[Deputy Ceremonie] I'd like you to follow me in my footsteps like you already did

Sinds een dag geleden droeg ze niet langer meer de naam Innerghost, maar Innerstar. Sinds die dag had ze geen één leven meer, maar negen, sinds die dag waren ze de burnt sycamore kwijt, maar sinds vandaag waren er nieuwe warriors en apprentices. En nu kwam het moment om ook een nieuwe deputy uit te kiezen. Innerstar had de keuze zelf gemaakt en het voelde honderd procent goed. Ze vertrouwde geen andere kat beter dan de gene die ze in haar kop had. Deze kat had dan alsnog een hoop te leren, maar Innerstar zou deze kat goed begeleiden en helpen om te komen waar hij moest staan. Daarbij was deze kat al een stuk volwassener en nam deze kat al een hoop verantwoordelijkheid. Op verschillende gebieden had hij zich al bewezen en dat maakte dat Innerstar hem zou benoemen tot deputy.
Met geheven kop verliet ze de open plek, waar ze zich bevond. Ze zwaaide met haar staart als teken dat het zo ver was, voor de katten die het zien konden. Ze sprong op de hoge rots en keek over de open plek. Katten die haar gezien hadden stonden al klaar, maar toch riep ze de gebruikelijke woorden nog uit. "Laat alle katten bijeen komen voor een clanmeeting!" Klonk haar stem. Verschillende katten, inclusief kittens, kwamen uit alle hoeken en gaten van het kamp. "Ik heb jullie bijeen geroepen om de nieuwe deputy van Shadowclan bekend te maken," sprak ze. Normaal was Innerstar niet het type van lange preken en was ze normaal gesproken direct. Maar dit wou ze niet afraffelen. "Ik kies deze kat omdat hij zich bewezen heeft als een loyale en betrouwbare warrior van Shadowclan, hier voor heeft deze kat hard zijn best gedaan," sprak Innerstar trots. Vervolgens richtte ze haar ijsblauwe blik op Tallshadow en verschillende katten volgde haar blik. "Ik zeg deze woorden voor Starclan, zodat de zielen van onze voorouders deze keuze kunnen horen en goedkeuren." Innerstar keek Tallshadow recht aan. [b]"De nieuwe deputy van Shadowclan zal Tallshadow zijn!" Maakte ze haar preek af en wachtte ze zijn reactie en die van de clan af, die al snel bekend was.

Tallshadow eerst, daarna mag de rest reageren!

