Aum? Jada?

Het gitzwarte katertje lag nog diep te slapen toen hij zijn broer zijn naam soort van uit hoorde spreken. Koppig draaide Jackdaw zich nog even om. Misschien was het toch niet zo'n goed idee geweest om gisteravond te weigeren om te slapen. Nu was hij nog niet helemaal klaar voor de nieuwe dagen, maar zoals gewoonlijk had hij nergens spijt van. “Leuk doen uiten?” Vroeg Chawl, en snel draaide Jackdaw zich weer om. "Jaaa." Zei hij met een ondeugende glinstering in zijn oogjes. Hij had dat al eerder willen doen toen zijn siblings sliepen, maar zijn moeder had gezegd dat hij nog te klein was. Ongeduldig gaf hij zijn zus ook nog een duw in de hoop dat die ook wakker zou worden. "Kom Ar." Zei het katertje terwijl hij zo snel mogelijk overeind krabbelde. Het ging nog niet erg soepel, maar wacht maar tot zijn poten eindelijk een fatsoenlijke lengte hadden.

De zwarte kitten had zich net lekker opgerold tegen hun moeder toen haar broertjes haar begonnen te storen. Zachtjes zuchtte ze en opende ze voorzichtig haar nog kittenblauwe oogjes. "Wa?" miauwde ze zachtjes, zonder echt veel enthousiasme. Ze liet haar blik van de een naar de ander glijden en besloot om zichzelf omhoog te hijsen. Toen ze dan uiteindelijk op haar achterwerk zat en de twee katers aankeek, kantelde ze haar kopje wat. "What willen juwlie doewn?" vroeg ze tenslotte, haar staartje voorzichtig om haar voorpoten krullende.

Zijn zusje leek niet bijzonder enthousiastm, maar Jackdaw besloot maar te doen alsof. "What willen juwlie doewn?" Vroeg Areum toen ze eindelijk overeind was gekomen. Chawl vertelde hun geweldige plan, en Jackdaw stond ondertussen te springen van opwinding. Dit werd echt leuk. Chawl klom als eerste het nest uit, maar Jackdaw volgde hem op de voet. Als hij eerst zou gaan konden ze hem later nog de schud geven als hun moeder hen terugriep. Vanwege zijn lange poten ging het lopen wat sneller dan bij zijn broertje, en het kostte hem al zijn wilskracht om niet vooruit te springen. Toen ze eindelijk in de opening van de barn stonden keek het zwarte katertje zijn ogen uit, maar toen viel zijn broertje plat op zijn snufferd in de witte poeder buiten. “Auwd” Bracht de ander geïrriteerd uit, en Jackdaw begon te lachen. "Da was dom!" Riep hij duidelijk geamuseerd. Stoer deed hij een stap naar buiten, maar trok snel zijn poot weer terug. Dat was inderdaad koud.