wat doe jij hier?!

Windflame lekker warm in haar nest. Windflame keek de warriorden rond. Iedereen was al wakker. Ja ze moest er ook maar eens uit. Ze rekte zich uit en liep naar buiten. Ze groeten een paar katten en liep naar de prooi stapel. Wat zou ze is nemen? Een konijn,vogel,waterrat,Eekhoorn? Doe toch maar een dik vet konijn. Ze pakte hem en at hem op. O wacht ze moest nu weg. Anders had ze grote kans om straks mee te moeten op patrouille! Normaal vond ze het niet erg en echt super leuk maar nu had ze geen zin hoor. Ze trippelde het kamp uit. De vieroom was ze al een tijdje niet geweest. De laatste keer was de grote vergadering van niet de vorige keer maar de keer daar voor. Ze trippelde het kamp uit. Achter haar hoorden ze een warrior tegen een andere warrior praten 'Ik vraag Windflame mee' Zei de ene 'Ja is goed'Werd er geantwoord door de andere warrior. Windflame sprinte weg. Ze wist niet hoe snel ze weg moest wezen. Ze rende naar de Vierboom. Ze ging zitten en relaxte. Toen rook hij een andere kat: RIVIER CLAN! Windflame stond in vecht stand. 'Laat je zien!' Zei Windflame.


-volgende post moet van skykit zijn daarna mag iedereen erbij-

De wind waaide nauwelijks, waardoor Skykit nieuwsgierig was geworden. Moonstream had iets gezegd over de sterren en dat dat haar ouders waren. Dat wou Skykit wel is beter bekijken! Nieuwsgierig liep de kitten naar buiten. Dit werd een nieuwe expeditie: een nachtexpeditie! En iedereen sliep, dus de kans dat Moonstream of Crookedstar haar weer terug kwam halen in het kamp, was heel erg klein. Trouwens, deze nieuwe expeditie zou haar misschien veel antwoorden op de duizenden vragen geven die ze had. Eerst wou ze weten waar die scherpe geur vandaan kwam die ze bij de grijze kater had geroken, toen ze eens dichtbij een pad was waar onwijs veel monsters waren geweest. Toen had Skykit angstvallig tegen de grond gezeten, om maar niet geraakt te worden. En toen was die grijze kater gekomen. Skykit wou er liever niet aan denken wat er daarna was gebeurd, want ze was vooral heel erg bang geweest. Maar ze was nu een paar dagen ouder, dus waarschijnlijk ook weer wat sterker, niet? Vol goede moed snoof Skykit. Ze was al buiten het gebied van RivierClan. Welke kant moest ze nu op? Skykit keek een beetje rond. Ze snorde zacht. Toen liep ze weer verder. Ze rook zachtjes. De stinkende beesten van de vorige rook ze, maar wel een eindje verderop. Dit betekende... Dit betekende... Dat haar neus zich al heel goed aan het ontwikkelen was! Blij met deze nieuwe vondst, deed Skykit een paar stappen naar links en toen naar rechts, wat op dansen moest slaan. Ze was iets rustiger toen er een geur binnen dreef die ze niet herkende, maar het was niet de grijze kater van vorige keer. Plat ging Skykit tegen de grond, terwijl ze een beetje naar voren probeerde te sluipen. De oudsten in het kamp zouden zich nu afgevraagd hebben of Skykit werkelijk niks van haar vorige uitstap had geleerd. Skykit vond het alleen maar leuk om katten te ontmoeten, behalve als ze zo eng deden als die grijze kater, dan wou Skykit het ook liever vermijden om iemand te ontmoeten. Nieuwsgierig stak Skykit's neusje uit de struiken, waarna haar beige oogjes ook volgden. Hé! De lucht kreeg een andere vorm! Met grote ogen keek Skykit naar de lucht. Bij het begin van de expeditie was deze nog donkerblauw geweest! Boos keek Skykit naar de lucht. Ze wou bijna een typische Skykit-opmerking maken, toen ze opeens oog in oog stond met een andere kat, die er blijkbaar ook over dacht om even te gaan kijken naar haar ouders. Ze schrok. Haar oortjes gingen plat en Skykit dreef langzaam een beetje naar achter. Toen kwam er een ontzettende adrenaline stoot en Skykit rende richting de kat. Ze sprong tegen de kat en viel weer terug op de grond. Het gras kietelde onder Skykit's pootjes en Skykit stond weer op, naar de poes kijkend. Waren ze nog altijd in RivierClan? Het leek onmogelijk. Deze poes rook nauwelijks naar RivierClan! Toen Skykit eens goed rook en knipperde met haar ogen, merkte ze dat haar fantasie was opgespeeld. Skykit viel in slaap. Ze werd gewekt door een dwingende stem. Skykit sprong op. Ze mauwde boos. Toen zag ze de blik van de poes voor haar pas. De geur was anders dan de hare. Was haar beeld van gisteren dan een visioen of zo? 'Hoe durf je me wakker te maken?' zei Skykit boos.

