Biting frost

Ondanks dat het de laatste tijd wat warmer geworden was, was het vandaag weer één van de koudere dagen. De adem van de massieve kater kwam in wolkjes uit zijn bek en zijn grijze vacht was hoog opgezet tegen de bijtende kou. Toch was hij niet in de warmte van de den, maar buiten in het territorium. Vandaag zou hij zijn apprentice, Splashpaw, gaan trainen. Het was er ontzettend slecht weer voor, bedacht hij zich grimmig, maar het moest maar zou zijn. StarClan zou wel weten wat ze deden. Toen Panthergrowl aankwam op de afgesproken plek ging hij hier zitten, al kwam hij al snel weer overeind om wat heen en weer te hupsen zodat de kou wat dragelijker was. Het was nu wachten op Splashpaw, en hij hoopte dan ook dat zijn apprentice gauw kwam.

- 1st post Splashpaw

Splashpaw stond op uit zijn nest in de den. Hij zou gaan trainen met zijn mentor, Panthergrowl. Hij zette een stap buiten de den. Gelijk merkte hij de kou die door zijn vacht drong. Splashpaw keek op. De lucht was grijs en zag er koud uit. Het was zeker niet de mooiste dag voor een training, maar hij had met Panthergrowl afgesproken om te trainen, dus liep hij maar richting de plek waar Panthergrowl zou zijn. Toen hij aankwamlopen zag hij Panthergrowl wat heen en weer hupsen, waarschijnlijk omdat hij het zo koud had. Hij had het ook wel wat koud. Splashpaw versnelde en trippelde naar zijn mentor toe. "Hallo Panthergrowl," begroette hij zijn mentor en ging zitten. Ondanks de kou had hij toch best wel zin in zijn training.

Inderdaad kwam zijn apprentice al snel aan en Panther knikte de ander toe toen deze hem begroette. "Hallo Splashpaw," miauwde hij terug en zwiepte met zijn staart. "Zullen we dan maar? Hoe eerder we beginnen hoe sneller we klaar zijn." miauwde hij ietwat bars, waarbij hij eens naar de wolkjes die uit zijn bek kwamen keek. Veel te koud als je het hem vroeg. De kater wenkte de ander met zijn kop als teken dat hij mee moest lopen. Ze waren nu nog vlakbij het kamp, maar ze zouden het hele territorium doorgaan zodat Splashpaw wist waar hij komen mocht en waar niet. "We gaan eerst naar onze grootste etensbron, de rivier. Die is overigens ook de grens met ThunderClan. Vertel me is, wat weet je over de ThunderClan?" al lopend richting de rivier vroeg hij dit. Het duurde immers wel even voordat ze aan zouden komen en wat breintraining onderweg was ook niet verkeerd.

"Hallo Splashpaw," Begroette zijn mentor hem. "Zullen we dan maar? Hoe eerder we beginnen hoe sneller we klaar zijn," zei zijn Panthergrowl iets wat bars waarbij hij keek naar de wolkjes die uit zijn bek kwamen. Splashpaw knikte. Hij gaf nog snel een lik over zijn borst en stond op. Panthergrowl wenkte hem met zijn kop. Splashpaw volgde zijn mentor. Terwijl ze liepen keek Splashpaw om zich heen. Als kitten was hij nooit verdergekomen dan de nursey en het kamp. "We gaan eerst naar onze grootste etensbron, de rivier. Die is overigens ook de grens met ThunderClan. Vertel me is, wat weet je over de ThunderClan?" Zei Panthergrowl tegen hem. Naar de rivier, daar gingen ze dus heen. Splashpaw dacht na. De andere clans, daar wist hij eigenlijk maar weinig van. Als kitten konden hem de andere clans weinig schelen. Hij moest in het kamp blijven en daar had die als goed is niks te maken met de andere clans. "Ik weet nog weinig over de andere clans," zei hij terwijl hij Panthergrowl nog steeds volgde. Dat de Thunderclan aan hun territorium grensde en dat de grens de rivier was wist hij, maar verder wist hij eigenlijk niks te bedenken zo. Hij vond het vervelend dat hij niks wist te verzinnen. Splashpaw wou niet dat zijn mentor hem dom zou vinden. Splashpaw was wat achtergeraakt en nam een sprintje, zodat hij weer vlak achter Panthergrowl liep.

Splashpaw kon geen antwoord geven op zijn vraag, en geïrriteerd zuchtte Panthergrowl. Je zou toch denken dat queens hun kittens wat leerden... Blijkbaar niet dus. Stevig beende hij door, op een tempo wat voor hem gemakkelijk lang vol te houden was, maar voor zijn apprentice nog wel is wat te hard kon zijn. Dit werd al snel duidelijk toen Splashpaw achter begon te lopen, maar de warrior bleef niet op hem wachten. "De ThunderClan staat bekend om hun gastvrijheid en respect, al kan dit soms ook juist het tegenovergestelde zijn. Hun prooi bestaat vooral uit eekhoorns, muizen en vogels. Hun territorium bestaat voornamelijk uit bomen en hun kamp is afgeschut door doornstruiken. Hun leader is Silverstar en hun deputy is Snowdrop." miauwde hij en keek nog is naar zijn apprentice. "ThunderClan en RiverClan hebben vaak onenigheden over de sunningrocks, natuurlijk is het gebied van ons maar zij denken dus dat het gebied van hen is." hij rolde met zijn ogen. "Gelukkig is het gebied nu weer in de juiste handen." voegde hij hier nog aan toe. De rivier was inmiddels al in zicht, het zou niet lang meer duren voor ze er zouden zijn.

