You're ripped at every edge but you're a master piece

Het was niet dat ze met haar lichte vacht niet opviel in het groene gras, hier en daar bekleed met een verdord oranje of bruin blaadje. Door gewekte nieuwsgierigheid liep de grijsgestreepte kater op de naar Windclan ruikende kat af, maar bleef op een veilige afstand. Je wist het maar nooit, zo vlak na dat dassengevecht. "Ik zou bijna zeggen dat jullie Windclan katten elke moon meer op een schaap gaan lijken." zei hij, duidende op haar redelijk dikke vacht, met een zeer flauwe glimlach. "Jullie nieuwe bondgenoten, nadat die dassen zijn verjaagd?" een beetje porren was toch wel toegestaan?

'Schapen zijn geweldige bondgenoten. Maar liefje het kan me niet schelen wat mijn clan vind van Shadowclan.' de grijze kater fronste door de niet zo heel erg vijandelijke toon waarmee de vreemdeling sprak. Toch waagde hij het nog niet om dichterbij te komen, wie weet was het wel een valsstrik. (Zo onberekenbaar konden die Windclanners wel zijn, ja). 'Waarom hebben jullie dat gebied eigenlijk ingenomen? Zo kunnen mijn clangenoten slechter jagen he, was niet zo een goed plan zo wanneer het bijna bareleaf is.' nog altijd op een rustige toon, een tikkeltje vreemd. Ashdrizzle draaide een van zijn grijze oortjes wat, terwijl hij licht ongemakkelijk begon te fronzen. "Tja, Butterstar en Shrewstar bedachten die overeenkomst, daar ga ik, als warrior, niet over. Ik kan ook niet echt zeggen dat het me spijt, want ja, zoals je al zei, leafbare wordt een moeilijke tijd en extra gebied, daar zeg ik dan ook geen nee tegen."

'Ja weetje Butterstar en Shrewstar kunnen het wel verzinnen maar Everstar heeft er niets over gezegd. Niet dat ik er bij was. Mijn middagdutje was wat belengrijker.' het werd hem al meteen duidelijk wat voor een kat dit was en waarom ze zo rustig tegen hem deed. Aan dat soort warriors had hij een lichte hekel in zijn clan, maar als de andere clans ze hadden, had hij er niet zozeer problemen mee. "Maar natuurlijk." knikte hij dus ook, met een schuine grijns. Toch konden ook luie warriors een bedreiging vormen, dus bleef hij nog op zijn hoede. Het was immers zo dat de geur van Windclan hem nog altijd niet aanstond, dus die walging prikkelde zijn instinct om zijn spieren gespannen te houden. 'Oh ja ik ben Northernlight en jou mening boeit me niet liefje. Of je nu ja of nee zegt moet dat mij nu ontroeren?' het deed hem niet echt veel, want als er niet om zijn woorden werd gegeven, kon hij er ook geen gelazer mee krijgen, toch? "Aangenaam, Nothernlight, ik ben Ashdrizzle en ik hoop dat Windclan katten je voorbeeld zullen volgen wat betreft je ongeïnteresseerdheid in meningen." als ze haar luiheid zouden aannemen legde die clan binnen een moon het loodje. Mocht ook wel gebeuren hoor.

De poes kwam overeind en het verbaasde hem eerlijk gezegd dat ze dat nog kon met die luie houding van haar. Natuurlijk wenste hij die clan, waar ze immers mee in oorlog waren, dat soort katten toe. 'Je wil de windclan zwak hebben of niet. Werkelijk ik zou zo mijn klauwen in je vacht zetten. Vraag maar aan mijn lieftallige apprentice die ik rustig een klap verkoop als hij weer eens achterlijk doet.' hij hief enkel zijn wenkbrauw wat op. "Is die dan ook zo lui? Hij is niet met zijn mentor mee." dat zij een apprentice toegewezen had gekregen verbaasde hem.
Maar van het overige Windclan gebied moest Shadowclan afblijven volgens haar. "Pas maar op, straks nemen we alles." grijnsde hij, nog altijd deze kat voor hem goed in de gaten houdende. "Er is nu wel minder ruimte voor je om te jagen, is dat niet een groot voordeel voor je?"

Ze sprak toch nog wel positief over haar apprentice, maar Ashdrizzle keek haar wel met een sceptische glans in zijn ogen aan. Als zij zo lui was, hoe kon die apprentice van haar dan weten hoe hij goed moest vechten? Also, een apprentice.. really? Dat was waar hij voor moest oppassen als het om Windclan ging? Pfoe, hij kreeg er al rillingen van. 'Jij denkt dat je werkelijk de kans krijgt meer territorium te stelen? Blijf zo denken binnenkort pakken we alles terug.' De kater gniffelde wat. "Ik heb al tijden niets dreigends van jullie kant van het territorium gehoord, dus verras ons maar eens." Misschien deden ze dat wel met een leger konijnen.
Toen ze hem opeens op een honingzoete toon aansprak, fronste de gestreepte kater en keek haar wat wantrouwend aan. Hij moest zich steeds blijven herinneren dat dit een kat was van een clan waar ze nog altijd mee in oorlog waren. 'Denk je werkelijk dat windclan geen wraak neemt. Kijk de warriorcode boeit mij niet zo veel maar je blijft van mijn clan af. De enige die ze wat aandoet ben ik.' Ze maakte nog altijd geen enkele beweging om hem aan te vallen, dus deed hij hetzelfde. "Je zou je zo bij ons kunnen aansluiten, hm?"
Nee hij had hier echt te maken met een luie warrior, een soort dat bij zijn clan gelijk ontmaskerd zou worden. "Dan zal leafbare wel een hele nare tijd voor je zijn niet?"