'Hoe durf je me wakker te maken!'Zei een klein poesje. Windflame keek verbaast'Wat doe jij hier! Je mag hier niet komen je bent veel te jong je kan geen toesteming hebben gekregen ga terug naar het kamp' Zei Windflame. Ze keek het kitten aan. Dat poesje mag hier eigenlijk helemaal niet wezen het is nog niet eens 3 manen zo te zien. Zijn ogen glimde in de mooie felle zonnenstralen. Hoe was dit poesje uit het kamp gekomen? Toestemming had hij zekker te weten niet gekregen dat was één ding wat zeker was. ze keek het poesje recht en scherp aan. Moest ze hem nou echt een stuk weg brengen ofzo? Wat was hier nou de bedoeling van? Ze zou het ook tegen Tallstar zeggen zodat hij het ook weet en mischien dat hij het ook aan Crookedstar vertellen.

Boos keek Skykit omhoog, naar een kat waarvan ze de geur niet kende. Plots kwam er een ander gevoel in haar op. Ze moest respect hebben voor deze kat! Skykit keek, nu iets meer respectvol, richting de kat. Haar oortjes gingen plat toen de kat haar ergens op terechtwees wat ze zelf ook wel had kunnen weten. Maar ze wou nog helemaal niet naar het kamp! Skykit keek richting de poes en voelde dat haar oortjes tegen haar kopje zaten. De felle zonnestralen zorgden ervoor dat Skykit iets wakkerder werd. Nu zag ze de poes ook beter. De vacht van de poes was wel mooi, maar de poes was veel en veel ouder dan haar. Skykit had al spijt dat ze zo gereageerd had op de poes. Ze moest respect voor de ouderen hebben! Ze wou niet zoals andere katten zijn. Ze wou respect hebben, ook voor andere Clans. Om eerlijk te zijn, wist Skykit de weg naar het kamp terug niet echt zo goed, maar daar wou ze de poes niet mee lastig vallen. 'Van welke Clan ben jij?' vroeg Skykit, de opmerking van de poes een beetje vergetend. Ze keek richting de poes. Ze kon geen gok uitbrengen, maar ze was al zeker niet van de Clan waar de grijze kater van was, die scherpe geur had de poes niet. Trouwens, die geur zou Skykit ook voor altijd bijblijven. 'Je hebt tenminste niet zo'n scherpe geur als de grijze kater,' zei Skykit, alhoewel deze poes vast helemaal niet wist over wie ze het had. Skykit kon de kater zo weer voor de geest halen. Maar vooral de tanden waren indrukwekkend geweest. Zou het... Zou hij van SchaduwClan zijn geweest? Die naam had ook een scherpe ondertoon, vond Skykit. Skykit keek richting de poes. 'Wat is jouw naam?' vroeg Skykit toen, omdat ze het fijner vond om iemands naam te weten dan diegene de hele tijd aan te spreken met wat het voor iets was. Zo vond ze 'de boomstronk' ook makkelijker dan 'dat bruine liggende ding'. Skykit keek richting de poes, met een vragende blik. Ze was al gaan zitten en had haar kleine staartje rond haar voorpoten gekruld. Als je Skykit was, dan was je laatste prioriteit terug naar het kamp gaan, al zeker als je net iets nieuws ontdekt had waar je weer, net zoals Skykit, duizenden vragen over had. Skykit keek nieuwsgierig richting de poes, zich van geen kwaad bewust. Waarom zou ze eigenlijk bang moeten zijn? Zo'n boze uitdrukking gaf de poes nu ook weer niet. In tegen deel. Ze gaf juist een lieve uitdrukking. Tja... Omdat Skykit geen ouders had, vond ze iemand die aardig tegen haar deed al heel erg gauw lief. Maar dat kon ook zijn omdat ze gewoon een kitten was en die waren soms nogal goed van vertrouwen. Skykit keek richting de poes. Skykit's ogen stonden groot. Haar pels was wel heel anders dan die van haar! Niet zo langharig, zoals Moonstream ook had en zij ook. 'Wie is bij jou de Clanleider?' was Skykit's volgende vraag, terwijl ze de poes met grote ogen bekeek.

Het poesje keek haar weer wat respectvoller naar haar. 'Van welke Clan ben jij?' vroeg het kitten. 'Ik ben van de windclan en jij van de rivierclan' Zei Windflame. 'Je hebt tenminste niet zo'n scherpe geur als de grijze kater,' zei het poesje. Windflame lachte. 'Van welke clan was die?' Vroeg ze lachend. Het poesje vroeg veel 'Wat is jouw naam?' vroeg het poesje. 'Windflame en wat is jou naam? En waarom ben je het kamp uitgegaan?' Vroeg Windflame. De zon scheen dus het was warm maar in de lucht was ook een warme wind. Het was schitterent weer. De bomen wuifde zachtjes heen en weer mee met de warme wind. De grassprieten kietelde haar voeten. De lucht was helder met één of twee wolkjes en de zon die de aarde verlichte met zijn mooie zonnestralen.