De apprentice moest stevig doorlopen om zijn mentor bij te houden. Toen hij geen andwoord kon geven op de vraag van zijn mentor, liet deze een geïrriteerd zuchtje horen. Hij kon toch niet helpen dat hij dat niet wist? Een andere kat had hem daar gewoon nog niet zoveel over vertelt. Niks mis mee toch? Dacht Splashpaw. Zijn mentor liep stevig door, harder dan dat Splashpaw zou hebben gelopen. "De ThunderClan staat bekend om hun gastvrijheid en respect, al kan dit soms ook juist het tegenovergestelde zijn. Hun prooi bestaat vooral uit eekhoorns, muizen en vogels. Hun territorium bestaat voornamelijk uit bomen en hun kamp is afgeschut door doornstruiken. Hun leader is Silverstar en hun deputy is Snowdrop," vertelde Panthergrowl terwijl z'n mentor hem een keer aankeek. Splashpaw knikte. "ThunderClan en RiverClan hebben vaak onenigheden over de sunningrocks, natuurlijk is het gebied van ons maar zij denken dus dat het gebied van hen is," ging Pathergrowl verder. "Gelukkig is het gebied nu weer in de juiste handen," voegde zijn mentor er nog aan toe. "Ja," zei Splashpaw als teken dat hij het had begrepen. Hij zou dit niet moeten vergeten. Inmiddels waren ze al bijna bij de rivier aangekomen.

Bijna waren ze bij de rivier. Splashpaw rende het laaste stukje vooruit naar de rivier. Voor de rivier stopte hij, kijkend na het water dat voorbij stroomde. "Ga ik vandaag ook leren zwemmen?" Vroeg hij aan Panthergrowl terwijl hij achterom keek. Zijn blik ging weer naar de rivier. Zwemmen leek hem wel leuk, maar het water leek hem wel erg koud. Hij keek weer achterom naar Panthergrowl.

Splashpaw liet merken dat hij het begrepen was, en de grote kater knikte. Mooi, dan hoefde hij het niet twee keer uit te leggen. De rivier was al in zicht gekomen, en zijn apprentice leek blijkbaar zijn ongeduld niet te kunnen onderdrukken, want deze stormde regelrecht op het water af. Panther daarin tegen liep lekker op zijn gemakje achter de apprentice aan, en haastte zich niet. "Ga ik vandaag ook leren zwemmen?" klonk het toen vanaf een afstandje, en de kater schudde zijn kop, al kon Splashpaw dit waarschijnlijk niet zien. "Nee," riep hij, banjerde een stuk dichterbij en vervolgde toen: "Daarvoor is het nu te koud. We zullen verdergaan met onze tour, en dan gaan we weer terug naar het kamp, waarschijnlijk worden je spieren daar al stijf genoeg van; je hoeft niet koud water daar nog extra bij." hij grinnikte zachtjes, en wenkte de andere kater toen met zijn kop, aangevend dat ze verder gingen.

"Ga ik vandaag ook leren zwemmen?" Had hij gevraagd terwijl hij achterom keek naar zijn mentor.
"Nee," riep Panthergrowl. "Daarvoor is het nu te koud. We zullen verdergaan met onze tour, en dan gaan we weer terug naar het kamp, waarschijnlijk worden je spieren daar al stijf genoeg van; je hoeft niet koud water daar nog extra bij," zei de grijze kater.
Aan de ene kant had hij graag willen leren zwemmen, maar hij was ook wel weer blij dat hij dat vandaag niet hoefde. Met dit weer zwemmen, dat leek hem dan weer niet zo leuk en vooral koud.
"Oke," zei Splashpaw tegen zijn mentor. Panthergrowl wenkte hem met zijn kop en SPlashpaw volgde hem verder het territorium in. "Waar gaan we nu heen dan?" Vroeg de apprentice nieuwsgierig.

Splashpaw was het met zijn beslissing eens en Panthergrowl knikte tevreden gesteld. Toen zijn apprentice vroeg waar ze nu heengingen, wenkte de grijze kater met zijn kop. "Richting ShadowClan," vertelde hij rustig, terwijl hij weer flink de pas inzette en richting de grens begon te lopen. "De ShadowClan staat bekend om hun wat.. Botte karakter af en toe. Ze hebben het niet zo op niet-ShadowClanners. Ze zijn ook niet bang om hier en daar een regel te breken." vertelde hij verder. "Weet jij hoe onze status is met ShadowClan nu? Hebben we ruzie met hen, of juist een verbond - of allebei niet?" vroeg hij waarna hij even achterom keek naar Splashpaw.

Hij knikte om het antwoord van zijn apprentice. "Goed zo, allebei niet, ook al hebben we wel een heel kort een verbond met hen gehad." legde hij uit. "Toen wij de dassen op WindClan gebied verjaagd hebben, hebben we dit met ShadowClan gedaan." vervolgde hij en knikte.
Na een tijd lopen kwamen ze aan bij de fourtrees, en Panther wees naar de vier grote bomen met zijn staart. "Om naar de grens van ShadowClan en RiverClan te gaan moet je eigenlijk bij de fourtrees zijn. Omdat ShadowClan aan de andere kant van het thunderpath - een pad waarover gigantische monsters heen razen - ligt kunnen we daar niet zomaar komen. Hier ligt dus de grens en verder dan hier kunnen we niet komen." vertelde hij rustig. "Maar, je kunt wel naar hun 'deel' van de fourtrees gaan, dus de kant waar zij vaak staan en dat is ook de richting waar hun vandaan komen. Ik wil dat je die geur goed in je opneemt en hem goed onthoudt." miauwde hij en trippelde naar de open plek, waarna hij naar de richting van ShadowClan heenliep en bij het einde van de open plek bleef stilstaan. Hier was de grens en hier zouden ze het dan ook mee moeten doen.