Those days..

"Kittyheart?" zacht maakt Bluewave zijn maatje wakker. Het was al een tijdje geleden dat ze samen iets leuks hadden gedaan, hoewel het nooit Bluewave's bedoeling was geweest deze relatie even te laten liggen. Zacht drukte hij zijn neus in de grijze flank van Kittyheart. Het begon langzaam maar zeker licht te worden, en de den begon langzaam enig teken van leven te vertonen. Een aantal Warriors waren al op pad gestuurd. Het was nu ook een mooie dag om te jagen samen met Kittyheart. Hij had er zin in, weer eens samen met haar, alleen. Ze hadden het allebei druk geha met het lesgeven aan een Apprentice, zij aan Jumpfoot, hij aan Speedstorm. Bluewave gaapte diep en schudde zijn kop om wakker te worden. Als hij straks met Kitty op pad ging werd hij vanzelf wakker, mede dankzij haar optimistische gedrag, en af en toe plagende opmerkingen. Maar Bluewave had het altijd oke gevonden, leuk zelfs. En natuurlijk kon er tegen haar ook wel eens een grapje af. Hij hield altijd zielsveel van haar, en zou haar altijd beschermen. Dat was een belofte geweest, maar sinds hun partnerschap was dat een heuze gewoonte. Hij had het haar belooft toen ze achtervolgd werden door de hond. Hij herrinnerde het zich nog goed. Kittypaw/heart had hem toen gevraagt hoe hij haar zo leuk kon vinden. Bluewave vond het bijna raar dat Kittyheart voor hem was gevallen. Ze was altijd zo leuk. Hij had haar altijd optimistisch gevonden. 'Optimistische Kittyheart', daar was hij voor gevallen. Hij was voor haar gevallen. Lief keek hij naar Kittyheart. Hij zwiepte vrolijk met zijn staart. Hij has het plan om naar het meer te gaan. En dat was niet voor niks. Ze zou er nog wel achter komen. Een glimlach verscheen er rond zijn lippen. De warmte van de zon was nu de den binnengedrongen als het teken dat de dag was aangebroken..

- Je hebt je goed ingelezen :3 Helemaal niet flut! ^^ -

Een zachte stem drong in door tot in haar dromen, hoewel ze de stem in haar dromen ook gehoord had. Ze hoorde die stem altijd, als ze zich hem voorstelde, als ze bij hem was, als ze bij hem wilde zijn.. Bluewave. Ze voelde een zachte druk tegen haar flank en knipperde met haar ogen om ze open te krijgen. Dromen waren leuk.. Bluewave was leuker. Ze draaide zich wat om zodat ze hem aan kon kijken, maar keek bijna direct in de zon. Dat was nu ook weer niet helemaal de bedoeling geweest, maar goed..
Nu ze hem zo zag, het was eigenlijk al best een tijd geleden sinds ze samen echt iets gedaan hadden.. Wel samen met anderen, maar niet meer echt met z'n tweeën. Van die tijd die je graag samen had, vooral als je steeds kriebels in je buik kreeg als je iemand zag. Ze had destijds niet kunnen geloven dat zo'n lieve, vrolijke en betrouwbare kater op zo'n onstabiel, optimistisch en druk persoontje als haar gevallen was.. maar ze zou het voor geen goud in de wereld willen veranderen. 'Goedemorgen Blue!' zei ze opgewekt, nadat ze zich uitgerekt had en voorzichtig gegaapt had. 'Lekker geslapen?' De slaap was nu bijna opgelost in haar zuurbad aan energie, zodat ze nu klaarwakker was. Kittyheart had nooit veel slaap nodig gehad; het was alsof ze op Energy leefde.
Zodra ze goed en wel op haar pootjes was keek ze Bluewave vragend aan. 'Heb je al plannen vandaag?' Anders kon ze hem meeslepen, ergens naartoe! Voor wat alone-time of zoiets. Of hij nu wilde of niet!