Het was lastig om de woorden te horen, nu ze voor de tweede maal niet uit de mond van zijn moeder kwamen. De pijn was nog vers, maar mee te leven zolang de kater zich bezig hield met andere praktijken. Hoe oneerlijk zou het ook niet zijn als hij niet zou kunnen luisteren naar ceremonies enkel en alleen omdat zijn moeder ze niet gaf? Het was the circle of life, na Innerstar zou er weer een nieuwe kat op die rots staan, en na diegene nog een. Zijn taak was gewoon om te zorgen dat Shrewstar onthouden zou worden, hier op aarde. Dat katten de naam zouden kennen, en hem zouden associeren met een van de sterkste leiders die er ooit geweest was. Lastig hoefde dat niet te zijn, want zijn moeder had al naam gemaakt. Shadowclan was sterk geweest onder haar bewind, en zelfs toen ze ouder werd takelde ze niet af. Als hij ooit half de kat mocht worden die zij geweest was, dan was hij een gelukkige kater.
Vandaar dat ook hij met geheven hoofd naar de bijeenkomst liep, op zijn vaste plek ging zitten, en omhoog keek naar de nieuwe leidster. Zijn blik was een van vertrouwen, want dat had hij, en een van goedkeuring. Hij wist zeker dat zijn ouders trots geweest zouden zijn op Innerghost, nu star, net zo trots als dat hij was op zijn oude mentor. De clan had geluk haar te hebben, en reken maar dat de nieuwe deputy een goede leraar zou hebben. "Ik heb jullie bijeen geroepen om de nieuwe deputy van Shadowclan bekend te maken," When you speak of the devil. Hij had het wel verwacht, en toch kwam de nieuwsgierigheid in hem naar boven. Deze ceremonies waren er niet vaak, en elke keer weer voelde hij zich net een kitten zo nieuwsgierig naar de naam die genoemd zou worden. "Ik kies deze kat omdat hij zich bewezen heeft als een loyale en betrouwbare warrior van Shadowclan, hier voor heeft deze kat hard zijn best gedaan," Hij keek zoekend rond, en toen weer op naar de leidster, die plots zijn kant op keek. Meteen keek Tall even om zich heen, maar ging toen netjes zitten. Misschien vond ze het irritant dat hij zoveel bewoog, ze zou niet de eerste zijn, en aangezien dit een nette ceremonie was was het misschien beter als hij nu stopte met uitvogelen wie het zou zijn voor ze de naam zou noemen. "Ik zeg deze woorden voor Starclan, zodat de zielen van onze voorouders deze keuze kunnen horen en goedkeuren." Nog steeds werd hij aangekeken, en om eerlijk te zijn begon de kater het een beetje ongemakkelijk te vinden. Hij zat toch stil? Hierom keek hij de poes dan ook in de ogen terug aan, een puzzled look erin gelegd om uit te vinden wat hij fout deed. Een antwoord kreeg hij niet, in plaats daarvan besloot Innerghost- pardon him, star - verder te gaan. "De nieuwe deputy van Shadowclan zal Tallshadow zijn!"
Wacht.
De kater keek even om zich heen en toen terug naar de leidster. Ze had zijn naam vast fout gezegd omdat ze hem aankeek aangezien hij niet stilgezeten had. Even wilde hij schuldbewust zijn hoofd naar beneden doen, maar deed dit toch maar niet toen de fout niet verbeterd werd. Nog eens keek hij verbaasd heen en weer, en toen naar de poes. Inmiddels was er een stilte, en het duurde nog zeker een paar seconden voor hij besefte dat er op hem gewacht werd. Awkward ging hij nog iets rechter zitten, en probeerde serieus rond te kijken naar de gezichten die hij zo goed kende. "Ik ehm, accepteer deze taak, en zal die uitvoeren naar de behoeften van de clan," Antwoordde de kater, in zijn geheugen gravende naar mogelijke antwoorden. Hierna knikte hij nog eens, zichzelf vervloekende om de 'ehm' die erin geslopen was. Toch vond hij dat hij under pressure nog best goed geopereerd had, blijkbaar iets waar hij aan zou moeten gaan wennen.

Ondertussen had de misselijkheid zijn tol geëist en had Little zichzelf gedwongen om de dagen die kwamen in het kamp te spenderen. Het was niet de soort ziektekiemen die de katten die zich in de medicine cat den bevonden hadden, maar een andere soort. Eentje die ze liever nooit had gehad, of in ieder geval nu toch niet. Alle stress die zich de afgelopen dagen in haar had geplaatst, haar bloed had doen koken of haar lichaam in een ijsblok had veranderd, zorgde voor regelmatige mood wisselingen. De grijze poes tikte met haar pluizige staart op de grond en keek toe hoe alle katten naar de open plek kwamen gehold toen Innerstar haar stem luidde. Opnieuw rolde er een ijskoude rilling over haar ruggengraat. Haar moeder was leider nu. Het besef was nog altijd niet tot haar doorgedrongen. De verschijning van Tallshadow gaf haar echter weer wat hoop en nieuwe energie, waardoor ze instaat was om overeind te komen en zich moeizaam bij de rest te voegen. Haar groene ogen welke een zekere dofheid hadden aangenomen, fonkelden alsnog toen ze haar ogen op zijn bekend gestalte liet rusten.

Littlestream inhaleerde een grote hap lucht en focuste zich nadien op de woorden die de zwarte leidster uitsprak. Het was tijd voor een nieuwe deputy. Little had altijd al geweten dat die roeping niet voor haar bestemd was. Starclan had haar niet voor niets eerst tot medicine cat uitgekozen. Het merendeels van wat haar moeder zei ontging haar, tot ze de bekende naam hoorde. Haar groene ogen werden dubbel zo groot en met een geschokte blik staarde ze naar Tall. Ergens had ze het wel verwacht en dus was het makkelijker om deze hele mededeling te verwerken. Maar alsnog voelde ze een zekere angst over haar heen kruipen, wetende dat Tall nu minder tijd zou hebben, wat dus betekende dat ze minder vaak bij hem kon zijn.

