What a poor shame

Onderwerp: What a poor shame wo 21 okt 2015 - 18:23

Het had aan haar hoofd geknaagd en uiteindelijk was ze geknapt. Thrushdive had haar alles in Starclan verteld en ze vond dat hij zijn wens, dat zijn kittens mochten weten wie hun vader was, vervuld mocht krijgen. Een apprentice had ze er op uitgestuurd om Fawnstep en haar kittens te halen, want de energie en motivatie had ze niet om haar den te verlaten. Haar geur hing er sterker dan de voorafgaande moons en dreef zelfs Wolftail's geur gedeeltelijk weg. Geduldig wachtte ze, rechtovereind zittende in haar nest, op de zwarte queen. Een hartelijk woordje zou het niet worden, ze zou haar best doen om zo straight forward mogelijk te zijn en de kittens zakelijk te vertellen wat voor hen verzwegen was.
De vraag die restte was wat ze met Snowynight aan moest. De witte queen leed duidelijk onder de dood van haar partner en ze kon het niet over haar hart verkrijgen die narigheid ook nog eens onder haar neus te duwen. Dus hopelijk zouden Fawnstep's kittens wat rustig zijn.

tag -- Fawnstep en haar kittens

Onderwerp: Re: What a poor shame wo 21 okt 2015 - 18:33

Haar oortjes waren wat onzeker naar achter gezakt toen er een apprentice de nursery in was gekomen om te vertellen dat Fawnstep en haar vier dochtertjes bij Shrewstar moesten komen. De zwarte Queen had haar kroost bij elkaar geroepen, drie en een halve maan waren ze alweer. Rainkit, Heavekit, Crescentkit en Flintkit. En dan eigenlijk ook nog de kittens in haar buik, waarvan ze geen idee had hoeveel het er waren en van welk geslacht, maar ze zouden de volle siblings van deze vier worden. Al zouden ze dat nu nog niet snappen ofcourse, dat was iets van latere zorg. Fawnstep duwde het kroost voor zich uit en stopte bij de den van Shrewstar. "Shrewstar, u wilde ons spreken?" mauwde ze voorzichtig en wierp een korte blik op haar dochtertjes.

Onderwerp: Re: What a poor shame wo 21 okt 2015 - 19:38

Flintkit

Flintkit, moest nu van haar moeder mee naar de Leader. Zover ze wist had ze niets fout gedaan, waardoor ze een beetje ongeduldig haar kopje bewoog en haar moeder een blik gunde. Ze had hier echt geen zin in, ze had net zo lekker in het zonnetje liggen doezelen, en dan werd haar rust weer verstoord. Geweldig. Ze had ook niet verkeerd gedaan, zover ze wist, dus snapte ze ook niet waarom ze naar de Leader toe moesten. Haar blauwe ogen stonden vinnig terwijl ze haar moeder volgde. Ze had genoeg respect om naar haar moeder te luisteren, al stampte ze wel een beetje, haar staart hing ontspannen naar beneden, terwijl ze het puntje van haar staart rustig bewoog. Haar oortjes wiebelde ze, terwijl ze nog lichtelijk driftig overdacht wat ze kon doen. Toch was ze slim genoeg om haar mond niet open te trekken, waar de Leader bij was, waardoor ze enkel humeurig bij haar moeder ging staan, zodra ze de den in kwamen. 'Shrewstar, u wilde ons spreken?' Mauwde haar moeder, waardoor de kitten toch lichtelijk nieuwsgierig haar kopje ophief. 'Mam ik heb niets verkeerd gedaan, toch?' Murmelde de kitten toch voor de zekerheid, de laatste dagen had ze zich dan ook redelijk goed gedragen, maar ze wist het maar nooit. Straks had een Warrior wat te klagen gehad. Ze had zich de laatste tijd vriendelijk en voor haar doen rustig opgesteld. Haar stem had wat harder geklonken dan dat ze doorhad. Ze sprak altijd harder dan ze bedoelde, ze hoorde soms ook wat minder goed. Vooral als veel katten door elkaar heen spraken.

Onderwerp: Re: What a poor shame wo 21 okt 2015 - 19:52

_{Heavekit had lekker liggen slapen, maar haar mama had haar wakker gemaakt. Ze opende langzaam haar tweekleurige oogjes en gaapte, waarbij ze een soort piepje produceerde. Ze keek met slaperige ogen naar Fawnstep. "M-m-mam? Waa g-gaan we h-h-een?" miauwde ze zachtjes en keek onderzoekend om zich heen. Er was niet veel speciaals te zien maar ze werd vooruit geduwd, en zachtjes produceerde ze een soort 'oef'. Ze bleven stilstaan voor een grote den, en Heave keek er met een frons naar. Hier was ze nog nooit geweest. "Shrewstar, u wilde ons spreken?" miauwde haar moeder en de frons op het gezichtje van de kitten werd nog iets dieper. Shrewstar was toch de leider? Maar hadden ze dan iets fout gedaan? Blijkbaar vroeg Flintkit zich hetzelfde af, want die vroeg dit aan mama. Benieuwd keek de zwart met witte kitten naar de leider haar den. Wat zou er gebeuren?}

