MC BENOEMING || The dream that you've always dreamed is suddenly about to flower.

Een kleine kuch gleed over de lippen van de kattin terwijl ze het kamp binnen kwam lopen. De zon leek ondertussen al langzaam maar zeker omhoog te komen haar pijnlijk herinnerend dat ze gisteren van haar Medicine cat afscheid had moeten nemen. En tot overmaat van ramp had Starclan haar smeekbede niet beantwoordt. Het was rustig begonnen. Het moment dat ze haar neus tegen de moonstone aanduwde had ze verwacht door Starclan ontmoet te worden maar geen kat gaf antwoordt. Toen ze uiteindelijk na uren van smeken schreeuwend de grot verlaten had had ze zichzelf met moeite weer terug kunnen begleiden naar het kamp. Had Starclan haar en Riverclan verlaten? Of waren ze enkel boos op Honeyscent. Hadden ze nog geen beslissing gemaakt? Het frustreerde haar enorm. Ze wou gewoon duidelijkheid maar terwijl ze een knik naar de dagraad patrol gaf die het kamp uit verdween wist ze dat ze die duidelijkheid niet zou kunnen verkrijgen. Met een zucht liet ze zichzelf uiteindelijk in haar nest vallen en sloot haar ogen zichzelf opkrullend in het koude nest om in een duistere slaap te vallen

Nachtmerries namen haar over terwijl haar kleine flame point lichaam heen en weer begoog in haar nest. Duistere woorden kwamen in haar hoofd naar binnen. Beschuldiginen vlogen over haar heen terwijl ze naar adem snakte. Starclan had haar verlaten nietwaar? Starclan was boos op haar beslissing over Honeyscent, wellicht ook zelfs over Criedwolves en nu had Starclan wraak genomen door haar Medicine cat loos te laten. Ze waren verdoemt. Allemaal.

"Niemand is verdoemt in Starclans ogen."

Een heldere stem schoot door haar hoofd heen. Leek de duisternis en nachtmerries te verjagen en plaats te maken voor een oogverblindend wit.

"Starclan heeft gekozen."

Gekozen, gekozen waarover, haar medicine cat? Haar lot. Het beangstigde haar meer dan wat dan ook terwijl ze vragen wou stellen aan de onbekende maar tegelijk ook zo bekende stem echter bleef haar mond droog achter en voelde ze zich als een vis die net uit het water gehezen was.

"Open je ogen Butterstar, open je ogen en begrijp ons."

Hoewel ze het liefst haar ogen gesloten hielt voelde het alsof haar oogleden open gedwongen werden en langzaam knipperde ze. De helderheid van haar droom verdwijnend en nog eenmaal moest ze knipperen om aan de duisternis te wennen. Voor haar nest de schaduw van een kleine kat ziend. "Fair..faith?"

Het was inmiddels alweer enkele uren geleden dat Butterstar terug was gekeerd van haar tocht naar de maansteen. De kleine, gevlekte kattin had voor het krijgers hol zitten wachten tot Butterstar haar mededeling zou geven, maar die kwam er niet. Haar blik vol wanhoop had de flamepoint gevolgd naar naar hol, waar ze vervolgens in verdween. Fairfaith voelde een steek in haar borstkas. Wat betekende dit..? Hadden ze iets verkeerd gedaan in de ogen van StarClan? Misschien lag het aan Criedwolves, ook al leek hij geen kwaad in de zin meer te hebben. L-lag het aan haar? Lag het aan het feit dat ze Butterstar nu al een hele tijd voorgelogen had over Lotusflare? Nee, toch.. Er waren vast wel meer katten die iets geheim hielden voor de Clan, toch..?
De kleine kattin schudde haar hoofd, hopend zo ook de vele, negatieve gedachten van zich af te werpen. Na een zucht stapte ze richting het hol van Butterstar. Na even te twijfelen voor de ingang besloot de poes toch een stapje naar binnen te zetten, gewoon, even kijken naar hoe het met haar ging. Binnen trof ze een woelende Butterstar aan. Een beetje ongemakkelijk ging ze zitten en krulde ze haar pluizige staart rond haar pootjes, wachtend tot de flamepoint zou ontwaken.
Een tijdje had ze daar gezeten, tot plots de bekende stem klonk. "Fair..faith?" ze knikte kort. "Hey Butterstar," begroette ze de poes zachtjes. "I-ik wilde even checken of alles wel oké ging.." vervolgde ze, haar pootje wat ongemakkelijk over de grond schuivend.

"Open je ogen Butterstar, open je ogen en begrijp ons."

De woorden galmde door haar hoofd. Starclan had besloten.. En hun keuze was op Fairfaith gevallen. De gevlekte jonge warrior was degene gekozen door Starclan om hun Honeyscent op te volgen en Medicine Cat te worden. Direct was alle angst in haar ogen verdwenen en hees de flame point zichzelf op. "Alleen maar of alles ging?" Vroeg ze zacht haar hoofd schuin draaiend en schudde meteen enkele gedachtes weg. "Kom mee." Mompelde ze en stapte langs de kattin om haar den uit te stappen. "Iedereen verzamelen!" Riep ze vlug over het kamp hopend dat ze niet zometeen meerdere geirriteerde katers had die ze uit hun poezen dromen gehaald had.

Ze rekte zichelf nog een maal uit en gaf een lik over haar lippen. "Ik heb bij de moonstone niet kunnen samendromen met Starclan gezien ze mij geen antwoord gaven." Even snel keek ze heet kamp rond. "Maar in mijn slaap hebben ze tot mij gesproken en hun beslissing gemaakt. Riverclan's medicine cat zal Fairfaith zijn!" Haar stem weergalmde met een trotse blik in haar ogen voor ze naar Fairfaith keek. Hoop in haar warm blauwe ogen. Ja. Dit was juist. Dit voelde goed. Dit was Starclans wens.

