A Grey Cloud (Acefray)

Het was een koude dag en de 2 manen oude kitten bleef daarom zo lang mogelijk in haar nest liggen. In tegenstelling tot vele andere kittens had ze geen idee wie haar ouders nu waren. Haar familie die ze wel kende zag er altijd anders uit. Blossomkit had net als haar een crème kleurige vacht en een soort maskertje dat een donker bruine kleur was. Natuurlijk zagen ze er wel anders uit, al leken ze misschien van alle Siblings het meest op elkaar. Het was niet zozeer het feit dat ze nauwelijks met elkaar omgingen dat er voor zorgde dat de kitten zich alleen voelde. Ze leek haar enige bekende familie nauwelijks te kennen. Wat de lievelingsactiviteiten van Stonekit waren kon ze niet eens opnoemen. Laat staan dat ze lange gesprekken met hem kon voeren. Ze was een beetje in zichzelf gekeerd. Nauwkeurig alles observerend in de hoop antwoorden te vinden. Ze was nog geen band aangegaan met géén enkele kat in deze clan. Het moest familie zijn maar hoe werkte het dan? Wie zou haar willen helpen als ze het even niet wist? Wie vingen haar en haar Siblings op als ze bang waren. Zelf was ze niet zo snel bang. Ze was eerder een voorzichtige durfal. Met voorzichtige springerige passen huppelde de kitten de Nursery uit. De geuren, kleuren en beelden die nu op haar netvlies vielen lieten haar even geschrokken staan. Ze nam het kleurijk geheel in zich op. Vele katten, alle soorten en maten. Om nog niet te spreken over leeftijden liepen het kamp in en uit. Het was redelijk druk. De kou voelde ze in haar vachtje waarna ze verder liep, een springerige pas gebruikende zodat ze de natte ondergrond niet onder haar gevoelige pootkussentjes hoefde te voelen. Ze was overwelmt met al het nieuwe, ze was nog bijna nooit de Nursery uit geweest. Met een lichte tegenzin besloot ze dat het te koud was om lang buiten te blijven. Even twijfelde ze of ze de Nursery weer in moest gaan. Totdat een grijze schaduw haar interesse prikkelde. Langzaam vervolgde ze de weg wat later de Medicinecat zijn den bleek te zijn. De geur van kruiden kwam haar al tegemoet en voorzichtig zette ze een pootje binnen. Daar was het in ieder geval droger. Heel zachtjes piepte ze, een ruw en lief geluidje waarna ze bij de ingang ging zitten. Twee blauwe ogen staarden naar de wollige grijze kater. 'Woluhk,' verklaarde ze met moeite. Hij leek in haar ogen dan ook enorm op de regenwolken die ze ooit had gezien.

De grijze wolk grijnsde zodra hij haar opmerkte. 'Ik ben geen wolk, ik ben je ome Ace.' Sprak het grijze bolletje wollige vacht uit. Nu was de kat voor haar niet bepaald klein. Hij was groot en zag er uit als de beste kat om te knuffelen. Groot, sterk en zacht. 'Owe Awe.' Prevelde de jonge kitten waarna ze grote ogen opzette. Was een oom geen familielid? Ze haalde diep adem waarna ze hem nieuwsgierig aankeek. 'Whaar is mwamwa?' Piepte ze zachtjes, een paar andere kittens hadden naar haar moeder gevraagd, ze had die vraag niet kunnen beantwoorden. Ze had misschien haar zusjes maar werd verzorgd door verscheidende moederkatten. Geen van die moederkatten was haar moeder. Haar neusje drukte ze voorzichtig in de lange vacht. Ze wou ook familie hebben, ze voelde zich eenzaam en observeerde alleen. Hele dagen doorbrengen op die manier werd uiteindelijk saai. Als hij haar oom was dan wist hij toch wie mama was en of mama verstoppertje speelde. Haar ogen gleden naar het kunstwerk dat een nest voor moest stellen. Ze keek er met een kleine frons aan. 'Mwaar Awe is mwijn zwusje.' Stotterde ze uiteindelijk, was haar zusje naar die grote wolk genoemd. Hij voelde ook zacht aan, donzig bijna. Ze verstopte haar kopje nieuwsgierig in zijn vacht, misschien konden andere katten haar dan niet vinden. Een zacht gegiechel verliet haar bekje zodra zijn lange vacht in haar neus kriebelde. Ze was nog snel afgeleid door al het nieuwe. De kitten trok haar kopje terug en ging langzaam zitten. Ze haalde haar neusje op zodra ze de duidelijk geur van alle planten weer rook. Waarom rook Ome Ace er ook naar. Zachtjes snoof ze weer aan zijn vacht en keek ze ongelofelijk verward de kater aan. 'Jwij Pwant?' Vroeg ze met een klein glimlachje. Als hij een plant was, was hij wel erg harig. Bestonden er wel harige planten, konden hun ook eten? De kitten was nieuwsgierig naar alles. Hier was ze nog nooit geweest, dus kon ze het niet laten alles te onderzoeken.

Niet lang nadat ze Acefray kort kans had gegeven op haar vragen te antwoorden. Hierna denderde ze de den verder in. De net gevormde nesten overhoop halende. Haar neus bracht haar het plantendeel van de den in waarna ze voorzichtig aan het spinnenweb probeerde te komen. Haar pootjes raakten verstrikt in haar sprong. Waardoor ze een koprol maakte en even stil bleef liggen. Haar oortjes bewogen naar haar nek waarna ze haar kopje schudde. Waarom kon ze het nu niet pakken. Het zag er zo grappig uit. Haar staartje zwiepte heen en weer waarna ze zich omdraaide en een paar stapels plantenbladeren omgooide.