Zwakjes bewoog de kleine warrior zich naar de nieuwe deputy toe, haar neusje voorzichtig maar liefkozend in zijn vacht duwende. "Gefeliciteerd, je verdient het, Tall." klonk haar zachte stem warm. Voor een tel keek ze recht in zijn ogen, hopende dat haar emoties niet zoals een open boek leesbaar zouden zijn, waarna ze zich omdraaide. Ze mocht niet meer egoïstisch zijn: Tall was nu deputy. Het voelde aan alsof ze hem vanaf nu moest delen met de Clan, en dat was iets waar de kleine poes nooit goed in was geweest. Een brok kwam op in haar keel en met moeite wist ze deze door te slikken, de grote kater nog altijd met een voorzichtige blik aankijkende. Ze hoopte maar dat dit alles goed kwam.. Alhoewel ze enorm veel vertrouwen in hem had, hell, hij was de kat die ze het meest vertrouwde, de gedachte alleen al dat ze minder vaak bij elkaar konden zijn beangstigde haar. Zeker nu, met hetgeen wat in de aankomst was.

i'll hold your hands, they're just like ice

De dag sleepte zich voort. Ze had geen grote weet van wat er in de lucht hing. Ja natuurlijk, een nieuwe deputy zou gekozen worden en op wie zou de keuze niet vallen? Heel goed geraden. Ook al had ze haar uiterste best gedaan de afgelopen tijd. Sinds haar vader verdwenen was voelde ze zich stukken beter. Genoot ze meer van het leven en boven al. Was ze vriendelijker tegenover haar clangenoten. Het leek alsof de barriere van ijs langzaam maar zeker begon te smelten en het voelde goed. Het voelde goed aan om voor eens zichzelf al niet te bestempelen als de bad guy.

Toch had ze nog altijd een van huis uit meegekregen verlangen naar macht. Ze wou het. Ze moes het hebben en ook daarom tintelde haar pluizige poten van verlangen om de deputy rang op te eisen. Echter dwong z eht verlangen weg en keek ze met haar diep gele ogen de kater recht aan die wel gekozen werdt. Tallshadow.. Haar beste vriend. Degene die haar lief had zelfs al had ze zichzelf nieteens lief. Ze opende haar mond terwijl ze naar de kater toe stapte om hem te feliciteren. Werkelijk echt blij zijnd voor haar maar voor ze een woord los kon laten stapte die vervloekte grijze poes al tussen hen in en duwde haar neus in zijn vacht.

En als bij donder inslag was het ijs weer terug. Staarde ze opnieuw met ogen die konden doden als blikken dat deden en groeide er een brok in haar keel. De kattin die ze weg had willen houden bij hem. Het beest dat haar geluk al proeerde af te nemen. Betekende dit.. Betekende dit dat het haar gelukt was.. Hielt Tallshadow van haar.. Terwijl haar hoofd overstroomde met gedachtes en plannen die ze niet zou durven uitvoeren vulde haar ogen zich op met tranen en draaide de zwart witte poes zich om om het kamp uitte verdwijnen. Stilletjes om alleen te zijn met deze nieuwe brandende pijn die dieper sneed dan welke klauw dan ook.

"Laat alle katten bijeen komen voor een clanmeeting!" De grijsgestreepte kater hief zijn kop op bij het horen van de albekende woorden. Het was nog steeds een vreemd gezicht om niet Shrewstar, maar Innerstar daar boven te zien. Ach, dat zou iedereen wel vinden, toch? De kater, die zichzelf een wasbeurt had gegeven terwijl hij wachtte op iemand die hij mee kon nemen voor het jagen, mengde zich in de groep en richtte zijn blauwe kijkers op de zwarte poes. "Ik heb jullie bijeen geroepen om de nieuwe deputy van Shadowclan bekend te maken," Ashdrizzle knikte kort en liet zijn blik over de menigte gaan. Wie o wie zou er de 'gelukkige' mogen zijn om met haar samen te werken? "Ik kies deze kat omdat hij zich bewezen heeft als een loyale en betrouwbare warrior van Shadowclan, hier voor heeft deze kat hard zijn best gedaan," Het was dus een kater en het bleek al snel welke. Ashdrizzle volgde Innerstar's blik en zijn mondhoeken kropen wat omhoog bij het zien van Tallshadow. "De nieuwe deputy van Shadowclan zal Tallshadow zijn!"
Natuurlijk was hij niet de enige die naar de kersverse deputy liep, maar goed, het was beleefd om zijn felicitaties te droppen. "Ey gefeliciteerd, kleintje." glimlachte de grijze kater met een tikje van zijn staart op de schouder van de nieuwe deputy. Shadowclan bleek toch wel een family bussiness te zijn. "Ik verwacht dat ik niet langer de allervroegste patrol hoef te doen? Zou heel fijn zijn." grapte hij er nog achteraan, terwijl hij een knikje gaf aan Littlestream ter begroeting.

