Do you wanna be evil?

Like me?

De eerste glimpjes van het oranje schemerlicht hadden Wasabi uit de Young One Tower gelokt toen de staalgrijze poes terug aan Zira's afspraak dacht. Ze had ondertussen een plekje veroverd in de Toren om te slapen, en dat slaapplekje was goed gelegen op een best wel warm plekje voor de winter. Het lag ook droog genoeg, zodat het niet onder zou lopen als het regende. Het was wel even wennen om niet naast het vertrouwde gestalte van haar pleegmoeder, Fortuna, te slapen, maar daar kon ze mee leven.
De warme schemering herinnerde Wasabi aan Zira's training en elk donkergrijs haartje in haar nek kwam overeind. Yes, haar eerste training! Ze draafde veel te opgewonden uit de Tower, waarbij ze haast over haar eigen poten struikelde, en ging toen opgewonden op de afgesproken plek zitten. Haar blauwe blik gleed constant over de menigte katten, wachtend todat ze de gestreepte, roodogige poes zou zien. Uiteindelijk zag ze de Commander en spitste ze haar grijze oren meteen naar haar mentor. Het was tijd om te trainen.

Do you wanna be free?

Zoals vaak was Zira vroeg. Ze wachtte liever op haar young ones dan dat deze op haar moesten wachten; dit liet zien dat zij hier de touwtjes in handen had in plaats van andersom. Het wachten duurde meestal niet al te lang, de meeste young ones wisten wel op tijd te komen. Ook nu was dat het geval. Wasabi kwam ruim op tijd de young one tower uit, die Zira strak in de gaten gehouden had, en toen deze haar zag spitste ze diens oortjes. De commander wenkte de ander met haar gehavende staart en stond vervolgens op. Toen de grijze poes bij haar aankwam knikte ze haar toe. "Hallo Wasabi," groette ze de ander. "Wat voor training wil je als eerste doen?"

Zira wenkte met haar staart, en Wasabi nam dat aan als een teken om recht te staan. Ze krabbelde een tikje opgewonden overeind en stapte naar haar toe. De Commander knikte, en de staalgrijze poes knikte terug. 'Hallo Wasabi,' begroette de gestreepte poes. 'Wat voor training wil je als eerste doen?'
Wasabi was verrast over die vraag. Ze had verwacht dat Zira er snel in zou vliegen, maar de Commander gaf haar de keuze op te kiezen wat ze wilde. De Young One keek naar haar poten. Jagen leek leuk, misschien omdat ze er al een stukje van geleerd had van Claw, maar vechten, daar had ze de laatste moons het meest naar uitgekeken. Misschien kon ze beter vechten - haar schouders waren breed en gespierd gebouwd voor een poes, en dat leek niet bepaald handig voor te sluipen.
'Ik wil leren vechten,' besloot ze toen en keek Zira helder aan. De donkergrijze poes kon haast niet wachten om haar eerste vechttrucjes te leren.

Do you wanna be free?

Zira moest even wachten op haar antwoord en rustig keek ze naar de grijze kattin. Die was nu duidelijk alle opties aan het overwegen. Jagen, klimmen, vechten, uithoudingsvermogen? Wasabi koos de meest logische keuze; vechten. De kattin gaf haar een knikje en draaide zich om, waarbij ze naar de uitgang van het kamp trippelde, ervan uitgaand dat haar young one haar automatisch volgen zou. Ze liep verder, een aantal straatjes in, waarbij ze in een steegje kwam waar twee hoge dingen stonden waar mensen hun afgedankte spullen in gooiden. Soms zat er nog wat bruikbaars in, maar vaak was het alleen maar stinkend kraaienvoer. Ze sprong erop waarna ze behendig door haar poten heen zakte en vanaf het ding op een dak sprong. Vanaf hier keek ze naar Wasabi. "Volg mij." was de simpele opdracht en ze keek rustig naar beneden. Eerst een warming up voordat ze met het echte werk beginnen zouden.

