Not wanting nor willing

Ze grauwde bij het voelen van een druppel water dat haar oor binnengleed. Haar oceaanblauwe ogen gleden naar haar poten dat het grind lieten knarsen. Blijkbaar had ze al het prooi weggejaagd en was jagen toch al niet meer zo nuttig. Niet dat ze überhaupt had geplant te gaan jagen. Ze maakte alleen maar een wandeling. Een doodnormale wandeling, een wandeling zoals alle anderen. Toch wist ze nietw aaron ze zich zo apart voelde. Zo anders dan de rest. Anders dan haar familie en vrienden en anders dan de Clans. Ze zuchtte en verstopte zich onder een struik. Waardoor ze haar tranen de vrije loop liet. Ze kon er niks aan doen dat al de gevoelens die ze de laatste manen gevoeld had eruit waren. Angel deed haar best het snikkende geluid te verbergen. Zolang niemand haar maar ontdekte.

&Timberwolf

Wat geirriteerd liep de grote kater over de heaterfields heen, Verdomde sneeuw bende ook hij werd er helemaal gek van overal waar hij keek, Wit,Wit,Wit ugh starclan laat deze verschikkelijke seizon snel voorbij zijn, Timber liep met grote stappen veder tha hij was een grote kater dus maakte hij grote stappen logic, Opeen drong er een geur zijn neus binnen Timber snoof alleen van geirriteerd het was een Windclan geur dus druk maakte hij zich niet hij maakte zich zoiezo niet druk hij was een sterke wel getrainde en ervaren kat niet veel katten konden hem aan, En aks het echt de hand liep kon hij altijd een patroui erbij halen  opeens stopte de kater met lopen en bleef stok stijf staan, Ho- hoorde hij dat nou goed? Het geluid van zachtjes gesnik volde de rustige heatherfeids de kater fronsde wat nu weer? Zonder twee keer te denken liep hij op het gesnik af al snel kwam een zit zwarte vacht tevoorschijn of je verscholen achter een bosje maar het was makkelijk uit elkaar te halen, 'Angelstep?' vroeg hij wat verbaasd, Wat was er met haar aan de hand? 'Angel wat is er gebeurt?' vroeg hij snel wel met een vriendelijke en zachte stem, Kattin die aan het janken waren kon je bete voor op passen straks werd ze nog boos op hem, Het zou niet de eerste keer zijn 'Hey gaat het een beetje?'

'Angelstep?' klonk er achter haar. De zwartwitte poes schrok en keek met een ruk in de ogen van Timberwolf. Great, precies waar ze bang voor was. Meteen deed ze alsof er niets gebeurd was. Toch kon je duidelijk aan haar opgezwollen ogen zien dat ze gehuild had. 'Angel wat is er gebeurt?' Vroeg hij verder. Heel eventjes zweeg ze. Een stilte liet haar staart tegen de grond aan zwiepen. 'Niks', zei ze nogal nonchalant. In de hoop hem zo te overtuigen. 'Hey gaat het een beetje?' Ze probeerde zo ver mogelijk afstand van hem te nemen. 'Wat kan het jou wat schelen?' snauwde ze. Haar staart begon sneller heen en weer te zwiepen. Het was een kater, een Clangenoot dan, maar toch.

De kattin deed net over niks aan de hand was echt poeze gedrag, 'Niks', zei ze nogal nonchalant, Timber keek de kattin zwijgend maat strak aan ze dacht echt dat hij gek was ofzo ze zat gewoon in een bosje te huilen en nu doet ze alsof hij alles verbeeld had  Ze probeerde zo ver mogelijk afstand van hem te nemen. 'Wat kan het jou wat schelen?' snauwde ze, De grote kater gromde geirriteerd 'Nou sorry dat ik mijn clan genoten geef' blafte hij naar de zwart witte poes, Lekker vriendelijk was ze was het haar tijd van de maand ofzo?

