Sleep walkin' [ Cyber ]

Onderwerp: Sleep walkin' [ Cyber ] zo 15 nov 2015 - 11:59

_{Swallowpaw lag opgerold in haar nest te slapen. Ze had een droomloze nacht, eindelijk. Dat had de kattin echt lang niet meegemaakt. Af en toe hoorde je gesnor of een miauwtje van haar, niks verder. Een geluid deed haar wakker schrikken, en iet wat moe tilde de apprentice haar kopje wat omhoog. Met slaperige oogjes keek ze naar buiten, en daar zag ze een gedaante lopen. Wat was er aan de hand? Met een lichte frons keek ze de gedaante aan, de vacht niet herkennende. Uiteindelijk besloot Swallowpaw maar een kijkje te nemen, en ze stond op en stapte voorzichtig naar buiten. Daar ging ze zitten, de gedaante volgende.

[ Eerste post voor Cybertje c: ]}

Cyber voelde zich achtervolgd, toen hij voorbij de apprentice den liep had hij echter niet gemerkt dat er iemand achter hem aan kwam. Hij draaide zich geërgerd om en ja, daar liep een half dode zombie achter hem aan. "Wat doe je in hemelsnaam? Moet je niet slapen kitten?" mrauwde hij terwijl hij een lik over zijn bost gaf.

_{"Wat doe je in hemelsnaam? Moet jij niet slapen kitten? Hoorde ze opeens de gedaante zeggen. Nu helemaal wakker zijnde, keek ze de kater verontwaardigd aan. Dacht hij nou dat hij de baas kon spelen? Mooi niet! "En wie zegt dat ik moet slapen? En ik ben geen kitten." spuugde Swallowpaw terwijl ze de kater vuil aan keek. Bloodclanners konden geen baas spelen. Dat waren ratten. Die hoorden prooi te zijn, geen leider of wat dan ook.}

Cyber begon te lachen "Oh sorry hoor, je bent gewoon zo klein en zwak. Ik dacht echt dat je een kitten was." Zij hij zonder plezier, met een kille blik. Hij greens even "Sorry, de naam is Cyber, met wie heb ik te maken?" Zei hij terwij hij hoffelijk door zijn poten zakte "Of mag ik je Kitten noemen?" Deze thunderclanners kwamen echt zijn oren uit.

-kort

_{Wat waren Bloodclan katten irritant. Claw was het irritantst maar deze kwam gevaarlijk daar in de buurt. "Ik ben niet klein en zwak." siste ze daarom ook boos. Swallowpaw had haar oren in haar nek gedrukt en haar haren rezen overeind. Degene heette Cyber. Rare naam zeg. "Ik ben Swallowpaw" Overdreven sprak de zwarte poes paw uit, zodat die Cyber wist dat zij geen kitten was. "En noem mij starclanverdomme me geen Kitten." Deze kater kwam echt haar neus uit, bah.}

Zachtjes begon Cyber te lachen en keek kilgrijnzend naar de zwarte poes "Aww, hoe schattig toch dat een kitten kan zijn." Hij gaf haar een sceptische blik en keek naar de prooien op de stapel. Niet meer dan een enkele houtduif en een schel muisje dat zo klein was dat het amper genoeg voor een kitten was. "Zo jij noemt jezelf apprentice, waarom jaag je dan niet eens een beetje?" Zei hij moordend terwijl hij even greens opnieuw "Nou dat verklaart waarom je eerder een kitten bent."

Hij werd wakker door geluiden - een stem die hij niet kende. Hazel tilde zijn kop van zijn voorpoten op en keek is om zich heen. Hij lag veilig in de nursery en het geluid kwam van buiten. Zijn groenblauwe ogen vestigden zich aarzelend op de uitgang. Zou hij..? Dapper kwam hij overeind en stak zijn bost even kort naar voren. Kijk hoe dapper ik ben! was hetgeen wat hij tegen zichzelf zei, waarna hij héél erg voorzichtig sluipend naar buiten stapte - er was niets meer over van zijn dappere houding van een paar secondes geleden. Toen kreeg hij iemand in het oog. Het was Swallowpaw met de kittenvriend die hij nog niet helemaal vertrouwde. Toch kreeg hij wel meer zelfvertrouwen hierdoor en met grote stappen stapte hij naar het tweetal toe. "Gegroet, kittenvriend." miauwde hij formeel maar duidelijk op zijn hoedde waarna hij zich naar Swallowpaw richtte en hij knikte vriendelijk naar haar. De zwarte poes was maar een klein beetje groter dan hem en dat maakte hem trots. Een tijdje terug was zij nog zeker een kop groter geweest. Hij werd gewoon steeds cooler en daardoor groter. Bam.