De lach van de poes was aanstekelijk, dus was het voor Skykit een soort toestemming om mee te lachen. Haar kleine, nieuwsgierige oogjes, lachten mee. De poes was dus van WindClan. Haar geur was niet zo heel scherp. Misschien stond WindClan daar wel bekend om. Ze knikte. Skykit was inderdaad van RivierClan. Maar misschien rook die poes dat omdat ze al wat ouder was en veel meer wist dan Skykit. Skykit wou ook heel veel weten. Dat kon ze dan later aan andere kittens uitleggen. Zo werd ze niet meer gepest. 'Volgens mij van SchaduwClan,' beantwoordde Skykit de vraag van de poes, die zich voorstelde als Windflame. Dat was wel een toepasselijke naam, voor als je in WindClan zat. 'Erg toepasselijk,' zei Skykit, terwijl ze in de lach schoot. Ze luisterde naar Windflame, naar diens vragen en beantwoordde die met: 'Ik heet Skykit. En ik ga altijd op expeditie, daarom ga ik het kamp uit. Ik wil meer weten en ik wil verkennen.' Bij haar naam, stak Skykit haar borst fier in de lucht, terwijl ze Windflame aankeek. Je kon overduidelijk merken dat Skykit blij was met haar naam. En zeker nu Crookedstar had beloofd dat ze een mooie naam kreeg. Skykit kon er nog niet goed over nadenken over welke naam ze wou krijgen, maar in elk geval geen Skyflame. Dat paste gewoon niet bij haar. Maar ze had bij de ceremonie wel opgemerkt dat Crookedstar prachtige namen kon verzinnen. Moonstream, Lightheart, Thunderpelt en Silverflower, waren zeer mooie namen en het paste ook wel bij de pas geworden krijgers. Skykit keek richting Windflame. 'Wie is jouw Clanleider?' vroeg Skykit nogmaals, omdat haar vraag daarnet nog niet beantwoord was. Ze keek richting Windflame. Waarschijnlijk wist die de naam van de RivierClanleider al wel. Als ze wist dat Skykit RivierClan was, wist ze ook wel de leider. En als ze die niet wist, dan vond Skykit dat wel raar, want Windflame wist heel erg veel. Nieuwsgierig keek Skykit richting Windflame. 'Jij bent al wel groot!' zei Skykit, terwijl ze met grote ogen het lichaam van Windflame bekeek. Het was echt al een volwassen poes. Zo wou Skykit er later ook wel uitzien, maar dan met haar eigen vacht natuurlijk, anders zou ze veel te veel op Windflame lijken en dat zou ze niet fijn vinden. Trouwens, volgens Skykit zou niemand het fijn vinden als ze op elkaar leken. Dan konden andere katten je moeilijk uit elkaar houden. Of toch niet? Windflame had een rare geur, waarschijnlijk WindClan, maar daar bovenop had ze ook een geheel andere geur. Was dat nu een lichaamsgeur? 'Wat is een lichaamsgeur?' vroeg Skykit zich hardop af. Bij Skykit was het voor de katten die bij haar waren eerder de vraag wanneer ze zou stoppen met vragen stellen en wanneer ze al genoeg verkend had. Voor Skykit waren deze vragen heel gemakkelijk te beantwoorden, namelijk: nooit!

Het kleine poesje lachte toch ook even met haar mee, ze had nieuwsgierige oogjes en dat vond Windflame wel grappig. Natuurlijk was dit kleintje van de Riverclan, ze kende die geur omdat ze vaak langs de grens patrouille liep. Als apprentice had ze dat allemaal al geleerd en dit kleintje zou he vast ook nog wel leren als ze apprentice werd. Toen het poesje zei dat ze dacht dat de kater van ShadowClan was knikte ze even. '' Dat zou heel goed kunnen, die hebben een zeer scherpe geur.'' Zei ze geduldig en keek het kleintje recht aan. Bij het noemen van haar naam schoot het kleine poesje in de lach en even wiebelde Windflame met haar snorharen. ''Erg toepaselijk.'' Zei het kleine poesje en Windflame grinnikte nu zelf ook, het kleintje had wel gelijk. ''Ik heet Skykit. En ik ga altijd op expeditie, daarom ga ik het kamp uit. Ik wil meer weten en ik wil verkennen.'' Bij het noemen van haar naam stak het kleine poesje haar borst fier vooruit en Windflame glimlachte eventjes. '' Nou aangenaam Skykit.'' Sprak ze rustig en keek Skykit weer aan. '' Maar wat vind jouw Clanleider ervan dat je zomaar weggaat, en je moeder. Weet je niet hoe gevaarlijk het hier kan zijn?'' Ze sprak met een serieuze toon en legde haar staart over haar voetjes. Ze zou haar eigen kits nooit alleen het kamp laten verlaten, en deden ze dat wel dan zou ze echt kwaad worden. Toen vroeg het kleine poesje wie haar Clanleider vas en ze grinnikte. Skykit was wel heel erg nieuwsgierig. '' Mijn Clanleader was Tallstar maar is nu Hollystar, en die van jou is Crookedstar.'' Zei ze geduldig alsof ze tegen een apprentice sprak. Ze zag hoe het kleine poesje nieuwsgierig naar haar keek en ze bleef rustig zitten. '' Jij bent al groot!'' Zei het poesje terwijl ze met grote ogen naar haar keek. Windflame snorde geamuseerd en knikte, '' ja maar ik ben ook al een krijger hé.'' Zei ze rustig. '' Ik weet zeker dat jij ook zo groot zal worden als je groot bent.'' Ze keek eens goed naar het kleine poesje. Ze had best een mooie vacht een een goede bouw, ze zou later een prima krijger worden. '' Wat is lichaamsgeur?'' vroeg het poesje, waarschijnlijk voor zichzelf maar ze sprak het hoorbaar uit. Windflame keek even om zich heen. '' Nou je hebt natuurlijk je eigen clangeur, bij mij die van de WindClan en bij jou die van de RiverClan.'' Begon ze en dacht eventjes na. '' Maar daar bovenop heb je natuurijk ook een geur van jezelf, als we dat niet zouden hebben zouden we elkaar nooit kunnen herkennen.'' Ze keek het kleine poesje weer eens aan, '' iedereen heeft een lichaamsgeur, en zo kunnen we elkaar overal herkennen, als je blind bent is dat het enige waar je op kan rekenen.'' Legde ze nog steeds geduldig uit. Ze keek heel rustig in de ogen van het poesje en vroeg zich af hoeveel vragen er nog zouden komen.

