The cold actually bothers me a lot

CLOUDGAZE

to beat the snow, you have to be the snow

Ondanks de sneeuw en de koude, moesten er nog altijd grenzen gecontroleerd worden. Cloudgaze zat momenteel op een redelijk droog plekje. Hij haatte sneeuw en water en nattigheid in het algemeen, dus hij was op een steen gaan zitten waar de sneeuw was af gegleden. Zijn ambere ogen gleden over het gebied voor hem. Fourtrees rechts, ShadowClangrens meer naar links. Het was stil, heel stil. Al lag dat waarschijnlijk aan het feit dat niet veel katten er iets voor voelden om nu ver van hun Camp weg te gaan. Hijzelf eigenlijk ook niet, maar hij kon moeilijk helemaal niks doen. Dat zat niet in hem. Ineens schrok hij op, had even geen idee waar hij was of hoe lang hij hier al zat, maar iets had zijn aandacht getrokken. De pluizige kater keek naar rechts, en zag gelukkig een bekend gezicht. "Ha, Lovesong, kom je ook voor sneeuwman spelen?" Vroeg hij met een grijnsje, terwijl hij zijn eigen pels even schudde en zo vrij maakte van alle vlokjes die zich hadden verzameld.

&Lovesong first c:

Ze versmalde haar ogen tot spleetjes, maar diezelfde grijns op haar gelaat geplakt. Als alles goedkwam kon ze hem zo laten schrikken. Haar blauwe ogen bleven de vacht van de kater volgen. Echter toen ze bijna een sprong wou maken draaide hij zich haar richting om. "Ha, Lovesong, kom je ook voor sneeuwman spelen?" Damnit, hij had haar opgemerkt. Nu kon ze dus weinig doen om hem bang te maken. Dus had ze geen andere oplossing dan naar hem toe lopen. "Hey Cloudgaze", miauwde ze met diezelfde glimlach die Lovepaw vroeger had. Ze deed een stap naar achteren tegen de tijd dat hij sneeuwvlokjes iedere richting liet vliegen vanaf zijn vacht. Sneeuwman kon je wel zeggen, ja. "Jij bent eerder wolkman." Flauwe grap, inderdaad. Maar het pastte wel meer bij zijn naam.