Everstar liet het konijn op de prooistapel vallen en keek er even naar, met een maag die gromde als een beer. Ze sloot haar ogen even en keerde zich van de stapel af. Hij was te laag. Geen eten voor haar. Ze rilde van de kou toen ze haar den binnenstapte en hoestte een paar keer. Snuffend liep ze naar haar nest... Het was bezet. Everstar staarde even ongelovig naar de kitten, waarna verontwaardiging in haar opwelde. De brutaliteit! Ze klemde haar kaken op elkaar, wetend dat ze Bearkit anders onmiddellijk af zou snauwen. Northernlight was al moeilijk genoeg, Ever kon de problemen met haar kitten misschien maar beter op een enigszins vriendelijke manier oplossen, als dat mogelijk was. Als hij ook maar een beetje een kit van zijn moeder was, ging dit niet makkelijk worden. "Bearkit, ik neem aan dat je weet dat dit niet jouw nest is", zei ze rustig, maar met een ijzige ondertoon in haar stem. StarClan, waarom?! Waarom zat haar den altijd vol met kittens? Foxdung, ze was moe, ze had het koud, ze voelde zich slecht; ze had hier geen zin in!