OPEN VOOR IEDEREEN
IEDEREEN GELIEVE REAGEREN

Nieuwe medicine cat, hm? De flame point leader rees op de highstone, en maande iedereen snel tot een doodse stilte. Er was gekozen; de nieuwe medicine cat zou Fairfaith zijn. Fairfaith was een witte poes met enkele rosse vlekken rond de oren. Ahja, die kende hij wel. Nouja, misschien nog enige vorm van respect tonen. Voor nu had de poes niets fout gedaan, en kon ze het alleen maar beter doen, hm? Hij wandelde met stugge passen op de kattin toe, boog zijn kop en keek haar daarna aan. "Gefeliciteerd," Hierna liep hij weg van het gedrom.

- Jolt is al soortvan apprentice en bijna warrior hahaha
& GEFELI JUULJUUL U DESERVE IT

Roses ogen werden groot, HEEL erg groot de nieuwe med cat was...Fair? Automatish verscheen er een grote glimlach rond de lippen van de poes. Fair als Med cat? ja waarom niet? ze was lief aardig en zacht perfecte materiaal, Plus ze verdiende het. Rose sprinte naar de poes toe en sprong op haar. 'Fair!' lachte de poes enthousiast, 'Gefeliciteerd!' de jonge apprentice gaf de poes een knipoog 'Je hebt het verdient'ging de poes veder. Fair ja ze verdiende het ze zal ook niet weten wie anders? nee Fair was perfect voor de ro'Je gaat me wel wat dingen leren he?'l' lachte de poes terwijl ze Fair aanstoote, Hey ja zij wilde ook wel wat dingen over kruiden weten het kon nooit kwaad toch? en wat extra over kruiden weten kon nooit kwaad.

Aaahh gefeliciteerd juul~!

De jonge poes kon de stemming van de flamepoint niet pijlen op dit moment en zakte wat onzeker door haar pootjes heen. Ze knikte zachtjes op de woorden die de leider van haar herhaalde. "Kom mee." mompelde Butterstar. W-wat? Was dat alles? Misschien wilde ze er liever niet over praten, dat was op zich ook wel te begrijpen. De gevlekte poes volgde, niet zo goed wetend wat ze van de situatie moest denken. Normaal was Butterstar veel duidelijker in haar handelingen.
"Iedereen verzamelen!" galmde er plots over het kamp. De jonge RiverClanner dook even geschrokken ineen bij het plotselinge, hoge volume dat Butterstars mond verliet. Stilletjes luisterde ze naar de mededeling die de leider zou gaan geven, haar ogen wijd opensperrend bij de laatste zin. Haar staart zwiepte even nerveus heen en weer. De kattin had haar mond alweer geopend om haar ongeloof uit te spreken, maar bedacht zich toen iets. Ze herinnerde zich haar ontmoeting met de Medicine Cat apprentice van ThunderClan. Had Mistpaw dit al gezien..? Had ze haar daarom die opbeurende speech gegeven?
Ze was alweer zo diep in gedachten verzonken dat ze helemaal vergeten was dat er een menigte katten voor haar stond. "B-bedankt, Butterstar." Kwam er een beetje ongemakkelijk uit. Ze wist niet zo goed hoe ze hier op moest reageren. Verdiende ze dit wel na de flamepoint zo lang te hebben voorgelogen? Veel tijd om zich dat te bedenken had ze niet. De Clan begon haar te feliciteren. Eerst een grijs gestreepte leerling. Fairfaith gaf hem een vriendelijk knikje als dank. Voor ze zich weer kon focussen op alle gedachtes van eerder kwam er een crèmekleurige kanonskogel op haar afgevlogen die haar tegen de grond werkte. Een brede glimlach sierde haar lippen toen ze zag wie het was. Haar vriendin, Rosepaw. "Dankjewel, Rose." spinde ze. "Je gaat me wel wat dingen leren he?" Fair kon een lachje niet binnenhouden. "Natuurlijk doe ik dat, wie weet kan je me nog 'es helpen." grinnikte ze. Dit pad voelde veel beter aan dat het krijger zijnde. Was dit wat StarClan voor haar in petto had? Ze stuurde hen een stil maar welgemeend bedankje. Wie weet werd alles toch nog beter.

- Dankjulliewel! <3

Promisedpaw zat op een rustig plekje in het kamp. Een dag geleden vn hun medicine cat afgetreden van haar rang, Honeyscent had besloten om warrior te worden. Promisedpaw had ook wel respect voor die keuze. Medicine cat leek haar een lastige taak, al was ze ook altijd wel nieuwschierig naar alle kruiden van de medicine cat. Ze had haar leader Butterstar het kamp binnen zien komen, maar haar leader had nog geen oproep over het kamp gedaan. De lapjes kattin was erg benieuwd naar de nieuwe medicine cat. "Iedereen verzamelen!" Klonk de stem van Butterstar. De apprentice keek op en snel trippelde ze naar de andere katten toe die zich begonnen te verzamelen. "Ik heb bij de moonstone niet kunnen samendromen met Starclan gezien ze mij geen antwoord gaven," zei haar leader terwijl deze een keer het kamp rond keek. "Maar in mijn slaap hebben ze tot mij gesproken en hun beslissing gemaakt. Riverclan's medicine cat zal Fairfaith zijn!" Sprak Butterstar. Promisedpaw keek op en zocht naar de nieuwe medicine cat en trippelde erna toe. "Gefeliciteerd Fairfaith," miauwde de jonge kattin tegen Fairfaith terwijl ze een respectvol knikje gaf. Ze trippelde weer uit de menigte katten.