Er was de laatste tijd zoveel gebeurd. Shrewstars en Wolftails dood, Innerghost die Innerstar werd, het gevecht met de Bloodclan. En dan nu, de deputy ceremonie. Hun clan had in no-time zoveel te verduren gehad. Ze hadden voor de komende jaren wel genoeg gehad, vond Lionpaw. Haar training verliep soepel, tenminste, soms verliep het soepel. Lionpaw was een stugge poes, eentje die met gemak tegen je inging als ze dacht dat je het fout had. Makkelijk was ze niet om als apprentice te hebben. Maar Innergho-star had geroepen! Lionpaw snelde naar de hoge steen waar ze haar moeder op zag staan. Innerstar riep af dat ze de nieuwe Shadowclan deputy ging benoemen. Ze hoopte met heel haar hart op Tallshadow. De kater had zich zo groot gehouden, had zo goed gehandeld. Ze keek op tegen hem. Lionpaw keek eventjes rond en hoorde toen dat haar vermoeden juist was! Tallshadow was de nieuwe deputy geworden! Enthousiast huppelde ze richting de kater, die wel helemaal aan de andere kant zat. Ondertussen waren vrienden van hem al rond hem gekomen en ze zag een zwart witte poes weglopen. Ze leek gekwetst. Was dat Sinclaw niet? Nou ja, ze kon zich er niet heel druk over maken, want ze moest Tallshadow feliciteren. "Gefeliciteerd Tallshadow! Ik vond je heel cool tijdens het gevecht! Je bent een goede deputy." ratelde ze met enthousiasme naar de kater toe, met een grote grijns op haar mond geplakt. Ze vond hem zo cool.

De kater zat nog steeds helemaal verbaast op zijn plek, het nieuws nog niet helemaal bevattende. Toen echter Little bij hem kwam bemerkte hij dat er de hele tijd een ongelovige glimlach op zijn gezicht gelegen had. Haar woorden maakten dat hij warm werd vanbinnen, en tegelijkertijd een flink gemis voelde. Hoe zou het zijn geweest als zijn ouders wel aanwezig waren geweest? Zou zijn moeder trots zijn geweest, of hem hebben gezegd dat hij hard zou moeten werken om dit te verdienen? Haar wijze raad zou nu meer dan welkom zijn. Net als de raad van zijn vader, hoe respect verdient werd en hoe andere katten naar je opkeken zonder dat je geweld gebruikte. Even verliet een lichtelijk gespannen zucht zijn mond, dit ging nog wat worden.
Die gedachte duwde hij echter weg toen Ashdrizzle eraan kwam lopen, de kater en hij hadden een gekke vriendschap, als dat het al was, maar Tall merkte dat hij de goedkeuring van de andere kater enorm waardeerde, en het zag als een van de meest oprechte complimenten die hij had kunnen krijgen. Hij lachte dan ook even om de ander zijn grap, maar eindigde met een ondeugende glimlach. "Ik beloof niets," Antwoordde hij naar waarheid, want een klein beetje machtsmisbruik kon geen kwaad toch? Waarschijnlijk wel. Zie je wel dat hij nog veel te leren had? Het was om moedeloos van te worden. Gelukkig dacht niet iedereen daar zo over, en een actieve pluisbol kwam zijn kant op gehupst. Een flinke felicitatie volgde die hem even positief verbaast deed opkijken. "Dankjewel Lionpaw!" Mauwde hij enthousiast terug, de positiviteit van de kleine was aanstekelijk.
Hierna keek hij weer naar Littlestream, en gaf die een kopje. "Reken maar dat je nog niet van me af bent hoor," Mauwde hij haar toe, meteen ontdekkend hebbende dat hij nu veel meer katten had om voor te zorgen. Het zou een uitdaging zijn, maar met haar hulp, en die van zijn ouders, zou het moeten lukken.

