Sabreclaw
Toen hij een klein geluidje hoorde stond hij gelijk stil. Wat was dat? Langzaam liet hij zich in jachthouding vallen en keek om zich heen. In de struiken voor hem zag hij een grijze flits langsschieten. Een konijn! Stap voor stap sloop hij dichterbij, hij moest namelijk weer gaan jagen voor de clan. Nouja, niet alleen voor de clan. Meestal pikten de BloodClanners al hun eten in. Sabreclaw werd gelijk boos toen hij aan die vervelende katten dacht. Maar hij moest nou eenmaal jagen. Gauw richtte hij zijn gedachtes weer op zijn prooi, maar hij zag hem niet meer. Voorzichtig kwam hij weer omhoog, waarom had hij die prooi laten gaan? De kater zocht met zijn blauw glinsterende ogen naar een nieuwe prooi, maar nergens was een beweging te bekennen. Had hij zijn gedachten maar niet laten afdwalen, dan had hij tenminste een konijn gehad. Met een diepe zucht liep hij verder op zoek naar ander voedsel.
Helemaal open