Aandachtig en vrolijk luisterde Skykit naar wat Windflame vertelde. Daar zat wel iets in! Haar oren waren even plat gegaan bij wat Windflame gezegd had over Crookedstar en haar moeder. 'Nou, om jou vraag te beantwoorden,' begon Skykit en haar oortjes gingen plat en recht. 'Ik ben mijn mama kwijt, die slaapt in elk geval niet meer bij mij en haar geur is niet aanwezig en Crookedstar bemoeit zich vrij weinig met mij. Volgens mij heeft hij het niet eens door als ik weg ben. Niemand heeft het denk ik door, dus dat maakt het makkelijk voor mijn expedities!' zei Skykit vrolijk, wat er eigenlijk half en half op wees dat ze zelf dondersgoed wist dat dit eigenlijk niet mocht. Ze keek blij naar de poes, alsof ze de loterij had gewonnen en dat nu met alle Clans wou delen. Ze was zich van geen kwaad bewust. Thunderstorm of Moonstream waren nog niet gekomen. Ze rook ook niemand anders van haar Clan in de buurt. Weer nam ze de grootte van de poes in zich op. Het was leuk om te zien hoe groot de poes was. De poes was ook zo geduldig. Skykit wist zeker wie ze later wou worden: Windflame! Nee... Ze wou toch liever Redfang zijn. Of toch Moonstream? Ze wou de geduldigheid van Windflame, de snelheid en oplettendheid van Redfang en de prachtige, glanzende pels van Moonstream. En ze wou ook de lenigheid van Thunderstorm erven en de doorzettingsvermogen van Lightheart. Want Lightheart, die kon helaas niet meer jagen. Die had iets aan haar pootje. Of was het nu iets anders? Skykit kon het zich in elk geval niet meer herinneren. Ze ging Lightheart snel eens een bezoekje brengen. Zo was Lightheart tenminste niet alleen! Skykit keek naar Windflame. 'Ik wou dat ik ook zo geduldig als jou was,' zei de poes en ze liep naar Windflame toe. Ze drukte haar kleine flank tegen het grote lijf van Windflame aan en begroef haar neusje met licht gesnor tegen de borst van Windflame. 'Nee, eigenlijk wil ik een moeder,' zei Skykit en ze ging achterwaarts terug en zakte neer op haar kont. Ze keek naar Windflame en een paar fonkelingen waren in haar ogen gekomen. Haar oortjes waren plat gegaan, allebei aan een kant, dus niet achteruit. Dat zag er vast nog droeviger uit dan dat ze plat waren en het was een tactiek die alleen Skykit kon uitvoeren. Tenminste, als ze de anders kits droevig zag worden, dan hadden die meestal naar achtergelegde platte oortjes. Dan was zij dus uniek met oren! Haar oortjes gingen direct weer recht. 'Ik ben uniek met oorbewegingen!' zei ze vrolijk.

