Boring Breakout

Waarom was alles zo saai hier in de nursery? Onderhand had Rosekit alle rietstengels van de muur al geteld, met alle kittens gepraat en alle queens zelfs aangesproken. Op één dag! Het werd gewoon zo ontzettend saai, dat ze irritant begon te doen. Aandacht begon op te eisen. De ene keer beet ze in een queen haar staart. De andere keer begon ze expres tien rondjes om alle nestjes heen te rennen. Gewoon zodat een queen boos op haar werd en ze weer even wat te doen had. Nu sloop ze in een belabberde sluiphouding naar de uitgang. Ze was van plan het kamp uit te breken. Echter viel haar plannetje al snel in duigen toen ze hard tegen een rode poot aanbotste die ze niet gezien had. Verontwaardigd keek Rosekit omhoog. Een grote warrior, die ze herkende van op het ijs, stond daar voor de ingang. "Ga is even aan de kant," miauwde ze commanderend tegen de warrior. "Ik moet erlangs."

+ 1e post Vixencry

De rooie moest er niet veel van hebben. Geïrriteerd wiebelde Rosekit met haar zwarte oortje. "Pardon? Zo praat je niet tegen me" zei de poes toen ook nog is. "Wel waar, dat hoor je toch," beet Rose haar uitdagend toe en een ondeugende fonkeling kwam in haar ogen. Och, wat hield ze er toch van als ze in de problemen zat. Het gaf haar een bepaalde kick en ze zocht het dan ook vaak op. Ook nu deinsde ze niet achteruit voor de grote warrior; het maakte haar niets uit dat ze veel ouder was. Ze was de dochter van Butterstar, niemand kon haar wat maken, anders werd je de clan wel uitgeschopt of zoiets. Rose had er nog geen idee van dat 't niet zo werkte.

Opeens begon de poes zowaar te schelden en met een verontwaardigde blik keek Rose naar de kattin. Pff. De warrior miauwde dat ondeugende kittens de den niet uitmochten en de oogjes van Rosekit verwijdden iets. "Dat is niet waar!" miauwde ze ontzet en schudde haar kop. "Jij bent geen queen, jij kent hier de regels niet," miauwde ze toen en keek op een boze manier naar de rooie. Shadowkit voegde zich ook bij haar en miauwde dat de warrior zo niet tegen haar mocht praten. De grijze kitten knikte en priemde haar blauwe oogjes in die van de ander. "Precies." stelde ze vast. Toen Shadow haar meevroeg op demonenjacht, knikte ze, al wist ze onderhand wel dat Shadow dingen zag die zij niet zag. "Maar dan moet jij mij de weg wijzen, want ik kan ze niet zien." vertelde ze haar zusje waarna ze nog een blik op de rooie wierp. Ze was nieuwsgierig naar diens reactie.

De domme rooie vroeg wat demonen waren. Rose rolde met haar ogen. Dat was toch duidelijk? Iedereen wist dat. Ze wilde het net zuchtend gaan uitleggen toen Shadowkit begon te praten, en miauwde dat alleen zij ze kon zien doordat StarClan haar dat recht gegeven had. Rose knikte een beetje twijfelend, ze wilde immers niet toegeven dat Shadow beter zou zijn dan haar. Toen haar zus in een jachthouding zakte, volgde Rosekit het voorbeeld. Ze zakte door haar poten heen, en haar staart zwiepte gespannen heen en weer. Met een glinstering in haar ogen volgde ze haar zus, die miauwde dat ze een demoon zag. Toen deze met uitgeslagen nageltjes de rooie aanviel, lachte de grijze kitten hard en sprong vervolgens ook op de rooie af met een grijns op haar gezicht. Haar nageltjes klapten zich uit en ze gromde naar de warrior, totaal niet bang van het lengteverschil. Ze moesten de warrior eerst uit de weg helpen, wilden ze ontsnappen en uit het kamp gaan. Bovendien was er zo een beetje spanning, het was zo saai in de nursery. Ze hapte naar de poes haar poten en sloeg met haar pootje naar de rooie staart.