrior slijm op zijn of haar gezicht heeft, je hebt respect voor hem/haar." Wat was zij blij dat ze een veel vriendelijkere apprentice had, en niet dat wicht van een Rosepaw. Ze kende Shadowpaw al even, niet erg goed, maar ze had haar af en toe zien spelen in het kamp, en dat was voldoende om te weten dat het niet zo'n verwaand nest als Rosepaw was. Gelukkig. "En doe me een plezier, wil je? Stop met dat gegrinnik." Respectloos, respectloos, respectloos, mompelde ze in haar gedachten.

"Rose," mauwde Thistlebreeze vermanend. "Een warrior spreek je aan met zijn of haar volledige naam, dat is een kwestie van respect'' ging de oudere warrior veder. Rose grijzde en bleef haar wat uitdagend aankijken, oh kreeg ze nu een preek? oh wat was ze bang. "Zelfs als die warrior slijm op zijn of haar gezicht heeft, je hebt respect voor hem/haar." Rose begon weer te grinikken of ja haar een beetje uittelachen."En doe me een plezier, wil je? Stop met dat gegrinnik." De flame point proste het uit. 'Dat wil ik ook wel' kreeg ze er moeilijk uit 'Maar ik kan je gewoon niet serieus nemen Thistle' grinnikte de poes. 'Oke oke als jij stopt met zo 'grappig' te zijn beloof ik dat ik stop met grinikken' de poes schoot weer in de lach. oh man deze Thistle is hilarisch!

Die poes had lef, zeg. Thistle schudde afkeurend haar hoofd alvorens weer naar Rose te kijken. "Nogmaals, Thistlebrééze," sprak ze en legde de klemtoon overdreven op de "breeze". Rosepaw had echt geen hersenen, of ze gebruikte hen niet. En oren had ze al evenmin. Ze had hier echt geen zin in. Na nog een keer te hebben gezucht nam ze de vissen in haar mond en gebaarde Rose om hetzelfde te doen. Ze zouden eerst de vissen op de prooistapel leggen, en dan zou ze die apprentice eens wat manieren leren. Want ze had het dringend nodig.

"Nogmaals, Thistlebrééze," sprak ze en legde de klemtoon overdreven op de "breeze''. Rose grijzde 'Dat weet ik wel hoor'lachte ze licht uitdagend, 'Al vind ik Thistle toch makkelijker' rose gaf de oudere poes een speelse knipoog. Rose genoot hier van katten peste irriteren, Thistle overdreef ook wel hoor ze maakte alleen wat grapjes. Maar hey wie zou er nou niet lachen als ze iemand in de vis zagen vallen? Rose keek grinikkend toen hoe de oudere poes wat vis pakte en haar gebaarde om het zelfde te doen. Rose wachte even en uitendelijk pakte ook wat vis en liep. wel een meter ofzo achter de poes aan. terug naar het kamp

beetje flut x3

Ze was het beu en besloot om de jonge apprentices bijdehante grappen te negeren. Het was een schande voor Riverclan dat zulke onbeschofte, respectloze zich daar konden vestigen. In het kamp legde ze de vis snel opzij en wendde zich tot de jongere poes. "Oké, Paw," mauwde Thistlebreeze. "Jij en ik gaan een dagje samen in het territorium rondbrengen." Ze wenkte Rosepaw en liep terug naar buiten. Het was eigenlijk een beetje nutteloos geweest om die vissen terug te brengen, ze had ze evengoed kunnen begraven om later weer te gaan halen. Ach ja, ze had het nu gedaan. Niet belangrijk. Met Rosepaw op haar hielen liep ze richting de rivier. Voor de tweede keer die dag. "Wij gaan vandaag vissen," mauwde ze streng, geen weigering duldend. "Samen, en jij gaat proberen de hele dag je grote mond te houden. Tenzij je morgen liever hetzelfde wilt doen."

