Builder Boy &Viperstrike

Onderwerp: Builder Boy &Viperstrike do 5 nov 2015 - 1:07

ironsoul

the heart is easily corrupted

Het begon nu al kouder te worden. Alsof het weer niks beters te doen had dan de clankatten lastigvallen. Maar okay, zoals elk jaar weer waren de voorbereidingen in het kamp al begonnen. Momenteel was hij bezig met het verzamelen van takken waar groene naalden dik op begroeid stonden. Voordeel van hun naaldbomen, die verloren geen blaadjes als het winter werd, waardoor het uitstekend bouwmateriaal was. Met zoveel mogelijk takken in zijn mond croste hij het kamp in en uit, om ze neer te leggen bij de Warrior’s Den. Eenmaal hij een mooi stapeltje had, begon hij ze naar binnen te slepen om daar een paar hardnekkige gaten in de muur te dichten. Iron had echter niet verwacht dat er op dit tijdstip iemand zou liggen slapen. “Oh, sorry, ik wist niet dat je hier lag”, Zei hij tegen de bol opgerolde vacht, kon nog niet meteen zeggen wie het ook alweer was aangezien het ook best donker was hier.

De kater kater sjokte het kamp binnen, twee muizen bungelde uit zijn bek en legde die snel op de prooistapel. Hij was op de terug weg van de Patrouille wezen jagen en nog geluk gehad ook, met een trotse uitstraling liep hij dieper het kamp in. zijn amber kleurige ogen tuurde het kamp rond, iedereen was druk bezig op de voorbereidingen van de koude weer, wat een goed teken gaf. Een gaap verliet zijn bek toen hij weer wou beginnen met een andere taak, hij was al de hele dag bezig geweest en vannacht had hij niet goed kunnen slapen door de katten die om hem heen lagen. Snel keerde hij terug en stapte de Warriors Den in, er zouden nu geen katten slapen of bezig zijn dus kon hij wel even zijn ogen sluiten. Hij liep naar zijn vaste slaap plek en nestelde zich in zijn nest, zijn snuit begroef hij onder zijn pluizige staart en viel binnen enkele seconde in slaap.

Zijn nekharen schoten omhoog bij het horen van een harde geluid, zijn puntige oren dreigend in zijn nek geplakt keek hij met gespleten ogen de Warriors Den rond, het was donker binnen en merkte hij niet snel dat het een clangenoot was. Maar de geur van Shadowclan stelde hem gerust en zijn haren gingen weer liggen en zijn puntige oren stonden weer normaal. "Oh, sorry, ik wist niet dat je hier lag”, Hoorde hij, en al meteen kon hij weten van wie de stem was. Hij hees zich vermoeiend omhoog en ging rustig in zijn nest zitten en likte snel zin wilde vacht recht. Zijn blik gleed naar de takken die de kater bij zich had, hmm.. dat was nou eens een kat die goed bezig was, Darkpaw kon daar nog wel eens van leren. "Dat is niet erg, het kon iedereen overkomen" Klonk zijn zware stem neutraal, "Je bent goed bezig," en gebaarde met zijn staart naar de hoop takken.

ironsoul

the heart is easily corrupted

Het gebeurde wel vaker dat er warriors waren die af en toe een dutje deden tussen twee patrouilles door. Daarom was hij natuurlijk niet kwaad op de warrior in kwestie die een powernap aan het doen was. Waarom zou hij ook? Hij had het gewoon even niet verwacht, en de kat was obviously wakker geworden door zijn lawaai. "Dat is niet erg, het kon iedereen overkomen" Klonk de stem, die hij nu herkende als die van Viperstrike. "Je bent goed bezig," Zei de kater, terwijl hij naar de stapel takken wuifde. Iron lachte even geamuseerd. "Iemand moet het doen, right?" Zei hij schouderophalend. Ieder zijn taak, het was allemaal voor de clan, dus. Hij duwde met zijn poten de tak die hij naar binnen had gesleept tussen de muur van de Den. "Zware ochtend gehad?" Vroeg hij ondertussen. Misschien was er nog nieuws dat hij nog niet had gehoord, hij was immers al de hele dag nog niet verder geweest dan een 50-tal meter buiten het kamp.