Zira knikte en draaide zich om, en Wasabi nam dat op als een teken om de gestreepte poes te volgen. Ze krabbelde vooruit en trippelde met een bonzend hart achter haar mentor aan. Zodra ze het kamp uit waren, begon de staalgrijze poes haast meteen de omgeving te bestuderen; misschien informatie die ze later kon gebruiken. Ze was nog nooit zo ver uit het kamp geweest, alleen had ze 'n Kittypet ontmoet, die heel dicht bij het Bloodclancamp was geweest terwijl zij even weg was geglipt uit het camp.Het tweetal arriveerde bij een steegje, waar stinkende 'blikken' stonden. De donkergrijze poes trok haar neusje even op bij de stank. Bah, wat waren tweebenen vieze beesten.
Haar mentor leek er anders over te denken. Ze klom in één snelle beweging op een blik, sprong op het dak van zo'n tweebeenhuis en draaide zich om naar haar Young One, wiens mond een stukje was open gezakt van verbazing en bewondering. Wow, hopelijk moest zij dit niet-.'Volg mij.' Lap, daar had je 't al. Wasabi probeerde de verbazing van zich af te schudden en haalde diep adem. Goed, ze kón dit. Dit was net zoals spelletjes spelen in de Barn, hield ze zichzelf voor. Poepsimpel!
In een vlugge beweging sprong ze op het blik en sloeg haar nagels uit om haar evenwicht te bewaren. Vervolgens klauterde ze op het dak, iets wat een stuk moeizamer ging. Wasabi zette zich af en haar voorpoten landden wel op het dak, maar haar achterlijf bengelde over de rand heen. Moeizaam worstelend met haar best wel brede schouders en krabbelend met haar achterpoten hees ze haar achterlijf ook op het dak en deed haar best er niet uitgeput uit te zien. Phew, hopelijk zag Zira ook niet dat ze hoogtevrees had.

Like me?

De kattin keek rustig toe hoe haar young one de hoogste inspanningen moest leveren om het dak op te komen. Springen op het blik ging niet al te moeilijk, Wasabi had veel kracht in haar poten en schouders en kon dus hard afzetten. Maar vanaf het blik op het dak was het moeilijke deel voor de jonge poes. De rode ogen van Zira volgden de grijze kattin en rustig tikte ze met haar staart op de grond. Toen de ander bij haar op het dak was, knikte ze. "Goed." miauwde ze enkel. Het was niet vlot gegaan, er was veel geluid bij komen kijken en vlot ging het zeker niet, maar dat was de opdracht dan ook niet geweest. Wasabi was op het dak en daar ging het om; er was altijd ruimte voor verbetering maar dat kwam later wel. De kattin schudde zichzelf eens uit en wenkte de ander met haar staart. Haar blik ging naar een vogel op het dak, maar de kattin bedacht zich dat de ander niet als eerste had willen leren jagen maar leren vechten. Dus die liet ze die zitten, al bracht ze haar lichaam wel laag tegen het dak aan. Het was een schuin dak, dus sloeg de kattin haar klauwen uit om haar evenwicht goed te kunnen bewaren. Vervolgens klom ze omhoog, totdat ze aan de bovenkant van het dak was. Rustig kwam ze overeind en keek naar het uitzicht dat ze had. Vele huizen, auto's en wegen waren te zien. Maar ook parkjes en bomen waren er genoeg. Vanaf hier kon je ver kijken en zo de vijand voor zijn als je in een gevecht belandde. Als je wilde leren vechten, moest je ook leren verdedigen en een strategie kunnen maken.

Do you wanna be evil, like me?

Woah, alles leek te duizelen nu Wasabi zich op zo'n hoogte bevond. Ze sloeg haar nagels zou diep ze kon in het dak en slikte. Nee, dit... Dit kon ze even niet aan. De staalgrijze poes voelde haar hartslag sneller gaan en haar nekharen instinctief overeind rijzen. Starclan, waar was ze mee bezig? Zira had andere plannen, ze klom naar de bovenkant van een ander, aaneengrenzend dak, en bleef daar bovenop staan.
Wasabi staarde naar boven. Het dak leek twee keer zo hoog als normaal, en haar hoogtevrees maakte dit nog erger. De Young One hield haar adem in toen ze zich op haar achterpoten verhief op haar nagels over de rand van het dak te haken. Met een enorme krachtinspanning hees ze zich omhoog en hield haar lichaam zeer laag tegen het dak, alsof ze bang was om te vallen, en kroop achter haar mentor aan, maar zodra ze aan Zira's zijde stond maakte ze zich zo groot mogelijk als ze kon, met haar kin ietwat fier in de lucht. Vanuit deze positie kon ze haast de hele Twolegplace zien; de grasgroene parkjes en de monsters, die als miertjes over de straten kropen. Het zicht was indrukwekkend, met behoorlijk... Euh... Angstwekkend.