De eerste zinnen van Kittyheart maakte Bluewave helemaal happy. "Ik heb heerlijk geslapen," Bluewave rekte zich overdreven uit. Een ogenblik had Kittyheart er moe uitgezien, maar dat was verdwenen als sneeuw voor de zon. Dat was hoe Bluewave haar kende, dat was hoe hij verliefd op haar was geworden. "Heb je al plannen vandaag?" het was alsof ze zijn gedachten kon lezen. "Je kent me toch," antwoorde hij vrolijk. Nadat hij haar een tedere lik over haar kop had gegeven stond hij op en liep nadat hij Kittyheart een sein met zijn staart had gegeven het hol uit. Terwijl ze het WindClancamp doorkruisden gaf hij voorbijkomende katten vriendelijke knikjes. Rond deze tijd was iedereen wakker geworden. Bluewave zag dat zij niet de enige waren die het kamp even verlieten. Terwijl ze door de ingang van de WindClan liepen keek Bluewave even achterom naar Kittyheart. Hij glimlachte vrolijk naar haar. Ze zag er zo lief uit. Zo vol energie. De naam 'Kittyheart' was erg toepasselijk. Ze was niet alleen iets kleiner dan normaal, maar had ook de energie van een kitten. Hij herrinnerde zich dat tijdens een van hun stoeipartijen als Apprentices de naam 'Kittyheart' was gevallen. Hij had toen aangegeven dat hij wel 'Bluetail' had willen heten. Eigenlijk was hij blijer met de naam due hij nu had. Hij paste ook nog beter bij hem. Goed, 'Blueeyes' had ook nog gekunt. Nee, Bluewave kon het maar beter blijven. Hij was nu al een stuk dichterbij de locatie die hij had uitgekozen. Prooigeuren waren hem al vaak genoeg voorbij gekomen, maar hij zou niet jagen totdat hij de bestemming had bereikt. Daar zat het overigens oom vol met prooi. Het was nou eenmaal aan het water. "Wordt je al nieuwsgierig?" vroeg hij een beetje plagerig.
Na nog een flink stuk lopen hadden Kittyheart en Bluewave hun bestemming bereikt. Bijna dan. Ze stonden recht voor het meer. "Zie je daar dat eilandje?" vroeg hij aan haar. Hij wees met zijn poot in de verte. "Daar wou ik nou heen, er is alleen maar één manier om er te komen, we moeten zwemmen," het was een best mooie zwemdag, maar dankzij het feit dat katten sowieso al niet van zwemmen hielden, en dan vooral zo'n stuk niet, zou het een toch iets minder geslaagd plan zijn. "Nee hoor, ik neem je maar in de maling," zei hij vrolijk, "Het is een schiereilandje, dat betekend dat hij vast zit aan het land. We kunnen er zo heen lopen, ik schat dat het maar even duurt," hij begon in de richting van het schiereiland te lopen. Zijn ervaring was dat het schiereilandje, als je er eenmaal opzat, net een echt eiland leek. Het was dan ook een mooie plek, met hier en daar grote plukken bloemen. Kittyheart zou het zo wel zien. Hij schatte in dat ze het een prachtige plek zou vinden. Hij kon nu het begin van het pad naar het eilandje al zien. Hij ging ietsje sneller lopen, tot hij het punt had bereikt. Het was dan wel een smal stukje grond, maar gemakkelijk te betreden voor katten. "Na u," zei hij vrolijk en liet Kittyheart voor..

~ Ofcourse! En dank je c:

Kittyheart huppelde achter Bluewave aan, die de Den uitgelopen was, het felle zonlicht in. Ja, ze kende hem goed genoeg.. Hij zou haar vast wel ergens mee naartoe slepen; en zij ging graag mee. Kittyheart liep een beetje door, zodat ze weer naar Bluewave liep. Daarna keek ze pas echt goed het kamp rond; er waren al best veel katten wakker, of leek dat maar zo? Ze groette ze in ieder geval allemaal, al vonden sommigen haar te klein. Zo was ze ook aan haar naam gekomen. Bij Bluewave was dat vast anders gegaan; zijn blauwe ogen waren waarschijnlijk de reden van het voorvoegsel, en van het met de - blauwe - zee gerelateerde achtervoegsel. Ze liepen flink door, maar haar energie was nu eenmaal een onuitputtelijke bron, behalve als ze ziek was. Dus kon Kittyheart hem bijhouden, hoewel Bluewave zelf een ontzettend goede conditie had. Hij was zo.. geweldig. Ze keek iedere keer opzij naar hem, naar zijn schattige looppasje en zijn leuke vacht. Prooien negeerde ze; er liep een veel belangrijker iets naast haar. Hoe zou ze kunnen jagen als hij er niet meer was?
Plagend vroeg Bluewave of ze al nieuwsgierig was. Kittyheart grinnikte en gaf hem zacht een duwtje door tegen zijn zijkant aan te stoten. 'Jij kent me toch ook. Ik was al nieuwsgierig sinds we de Den uit zijn!' Om eerlijk te zijn, was dat wel waar; Kittyheart was ontzettend nieuwsgierig. Het was nog een flink stuk lopen, blijkbaar, want hij hield zijn pas niet in.

