Watercloud sprong de rivier in die naar hun kamp leidde, waardoor ze kletsnat werd. Erg vond ze dat niet, zwemmen is juist een ding wat ze graag doet. En een andere weg naar het basiskamp was er nou eenmaal niet, wat al meerdere malen in hun voordeel had gewerkt. Toch was het soms niet fijn als je na een lange dag jagen met ook nog eens veel prooi bij je terug moest door de stroming van de rivier. De poes was nu voor de laatste keer heen en weer aan het zwemmen. Omdat ze veel vis had gevangen en ook nog een vogeltje kon ze niet alles in één keer meenemen. Watercloud zuchtte terwijl ze zich een weg baande door het riet. Eenmaal aangekomen legde ze de laatste visjes op de prooistapel en pakte er een wat oudere vis vanaf. Die was waarschijnlijk gisteren gevangen, maar alsnog heerlijk. Met de vis in haar bek liep ze het laatste eindje en ging ergens voor het hol van de Warriors zitten om haar vis op te eten. Ze kauwde met smaak op de vis. De laatste keer dat ze had gegeten was waarschijnlijk gisterochtend ergens.