Like me?

Wasabi leek blijkbaar wat problemen te hebben met daken beklimmen, want ze was erg uit balans en leek zenuwachtig. Toen ze echter naast haar kwam te staan maakte de grijze poes zich zo groot mogelijk. Zira trok haar wenkbrauw op. "Wasabi," begon ze toen. "Wat is er mis?" vroeg ze vervolgens en keek naar haar young one. Er zat haar duidelijk iets dwars. Ze tikte toen met haar staart naast zich om aan te tonen dat ze weer verder gingen. Rustig trippelde ze over het dak heen, dat aan de bovenkant een beetje plat was waardoor ze haar poten gewoon recht achter elkaar kon neerzetten. Toen ze bij het einde van het dak aankwam, keek ze naar beneden. De grond was ver weg vanaf hier, maar er zat een afdakje tussen waardoor een sprong van het dak af gemakkelijk kon. "Blijf hier, Wasabi." miauwde Zira, waarna ze netjes naar beneden sprong op het afdakje en vervolgens op de grond. "Val me aan!" riep ze toen naar boven, waarbij ze netjes en duidelijk in het zicht ging zitten. Hoe de ander naar beneden kwam was haar probleem.

Wasabi leek toen te besluiten om te vertellen wat er mis was, en dat was maar goed ook, want er was duidelijk iets aan de hand en Zira hield er niet van om bepaalde zaken niet te weten. Haar bloedrode ogen richtten zich kalm op de young one toen deze vertelde dat ze hoogtevrees had. Hoogtevrees. De poes zuchtte kort, maar knikte toen. "Dan moet je dat overwinnen. Slay your demons." miauwde ze ter advies. "Je kan wachten tot ze weg zijn, of je kan ze afmaken." sloot ze haar woorden af waarna ze rustig van het dak afsprong en netjes op alle vier haar pootjes terecht kwam.
Ze riep tegen de young one op het dak dat deze haar kon aanvallen, hoe ze dat ging doen zou haar probleem zijn. Het duurde even, maar dat was logisch, aangezien Wasabi hoogtevrees had. Maar toen uiteindelijk hoorde ze hoe de ander zich afzette. Zira bleef rustig zitten, wachtend op de klap waarmee de young one op haar zou vallen. Deze kwam al snel en met een hard knalde ze tegen de grond aan. Zira gromde, waarna ze zich omrolde en hiermee de grijze young one hoopte vast te klemmen tussen haar lichaam en die van de grond. Maar misschien had Wasabi een beter reactievermogen dan ze had verwacht, en kon deze op tijd wegspringen van haar tegenaanval.

Do you wanna be evil, like me?

Er klonk een kort gegrom uit de bek van de gestreepte, roodogige poes en voor Wasabi het goed en wel besefte lag ze onder Zira, haar rug op de koude grond gedrukt. Eén tel werd de lucht uit haar longen geperst, en het volgende ogenblik keek ze recht in het gezicht van haar mentor. Verwonderd en verbaasd door de snelheid en kracht van de tabby worstelde Wasabi heen en weer, maar Zira's greep was ijzersterk en ze kon nauwelijks bewegen. De Young One had de neiging om zich te laten verslappen maar kreeg plots een idee. Haar achterpoten lagen nu onder de Commander haar buik; een kwetsbare plek en misschien wel de zachtste en onbeschermdste plek van het kattenlichaam.
Wasabi trok haar grijze achterpoten eerst met een ruk in en trapte toen met alle kracht naar de buik van de gestreepte poes. Als dat raak was, zou het vast wel een stevige buikkramp veroorzaken, maar dat kon ze niet zien of voelen, want ze hield zich voornamelijk bezig met het feit dat ze nog moest ademen.
Do you wanna be free?