Onderwerp: Re: What a poor shame do 22 okt 2015 - 0:01

Het duurde niet lang voordat ze pootstappen hoorde buiten haar den en omdat Wolftail waarschijnlijk op een patrouille gestuurd was, was het haar partner ook niet. "Shrewstar, u wilde ons spreken?" Klonk de stem van de queen die ze wilde spreken. De apprentice had snel zijn werk gedaan, maar goed ook. "Kom binnen, Fawnstep." Klonk haar stem ijzig kalm en ze richtte haar groene kijkers op de ingang van de den, waar de queen hopelijk snel naar binnen zou komen met haar kittens. Het moest snel gebeuren, het was maar even een bittere nasmaak na de dood van haar zoon, maar dit had hij gewild en ze vond het ook niet eerlijk dat de kittens niets wisten van hun vader.

Onderwerp: Re: What a poor shame do 22 okt 2015 - 10:25

Haar blik ging naar Flintkit toen deze haar had gevraagd of ze niets fout had gedaan. Een tedere blik lag in haar ogen en ze schudde haar kopje. "Nee, jullie hebben niks fout gedaan. Maak je maar geen zorgen, het komt goed." Een vaag vermoeden speelde in haar achterhoofd, maar toch kwamen de stukjes nog niet helemaal op zijn plaats. De ijzig kalme stem van Shrewstar klonk, ze mochten binnen komen. Voorzichtig duwde ze de vier voor zich uit naar binnen, de den van hun leider in. De zwart-witte gestalte van Shrewstar verscheen, de oma van haar kittens. Stil ging de zwarte Queen zitten, gebaarde haar dochtertjes om hetzelfde te doen, maar bleef natuurlijk dicht bij hen.

Onderwerp: Re: What a poor shame do 22 okt 2015 - 12:15

Ze waren opgeroepen. Ze moesten naar de grote leider toe. Een waarom was ze niet gegeven, maar het hart van het poesje ging verschrikkelijk snel tekeer. Het meestal zo drukke poesje was ineens stil meegelopen met de rest. Had ze wat fout gedaan? Was er iets mis? Had mama iets verkeerd gedaan? Of haar zusjes? De grijze kitten liep stilletjes mee en bleef daarbij heel dichtbij haar moeder en zusjes. Zoals ze altijd deed liep ze wel vooraan en probeerde de rest te leiden naar de den van de kat. Vragen zaten in haar hoofd. Haar oogjes stonden wat bang voor zich uit. Ze stonden stil voor de den en Crescent ging nieuwsgierig maar de ingang. Net toen ze even naar binnen wou kijken hoorde ze een stem en ze schoot naar achteren. Ze mochten naar binnen. Moeder duwde de kittens naar voren en ging zelf zitten. Haar blik ging kort naar haar moeder en daarna ging ze voorzichtig zitten. "U-uh", zei ze voorzichtig. "Hier zijn we." De borst van de kitten ging wat naar voren om te laten zien dat ze niet heel erg bang was. Flint & Heave waren grappig genoeg degene die de vraag stelde die zij ook wou weten. Toen haar moeder echter zei dat ze niks hadden gedaan ontspande ze. Waarom moest ze dan bang zijn? Mama zei dat ze niks verkeerds hadden gedaan en ze geloofde haar. Mama had nog nooit gelogen.

{ Ik ben op vakantie tot morgen. Dus heb dit op mijn telefoon gemaakt. c;

Onderwerp: Re: What a poor shame za 24 okt 2015 - 13:28

Weer duurde het niet lang voordat Fawnstep een teken van leven vertoonde. Zij en haar vier kittens kwamen de den binnen en om geen medelijden op te wekken bij zichzelf, hield ze haar groene kijkers strak op de zwarte queen gericht. Een van de kittens durfde het om haar aan te spreken en kort keek Shrewstar het kleintje aan. Crescenkit was het niet? Met een minuscuul glimlachje knikte ze naar het grijze poesje, om ze niet de gedachte te geven dat ze uit de clan gegooid zouden worden. Het bleef echter wel een serieuze taak.
"Fawnstep," hiermee keek ze weer naar de zwarte poes. "het is tijd dat je je kittens niet meer in verwarring laat wat betreft hun vader." uiterst serieus keek ze de queen aan, ze wist waar ze het over had. "Ik weet het, ja, en ik laat je nu de keuze om het ze zelf te vertellen of ik doe het."