De opmerking over haar moeder en Crookedstar viel verkeerd bij het jonge poesje en het kleintje legde haar oren plat. ' Nou, om jou vraag te beantwoorden,'' begon Skykit en Windflame keek haar rustig aan. . ''Ik ben mijn mama kwijt, die slaapt in elk geval niet meer bij mij en haar geur is niet aanwezig en Crookedstar bemoeit zich vrij weinig met mij. Volgens mij heeft hij het niet eens door als ik weg ben. Niemand heeft het denk ik door, dus dat maakt het makkelijk voor mijn expedities!'' Het jonge poesje zei het met een vrolijkheid waarvan Windflame schrok. Hoe kon een kit blij zijn dat er niemand voor haar zorgde of om haar gaf. Ze keek het poesje strak aan. ''Weet je wel wat je zegt? Crookedstar weet heus wel wie je bent en ook de andere katten van je clan, alleen sommige hebben niet altijd tijd om maar altijd met kist om te gaan.'' Haar snorharen trilden terwijl ze dacht aan haar eigen kits, zij had alle tijd voor ze en zolang ze geen apprentices werdern bleef ze alle tijd hebben. Ze hoefde geen warrior klusjes meer te doen, maar toch miste ze het wel een beetje. Het feit da ze het kamp en dus haar kittens even had verlaten was omdat ze gewoon wat rust wilde. ''Ik wou dat ik ook zo geduldig als jou was,'' Zei het kleine poesje en ging tegen Windflame aanzitten en begroef haar neusje tegen haar borst. Ze schrok hier een beetje van, normaal gesproken deden kist van een andere clan dit niet, maar ze stribbelde niet tegen en keek rustig op het kleintje neer voor ze antwoord gaf. '' Als je later groot bent zul je leren om geduld te hebben, dat kan altijd goed van pas komen als je ooit je eigen apprentice krijgt.'' Zij had zelf nog geen apprentice maar haar eigen moeder had haar geholpen haar gedudl te kweken, dit voordat ze stierf. ''Nee, eigenlijk wil ik een moeder,'' zei het kleine poesje en liep weer naar achteren en zakte op haar kont. Windflame was ontzet door die woorden, hoe kon ze dat zeggen? Ze staarde het kleintje aan, '' je weet echt niet wat je zegt!'' Zei ze een beetje geschrokken. Het kleine poesje legde haar oren opzij en Windflame keek even moederlijk. Als he een kitten van haar eigen Clan as geweest had ze haar zo opgenomen zoals ze ook met Scarkit had gedaan maar dit was een Riverclan kit en dat kon ze dus niet maken. Tenzij het kleine poesje zelf wilde vertrekken maar dat was maar zelden zo. ''Ik ben uniek met oorbewegingen!'' Zei het kleine poesje terwijl haar oren weer vooruit schoten en Windflame keek haar rustig aan. '' Iedereen is uniek, dat is altijd al zo geweest en het zal gelukkig altijd zo blijven.'' Zei ze rustig en keek Skykit aan. '' Ik zou het niet eens aan kunnen zien een exacte kopie van mezelf rond te zien lopen!'' Ze keek het kleine poesje nog steeds recht aan.

Vrolijk glimlachend keek Skykit naar Windflame, zich van geen kwaad bewust dat ze hier was en welke woorden ze gebruikte. Ze keek naar de langharige poes. Hé, zij had ook zo'n langharige vacht! Maar ze waren geen familie, dat wist ze zeker. Ze keek schuin naar de poes. Ze begreep niet waarom Windflame zo geschrokken reageerde op alles wat ze wilde. Was het nu zo raar dat ze een moeder wou? Ze keek met plat achteruit gelegde oortjes naar Windflame, terwijl er allemaal vragen in haar hoofd drongen. Ze likte beschaamd over haar borst en snorde zachtjes. 'Ik wel! Dan had ik een tweelingzus! Dan kon ik daar gezellig mee op expeditie,' zei ze, terwijl ze vrolijk naar de poes keek. Vreemde geuren drongen haar binnen. Een opvallende scherpe geur en een iets luchtere geur, maar ook een licht verbrande geur. Ze draaide haar kopje naar de verbrande geur. Was dat de DonderClan, waarover vele RivierClankatten spraken als zij daar langs kwam? Windflame was van WindClan. Dat was dus die iets luchtere geur. Ze keek naar de mooie poes. Zij wou later ook zo'n figuur hebben. Dan kon ze in bomen klimmen. Ze had al eens geprobeerd om in een boom te klimmen, maar dat ging haar toch iets moeilijker dan gewenst af. Ze moest altijd haar scherpe nagels tegen die boom zetten en dan ook nog kracht zetten om omhoog te gaan. Dat was toch veel te moeilijk? Of bestonden er tegenwoordig middeltjes die je daarmee konden helpen? Misschien was het een idee om op een grotere kat te klimmen en dan je nagels aan een tak te klauwen. Terwijl er allemaal ideeën kwamen in Skykit's hoofd over hoe je nu het beste een boom kon beklimmen en wat het veiligste was, merkte ze niet dat de geur van Windflame langzaam impact op de hare begon te krijgen, mede dankzij ze zo dicht tegen Windflame aanzat. Als iemand anders het zou ruiken van een andere Clan, dan zou zij wel eens het gespreksonderwerp kunnen worden op een Grote Vergadering en zou Crookedstar aangeklaagd kunnen worden. Deze dingen drongen allemaal niet tot haar door, mede dankzij ze ook nog maar een kit was, expedities hield zonder gevaar te bekennen en erg luchtig over de andere Clans dacht, terwijl haar eigen Clan juist heel vijandig konden reageren tegenover de andere Clans. Ze keek naar Windflame. 'Hoe heten jouw kits?' vroeg ze, terwijl ze met een schuin kopje naar de poes keek. Ze zou haar wel als moeder willen. Ze had geduld, was lief en had tenslotte zelf ook kits, waarmee ze dan kon spelen. Maar haar hart lag bij RivierClan!

