In love with kits I haven't yet met [Panthergrowl]

Er waren ondertussen al heel wat dagen gepasseerd sinds Silvercloud in de Medicine den was ingetrokken. Nu haar hoest grotendeels weg was, mocht ze binnenkort terug naar haar vertrouwde den. Silver schudde even met haar kop. Nee. Ze zou naar de Nursery moeten verhuizen. Silvercloud zat voor de Medicine den en keek, staarde bijna, naar haar boller buikje. Zoals elke toekomstige moeder vroeg ze zich af hoeveel kittens het waren, welke kleuren ze hadden en vooral of ze ze wel zou kunnen verzorgen zoals de Queens die al veel meer ervaring hadden dan haar. Silver had namelijk nog nooit een eigen nest gehad. De zilveren poes zakte wat door haar poten en sloeg haar staart over haar buik heen. Ze zou ze nu ook al warm houden. Ze glimlachte even en trok met haar oortje toen ze weer begon na te denken over van alles en nog wat. Zouden ongeboren kittens al kunnen horen? Ze keek even op toen ze Panther op haar af zag komen. Een glimlach stond op haar snoetje. Gelukkig. Dan kon ze haar gedachten even op hem richten, in plaats van constant na te denken over haar buik en de ongeboren kitten die er in zaten.

De kater probeerde zo veel mogelijk andere dingen te doen dan steeds maar weer de medicine cats den bezoeken. Hij kon zich wel voorstellen dat Honeyscent zich onderhand aan hem begon te irriteren. Maar Silver lag er al lang, en de grote warrior was bezorgd om haar. Wat nou als het niet goed zou komen? Met haar, of met de kittens? Maar de afgelopen paar dagen was ze vooruit gegaan en had hij zijn aandacht weer een beetje op andere dingen kunnen richten dan de mooie, zilveren poes die op hem te wachten lag in de ziekenden. Nu kwam hij dus het kamp binnen lopen, met twee muizen in zijn bek. Hij had liever meer prooi willen binnenslepen, of grotere prooi was ook goed geweest, maar dat was helaas niet gelukt. Hij liet de twee muizen niet op de prooistapel vallen, maar liep er regelrecht mee naar de medicine cats den. Hij glimlachte toen hij Silvercloud zag liggen, en liep naar haar toe. Hij legde de twee muizen netjes neer. "Hey duif," murmelde hij haar toe en keek haar liefdevol aan met zijn normaal norse ogen. "Hoe gaat het met je?"

Alleen zijn begroetingen lieten haar al gewoon glimlachen. "Hoe gaat het met je?" Even liet de poes haar blik gaan naar haar staart, die ze over haar buik gelegd had. "Al beter dan een paar dagen geleden en deze kleintjes laten vandaag ook weten dat ze aanwezig zijn." Dat laatste snorde ze warm. "Zij zijn niet de enige die blij zijn dat de ziekte eindelijk begint de minderen." Ze duwde kort haar kopje tegen zijn poot aan en liet vervolgens haar blik naar de muis gaan. Aan de prooi was te zien dat Leafbare nog altijd de touwtjes in handen had. "Ik hoop alleen dat Starclan een goede keuze heeft gemaakt om ze in Leafbare te laten komen." Silvercloud richtte haar blik op Panthergrowl. "En dat ik ze genoeg melk kan bieden," Ze knipperde even met haar ogen, bij die gedachte. Wat als ze niet genoeg melk had? Wat als de kittens weigeren om melk te drinken? Al die vragen duizelde door haar kopje. Veel vragen, weinig antwoorden. Ook al waren de meeste vragen logisch, toch kon Silver er niet helemaal aan uit.

Silvercloud beantwoordde zijn vraag met dat het al beter ging, waarna ze vertelde dat de kleintjes in haar buik ook hun aanwezigheid lieten zien. Een kleine glimlach kwam op zijn gezicht. Hij knikte toen ze zei dat zij niet de e nige waren die blij waren dat Silver niet meer zo ziek was. Zachtjes spinde de kater toen zijn meisje haar kop tegen zijn poot aanduwde. Toen de mooie poes haar gedachtes uitsprak over Leafbare, schudde hij zijn kop. "Hé, het gaat allemaal goed komen." miauwde hij zachtjes en legde zijn kop in haar nek, waarbij hij haar een lik gaf. "Je wordt een geweldige moeder, dat weet ik zeker." murmelde hij toen in haar oor en keek haar met een warme glimlach op zijn gezicht aan. In StarClans naam wat hield hij toch veel van deze poes.

Silvercloud's mondhoek schoot even ophoog toen hij zei dat het allemaal goed zou komen. Ze sloot even haar ogen toen hij zijn kopje tegen haar nek duwde en vervolgens een korte lik gaf. "Je wordt een geweldige moeder, dat weet ik zeker." Haar ogen waren weer open toen ze hem beantwoorde. "Dat hoop ik met heel mijn hart," zei ze zachtjes en even draaide ze haar kopje in de richting van een nest van een andere queen. De queen zelf was even weg, maar haar kittens lagen nog netjes op een hoopje te slapen. "Ik was daarnet al aan het nadenken over namen." mompelde ze vervolgens, haar blik nog steeds gericht op het andere nest. "Ik snap niet dat queens zo snel een naam kunnen geven aan hun kittens." zei ze bedenkelijk hardop en liet haar blik nu even gaan naar Panther.

Silvercloud beantwoordde dat ze dit hoopte met heel haar hart, en hij knikte haar bemoedigend toe met een zelfverzekerde blik op zijn kop. Natuurlijk zou ze het goed doen. Zou er iets zijn waar ze slecht in was? Silver vertelde dat ze aan het nadenken was over namen, en de kater knikte. Hij snapte dat ze niet goed wist hoe anderen de namen zo snel wisten te verzinnen. "Ik denk dat dat op het moment gewoon gebeurd. Zwarte kittens worden Blackkit genoemd en zo." miauwde hij schouderophalend.

Even trok de poes met haar oortje toen hij dat laatste zei over dat een zwarte kit waarschijnlijk Blackkit zou worden genoemd. Blackkit, Greykit, Whitekit,... "Je kan toch niet elke kitten naar een kleur noemen?" vroeg ze plots in paniek. Haar ogen waren iets groter bij de gedachte aan allemaal kittens te hebben met kleurennamen. Stel je voor. "Ze moeten uniek zijn, niet zoals de meeste kittens worden genoemd." zei ze vervolgens iets rustiger. Sinds haar zwangerschap werden haar emoties wat duidelijk, alsof er iemand met een vergrootglas op had gericht en alles er te veel uitsprong.

Toen de poes in paniek leek te raken en miauwde dat ze niet iedere kit naar een kleur konden vernoemen, schrok Panther een beetje. Hij had toch niets verkeerd gezegd? Onzeker wiebelde hij met zijn oortje. "E-ehm.." stamelde hij wat awkward. Hij was niet erg gewend aan de plots zo uitbundige gevoelens en reacties van Silvercloud en wist niet goed hoe hij dit moest aanpakken. Want het kon zomaar zijn dat ze boos zou worden als hij haar zou proberen te kalmeren. Silver vervolgde toen dat de kittens uniek moesten zijn, en de kater knikte toen waarna hij zijn gele ogen in de hare vestigde. "Daar heb je gelijk in," miauwde hij toen en knikte opnieuw. "Ik denk dat je met de perfecte naam komt op het moment van de geboorte." merkte hij toen op. Dat was wat hij overal hoorde, dus dan zou het wel zo zijn, toch?