Zira draaide zich vliegensvlug om, zodat haar young one nu onder haar belandde in plaats van bovenop haar lag. Een grijns kwam op de commander haar gezicht toen ze zag hoe verbaasd de ander was over haar snelheid. Rustig bleef de gestreepte poes wachten op de volgende actie van Wasabi. Hoewel ze haar young one goed vastgeklemd had, waren er meerdere manieren om onder haar vandaan te komen. Al snel vond de jonge poes er één, namelijk haar onbeschermde buik aanvallen met haar achterpoten. Zira kreeg een harde trap in haar maag en ze kreunde zachtjes, waarbij ze - wat dramatischer dan normaal - van haar young one afstapte. "Goed zo," miauwde ze licht hijgend en keek met haar rode ogen naar Wasabi. "Wat is je volgende stap?"

Do you wanna be evil, like me?

Zira's bek produceerde een zacht gekreun, en de Young One voelde een vlaag van triomf door haar lichaam stromen. De gestreepte poes stapte van haar af en zodra Wasabi de kans kreeg krabbelde ze overeind en sprong instinctief achteruit. Wie weet kwam er nog een verassingsaanval, dus hield ze haar mentor goed in de gaten, maar die kwam er niet. Ze ontspande zich een beetje, maar hield haar zintuigen nog steeds scherp.
'Goed zo,' zei de Commander half-hijgend, en boorde haar felrode ogen in de hare. 'Wat is je volgende stap?'
Bedachtzaam onderzocht Wasabi het lichaam van de tabby, en kwam tot een besluit. Misschien moest ze zich nu voornamelijk concentreren op het hoofd, want daar zaten ook wel best wel gevoelige plaatsen; ogen, oren, neus. In een echt gevecht zou ze een tegenstander een ferme knauw in een van die zachte delen geven maar aangezien dit "nep" was, besloot de grijze jonge poes dat niet te proberen. Ze haalde met ingetrokken nagels uit naar Zira's kop en hoopte hiermee een harde klap op haar wang te geven. Als het reactievermogen van haar mentor hoog lag, zou ze die ontweken kunnen hebben, maar dat kon Wasabi niet inschatten. Ze concentreerde zich nu voornamelijk om verwarring te gebruiken en daarna haar kracht te gebruiken - iets wat ongetwijfeld in de jonge kattin zat. De Young One dook opzij, naar de rechterflank van haar mentor, verhief zich op haar achterpoten en probeerde met haar voorpoten op Zira's flank te smakken, zodat dat haar misschien uit evenwicht zou brengen.

Do you wanna be free?

Zira hield de grijze kattin nauwlettend in de gaten, net zoals deze bij haar deed. Je kon een deel van de aanval al inschatten als je goed keek naar het lichaam van je tegenstander. Het viel haar meteen op toen Wasabi haar spieren van haar voorpoten aanspande en wist hierdoor dat deze met haar poot zou gaan slaan. Vanaf deze afstand was alleen haar kop te raken, en zo had ze meteen door waar de poot naartoe ging. De kattin dook rustig naar de zijkant toe en ontweek de aanval. De young one dook gelijk opnieuw op haar af en dit keer besloot Zira om niet te ontwijken. Natuurlijk kon ze wel op haar best gaan vechten, maar daar zou Wasabi weinig van leren. De grijze kattin hief zichzelf op haar achterpoten en sloeg haar voorpoten op haar flank. Hoewel ze niet uit evenwicht raakte, leverde het wel een flinke smak. Maar niet goed genoeg. "Gebruik je nagels, niet inhouden." miauwde Zira waarna ze rustig naar haar young one keek. "Dit doe je ook niet in echte gevechten en het kan je gevechtstechnieken beïnvloedden of je wel met nagels vecht of niet." lichtte ze kort toe. Hierna bewoog ze haar gewicht snel maar krachtig van links naar rechts, zodat ze Wasabi, die nog op haar twee poten op haar had gebalanceerd, van zich af kon schudden.

Don't you wanna be evil, like me?

