Misschien was het maar goed dat Sweetheart haar vroeg in de ochtend wekte, want Crowcalls droom, zo fijn van start gegaan, begon in een nachtmerrie te veranderen. Ze opende haar ogen met een schok en haalde opgelucht adem. Nou, ze was in ieder geval niet slaperig meer. Ze gaf haar vacht een paar likken en stapte naar buiten. Ze koude lucht deed nog meer om haar fris te maken. Ze was wel blij met de kou, die het laatste restje angst van haar droom wegjoeg. Ze liep snel naar de kampuitgang, waar Sweetheart op hen wachtte. Ze was er als eerste, ruim op tijd. Ze kwam zelden te laat voor dingen, altijd bang voor uitbranders. Ze was verre van perfect en maakte vaak fouten, dus zorgde ze ervoor dat ze altijd op tijd was, zodat een mentor of patrouilleleider in ieder geval niet geïrriteerd was nog voor ze begonnen waren.