Met een volle bek met verse prooi kwam Moonstream weer terug in het kamp om haar lading op de hoop erse prooi te leggen toen een van de moederkatten aankwam rennen en vlaak voor haar neus stopten. 'Heb jij Skykit gezien?' vroeg de moeder kat en keek haar onrustig aan. Moonstream schudden haar kop en wist niet wat ze moest zeggen en trippelde naar de hoop toe en loosde daar de lading en draaide zich om. 'Ik zal helpen met haar te zoeken. Ze zal vast niet er zijn met die kleine pootjes?' grapte Moonstream en stoof het kamp weer uit en dronk de lucht in met open bek. De geur van Skykit was flauw, maar ze rook hem goed genoeg om deze te kunnen volgen. Met een snelle sprint renden Moonstream weg achter de geur van Skykit aan! Ze sprong over rotsen en boomstammen die her er der verspreid lagen. Ze stopte even toen de geur sterker werd en ze merkte dat deze naar vierboom leiden. Moonstream was verwondert dat zo'n jong kitten met hun korte pootjes daar helemaal heen had kunnen lopen? Met tandje erbij renden Moonstream nog sneller en voelde zich eigenlijk lichterlijk boos worden op de jonge kit. Vlakbij Vierboom rook ze nog een geur die van de windclan. Met haren die vol schrik overeind gingen staan stormde ze het grasveldje waar vier grote eikenbomen omheen stonden. Ze zag een onbekende poes vlakbij Skykit en Moonstream gromde luid ruchtig naar de windclan kat om duidelijk te maken dat ze er niet van gedient was dat die kat zo dichtbij Skykit stond. Nu stonden haar haren rechtovereind en vol dreiging. Haar ogen waren vol vuur die er bijna uit sprongen. 'Als ikjowu was zou ik die kit nu met rust laten en weg gaan!' gromde Moonstream en renden naar het tweetal toe en ging voor Skykit staan met hoge rug en een dominante houding. Ze wilde niet dat Skykit ook maar iets over kwam en hoopte stiekum dat ze haar mentor mocht worden, maar dat zou Crookedstar moeten beslissen! Moonstream legde haar oren plat tegen haar kop waardoor ze nog dreigender over zou komen en zwiepte woest met haar staart en sloeg haar nagels uit in de grond. De poes leek niet vijandig, maar je wist maar nooit met een andere clan?

[ik las weer eens verkeerd xD]

Windflame schudde even haar vacht uit en keek rond. Toen gleden haar ogen terug naar het jonge kitten. Even besefte ze dat ze haar verkeerd had verstaan. '' Je bedoelt je wilt wel een moeder? ik verstond het verkeerd, maar iedereen wil natuurlijk een moeder. Zelfs ik,'' zei ze een stuk vriendelijker dan ze eerst had gedaan. '' Sorry dat ik net zo onaardig deed,'' verontschuldigde ze zich. Even boog ze haar hoofd en keek het kleine kitten recht in de ogen.Nadat ze had gezegd nooit een kopie van zichzelf te willen hebben gaf Skykit het tegenovergestelde antwoord. ''Ik wel! Dan had ik een tweelingzus! Dan kon ik daar gezellig mee op expeditie,''het klonk duidelijk vrolijk en Windflame grinnikte even. '' Je weet niet wat je zegt,'' zeg de poes geamuseerd. Maar even dacht ze na, waar zou haar zus nu zijn. Ze zou zeker de naam Summerkit niet meer dragen, leefde ze eigenlijk nog? Dit waren vragen die altijd door haar gedachten schoten. Wat zou ze er veel voor over hebben om gewoon iets te kunne horen over haar, dat ze leefde en haar warrior naam die ze droeg. Maar niks had ze ooit nog gehoord na hun toch naar Vierboom. Daar had hun vader Windflame meegenomen naar de WindClan en Summerkit keerde terug bij de ThunderClan. Maar het verleden kon niet veranderd worden dus moest je er gewoon niet meer aan denken. Windflame keek naar haar lijfje, ze was blij haar oude formaat weer te hebben, want met een buik vol kittens kan je echt geen sprintje trekken. Ze wist dat als het jonge kitten langer zo bleef zitten ze helemaal naar haar zou ruiken. windflame wist wel hoe je een geur kon wegwerken maar wist dit kleine kitten dat wel? Want als dit ontdekt werd zouden ze haar kunnen denken dat ze opeens een oogje had op een riverClankat en dan zou ze Pantherface, haar kits en haar Clan kwijtraken. Dat was wel het laatste wat ze ooit wilde. De stem van Skykit bracht haar weer met haar gedachten bij het nu. '' Hoe heten jouw kits?'' vroeg Skykit en Windflame keek haar aan. '' Nou we hebben Shadowkit, Windkit, Rosekit, Pantherkit. dit zijn mijn eigen kits en ook heb ik nog Scarkit om voor te zorgen, zijn moeder werd gedood door een das net als zijn zusje. Toen waren mijn kitten nog niet geborem maar sinds die dag zorg ik voor hem. Hij is echt lief voor de anderen en voor mij,'' zei ze en keek naar Skykit. Ze hoopte dat ze haar niet bang had gemaakt met het verhaal van Scarkit. Dat zou ze nooit hebben gewild. ''Als ik jou was zou ik die kit nu met rust laten en weg gaan!'' Een boze stem deed Windflame opschrikken en ze richtte haar open op een jonge RiverClan poes. De ogen van de poes stonden cijandig maar windflame bleef haar kalm aankijken. '' Ik deed haar niks hoor, '' begon ze zacht te spreken. '' Of is het verboden om een praatje te maken met anderen?'' vervolgde ze scherp. '' Dat jullie dan niet in staat zijn een Kitten in het kamp te houden is niet mijn probleem, maar zolang zij een kit is zal niemand haar kwaad doen, zo zegt de Warrior Code. En ik ben een krijger die zich daaraan houdt en jij zal toch wel best weten hoe het zit nietwaar?'' Windflame keek strak en ongevreesd in de ogen van de onbekende poes. Ze was jonger dan dat ze zelf was, misschien niet veel maar wel wat. En hoewel de poes er kwaad uitzag was Windflame bij lange na niet onder de indruk, ze had voor hetere vuren gestaan dan dit. '' En ik laat me echt niet becommandered door een of andere gek die op me af komt stormen,'' sprak ze nog kalm. De enige die haar com becommanderen waren Hollystar en de Deputy van de WindClan, verder moest iedereen zijn mond tegen haar houden.

