Is this the real life? ll Ripa

Brat liep met rustig stappen over het rouge gebied heen, Ze maakte even een wandeling de hele dag in die barn zitten werd saai plus ze kon haar kittens wel even alleen laten dat deed ze bij sniper en night ook en hun waren ook just...fine...toch? 'Je hebt het verpest' klonk een stem luid Brat gromde zacht 'Shut up' miauwde ze vel al die stemmen in haar hoofd wat moest ze er toch mee? ze kon toch niet eeuweig zo door blijven gaan? Waarom altijd zij?! Boos schopte de rode kattin een steen weg Brat zuchte en plofte neer tussen de sneeuw iets wat haar niets eens boeide 'Je hebt alles verpest' klonk de zelfde stem weer Brat gromde luid en boorde met haar nagels in de grond 'No i did'nt' momeplde ze zacht...Het was haar schuld niet, Opeens vulde een geur haar neus gaten Brat gong voorover zitten een kleine glimlach vromde rond haar gelaat ze herkende die geur uit duizende, Ripa.

♥ Isa

Ripa only <3

Ripa sloop door het territory heen, het was Rogue gebied alleen was hij de laatste tijd een beetje bezorgd om zijn vrouw. Ze was namelijk hier naar toe gegaan, haar geur was overal verspreid. Hun kinderen waren pas net een Moon, ook hun oudste nestje was net Apprentices geworden. Hij was namelijk best wel trots op zijn kinderen, maar ook op zijn kleinste nestje. Ze waren namelijk gelukkig allemaal nog levend, hij spinde zacht vanbinnen. Toch ergens in hem kwam woeden op, bij een andere geur. Hij schudden zijn kop, dat moest hij negeren. Hij moest naar Brat gaan, hopelijk ging het met haar goed. Hij wilde namelijk niet zijn kits in de steek laten, alleen als er iets ergs met haar zou gebeuren zou hij zichzelf nooit kunnen vergeven. 'Shut up' hoorde hij de prachtige stem van zijn vriendin, alleen tegen wie praten ze? Ze was wel mooi als ze kwaad was, soms wilde hij haar expres kwaad maken gewoon om haar knap te zien. Een grijnsje sierde zijn lippen waarna hij naar voren stapten, door het bosje heen. Boos schopte de rode kattin een steen weg, Brat zuchtte en plofte neer tussen de sneeuw. Hij wiebelde kort met zijn oren, vroeger spioneerde hij katten alleen nu niet meer. Zo iets had Yu hem verteld, 'No i did'nt' mompelde Brat zacht. Haar stem golfde in zijn oren alleen tegen wie had ze het? Nog steeds een vraag die niet beantwoord kon worden, had ze een ander? Vragen had hij alleen nergens zag hij een andere kat staan, toch had hij zijn verwachtingen. Een glimlach kwam op haar gezicht, ze had hem geroken. Hij stapte de bosjes uit, hij keek haar ergens bezorgd aan. "Bart waarom ben je hier?" Vroeg hij aan zijn vriendin, hij had al vlug een glimlach. Hij begon te spinnen en likte haar wangen, hopelijk ging het goed met haar. Hij maakte zich een beetje zorgen, maar dat zou goed komen.

Brat waarom ben je hier?" Klonk een vragende stem Brat shoot overeind alleen om Ripa haar partner voor haar te zien hij lachte en likte haar wangen De rode poes knarsde met haar Tanden 'Mag ik hier niet zijn dan?' miauwde ze scherp 'Wij mogen staan en gaan waar we willen'echode er een stem 'Wij staan en gaan waar we willen' herhaalde de rode poes zachtjes, Wat verwachte hij nou van haar dat ze de hele dag in de Barn zat en daar weg rotte? De rode poes zuchte en staarde naar haar poten 'Ripa' maiuwde ze zachtjes 'Waarom is het zo moeilijk?' de vraag was meer tegen haar zelf gericht dan tegen de kater...waarom?

Ripa keek naar zijn vriendin in haar cyaan blauwen ogen, ze knarste met haar tanden toen hij haar die vraag stelden. Hij slikte even, zijn vriendin was nog al scherp vandaag. Hij keek naar haar nagels, die nog steeds uitgeklapt stonden omdat ze in de grond ermee had zitten boren. 'Mag ik hier niet zijn dan?' miauwde Brat scherp, hij keek haar vragend aan. Oké... Komt goed, blijf kalm. Hij keek haar aan en wilde zijn mond openen toen zij dat al deed. 'Wij staan en gaan waar we willen' herhaalde de rode poes zachtjes, hij wiebelde met zijn oren. 'WIJ?' wie is wij? "Is goed hoor schat, ik wilde je er niet mee kwaad maken." Glimlachte hij. 'Ripa' miauwde Brat ineens zachtjes, hij keek haar aan met een blik van. Huh? alleen hij keek haar aandachtig aan, hij wilde haar rede wel weten. 'Waarom is het zo moeilijk?' Vroeg ze aan hem, hij wist totaal geen raad maar hij moest wel zijn best doen. Zijn rode ogen keken in haar glimmende blauwe ogen, haar ogen waren zo mooi. Zo teer, zij was ook zo. Misschien niet met haar sterkte maar vanbinnen was ze nog een lieve kitten, "wat is zo moeilijk? Vroeg hij haar na. Hij hoorde stilte maar ergens kon hij er niet tegen, deze stilte vermoorden hem. "Een Bloodclanner zijn is moeilijk, geen enkel iemand denkt dat je normaal bent." Grapte hij naar haar met een klein stootje tegen haar schouder. Hij had haar een tijdje al niet meer gezien, het leek wel jaren.

Is goed hoor schat, ik wilde je er niet mee kwaad maken." Brat snoof wat geirriteerd langzaam stond de poes op en durkte haar neus in de vacht van de kater zij had hem al een tijdje niet meer gezien en...had hem gemist , "wat is zo moeilijk? Vroeg hij haar na Brat schudde haar kop en bleef zwijgen 'hij begrijpt ons niet' echode het door haar hoofd heen 'niemand begrijpt ons' de poes zuchte opnieuw "Een Bloodclanner zijn is moeilijk, geen enkel iemand denkt dat je normaal bent." Grapte hij naar haar met een klein stootje tegen haar schouder Brat reageerde niet en keek de kater verdrietig aan 'Ripa' herhaalde ze ijn naam opnieuw 'I just..cant anymore'

Onderwerp: Re: Is this the real life? ll Ripa