Great 'love' will be promoted to 'dad'

De laatste paar dagen was Silvercloud in het kamp gebleven. Zelf was ze het liefst verder gegaan met haar warrior taken, maar Honey had had gezegd om in het kamp te blijven en liefst zelfs in haar nest. De zilveren poes had haar kopje op de rand van haar nest gelegd en staarde naar de ingang van de den. Bij een vreemd gevoel in haar buik kneep ze even haar oogje dicht. Silvercloud trok zich nu in een enkele beweging recht. Ze wist wat dit betekende. Dit bevestigde alleen maar wat Creamy dacht. Ze vond het geweldig maar tegelijkertijd ook een vreemd iets. Ze draaide haar kopje weg van haar buik toen ze Panthergrowl's geur rook. "Panther," zei ze met een kleine glimlach. "Ik," Silver trok even met haar oren, niet zeker of ze hem hier nu wel of niet mee moest lastig vallen.

Panthergrowl

Toen Panther terugkwam het kamp in, keek hij vermoeid naar de warriors den. Het liefst zou hij nu zijn nest in kruipen en er morgen pas weer uit komen. Hij had zijn ochtend en middag besteed met het patrouilleren van de grenzen tussen RiverClan en WindClan, wat nog best een inspanning was geweest. Vooral de Gorge had hij goed uit gepluisd, aangezien het incident van een aantal weken geleden nog vers in zijn geheugen stond en hij zeker wist dat dit bij de WindClanners gelijk zou zijn. Het begon al wat donker te worden, aangezien het al later in de middag was. Er trokken donkere wolken over het kamp en een hevige wind begon op te zetten. Iedereen zag de bui al aankomen en trok hun dens in, dus Panthergrowl volgde het voorbeeld nadat hij een aantal katten hielp met de prooi beschutten zodat deze niet ondergesneeuwd zou worden door de duidelijk opkomende sneeuwstorm. Hij liep de warriors den in, waarna hij zoekend om zich heen keek, op zoek naar Silvercloud. De mooie poes had zichzelf al een aantal dagen schuil gehouden in de den, al was hij niet zeker waarom dan. Als ze ziek was zou ze in de Medicine Cat den liggen. Zoals gebruikelijk de afgelopen dagen lag de poes in haar nest en Panther liep naar haar toe. "Hey," miauwde hij haar warm toe. Silvercloud begroette hem met een kleine glimlach, waarna ze een nieuwe zin begon maar deze al snel staakte. "Wat is er?" vroeg hij, waarbij een frons zichzelf vormde op zijn voorhoofd.

"Wat is er?" Haar bedrukte uitdrukking op haar snoetje werd zachter toen ze eenmaal haar keuze had gemaakt. Ze drukte kort haar neusje tegen die van hem waarna ze zich iets meer rechtop zette en zich iets meer naar zijn oor toe boog. "Starclan heeft besloten dat wij ouders mogen zijn van de nieuwe generatie Riverclan." fluisterde ze zachtjes in zijn oor en keek hem vervolgens met twinkelende oogjes aan van plezier, hopend dat hij het begreep.

Haar uitdrukking leek steeds te veranderen, van gespannen naar bedenkelijk en weer door naar ontspannen. Er was grote verwarring van Panthergrowl zijn gezicht af te lezen en ook bezorgdheid was in zijn gele ogen te vinden. Was er iets mis met haar? Het leek zo, doordat ze zo twijfelde om hem te vertellen wat er aan de hand was. Haar volgende woorden waren echter compleet tegen zijn verwachtingen in. Hij had zichzelf voorbereid op de woorden dat ze ongeneeslijk ziek was, waardoor er ook meteen opluchting over zijn gezicht heen trok. Toen de woorden door hem door drongen kreeg hij echter weer een diepe frons op zijn kop. Een nieuwe generatie RiverClan? Zijn bek zakte een klein stukje open waarbij hij de zilveren poes ongelovig aankeek. Deze keek naar hem met een blik vol plezier, al wist Panther niet echt hoe hij reageren moest. Hij kon niet zeggen dat hij bepaald stond te springen om een nieuwe generatie RiverClan op te moeten voedden. Maar toen, na enkele secondes met open bek gestaan te hebben, brak er een glimlach door op zijn gezicht. "Kittens?" fluisterde hij zachtjes en keek naar de poes, die duidelijk dolgelukkig was met het feit dat er pluizebolletjes in haar buik aan het groeien waren. "Dat is heel mooi, Silver," vervolgde hij toen en gaf haar spinnend een kopje. Toch was zijn houding nog een beetje gespannen, hij wist niet precies hoe hij reageren moest op dat hij opeens een vader zou worden. Een beetje twijfelend trok hij met zijn oren. Zou hij wel een goeie vader zijn? Hij had de afgelopen tijd niet de braverik uitgehangen. Wat nou als hij zijn kittens verkeerd op zou voedden? Dat zou hij verschrikkelijk vinden. Maar toch was er ook blijheid. Kittens.. Hij had het er niet zo op, maar zijn eigen? Dat zou nog wel is heel leuk en mooi kunnen worden.

Er stond een onzeker glimlachje op haar snoetje bij het zien van zijn allereerste reactie op haar nieuws. "Kittens?" Ze bleef staan waar ze stond en slikte even kort om een hoestbui te voorkomen. Doordat ze dat deed werden haar ogen wat waterig, iets wat ze niet echt kon bedwingen. Straks dacht Panther nog dat ze aan het huilen was om zijn reactie. "Dat is heel mooi, Silver," Een kort moment schoot haar ene mondhoek toch wat hoopvol de lucht in. Voordat hij haar echter een kopje kon geven, draaide ze haar kop van hem weg. Ze voelde al een tweede hoestbui aankomen en ze wilde hem niet aansteken. Haar oren draaide in haar nek toen dat vervolgens ook gebeurde. Haar poten had ze wat verder uit elkaar gezet, om te voorkomen dat ze plots door haar poten zou zakken. Ze voelde zich echt belabberd en haar zwangerschap was zeker niet de reden van deze hoest. "I-ik denk dat ik beter vannacht ergens anders slaap." prevelde ze en draaide haar kopje lichtjes naar Panther om. Haar staart zwiepte geërgerd heen en weer. Waarom moest dit ook nu naar boven komen.

Toen hij haar een kopje geven wilde uit geluk, draaide Silvercloud haar kop weg. Een beetje verward keek hij haar aan. Was er iets aan de hand? Zo ja, dan wilde hij haar hier graag bij helpen. Opeens barstte de poes in hoesten uit en met bezorgdheid in zijn ogen keek de grijze kater naar zijn mooie partner. Was er iets mis met haar? "Silver?" vroeg hij zachtjes en bezorgd. Deze miauwde zachtjes dat ze vannacht maar ergens anders moest slapen. "Dat lijkt mij een goed idee," merkte hij op en knikte ter bevestiging. "Ben je al naar Honeyscent gegaan? Anders moeten we daar nu heen. Denkt je dat het met je... Je weet wel -" miauwde hij een beetje ongemakkelijk. "- zwangerschap te maken heeft? Of is het iets anders?"