_{Gefrustreerd sloeg Swallowpaw een mosballetje weg. Die kater zat haar echt tegen de haren te strijken. Nogmaals noemde hij haar kitten, en boos keek ze de zwart witte kat aan. "Nogmaals, ik ben geen kitten. Ik ben een apprentice. Dat is zoiets als bij jullie Young One. En weet je hoe vroeg het is? De zon is nog niet eens boven de bomen uit. Daarom jaag ik op dit moment niet. En ik wacht op mijn broer." Dat laatste was bluf. Ze hoopte maar dat die Cyber hier zou stoppen met haar kitten noemen. Starclanverdomme. Gelukkig kwam een echte kitten hun kant op gewandeld. Door de schemer zag ze niet goed wie het was, plus haar wazig kijkende oog, en zag alleen maar een gedaante. Jammerlijk genoeg was het Hazelkit, die al bijna even groot als haar was. Swallowpaw keek hem wat geïrriteerd aan, maar zodra hij vriendelijk knikte liet ze haar irritatie varen. "Ha, Hazelkit." mompelde ze. Ze hoorde dat Hazelkit iets tegen Cyber zei. Kittenvriend ofzo. Nu kwamen er echt vraagtekens bij haar op. Waar was die Bloodclan kater mee bezig? "Hoezo kittenvriend?" miauwde ze dus nieuwsgierig. Ze draaide haar kopje van de ene naar de ander. Waar hadden ze het over?}

Er kwam zowaar een kitten aangehupst en even moest Cyber lachen om deze zijn dapper gedoe, hij werd ook formeel begroet. "Hallo beste." zei hij terwijl hij de kitten een tikje gaf met zijn poot, heel zacht en speels. Als begroeting. Cyber had niet geluisterd naar het gereutel van die domme vogel "Nou dan hoop ik dat je broer niet al lang opgegeten is door mijn clangenootjes." siste hij spottend, alsof de apprentices niet meer dan een muis voor hem betekenden. Cyber zag dat de zwarte apprentice vraagtekens erbij zette. "De kittens zijn mijn clan." Hij keek naar Hazelkit "En jij bent de leider vanaf nu." zei hij grappend, wetend dat de oh zo trotse kitten dit niet mis zou vinden.

Hazelkit werd van twee kanten begroet en nu moest hij én serieus kijken én vriendelijk kijken. Het eerste voor de BloodClanner en het andere voor Swallowpaw. De zwart-witte BloodClankater maakte een opmerking over Coalkit en een vragende frons kwam op zijn gezicht. Wat was hier aan de hand? "Hoezo kittenvriend?" vroeg Swallow toen en Hazel keek wat verloren naar haar en toen naar de zwart-witte kittenvriend. Hij had eigenlijk geen idee, hij had het gesprek niet live meegemaakt en kon dus ook alleen maar weten wat anderen aan hem verteld hadden - wat er bij bleef dat 'de grote zwart-witte kater met groene ogen en veel tanden' en vriend van de kittens was. Tja, meer kon hij er ook niet over zeggen. "De kittens zijn mijn clan." begon de kittenvriend toen en Hazel knikte. Zoiets had hij wel opgevangen, ja. "En jij bent de leider vanaf nu." verrast knipperde Hazel met zijn blauwgroene oogjes waarna hij een trotse houding aannam. Zie je nou wel; hij was het perfecte leiders materiaal. Zijn opa was immers de machtige Firestar geweest. "Hehe." miauwde hij enkel waarna hij trots naar Swallow toe liep. "Zie je? Ik ben leider!" miauwde hij en knikte toen nog eens voor het effect. Jep, hij mocht de zwart-witte kater wel. "Hazelstar, aangenaam." stelde hij zich opnieuw voor, maar nu had hij een nieuwe naam. "Wat is uw naam, kittenvriend?" vroeg hij toen aan de zwart-witte kater. Ja, dat wilde hij nu wel weten.

Cyber lachte, gevolgd door een grijns toen hij naar swallowpaw. Cyber boog even voor 'hazelstar' "Je bent waarschijnlijk beter dan silverstar. Hazelstar, je mag je gaan aanmelden bij claw als nieuwe leider. Misschien dat jij thunderclannursery uit poten van claw krijgt." Zei hij met een speelse por. De kitten vroeg naar zijn naam"Noem me maar Cyber." zei hij met een grijnsje. Cyber de kittenvriend, vond hij wel leuk.

