Kiek
244
Afwezig
I like the way your brain works, I like the way you try to run with the wolf pack when your legs are tired.
| |
|  Onderwerp: Everglow  do 11 feb 2016 - 9:42 | |
| Met haar kop wat naar beneden dwaalde ze door het kamp heen. Haar ogen op de plek waar haar grote broer had gelegen, dood. Het had haar doen realiseren dat je er elk moment kon zijn en zo weer weg kon zijn. Lionpaw had het moeilijk met de dood van Ravenheart, ze was wat in een isolement geraakt. De rode poes zwiepte me haar staart en liep de apprentice den in om daar te gaan liggen. Haar ogen sloten zich en ze stelde zich voor hoe het weer zou zijn als de Bloodclan niet gekomen was en geen gevecht met hun aan gegaan was. Shadowclan had zwaar geleden onder hun aanval. Nog niet eens zo zeer omdat ze sterk waren, maar meer doordat ze ziekte zich ook langzaam verspreidde. En met heel haar hart hoopte Lionpaw dat Greencough over was geslagen op die vieze stukken muizenstront. Met haar kop op haar poten sloot ze haar ogen, proberend om even te slapen. Totdat ze in de den gerommel hoorde..
[Blackpaw eerst!]
|
|
2533
Actief
| |
| | Onderwerp: Re: Everglow do 11 feb 2016 - 18:40 | |
| Langzaam rekte Blackpaw zich zo ver als ze kon uit. Ze had heerlijk geslapen, en ze was klaar om de dag weer te beginnen. Ze opende haar ogen, en het kostte haar nauwelijks een moment om te wennen aan het licht - wat er nauwelijks was door de donkere wintermaanden. Ze schoof haar poten onder haar lichaam om op te staan, en liep in een rechte lijn naar buiten. Er was nog niet veel leven in het kamp; slechts hier en daar wat warriors en de katten die die nacht de wacht gehouden hadden. Ze zag Lionpaw, een apprentice die enkele maanden jonger was dan zijzelf. Ze besloot op haar af te lopen. "Hey," zei ze.
|
|
Kiek
244
Afwezig
I like the way your brain works, I like the way you try to run with the wolf pack when your legs are tired.
| |
| | Onderwerp: Re: Everglow do 11 feb 2016 - 19:16 | |
| Blackpaw kwam op haar af. Oh man. "Hey," zei de poes tegen haar. Lionpaw kwam omhoog en keek haar even aan. "Hey.." zei ze wat stiller. Normaal had Lionpaw wel een grote smoel en zou ze meteen een gesprek aanknopen met haar familieleden, maar nu voelde ze er niet veel voor eigenlijk. Ze dacht even na. Ze kon niet doodstil voor zich uit gaan zitten staren terwijl Blackpaw daar maar stond. "Hoe ga jij er mee om?" vroeg ze toen, haar blauwe ogen kijkend in die van de poes voor haar. Ze had het vast ook wel moeilijk nu haar adoptieve vader er niet meer was. Dauntrose zag ze ook minder de laatste tijd, maar die zou het wel gewoon druk hebben met dingen.
|
|