Iets aan deze poes deed haar aan Divestream denken en haar haren gingen plat liggen, maar haar houdign bleef hetzelfde en ze duwde Skykit iets achteruit. 'Je hebt een scherpe tong voor een windclan, maar praten is niet tegen de Warrior code.' Stemde Moonstream er met tegen zin mee in, maar ze bleef op haar hoede. De poes bleef rustig zitten en leek helemaal niks te willen ondernemen. Als door een geur die haar voorbij dreef vertelde haar dat ze rustig moest worden. Het was de geur van haar moeder die langs dreef en haar geheel rustig stemde. Ze waren op vierboom en daar konden alle katten in vrede komen en dat wist ze wel, maar ze maakten zich vaak zorgen om Skykit. Haar houding liet ze varen en nam een wat ontspannende houding aan en ging naast Skykit zitten en gaf het kleintje een lik over het oor. 'En wat jouw betreft als je weer eens op pad gaat neem dan iemand mee!' Miauwde Moonstream streng tegen Skykit en ze keek het kleintje even boos aan. Ze wilde niet dat Skykit ook eens ten val zou komen aan een vos, das of hond die in het bos zo nu en dan rond liepen. Ze had immers zelf ook de tanden van een vos moeten voelen omdat ze zo stom was geweest om midden in het woud in slaap te vallen! Moonstream keek weer naar de windclan poes en knikte haar vriendelijk toe. 'Sorry voor mijn uitval van net, Skykit bezorgt de clan vaak problemen, maar dat deed ikzelf ook vaak, maar er loop een vos bij ons in het gebied en daarom moeten we onze kittens beter in de gaten houden, maar Skykit weet op de een of andere manier steeds weer weg te glippen.' Zei Moonstream met haar gebruikelijke kalmere stem en ze zwiepte haar staart om het kitten heen. Ze was blij dat Skykit niks was gebeurd, maar ze had zich de laatste keer tegen over een andere kat zo onhandelbaar gedragen dat het leek te blijven, maar ze wilde dat veranderen. 'Mijn naam is Moonstream en wie ben jij als ik vragen mag?' Vroeg Moonstream uit pure nieuwshierigheid en ze keek de windclan poes rustig aan.

Geamuseerd keek Skykit naar Windflame en luisterde aandachtig naar haar verhaal. 'Ik word niet gedood door een das hoor. Daar is mijn vacht veel te dik voor!' zei de poes zelfverzekerd en ze stak trots haar borst naar voren, om haar vacht een beetje meer te laten zien. Ze rook de geur van RivierClan en keek op. Ze zag Moonstream. Luid snorrend en niet wetend wat er aan de hand is, ging Skykit geduldig achter Moonstream zitten en volgde de conversatie tussen de twee poezen. Ze leken wel... boos. Haar oortjes gingen treurig naar beneden. Ze keek naar Moonstream en luisterde met een schuin oortje. 'Ja, Moonstream,' zei ze met hangende oortjes. Ze vond het jammer dat Moonstream zo streng deed. Zo kende ze de poes helemaal niet, maar het zou wel nodig zijn, zeker? 'Dat is Windflame!' beantwoordde Skykit de vraag voor Windflame en ze snorde. Ze vond het fijn om onder de staart van Moonstream te zitten en drukte haar eigen flank dichter tegen die van de poes aan. Ze vond het dan ook raar dat ze eerst zoveel rivaliteit tegenover elkaar getoond hadden. Waarom mochten Clankatten niet gewoon vreedzaam met elkaar omgaan? Waarom deed Moonstream eerst zo en nu zo? Haar oortjes bewogen heen en weer en ze piepte zachtjes. 'Jullie zijn niet lief tegen elkaar,' merkte ze op een typische kitten-toon op. Haar oortjes bewogen nogmaals heen en weer en geamuseerd keek de kleine kit van Windflame naar Moonstream.

