Are you a killing machine? (Aye, sir!)

Raptorpaw zat al klaar op de afgesproken plek, wachtend op Northernlight, zijn mentor. De mentor die hij haatte, maar ze trainde hem toch redelijk, voor een lakse niksnut. Maar het meeste wat hem sterk maakte waren zijn eigen trainingen met zichzelf. Veel kracht trainingen. Raptorpaw likte zijn lippen terwijl hij gefascineerd zijn uiterst lange nagels bestudeerde terwijl hij deze in en uit stak. Zijn verstand zonk steeds lager, hij had steeds meer behoefte naar het gene wat niet goed was. Langzaam werd dat steeds erger en hij begon ook steeds meer haat naar anderen te voelen. Zoals zijn beste vriend, Tigerpaw.

Ze keek naar de kleine kitten en gaf hem een lik over zn kop en stond voorzichtig op om de kitten niet wakker te maken. Ze had een hekel aan de hele dag maar hier een beetje te liggen, ze had een minder grote hekel aan haar apprentice. Ze weigerde mamma de hele dag te spelen, ze hield van de kitten en wilde hem beschermen met haar leven maar mamma had ook mamma tijd nodig. En Raptorpaw een mentor die hem een mep durfde te verkopen want niemand hier in deze clan had echt daar het lef voor. Zuchtend liep ze de nursery uit en trippelde zoals gewoonlijk iets te laat naar de plek die ze had afgesproken met Raptorpaw. Ze liep geruisloos naar de kater en keek hoe hij gebiologeerd naar zijn nagels staarde. 'Stop die dingen maar weer in voor je jezelf bezeerd.' Zei ze niet onder de indruk 'kom van je luie reet en volg mij. We gaan eventjes langs de grenzen lopen en dan weer jagen. Je vechttrainingen gaan uit mijn eigenbelang als laatste.' Ze had echt wel door dat de apprentice niet helemaal goed was maar werkelijk boeide het haar niet iedereen had wel iets maar die nagels van hem waren behoorlijk scherp en die mocht hij prima in een ander zn vacht steken en niet in de hare. Ze stond op om gewoon door te trippelen als een wandelend bolletje fluf.

Rustig wachtte hij af terwijl zijn staart langzaam heen en weer zwaaide en hij zijn nagels bleef bekijken, lichtjes fantaserend hoe hij deze gebruikte om in iemand anders z'n vacht te steken. 'Stop die dingen maar weer in voor je jezelf bezeerd.' Raptorpaw keek op bij deze woorden en zijn gebruikelijke maniakale grijns keerde terug. "Oh maak je maar geen zorgen hoor, mezelf zal ik niet bezeren," maar iemand anders wel. 'Kom van je luie reet en volg mij. We gaan eventjes langs de grenzen lopen en dan weer jagen. Je vechttrainingen gaan uit mijn eigenbelang als laatste.' Raptorpaw vernauwde zijn ogen en bleef staan waar hij stond. "Oh wat dacht je? Na mijn trainingen verwaarloosd te hebben meteen weer de baas uit te kunnen hangen?" Grauwde hij. "Ik wil liever nu meteen een vechttraining, het enige wat we doen is jagen en die mousedung grenzen langs gaan," vervolgde hij grommend.

Ze keek naar de kater en rolde met haar ogen. Kon hij zich nooit normaal gedragen? Ze zuchtte diep de kater moest misschien maar eens manieren aan geleerd worden. Haar poot sloeg opnieuw naar zijn achterhoofd terwijl ze hem aankeek. 'Ik maak me geen zorgen, je bent de laatste om wie ik mij zorgen maak Raptor eerder over de rest van het kamp met zo een maniak als jij in de clan.' Zei ze terwijl ze gewoon verder liep. 'Raptorshit kom nu mee. Wees blij dat ik je nog wil trainen er zijn niet bepaald andere die staan te popelen met jou op pad te gaan. Mijn kitten verdiende de aandacht. Ik laat hem niet sterven van de honger omdat meneer hier zich beter voelt dan de rest.' Zei ze zonder emotie in haar stem. 'Raptor het kan me niet schelen wat jij liever wil. Ik ben hier de mentor en dus de baas. En we jagen omdat het bareleaf is en de prooi schaars is. En met alle shit die gebeurt met Riverclan is het beste wat we kunnen doen nu langs de grenzen gaan.' Sprak ze hem streng toe. 'En nee de warrior code neem ik niet zo nauw maar denk je werkelijk dat de clan het overleeft nog een stuk territorium te verliezen. Dus zet je Mousedung ego aan de kant en volg mij.' Zei ze streng zonder hem kans te geven tussendoor te antwoorden. Haar blauwe ogen staarde hem aan. Ze eiste nu geen tegenspraak hij had te doen wat hem werd gezegd. Resoluut liep ze door, hij kon haar vast wel vinden als hij dr kwijt raakte ze rook immers naar melk wat niet zo heel raar was gezien ze nog zoogde.

'Ik maak me geen zorgen, je bent de laatste om wie ik mij zorgen maak Raptor eerder over de rest van het kamp met zo een maniak als jij in de clan.' Raptorpaw lachte grillig hier om. "Oh wat een fijn compliment, die waardeer ik echt," klonk zijn stem. 'Raptorshit kom nu mee. Wees blij dat ik je nog wil trainen er zijn niet bepaald andere die staan te popelen met jou op pad te gaan. Mijn kitten verdiende de aandacht. Ik laat hem niet sterven van de honger omdat meneer hier zich beter voelt dan de rest.' Raptorpaw rolde met zijn ogen. "Ach, mij boeit het niet helemaal of je me nou wel of niet traint, genoeg anderen die het wel willen, ook al denk jij van niet," miauwde hij met een doordringende blik en een vaste, scherpe toon. Echter irriteerde Raptorpaw zich aan het feit dat ze nog geen vechttraining hadden gedaan. Hij verdeed zijn tijd aan deze trainingen en hij wou deze Northernlight niet als mentor in dit opzicht. En zoals gewoonlijk gebruikte ze haar positie weer om hem niet zijn zin te geven. Toen Northernlight dat zei lichtte zijn ogen wat op en knikte hij gehoorzaam. De kans dat ze een Riverclanner tegen gingen komen was namelijk wél aanwezig. "Prima," sneerde hij en hij volgde Northernlight. Raptorpaw hield zijn ogen en oren open voor mogelijke geluiden die hem naar een gevecht toe konden leiden. Dan kon hij eens laten zien dat hij al beter was geworden door zijn eigen trainingen.

Onderwerp: Re: Are you a killing machine? (Aye, sir!)