[Trainingsgroep 2] Let's make some noise!

De kater liep naar het midden van het kamp, en streek daar neer om te wachten op de leerlingen die hij de vorige dag gemeld had dat ze vandaag zouden gaan trainen. Het was nieuw voor hem om opdrachten te geven, maar niet nieuw om training te geven, en dat was ook de reden dat hij niet nerveus was terwijl hij in de koude wind zat te wachten. Kleine sneeuwvlokjes dwarrelden rond hem, en vielen op de al witte grond voor hem, een daarvan koos zijn oor uit als landingsplaats en de kater bewoog zijn oor even om het eraf te krijgen. Hij hield van sneeuw maar zijn oor was van hem, en hem alleen.

> Open voor de leden van Trainingsgroep 2

De kater moest glimlachen toen hij de eerste apprentice al spotte, Echopaw kwam eraan getrippeld en goedkeurend knikte hij haar toe toen de spreeuw in haar bek zichtbaar werd. Even verscheen er een frons op zijn gezicht, een stukje van het beest leek aangevreten te zijn, de kater maakte er een mentale note van, en besloot er op het moment niets van te zeggen. "Deputy," Klonk het, wat hem ietwat onwennig met zijn oren deed trekken. De titel was nog nieuw voor hem, en om eerlijk te zijn twijfelde hij nog steeds of hij het zou kunnen, maar Inner leek te denken van wel dus heck, waarom niet? Daarover nadenken kreeg hij de tijd niet voor, want Leopardpaw verscheen ook al snel. Tall knikte de jongere kater toe, en keek nog eens rond. "Goedemorgen guys," Mauwde hij, terwijl zijn blik het kamp scande. Hij wilde weg, maar Nightpaw was er nog niet.
Een zucht verliet zijn mond, Inner had gezegd dat ze strenger moest zijn, hier dan maar beginnen? En met die gedachte stond hij op. Een zwiep van zijn staart gaf aan dat ook hij zich hier niet per se goed bij voelde, maar regels waren regels. "Wij gaan alvast, ik ga ervan uit dat Nightpaw vanzelf komt," Mauwde hij de twee katten toe, en begon te lopen. Gelukkig was het niet ver, en hij liep langzaam zodat de achtergebleven apprentice ze nog in zou kunnen halen. Dit gebeurde echter niet, en met een zwaar gevoel in zijn maag arriveerde de kater bij de beek. "Oke," Mauwde hij resoluut, en draaide zich om naar de twee die er wel waren. "Jullie hebben ongetwijfeld gehoord, en meegevochten, in de slag met Bloodclan," Hij keek de twee aan, en peilde de reacties. "Weet ee-," De kater werd onderbroken door een kat die aan kwam rennen en met excuses begon te strooien. Na gekeken te hebben merkte hij op dat het Nightpaw was, zijn missende apprentice. Meteen klaarde zijn gezicht op. "Mooi dat je er bent!" Riep hij uit, en glimlachte vriendelijk. De stem van Inner kwam echter meteen in zijn achterhoofd, over dat ze strenger moesten zijn. Mentaal zuchtte de kater, het was te zien dat Nightpaw zich al niet goed voelde over haar fout. "Ehm.. Voortaan niet weer doen," Verbeterde hij zichzelf dus wat zwakjes, en keek de apprentice aan. Zijn blik ging het groepje rond, er was ook een andere manier Nightpaw te 'straffen'! "Nu je er bent kan je me mooi helpen," Begon hij dus weer, "Ik wilde net aan deze twee vragen of ze wisten wat er mis is gegaan in de slag met Bloodclan, maar jij bent duidelijk goed uitgeslapen, dus van jou verwacht ik een goed uitgedacht antwoord," Zijn toon was lichtelijk streng en vermanend, ze was tenslotte te laat geweest, maar zijn blik was warm. Hoe vaak was hij zelf wel niet te laat gekomen?

Om eerlijk te zijn had hij best medelijden met de poes, maar het moest strenger van Innerghost, en hij zou het wel goedmaken door zometeen even apart met de kleine apprentice te praten. Voor nu luisterde hij nog even rustig naar haar antwoorden, die nog best goed klonken voor iemand die er niet bij geweest was. Vandaar dat hij goedkeurend knikte, "Heel goed, dat klopt allemaal," Mauwde hij de poes toe, een glimlach op zijn gelaat. "Weet je ook hoe het kwam dat wij de minderheid hadden, zij niet ziek waren, en het niet goed is als een medicine cat geen apprentice heeft?" Dit was niet een vraag die ze perse goed moest beantwoorden, en hij was ook niet aan alleen Nightpaw gesteld. Hij keek dan ook alle drie de apprentices aan bij het stellen van de vraag, kijken wie het antwoord het eerste zou weten, of zou gokken.

Het duurde nog geen seconde voor het ijverige zoontje van Inner begon met antwoorden. Tall luisterde aandachtig naar de jonge kater, zo nu en dan knikkende, om vervolgens Echo's punt te horen, de vraag van Leopard in te nemen, en weer het opperen van de zwart witte poes te horen. Het leek wat veel, maar de antwoorden waren redelijk gestructureerd, dus zo zou hij ook antwoord geven. "Dat klopt Leopardpaw," Begon hij, "In een situatie waarin haast benodigd is, is het handig je antwoord echter korter te formuleren en alle aspecten van de vragen, in dit geval drie, te beantwoorden," Hij glimlachte even, "Gezien het feit dat we geen haast hebben is het een heel goed antwoord, en ja, Shadowclan had, en heeft, te kampen met prooiverlies wat ons zwakker maakt, zeker in gevechtssituaties," Na de kleine kater nog eens toegeknikte te hebben, wendde hij zich tot Echo's antwoord, "Dat klopt, en is een punt wat erg belangrijk is om op te merken, er zijn grote verschillen tussen de werking van Bloodclan en de clans uit het bos, dat ze samenwerken duidt dan ook op een onzekere toekomst, en geeft aan dat er sowieso problemen zijn in Thunderclan," Bij haar opperen moest hij glimlachen, "Misschien wel, maar denk goed na. Zouden katten zomaar een andere leider volgen omdat die van henzelf ziek is?" Hierbij wendde hij zich weer tot Nightpaw, deze vraag mocht zij beantwoorden.