- Sorry, echt geen inspiratie meer -

''Ik word niet gedood door een das hoor. Daar is mijn vacht veel te dik voor!'' Zei het kleine poesje en Windflame grinnikte even. '' Dassen zijn sterker dan je denkt hoor,'' mauwde ze vriendelijk en keek het poesje aan. Ze wist het ook wel. De net gearriveerde onbekende poes legde haar oren in haar nek en duwde het kitten naar achteren. ''Je hebt een scherpe tong voor een windclan, maar praten is niet tegen de Warrior code.'' Stemde de poes in en Windflame knikte met haar kop. De jonge poes was er niet helemaal blij mee, maar veel kon ze er niet aan veranderen. Het was nou eenmaal zo. Even keek de jonge moederpoes om zich heen en rook even goed, ze rook niet nog meer RiverClan geuren en ontspande zich een beetje. Als ze zich als een gespannen veer bleef voorhouden zou de onbekende poes het wel verkeerd op kunnen vatten. Maar de zilveren poes liet haar houding varen en gaf het kitten naast haar een lik over de kop. ''En wat jouw betreft als je weer eens op pad gaat neem dan iemand mee!'' Zei de poes streng tegen het kitten en even moest de jonge moederpoes een tegenspraak onderdrukken. Het was tenslotte nog maar een kitten. Het jonge poesje liet haar oren zakken eneven kwam er een steek van medeleiden in haar op jegens het kleine poesje.De zilveren poes keek weer naar haar en knikte vriendelijk. ''Sorry voor mijn uitval van net, Skykit bezorgt de clan vaak problemen, maar dat deed ik zelf ook vaak, maar er loop een vos bij ons in het gebied en daarom moeten we onze kittens beter in de gaten houden, maar Skykit weet op de een of andere manier steeds weer weg te glippen.'' Windflame luisterde naar de rustigere woorden van de poes en knikte. '' Met die vos moeten we zeker oppassen,'' murmelde ze en dacht even aan haar eigen kittens. Ze knipperder even met haar ogen en keek naar Skykit. '' Maar vergeet nooit dat ze een kitten is, en kittens hebben er altijd een handje van om weg te glippen. Daar kan je nu eenmaal niks aan doen.'' Zei ze rustig en even trok er een glimlach rond haar witte snuit. Ze keek de zilveren poes weer aan. Zij sprak zelf uit ervaring, haar kittens waren er ook wel eens vandoor geglipt. Maar ze kon het zich ook voorstellen hoe bezorgd de moederkatten wel niet waren. ''Mijn naam is Moonstream en wie ben jij als ik vragen mag?'' Vroeg de zilveren poes die dus Moonstream heette. Maar voordat ze zelf kon antwoorden sprak Skykit al voor haar. ''Dat is Windflame!'' Zei het kleine poesje en snorde. Windflame keek Moonstream aan en knikte rustig. '' Dat klopt, ik heet Windflame.'' Sprak ze rustig en gaf een lik over haar schouder. Ze keek weer naar het kleine poesje dat weer praatte. ''Jullie zijn niet lief tegen elkaar,'' merkte het kitten op. Op een toon die ze maar al te vaak had gehoord, een kittentoontje. Langzaam haalde de jonge moederpoes haar schouders op en kee naar Moonstream. '' Tja, zo zit het vaak nu eenmaal met katten van andere Clans,'' mauwded ze rustig en knipperde opnieuw.

Skykit sprak voor de gevlekte poes dat doen kon en Moonstream keek het jong even aan, maar er lag geen boze blik in en ze draaide haar kop naar de poes die Windflame heten. Moonstream knikte beleefd en draaide haar blik even weer naar Skykit. 'Ja kittens zijn soms zo glad als een aal.' merkte Moonstream op en duwde haar snuit even tegen de wang van Skykit aan en keek daarna weer naar Windflame die nog wat zei. 'Skykit dat begrijp je pas als je een leerling word en zo niet dan als je een volwaardige Warrior geworden bent.' zei Moonstream op een neutrale toon en ze keek haar even vanuit haar ooghoek aan. De zon werd bedekt met een dikke laag wolken die er nog redelijk wit uit zagen, maar er kwamen donkere wolken achteraan. Moonstream keek even naar de lucht, maar de wind was nog te zacht om een echt gevaar te zijn.