Ze merkte de onzekerheid -als je het dat kon noemen- van Tall op. Hoedat? Ze was nou eenmaal één van de katten die hem 't beste kende. Ashdrizzle begroette haar met een knikje en door een kleine glimlach op haar gelaat te zetten stuurde ze hetzelfde gebaar terug. Nadien focuste ze zich weer op de bruine kater, welke net op hetzelfde moment zijn blik weer op haar liet rusten. De woorden die hij uitsprak zorgden ergens voor een geruststellend gevoel, maar ze wist dat woorden eerst ondersteund moesten worden door daden voordat ze geloofwaardig konden worden beschouwd. En alhoewel ze wist dat Tallshadow nóóit loog, zeker niet tegen haar, leek alles op dit moment nogal wazig. Het kon goed zijn dat wanneer ze morgen wakker werd ze niet eens meer doorhad wat er vandaag gebeurd was. Little schudde haar kopje, proberende om haar gedachten die overduidelijk op hol waren geslagen in een hoekje van haar hoofd te proppen. "Oh, hetzelfde geld voor jou hoor." miauwde ze plagend terug met een uitdagende ondertoon. Nee, ze zou haar best doen om even vaak bij hem te zijn als normaal. De grijze poes wist dat dit niet het makkelijkste van het makkelijkste zou zijn, maar haar best doen mocht altijd, toch? En voor Tall zou ze zelfs meer dan alleen haar best doen.

i'll hold your hands, they're just like ice

De verbaasde blik van Tallshadow ontging haar niet toen Innerstar haar blik op hem liet rusten. Hij verwachtte overduidelijk dat ze verkeerd keek, of iets dergelijks. Maar nee, echt waar, Innerstar is niet scheel en het was Tallshadow wie ze koos als haar deputy. Ze had vertrouwen in hem en hem goed leren kennen. Ze had hem getraind, geholpen en een hoop bij geleerd. Wie kon je dan meer vertrouwen dan zo'n kat die jij zelf gevormd had? "Ik ehm, accepteer deze taak, en zal die uitvoeren naar de behoeften van de clan," sprak Tallshadow. De 'ehm' ontging Innerstar niet en het deerde haar ook niet. Ze liet iedereen hem feliciteren, maar eigenlijk wou ze wel meteen met hem in gesprek. Het feliciteren kon verder later wel, al gaf ze hem nog wel even de tijd om het te laten zinken. Dus keek Innerstar toe vanaf de plek waar ze stond. Ze had het gevoel dat Shrewstar bij haar was, haar keuze goedkeurde en ondertussen ook trots was dat het haar zoon was geweest die dus ook in haar treden zal volgen, de treden van zijn moeder. Innerstar sprong van de rots af en stapte rustig naar Tallshadow toe. "Tallshadow, kom je mee, ik zou graag meteen even met je willen praten," sprak Innerstar, waarna ze de nieuwsgierige blikken van haar clangenoten oppikte. Innerstar wou duidelijk hebben, ook bij Tallshadow, hoe het vanaf heden zou lopen in de clan...

Het was de avond dat er een nieuwe deputy aangewezen zou moeten worden. Otterdive verwachtte er niet veel van, de regel gold namelijk dat een warrior éérst een apprentice gehad moest hebben voordat hij of zij een deputy mocht worden. En zijzelf had deze nog niet gehad. Nee, haar tijd kwam nog wel. Ze zou zichzelf naar de top werken, alleen was het nu nog even geduld hebben. Er gingen bovendien roddels door het kamp heen dat Tallshadow gekozen zou worden. Dit leek wel voor de hand liggend, aangezien hij al vaker dingen georganiseerd had, zo ook het gevecht van gisteren tegen de BloodClan. Echter hadden ze hier wel een nederlaag van gehad, dus de bruine poes wist niet hoe goed de kater er op het moment voorstond. Toen Innerstar op de hoge rots sprong en de eerste woorden van de deputy ceremonie sprak, trippelde Otterdive dichterbij en ging rustig zitten. Ze hield de zwarte poes nauwlettend in de gaten. Zoals verwacht werd Tallshadow deputy. Otterdive knikte naar de kater, al was ze er niet zeker van dat hij dit gezien had aangezien hij nogal druk bezig was met Littlestream. Haar ogen gleden naar Sinclaw, die er wat verslagen bij leek te staan. Was ze teleurgesteld dat ze geen deputy geworden was? Of was ze teleurgesteld aangezien Tallshadow met een andere poes aan het fozen was? Echter interesseerde het haar niet al te veel, en liep ze de zwart-witte poes ook niet achterna om haar te helpen. Ieder zijn eigen problemen.