Ze wilde bijna verder lopen, maar besefte nog net op tijd dat dat geen goed idee was; vlak voor haar was water, en niet zo'n beetje ook. Het meer bevond zich recht voor haar poten en het was dat Bluewave had gesproken, anders was ze er recht ingelopen. En Kittyheart hield al niet zo van zwemmen; een eigenschap die katten eigen was, hoewel RiverClankatten graag schenen te zwemmen. Geschrokken keek ze hem aan. 'Zwemmen?' herhaalde Kittyheart daarna, niet boos maar wel verbaasd. Opluchting stroomde door haar heen toen hij een grapje bleek te maken. 'Daar trapte ik in,' lachte ze, hem aanstotend. Daarna volgde ze hem naar het mooie, bloeiende eilandje. In ieder geval, ze volgde hem tot hij haar voorliet. Het weggetje was zo goed al recht, maar Kittyheart kon het niet laten om er iets over te zeggen. 'Straks verdwaal ik nog,' grapte ze. 'Blijf jij maar dicht in de buurt!' Gelukkig was het niet al te glad, hoewel ze wel op moest letten dat ze niet van het richeltje afgleed, pardoes het water in. Dat zou ze het weggetje niet in dank afnemen.

Het duurde niet zo lang voor ze er waren, zodat Kittyheart eindelijk op het eilandje was. Blij keek ze om zich heen; het was echt mooi! 'Wat prachtig, al die bloemen,' miauwde ze vrolijk, terwijl ze goed om zich heen keek. 'Dit heb je wel mooi uitgezocht,' mauwde ze blij, waarna ze hem een lik gaf. Ze meende wat vogels te horen, maar die zag ze niet. 'Hoor jij..' Kittyheart zakte automatisch in sluiphouding en spitste haar oren, vastbesloten om de vogels te vinden. Zelfs als ze ze niet ving, wilde ze weten waar ze zaten. Haar blik was gefocust in een bepaalde richting, maar ze probeerde ook de geur te vangen voor ze begon te lopen. 'Vogels,' miauwde ze, veel zachter dan eerst, maar nog steeds even enthousiast. Hier kon het nog leuk worden!

"Hoor jij.." Bluewave grinnikte terwijl hij langzaam knikte. Kittyheart zakte als op commando door haar pootjes en startte haar zoektocht. "Vogels," mauwde ze nog altijd even enthuosiast. Bluewave zag ze al zitten bij een kluitje mos maar zei niks. Kittyheart was intilligent genoeg om haar eigen prooi te vinden. De vogels zaten heerlijk te kwekken in dit mooie weer. Typisch groenblad. Wisten zij veel dat de dood hen op het lijf geschreven stond. Bluewave was nu gaan zitten, met zijn staart over zijn poten gedrabeerd. Het puntje van zijn staart bewoog langzaam op en neer en hoe dichterbij Kittyheart de vogels naderde hoemeer Bluewaves mondhoeken omhoog krulden. Na nog even te hebben zitten kijken naar Kittyheart bedacht hij dat hij ook zelf op jacht kon gaan. Hij besloot dat hij erachter zou willen komen hoe vis nou eigenlijk smaakte. Hij ging aan de oever van het eilandje zitten. Dikke lange rietstengels groeiden uit de bodem omhoog. Langzaam tilde hij zichzelf in het water. Het kwam tot zijn poten. Niet erg diep dus. Hij had dit zelf al ingeschat, hij wou liever niet drijfnat worden. Wat verderop lag een platte steen net in het diepe. Hij zou er vast wel op kunnen staan. Langzaam waadde hij zich een weg door het water, vermenkt met kleverige modder. Ah, eindelijk, hij was bij de steen. Hij hees zich erop en droogte snel zijn poten af met zijn ruwe tong. Hier was het water een stuk helderder, en hij kon de vissen zien zwemmen. Helaas, er zaten geen karpers in. Wel goudvissen. Goudvissen? Iniedergevalniets dat daar op leek. Hij waadde met zijn poot door het water zoals hij RiverClan katten had zien doen. In een paar seconden hees hij zijn poot weer op, met uitgeslagen klauwen. Helaas, alleen maar waterplanten. Maar hé! Zag hij daar nou, net iets dieper, niet een grote joekel zwemmen? Hij stak zijn poot weer in het water, dit keer net iets verder. Bijna.. Hij rijkte nog iets verder met zijn poot, deze zat nu al halsf in het water. Nog een klein stukje.. Ineens verloor Bluewave zijn evenwicht en viel in het water. Gelijk probeerde hij zijn kopje boven water te houden. Hij sloeg wild met zijn poten en kwam langzaam vooruit. Het water bruisde en kolkte om hem heen. Nog heel even volhouden. Gelukkig! Hier kon hij staan. Hij liep dichter naar de oever. Ineens voelde hij iets glibberigs tussen zijn poten. Met zijn uitgeslagen nagels probeerde hij zijn poot in het gladde lijf te steken. Beet! Yes, hallelujah! Hij had een vis gevangen! Trots rende hij terug naar Kittyheart. "Kijk eens wat ík gevangen heb?!" riep hij trots. Hij was helemaal doorweekt, en er hingen vieze waterplanten in zijn vacht, maar het kon hem niet schelen. Hij had een vis gevangen!

~ Hij is zo leuk om te spelen! Ik lief hem nu al «3