Truly Toxic

-Zira eerst

Konijn eten was heerlijk, zeker als het leaf-fall was. Het geluk om je tanden in een warme prooi te zetten in dit koude weer, hoe mager die prooi dan ook, was echt een zegen. De botjes waren echter verschrikkelijk. En dus zag de poes nu met haar nagels tussen de tanden te pulken, in de hoop dat kleine bot splintertje weg te krijgen. Lichtrode vlekken van haar prooi waren nog goed te zien in de sneeuw en op haar poten. De kou leek altijd alle andere geurtjes weg te nemen, en dus moest de member vertrouwen op haar zicht en gehoor als het kwam op alertheid. Maar wie zou er alert zijn op een mooie dag als deze? Nee, daar had ze nu geen tijd voor. Yu rolde loom over, en genoot van de prikkeling van de kou en het kraken van de sneeuw. Heerlijk.

De commander sprong uit de hoge boom waar ze in gezeten had en belandde met een zacht krakend geluid op de grond. Het vreemde geluid werd veroorzaakt door de kleine laag sneeuw die op de grond lag en de kattin fronste kort. Het voelde koud aan haar poten en ze had liever het weer van herfst of lente. Zomer was haar weer te warm, winter te koud. Zira had het liefste tussen in. De prooi was er in die tijden het meest en het weer zou je jacht ook niet aantasten. Het waren de tijden van sterkte. De rode ogen van de poes gleden naar de overkant, waar een zwarte schim afstak tegen de witte sneeuw. Haar oortjes veerden lichtjes omhoog, maar toen ze merkte dat ook dit Jinx niet was viel haar gezicht terug in haar pokerface die ze de laatste tijd altijd op leek te hebben. De kater waarvan ze zoveel hield - of gehouden had - leek wel verdwenen te zijn en het deed de poes pijn. Maar ze moest zichzelf erover heen zetten en zuchtend stopte ze met lopen. Ze was klaar met hem, hield ze zichzelf voor. Ze zou niet meer aan hem denken, hield ze zichzelf voor. Een bepaalde warmte verliet haar lichaam. Nee, haar lichaamstemperatuur werd niet aangetast, maar de temperatuur in haar hart leek van vijftien naar min vijf te gaan. Toen ze haar blik weer oprichtte zag ze een bepaalde poes liggen die ze liever niet tegenkwam. Maar uit het pad wijken voor Yu? Nooit. Dat was een teken van zwakte en zwakte had ze achter zich gelaten samen met Jinx. De commander stapte rustig verder, en keek naar de nieuwe member voor haar. "Hallo Yu." miauwde ze neutraal en keek met een kille blik naar de kattin.

(<3)

Loom rolde de poes weer om, en werd begroet door haar commander die steeds dichterbij kwam. Yu wachtte rustig af, en liet een slome grijns over haar snoet glijden. "Hallo Yu." Haar stem was wonder boven wonder neutraal, al had ze een kille blik in haar ogen. Maar ja, wanneer niet? Misschien was het tijd om de strijdbijl te begraven. Misschien. "Dag, commander. Hoe is het leven van een werkende moeder?" Ze bleef kalm liggen. Ze wou niet echt iets starten, maar een beetje jennen kon vast geen kwaad. Ze had haar kits al een tijdje niet gezien, en vroeg zich eigenlijk af hoe het met hen ging. helemaal met... "Hoe, eh, hoe is het met Ophelia?" De poes maakte zich nog steeds zorgen om de kit, omdat ze haar moeder zo afstootte. Misschien zou ze Zira kunnen overtuigen om wat meer met haar dochter om te gaan.

Strak keek Zira naar de luie member die een grijns op haar gelaat kreeg. Er was niets grappigs aan haar verschijning en het was normaal om kennissen te groeten. Toen Yu haar vroeg hoe het leven van een werkende moeder was, keek de commander haar niet geamuseerd aan. Ze zuchtte diep. Ondanks dat de poes een stuk ouder was dan de laatste keer dat ze haar tegen gekomen was, was ze geen spat veranderd. Zira besloot de vraag gewoon niet te beantwoorden, het antwoord was toch wel duidelijk. "Hoe, eh, hoe is het met Ophelia?" de tabby zuchtte diep. Waarom Yu precies zoveel om Ophelia gaf was haar een raadsel, maar deze vraag beantwoordde ze wel. "Ze is nu young one," miauwde ze. "Hellhound is haar mentor, dus het moet goed komen met haar."

De tabby zuchtte, en beantwoordde haar vraag niet. Yu grijnsde. Ach, dat hoefde ook niet. Toen ze iets voorzichtiger om Ophelia vroeg, zuchtte Zira opnieuw. Ze trok haar wenkbrauw op. Was er iets slechts gebeurd met de gevlekte poes? "Ze is nu young one," De oortjes van de member schoten misschien iets te vrolijk omhoog. "Hellhound is haar mentor, dus het moet goed komen met haar." Hellhound? Hellhound had haar goed getrained, zeker, maar dat betekende ook... Een grote grijns verschijn op haar mond. "Zeker, ik bedoel, kijk hoe goed ik ben opgegroeid!" Yu was er best zeker van dat Zira's grootste nachtmerrie een dochter zoals Yu krijgen was. En dat zou natuurlijk het grappigste ter wereld zijn voor haar.