"Iemand moet het doen, right? Hij knikte, en keek toe hoe de zwarte kater een tak tegen de wand van de Den. snel likte hij nog zijn borst en schudden de stukjes mos van zijn vacht die op hem kleefde, voor hij zijn blik weer op Ironsoul richtten. "Zware ochtend gehad?" Hij knikte, en probeerde een geeuw tegen te houden. "Ja, maar ik ben liever wat nuttigs aan het doen voor de clan, dan voor me uit aan het staren" mauwde hij, en schudden zijn grote kop. Daarna liep hij naar de hoop takken en trok er eentje naar binnen, "Ik help wel eventjes" vervolgde hij, en duwde de tak tussen een gat waar een koude wind door heen blies.

ironsoul

the heart is easily corrupted

Het was wel bekend dat Viperstrike niet echt rond liep te gooien met complimentjes. Daarom waardeerde hij het wel dat hij zei dat hij goed bezig was. Niet dat hij er ineens heel blij over ging doen. Daar kende hij de kater dan toch net niet goed genoeg voor. Best vreemd, want ze zaten allebei al lang genoeg in de clan. Vanaf hun geboorte, en dat gold voor hen alle twee. Misschien moest hij een beetje beter zijn best gaan doen om te socializen, al was dat niet zijn sterkste kant. Maar goed, niet geprobeerd is niet gedaan, dus hij informeerde even naar Viperstrike’s ochtend. "Ja, maar ik ben liever wat nuttigs aan het doen voor de clan, dan voor me uit aan het staren" Reageerde de kat, en Iron mompelde eventjes een bevestigend geluidje tussen zijn tanden door. Praten met een tak in je mond was niet zo handig, ondervond hij. "Langs de andere kant heeft een clan niks aan een oververmoeide warrior", Besloot hij. Stel je voor dat ze ineens werden aangevallen (niet dat die andere clans dat ooit zouden aandurven), maar toch. Met een moe hoofd kon je niet vechten, that's for sure.

Ineens hoorde hij het geluid van een slepende tak. Viperstrike trok er eentje naar binnen. "Ik help wel eventjes" Meldde hij, waarna hij de tak in de muur duwde. Tevreden knikte hij even, liet zijn blauwe ogen over de verstevigingen glijden. Hij duwde met zijn poot een weerbarstig stukje tak terug. Stel je voor dat je daar ’s nachts tegen liep. Hij zou zich alleszins wel dood schrikken. Gelukkig was zijn nest aan de hele andere kant van de den. "Wat denk je, zou de buitenkant ook een extra laagje nodig hebben of is de binnenkant verstevigen genoeg?" Vroeg hij toen aan de kater. Okay, toegegeven had hij niet zo heel veel verstand van infrastructuren en architectuur, maar hij deed op z’n minst wel een poging, right?

"Langs de andere kant heeft een clan niks aan een oververmoeide warrior", Zijn puntige oren spitste toen de zwarte warrior veder sprak, en hij knikte. "Das waar, daarom is het handig om af en toe een dutje te doen" grapte hij half, omdat hij zonet tussen twee patrouille even had geslapen. hij duwde de tak nog wat stevig er in de opening, voor hij een kleinere tak weer pakte en die liet samen voegen met de andere tak zodat de opening dicht werd. . "Wat denk je, zou de buitenkant ook een extra laagje nodig hebben of is de binnenkant verstevigen genoeg?" Hij keek eventjes rond door de donkere Den, er waren kleine openingetjes hier en der en sommige waren dieper dan de anderen. "Ik denk dat het verstandiger is om ook de buitenkant te doen, alleen voor de zekerheid" mauwde hij tenslotte, toen hij een nieuwe tak in een andere gat propte.

ironsoul

the heart is easily corrupted

Hoe lang zou het eigenlijk geduurd hebben om dit kamp helemaal op te bouwen? Hij had geen idee, hij was er namelijk niet bij geweest. Het zou waarschijnlijk weken hebben geduurd. Niet dat het zo groot was, maar toch. En over welke Den waar kwam, had iemand sowieso ook heel goed nagedacht. Dat de zwakkere katten, zoals de kittens en de elders, beter beschermd waren. Dat de rots, waar Shrewstar haar grot in had, ook in de bouw was betrokken, was gewoon geniaal. Het was onneembaar, of ja, zo goed als. Een hoopje takken alleen zou een vijand niet tegenhouden, maar daar had de Clan zijn onverschrokken Warriors natuurlijk voor. En die moesten niet te vermoeid zijn. "Das waar, daarom is het handig om af en toe een dutje te doen" Grapte Viperstrike terug, terwijl hij verder werkte aan de muur. Het zette hem even aan het denken. Er zaten best veel kleine openingen in de wand, dus misschien moest de buitenkant ook even onder handen worden genomen.

Viperstrike leek met hem in te stemmen. "Ik denk dat het verstandiger is om ook de buitenkant te doen, alleen voor de zekerheid" Miauwde hij. Ironstrike snorde instemmend. Ondertussen nam hij een nieuwe tak en duwde die in de muur, waarna hij de takken een beetje in elkaar vlocht om ze sterker te maken. "Er zijn alleszins takken genoeg. Ik geloof dat ik elk los takje in een straal van vijftig meter rond het kamp naar hier heb gesleept", Grinnikte hij geamuseerd. Even stopte hij om een nieuw gat te inspecteren, al zag het er niet naar uit dat daar veel lucht door naar binnen kwam. Een klein stukje tak zou dus volstaan om het te dichten. Hij liep naar de stapel en zocht er eentje uit die wel zou passen. "Heb je Thistleflower nog gesproken onlangs?" Vroeg hij toen nonchalant. Het antwoord interesseerde hem wel. Het leek alsof het lot een grapje met hem uithaalde, aangezien zijn moeder nooit in het kamp leek te zijn als hij er was en vica versa.