Toen ze in aangekomen waren liep Rose meteen door naar de prooi stapel en legde de vissen neer, Thistle deed het zelfde. Rose schudde even met haar vacht en keek de oudere poes volverwachting aan. Thistle zou het hier niet bij laten, ze zal haar vast wel op haar donder proberen te geven ofzo pff good Lucky oldie.Oké, Paw," mauwde Thistlebreeze. "Jij en ik gaan een dagje samen in het territorium rondbrengen." Rose haalde haar kin op en keek de poes grijzend aan. 'Is dat zo?' lachte ze plagend, 'En wat als ik weiger?' niet dat ze dat ging doen. Rose vond het wel leuk zo, ze had toch niks beter te doen. Plus Thistle was leuk om te pesten, maar een antwoord kreeg de poes niet. Nee de krijger liep gewoon het kamp uit, en net zoals ze wilde liep rose haar achter na. Uitendelijk draaide de oudere poes har kant op en deed haar bek open, "Wij gaan vandaag vissen," mauwde ze streng. De flame point poes lachte 'Sure'antwoorde de poes, al wist Rose dat ze niet veel keus had ach ze wilde wel leren vissen en veel beters had ze niet te doen."Samen, en jij gaat proberen de hele dag je grote mond te houden tenzij je morgen liever hetzelfde wilt doen." Rose haalde haar schouders op bij de worden van de oudere poes. 'Ik zal mijn best doen Thistle' antwoorde ze plagend terwijl ze de poes een speelse knipoog gaf.

Als die arrogante appretnice haar mond niet wilde houden zou ze met de consequenties te maken krijgen. Hoofdschuddend richtte Thistlebreeze zich naar de rivier. Ze liep naar de oever en negeerde Rosepaws zogenaamd plagerige knipoog en opmerkig. "Voor elke keer dat je mij nog Thistle noemt en niet Thistlebreeze, zullen we nog een dag extra doen, zoals ik al zei." mauwde de warrior streng, nog steeds met haar blik naar de rivier. "En dat geldt ook voor andere bijnamen zoals Thist of Breeze." Nu wierp ze wel een blik naar de jonge poes, zij het niet enorm nors. Ze kon haar eigen ogen en oren gewoon niet geloven door zo'n brutaliteit. Wie dacht die apprentice wel niet wie ze was? De clanleader?

"Voor elke keer dat je mij nog Thistle noemt en niet Thistlebreeze, zullen we nog een dag extra doen, zoals ik al zei." mauwde de warrior streng. Rose werd in een klap serieus no way dat ze dat ging doen."En dat geldt ook voor andere bijnamen zoals Thist of Breeze." ging de oudere poes veder, Rose schudde haar kop en keek de kattin strak aan, 'Dat bepaal jij niet' siste de poes gerriteerd, Ja ze was haar moeder niet of mentor ze kon haar niet zo maar straffen opleggen, plus deed veel te overdreven iedereen zou lachen als ze haar onder de vissen zagen. De poes keek naar boven het werd donker plus begon he te sneeuwen, no way dat ze in de sneeuw en donker ging vissen. 'Hey Thistle ik weet niet wat jij gaat doen maar ik ga terug naar het kamp' miauwde de poes terwijl ze weg sprinte, die ouwe tak kon haar vast niet bijhouden.

-rose topic uit

En die grote mond wilde maar niet zwijgen! Thistlebreeze schudde ongelovig haar hoofd toen de apprentice weer iets terugsiste. Ze wilde net nog iets terugzeggen toen Rosepaw haar weer onderbrak. Ze miauwde brutaal dat ze terug naar het kamp ging en sprintte ervandoor. Thistlebreeze zou haar met gemak kunnen inhalen, ze had al harder getraind dan deze poes en had veel langere poten, maar had geen zin om moeite te doen om achter een lastige kitten te rennen. In plaats daarvan draaide ze zich weg en begon een controle langs de grenzen te doen en hier en daar wat grensmarkeringen aan te brengen.