Stranger, I want you to catch me like the cold

Mousepaw stak koppig haar tong uit waarna ze een grinnikende opmerking maakte. Daarna werd haar nieuwsgierigheid gewekt door zijn iet wat mysterieuze voorstel. "Wat het is, zie je wel als je meegaat." Hij wiebelde een keer met zijn wenkbrauw. "Stiekem is inderdaad het goede woord ervoor." Immers had Everstar liever niet dat apprentices in het holst van de nacht door het territorium gingen lopen zwerven. Toen richtte Mousepaw zich op zijn bewegende staart, die ze ving. Hij grijnsde kort en toen ze omhoog keek bewoog hij weer wat met zijn staart zodat deze uit haar pootjes kwam en zacht met het puntje tegen haar neusje aantikte.

Tiger vertelde haar geheimzinnig dat ze het wel zien zou als ze met hem meeging. Een kleine grijns kwam op haar gezicht. "Oké dan, ik ga mee." miauwde ze, op net zo'n geheimzinnige toon. Ze kon gelijk al niet meer wachten tot vanavond. "Stiekem is inderdaad het goede woord ervoor." miauwde de kater toen. Een ontdeugende glimming kwam in haar blauwe ogen. Ze deed niet vaak ondeugende dingen, maar nu zou ze 't doen, voor Tiger. Want ze wilde hem niet nog een keer teleurstellen en sterk lijken, sterk zijn. Zijn staart leidde haar af en met een grinnik probeerde ze 'm te vangen. Toen ze hem vasthad in haar pootjes, tikte Tiger haar aan op haar neus. Speels hapte ze ernaar. "Tiger, ik vind het echt heel leuk samen met jou." miauwde ze toen en vestigde haar blik in zijn ogen. "Beloof me dat we voor altijd vrienden blijven, oké?" miauwde ze toen met een warme glimlach op haar gezicht.

Het was allemaal zo onschuldig. Als iemand hem hier zou zien zitten, dan zouden ze niet denken dat het echt Tigerpaw was. Want ja, hij was anders in de buurt van de rode poes. Sinds dat hij wat meer met haar omging was hij.. zachter geworden leek het wel. Hij tikte Mousepaw op haar neus en ze hapte naar zijn staart, maar het puntje bewoog te snel weg en dus kreeg ze het niet te pakken. Plots maakte ze een opmerking, keek ze hem aan. Voor altijd vrienden? "Ik zal het proberen," mauwde hij met zijn kalme stem terwijl hij zijn kop licht kantelde en naar de glimlachende rode poes keek. Proberen.

Tigerpaw beantwoordde haar vraag met dat hij het zou proberen. De poes vond dat goed genoeg, voor nu. Later, als ze elkaar nóg beter kenden, zou ze het opnieuw vragen. En dan moest hij het wel beloven hoor. Een gaap ontsnapte uit de bek van de rood-witte poes. De bladkaal was voor haar erg vermoeiend en het begon al donker te worden. Nu ze is goed keek, was het zelfs al flink aan het schemeren. "Zeg Tiger," miauwde ze, nog half gapend. "Ik ga denk ik maar is mijn nest in." vervolgde ze toen. Ze gaf hem een kopje onder zijn kin door, waarna ze richting de apprentice den liep. "Tot morgen," riep ze nog, waarna ze zwaaide met haar staart en zich omdraaide. De apprentice den was warm in vergelijking met de koude buitenlucht en ze kroop haar nest in, waarbij ze haar oogjes sloot. Morgen zou ze wel wat eten, nu wilde ze gewoon slapen.
+ Mouse topic uit