Onderwerp: Re: What a poor shame do 29 okt 2015 - 18:23

Fawnstep legde haar oren onzeker naar achter toen Shrewstar meteen begon over de vader van haar kittens. Moest dit waar ze bij waren? Wat wist de leider over haar? Ze wist wie de vader was, zei Shrewstar, en het was tijd om deze vier kittens te vertellen wie het was. Fawnstep was even van haar stuk geslagen, de verbazing was op haar gezicht te lezen. Een misselijkmakend gevoel in haar buikje toen ze gedwongen moest denken aan hun vader. Voor een moment leek het alsof tranen zich in haar ogen vormden, maar die veegde ze snel af aan haar vacht. Nu richtte ze zich tot haar vier dochters. "Jullie vader.. hij.. Thrushdive was jullie vader." Haar stem hakkelde ze omdat ze niet precies wist hoe ze het moest brengen. De kits hadden vast wel meegekregen dat dat één van de twee katers was die gestorven was in het dassengevecht. Kort keek ze naar Shrewstar, wat moest ze zeggen?! Ze wist het niet meer..

Onderwerp: Re: What a poor shame do 29 okt 2015 - 19:12

Flintkit

Flintkit, keek dankbaar op, zodra haar moeder uitlegde dat ze niets fout had gedaan. Dat was misschien ook iets dat ze had verwacht te horen, maar ze wist het nooit zeker. Ze was soms niet echt de vrolijkste in de clan. Ze was aardig maar ook snel op haar teentjes getrapt. Ook geen van haar zussen hadden iets fout gedaan. Gelukkig, want ze had geen zin in een preek. Ze had veel meer zin om te zonnen. Ergens had ze Heavekit eerder horen vragen waar ze heen gingen, maar dat leek Flintkit wel erg duidelijk. Shrewstar wou ze zien, dus wiebelde de kitten haar oortjes, en sloeg ze haar staartje weer eens heen en weer. Ze bleef iets dichter in de buurt van haar moeder. Niet wetende wat ze moest doen, en hopende dat haar moeder gelijk had en ze geen boze kat tegen zou komen. Shrewstar kon vast heel streng zijn. Zodra ze binnen mochten komen, liep ze snel de den in, en drukte ze haar oortjes ongemakkelijk in haar nek. Ze wou nu veel liever buiten zijn. Daar was het leuk en interessant. Langzaam ging ze zitten en keek ze naar de grond, terwijl ze haar pootje begon te likken. Haar moeder werd streng aangesproken door de Leider, waardoor de kitten haar moeder onbewust wou beschermen. Zodra ze te horen kreeg wie haar vader was, wierp ze haar kopje op en keek ze haar moeder verward aan. Was dat niet een van de katten die laatst dood binnen waren gekomen? Ze sloeg haar ogen neer, verward over de gevoelens en het verdriet dat ze duidelijk op haar moeders gezicht zag. Ze was niet al te goed met verdriet, waardoor ze snel opstond en achter Shrewstar ging zitten, ook om de nieuwe informatie te overdenken. Zo hoefde ze ook niet naar andermans gevoelens te zien. Waar ze niet goed tegen kon. Ze was niet zeker wat ze voelde.

Onderwerp: Re: What a poor shame vr 30 okt 2015 - 23:31

"het is tijd dat je je kittens niet meer in verwarring laat wat betreft hun vader." De blik van de kitten ging geschrokken naar haar moeder. Haar blik was nieuwsgierig en geschrokken. Waren ze daarom hier? Maar waarom moest Shrewstar er dan bij zijn? Haar moeder begon te praten en Crescent was nieuwsgierig, maar tegelijk bang voor wat ze ging zeggen. "Thrushdive was jullie vader." Crescent's werd bang, verdrietig, blij alles tegelijk. Ze snapte het niet. Maar dan waren zijn kittens half siblings? Haar vrienden waren familie, maar het ergste was. Hij was dood. Ze kon haar vader nooit meer spreken. Flint ging achter Shrew zitten en ook Crescent zette wat stappen bang naar achteren. Weg van haar moeder. Haar blik ging naar Shrewstar, haar oma. "M-maar...," begon ze voorzichtig. "h-hij is dood." Ze stotterde net zoals Heave altijd deed. Zij stotterde nooit, maar nu zorgden alle gevoelens daar wel voor. "M-ama?", vroeg ze nog op een lieve manier, al had ze de bange blik nog op haar gezicht. Ze was niet bang voor haar moeder, maar waarom mochten zij niet weten wie hun vader was?

Onderwerp: Re: What a poor shame di 24 nov 2015 - 8:43

Met geschokte oogjes hoorde Heavekit het aan. Thrushdive was hun vader. Maar dat... Dat was de kat waar mama bij gehuild had! Die kat was dood! Ze hadden toch niks aan een dode papa? Traantjes kwamen in haar tweekleurige ogen en ze keek naar Crescent. Nu was hun zoektocht helemaal voor niets geweest. Heave had Thrushdive zelfs wel is in de nursery gezien, bij mama. Maar ze had gedacht dat het gewoon een goeie vriend geweest was. Haar lipje begon te trillen waarbij één traantje uit haar blauwe oog viel, en ze snifte zachtjes. Dit was heel erg stom.

Onderwerp: Re: What a poor shame