Haar mentor ontweek de eerste aanval, en de tweede aanval was raak maar leverde niet veel schade op. 'Gebruik je nagels, niet inhouden,' legde Zira uit en keek haar rustig aan. Wasabi keek helder terug, en knikte. Veel had ze niet tijdens deze training gezegd, want een echte praatjesmaker was ze niet, dus luisterde ze met gespitste oren naar haar raad. 'Dit doe je ook niet in echte gevechten en het kan je gevechtstechnieken beïnvloedden of je met nagels vecht of niet.' Opnieuw gaf de grijze Young One een knikje aan de gestreepte poes, en dook behoedzaam ineen waarna ze om de tabby heen cirkelde met een zwiepende staart. Anders dan ze had gedacht mocht ze wel haar klauwen gebruiken, en dat maakte het gevecht een stukje gemakkelijker.
Nadat ze twee of drie keer rond de Commander had heen gelopen, was het tijd voor een aanval. Wasabi sprintte vooruit, maar ze sprong van links naar rechts op haar weg naar haar mentor toe. Toen ze bijna voor haar mentor was, dook ze ineen en sprong naar voren met uitgestrekte voorpoten en ontblote nagels, met als doel de borstkas van haar mentor te raken en haar eventueel te laten omrollen.

Don't you wanna be me?

De enige reactie die ze kreeg van Wasabi waren knikjes, maar dat vond Zira helemaal niet erg. Het gaf immers aan dat ze het begreep en meer werd er niet van haar gevraagd. De grijze kattin begon om haar heen te cirkelen - wat voor haar leuk om te zien was, aangezien zijzelf dat ook graag deed - en sprong na een aantal keer draaien op haar af voor de aanval door eerst ineen te duiken en vervolgens met uitgestrekte voorpoten en uitgeklapte klauwen richting haar borst te gaan. De nagels raakte haar hard maar daar gaf ze niet om. Zelf sloeg de poes nu ook haar klauw uit, met haar altijd uitgeklapte en lange nagels, richting Wasabi toe om deze uit evenwicht te halen ondanks dat deze met haar nagels in Zira's vacht vastzat.

Don't you wanna be evil, like me?

De vlijmscherpe, lange nagels van Zira haalden flink naar haar uit en ze voelde ze snijden in haar vel. Wasabi voelde de plek waar haar mentor haar geraakt had ferm prikken, maar dwong zichzelf aan het gevecht te blijven denken in plaats van de pijn. Door de tabby haar zet liet de grijze Young One los en dook opnieuw naar achteren, net uit het klauwbereik van de Commander. Ze kneep haar ogen half dicht en bestudeerde Zira opnieuw, aandachtiger. Een directe tactiek kon ze niet vinden, dus hield ze haar kop laag en haar achterwerk hoog, met haar grijze staart heen en weer zwiepend. Wasabi wachtte geduldig op een aanval van de tabby, want ze kreeg langzaam een plannetje in haar kop wat ze zou doen.

Don't you wanna be me?

Haar nagels raakte Wasabi - misschien iets harder dan bedoelt, maar de young one was kleiner dan de meeste katten waar Zira mee vocht. Wasabi sprong naar achteren, om haar vervolgens bestuderend aan te kijken. Rustig zwiepte de commander met haar staart. Wat de actie van de ander zou zijn, was voor haar op het moment een raadsel. Ging deze opeens aanvallen, of zou ze wachten totdat zijzelf aanviel? Na een tijdje wachten besloot Zira aan te vallen. De poes schoot snel naar voren en hapte naar de poten van de kleinere poes.

Don't you wanna be evil, like me?

De jonge grijze poes behield haar positie geduldig en toen Zira naar haar poten beet, zag de Young One iets wat wel gunstig kon zijn. Nu de gestreepte poes naar haar poten hapte - en dus haar hoofd laag hield - kon ze gemakkelijk de kop van haar mentor bewerken. Niet dat ze absoluut een litteken op de kop van de tabby wilde plaatsen. Wasabi dook een beetje naar achteren, zodat ze de klappende kaken van haar mentor kon ontwijken, en verhief zich toen op haar achterpoten om vervolgens met alle kracht met haar voorpoten op de kop van haar mentor te landen. Ze duwde licht op de kop van haar mentor zodat ze die kon neerhouden, maar hield haar oren en ogen scherp voor een nieuwe aanval.

Don't you wanna be free?

Wasabi wist haar aanval te ontwijken, en nog beter, ze wist het om te draaien en zo zelf in de aanval te gaan. De kop van Zira werd laag gehouden doordat de grijze poten van Wasabi hierop gesmakt waren, en de dreun van het gewicht deed nog best wat pijn. De commander bleef even zo staan, in de verwachting dat de young one haar aandacht zou laten verslappen, en draaide toen haar kop met een ruk naar links. Wasabi zou dan van haar kop afvallen als deze niet goed opgelet zou hebben.