_{Swallowpaw zuchtte luidruchtig dat Hazelkit in de 'kittenvriend' geloofde. Als hij nou echt de kittenvriend geweest was had ie ook wat aardiger mogen zijn tegen haar; hij had haar immers kitten genoemd. De jonge Apprentice zuchtte nog luider toen Hazel zich Hazelstar ging noemen. "Oh, grote Hazelstar. Ja, ja. En ik ben een blauwe egel." Dit vond zij stoerdoenerij. Hij was een kitten, en zou zich dus ab-so-luut geen leider kunnen noemen. "Ik wist niet dat wij opeens vertrouwden in Bloodclankatten, Hazelkit." sprak ze geïrriteerd, en legde dus ook de nadruk op kit, zodat hij zich óf zou boos maken, óf eindelijk zou beseffen dat hij geen leider zou kunnen zijn. Zij ook niet, want zij was een paw, en dat wist ze heus wel. Ze zuchtte nogmaals en wendde zich naar de grote zwart-witte kater. "Enne, waarom ben je eigenlijk niet vijandig tegen de kittens? Ik bedoel, zij zijn ook Thunderclan." Ze vond het opzich wel oké, dat de kater de kittens geen kwaad deed. Maar ze was nieuwsgierig waarom. "En waarom hoor je bij de Claw-club?" Dit sprak ze vol minachting uit. Claw was immers een minkukel.}

Swallowpaw was blijkbaar niet zo amused en verontwaardigd snoof Hazel toen ze een opmerking maakte over dat hij helemaal geen leider kon zijn. Die kittenvriend, die zichzelf nu voorstelde als Cyber, was veel lekker dan Swallowpaw op het moment. Waarom moest Swallow toch zo dwars doen soms? Kon ze niet even lol hebben of zo? "Duh, dat snap ik ook wel." miauwde hij tegen haar en rolde met zijn ogen. "Maar ooit wordt ik wel leider." vertelde hij haar toen met opgetrokken wenkbrauwen. "Het zit in mijn bloed." sloot hij zijn verhaaltje af en knikte er nog is bij. Swallow vroeg nu iets aan Cyber over waarom hij bij de Claw-club hoorde. Hazel rolde opnieuw met zijn ogen. Wat een domme vraag, zeg. "Dat is toch logisch? Dat is hetzelfde als vragen waarom jij bij de Silverstar-club hoort." bromde hij haar toe, al zei hij het vooral om haar terug dwars te zitten. Moest zij maar niet zo irritant doen. "Zeg Cyber, waarom gaan jullie eigenlijk niet gewoon weg? Terug naar jullie eigen kamp. Dan mag jij nog wel komen, want jij bent aardig, maar de rest niet. Claw en Zira vooral, die zijn gewoon vieze mousebrains."

Cyber draaide met zijn ogen toen swallowKIT weigerde de kitten hazelstar te noemen, leuke pretverderver seg. En toen de kitten begon over ooit leider worden en dat dat in zijn bloed zat begon de zwart-witte kater zijn ogen op te trekken "nou nou wie zit er dan in je stamboom met adel bloed?" vroeg hij, vissend naar de interresante vis. "Ja ik hoor nou eenmaal bij de claw-club wegens dat ik er nou eenmaal bijhoor, bij de coole mensen" Cyber was best trots dat hij interresant was en greens breed. "Nou omdat dit kamp mij en de andere wel bevald, tevens is er gratis eten."

Ze wist heus wel dat Hazelkit de kleinzoon van Firestar was. Dat hadden zijn Siblings en hij echt niet honderdduizend keer gezegd ofzo. De grote kater sprak weer, en SwallowPAW verplaatste weer haar aandacht tot Cyber. En ja hoor, hij gaf toe. Hij zei dat hij bij de coole KATTEN hoorde (niet mensen) en haar haren gingen ietsjes overeind. Dit keer keek ze even naar Hazel, en fronste. Haar speelsheid was al jongs af aan verpest wegens Claw, en dus mocht ze Cyber niet. "Weet je wat die Claw-club is? Een stelletje moordenaars. Ze hebben mijn broer afgepakt, en door Claw ben ik verbitterd geraakt, zodat ik nooit geweten heb wat spelen is. Dus - Cyber - ik ben niet van plan in jullie plannetjes te trappen, en ik hoop dat jou grote vriend Claw snel met jullie ophoepeld." Ookal stond ze stevig in haar poten, de herrinnering van Coalkit's ontvoering kwam weer in haar hoofd, en haar ogen werden waterig. Wat had ze allemaal wel niet gemist toen ze kitten was. Één traan ontsnapte uit haar oog, en ze wendde zich zo snel mogelijk van de katers af. Ze mochten niet zien dat ze huilde, dat was immers zwak. En ze wou niet zwak zijn, never.

"Een stelletje alternatieve katten" verbeterde cyber Swallowkit grijzend "Die niet zo voorzichtig zijn gewoon" vervolgde hij nog, even met zijn achterpoot trekkend. Nou ja, ze deden maar wat in hun ogen goed leek voor zichzelf, en sommige dachten ook aan de hele clan. En Cyber had al evenals geen jeugd met spelen en blije siblings gehad. "Jeugd is er om weg te gooien, volwassenheid is er om je fouten bij te schaven." zei hij, alsof hij zo'n hele oude en wijze elder was. Vervolgens schoot hij stuiptrekkend in de lach, nooit werd hij zo oud, nooit. Ieuw. Hij koos er wel voor om eeuwig jong te blijven. Of toch niet ouder dan 8 te worden, haha.

Onderwerp: Re: Sleep walkin' [ Cyber ]