The tallest shadows of a clan (Tallshadow)

De jonge kater was vroeg opstap gegaan om meer informatie voor zijn vechtstijlen te leren maar ook levenservaring, ervaring was beter dan geen ervaring. Vechten was minder belangrijk als je Clan, hij besloot te gaan jagen want de maag van de clan is nooit helemaal te vullen. Hij besloot om in een sluip stand te gaan met voorzichtige stappen stapte hij in het rond, opzoek naar een dier. Opzoek naar een prooi die vanavond een buikje kon vullen, hij spitste zijn oren en wachtte. Hij vroeg zich soms af wat de Starclan betekende en wat er mee was, hij liet zijn mond half open om te geuren te proeven. Hij keek langzaam heen en weer, er was weinig te bekennen. Tot hij iets hoorden, ook de geuren schoten bij hem in zijn neus binnen. Hij ging dichter bij de grond hangen, alleen veder op zag hij een klein vogeltje. Volgens hem een mus, hij schoot in een aanvalsmanoeuvre. Hij rende op het beest af, alleen voordat hij er aan kwam was het beestje weggevlogen. Hij schoot in de sneeuw neer, waardoor de hele witte berg sneeuw over hem heen lag. De jonge kater kroop er onder uit en schudden zijn vacht uit wat helemaal onder de sneeuw lag.

De kater was bezig met jagen, echt waar, natuurlijk leek het alsof hij zijn sneeuwbal skills aan het verbeteren was, maar in werkelijkheid was de kater dedicated bezig met jagen. De sneeuwbal die zo nu en dan voorbij vloog was niet helemaal zijn schuld, slechts een beetje, veel. Hierdoor echter zag hij de andere sneeuwbal, ofwel, met sneeuw bedekte apprentice, niet. Tall liep vol tegen hem aan, viel om in de sneeuw, en toen hij zijn hoofd uit de witte hoop stak lag ook daar een laagje nat spul. Verdwaasd keek hij naar de ander. "Ehm, hi?" Mauwde hij onhandig, maar met een glimlach.