De breedgeschouderde kitten zat er de laatste tijd een beetje gespannen bij. Al een kwartmaan had ze niet gespeeld... Ze moest ergens haar energie kwijt! Wasabi wilde spelen, maar geen enkele kitten van haar leeftijd leek erg zin te hebben in een schijngevechtje. Onlangs had ze een roodbruin-blond-witte lapjespoes van drie moons gevraagd of ze eventjes heel leuk de Barn uit wilde glippen, samen met Wasabi, maar de poes had tot haar grote onzet gesist naar haar en had haar oren in haar nek gelegd. Waren kittens van de Bloodclan geen kittens die speelden? vroeg Wasabi zich af. In de Thunderclan speelde ze samen dagelijks met kittens uit de Nursery, maar ze miste hen niet vreselijk hard. Misschien was het beter, om niet te veel te spelen.
Plots merkte ze een mooie gestreepte poes op; Wasabi spitste haar grijze oortjes vol nieuwsgierigheid. Ze wilde een stap dichterbij nemen, maar toen zag ze de andere kant van het gezicht van de Bloodclanpoes.
Er liepen lelijke sneden over haar oog; de huid was er gescheurd en rood. Wasabi huiverde, maar bleef de poes aandachtig bestuderen. Misschien... Misschien wilde zij spelen?
Vastberaden en nieuwsgierig, maar ook met een bonzend hart, krabbelde Wasabi dichterbij de vreemde poes. Haar naam.. Wat was haar naam? De grijze kitten keek haar helder aan met haar blauwe oogjes, en startte toen nieuwsgierig: 'Uh... Hallo. Wil je een spelletje spelen?'
[Vitani C:]