'Nou sorry dat ik mijn clan genoten geef' blafte de kater. De kattin siste naar hem en liet haar staart om haar middel heen slaan. 'Wil je echt weten hoe het met me gaat? Fijn! Ik sta hier in de bosjes te huilen. Wat denk je zelf?!' Spuugde ze naar hem. Haar staart werd dik en ze keek weg. Waarom precies nou een kater? Haar oceaanblauwe ogen keken naar haar poten. Ze reageerde al niet meer op hem maar aan haar oren kon je wel duidelijk merken dat ze luisterde. Ze geen zin in nog een discussie met nog een kat. Niet op dit tijdstip. 'Ga maar terug jagen, wandelen of wat je ook aan het doen was.' mauwde ze. Haar stem nogsteeds diep van dat snikken. Konden ze haar ook geen tijd en privacy gunnen? StarClanverdomme.

'Wil je echt weten hoe het met me gaat? Fijn! Ik sta hier in de bosjes te huilen. Wat denk je zelf?!' Spuugde ze naar hem, Timber keek de kattin koud en streng aan wat was er mis met deze poes in starclans naam hij vraagt hoe het met haar gaat en zij word helemaal hysterisch, Misshien moet ze langs de medicine cat ofzo ' Ja daarom ging ik ook naar je toe en vragen wat er aan de hand was, Want ik denk hey misshien kan ik haar helpen maar goed het blijkt dat ik je beter had kunnen laten huilen' sauwde hij terug, Hij was niet bang om de waarheid te zeggen ja misshien kwam het een beetje rotig zijn strot uit maar hoe cares deze kattin snauwde ook alleen maar naar hem,  'Ga maar terug jagen, wandelen of wat je ook aan het doen was.' mauwde ze Timber ging daar niet op in hij moest en zal het weten hij ging niet weg voordat hij een sorot van sorry of wat dan ook ontangen kreeg van deze kattin want zo liet hij zich zelf niet behandelen.

' Ja daarom ging ik ook naar je toe en vragen wat er aan de hand was, Want ik denk hey misshien kan ik haar helpen maar goed het blijkt dat ik je beter had kunnen laten huilen' snauwde hij terug. Dat deed de poes niet veel. Dat was eigenlijk wat ze wou. 'Jammer hè? Dat je die verstandige keuze niet gemaakt had.' Zei ze. Normaal was ze nooit zo. Maar deze kater vroeg er simpelweg om. He enige wat haar irriteerde was dat de kater haar bevel negeerde. Ze bleef hem negeren en draaide de rug naar hem toe. Waar wachtte hij nog op? Dat ze op haar knieeën ging en om vergiffenis smeekte? Dat kon hij mooi op zijn buik schrijven, want zij moest eerlijk toegeven dat ze een trots type was en niet zo snel sorry zei. Whatever. Daar moest hij maar aan wenne. Deal with it.

'Jammer hè? Dat je die verstandige keuze niet gemaakt had.' Zei ze de kater snoof hooghartig 'Ja inderdaad ik had je beter in de bosjes laten rotten' siste hij koud, Hij mocht deze kattin nu al niet veel de bitchy dacht echt dat ze iets was en nul respect hij kreeg inderdaad de neiging om op te staan en weg te lopen, Waarom was ze ooit Angel genoemd? waarom niet snauwstep of bitchystep ja oke hij was niet erg goed met namen maar goed ze was zeker een engel meer een duiveltje ofzo ' Weetje ik wil jouw hoofd niet eens meer zien, Doei 'Angel'' expres legde hij veel nadruk op het woord angel, Want nee dat was ze niet.

'Ja inderdaad ik had je beter in de bosjes laten rotten' Jeetje, wat een jankbeer zeg. ' Weetje ik wil jouw hoofd niet eens meer zien, Doei 'Angel' Ze had echt geen zin in zulk kinderachtig gedoe. 'Ach wat deed mij dat nou pijn.' zei ze met een overdrijvende, acterende stem. Misschien kon ze hem zo trots en blij maken om zijn 'volwassen' praatjes. Het kon haar echt geen Mouseball schelen wat hij over haar dacht. Zolang hij haar maar verder met rust liet.