De warrior sprak nog iets over takken, waar op hij voor de zoveelste keer op knikte. en pakte een nieuwe stak tussen zijn kaken en ging naar de volgende gat om te dichten, er waren veel openingen te vinden maar ze waren gelukkig niet groot, dus ze zouden deze klus wel vandaag af kunnen maken. Hij stak de tak in de opening en probeerde er wat ouderen takken er om heen te vlechten, daarna pakte hij opnieuw een kleinere tak en trippelde naar de gat waar die mee bezig was. . "Heb je Thistleflower nog gesproken onlangs?" De kater verstijde bij de vraag van Ironsoul, en liet de tak uit zijn bek vallen. "Uhm.. uhm" brabbelde hij, en slikte de brok in zijn keel vlug weg. "J-ja, die heb ik gisteren nog gesproken" mauwde hij, en pakte snel de tak weer op die hij tussen de opening duwde. "Hoezo?"

ironsoul

the heart is easily corrupted

Een heel gesprek voeren over takken, tot zover zijn sociale skills. Nee, serieus, normaal praatte hij niet eens zoveel. Soms wel een keer als hij zat te eten en er iemand anders bij kwam zitten, maar heel diepgaand waren zijn gesprekken nooit. Daar was hij een moeilijke in, vaker was hij gewoon terug getrokken in zijn eigen kop. De enige met wie hij vaak gepraat had, vroeger dan, was zijn mentor geweest. Hell, hij had met de grote kater een betere band gehad dan met zijn eigen moeder. Over die moeder gesproken, hij was benieuwd of het goed met haar ging. Daarom vroeg hij tussendoor maar even of Viperstrike haar nog had gesproken onlangs.

Maar zijn vraag leek hem te doen schrikken, op een manier die hij niet snapte. "Uhm.. uhm" Bracht hij uit. "J-ja, die heb ik gisteren nog gesproken" Ging hij verder, waarna hij een nieuwe tak tussen de muur van de Den. "Hoezo?" Vroeg hij vervolgens. Ironsoul liet zijn ijsblauwe ogen even naar de zijne gaan. Had hij haar iets aangedaan ofzo? "Gewoon, interesse. Ik heb haar zelf al lang niet meer gezien", Mompelde hij. Het was nooit uitgesproken geweest, maar hij wist ook goed genoeg wat daar de oorzaak van was. Omdat hij op zijn vader leek, en die maniak zijn half-siblings had vermoord toen ze geboren waren.. En ondanks dat hij nog nooit iets had gedaan om haar de indruk te geven dat hij hetzelfde karakter had als Deathsign, toch ontweek Thistle hem vaak.

ironsoul

the heart is easily corrupted

Een heel gesprek voeren over takken, tot zover zijn sociale skills. Nee, serieus, normaal praatte hij niet eens zoveel. Soms wel een keer als hij zat te eten en er iemand anders bij kwam zitten, maar heel diepgaand waren zijn gesprekken nooit. Daar was hij een moeilijke in, vaker was hij gewoon terug getrokken in zijn eigen kop. De enige met wie hij vaak gepraat had, vroeger dan, was zijn mentor geweest. Hell, hij had met de grote kater een betere band gehad dan met zijn eigen moeder. Over die moeder gesproken, hij was benieuwd of het goed met haar ging. Daarom vroeg hij tussendoor maar even of Viperstrike haar nog had gesproken onlangs.

Maar zijn vraag leek hem te doen schrikken, op een manier die hij niet snapte. "Uhm.. uhm" Bracht hij uit. "J-ja, die heb ik gisteren nog gesproken" Ging hij verder, waarna hij een nieuwe tak tussen de muur van de Den. "Hoezo?" Vroeg hij vervolgens. Ironsoul liet zijn ijsblauwe ogen even naar de zijne gaan. Had hij haar iets aangedaan ofzo? "Gewoon, interesse. Ik heb haar zelf al lang niet meer gezien", Mompelde hij. Het was nooit uitgesproken geweest, maar hij wist ook goed genoeg wat daar de oorzaak van was. Omdat hij op zijn vader leek, en die maniak zijn half-siblings had vermoord toen ze geboren waren.. En ondanks dat hij nog nooit iets had gedaan om haar de indruk te geven dat hij hetzelfde karakter had als Deathsign, toch ontweek Thistle hem vaak. "Gaat alles wel goed met haar?" Vroeg hij dan maar, gezien de kater zijn reactie.

Onderwerp: Re: Builder Boy &Viperstrike