just a christmas parody [Fairfath]

Zijn poten zonken diep in een stuk verse, witte sneeuw. Weer sprong hij opnieuw op en liet zijn witte poten samensmelten in het dik pak sneeuw. "Jingle bells Jingle bells." Hij keek in een plas water en greens naar zichzelf "Christmas all the way." Hij trok wat met een wenkbrauw en maakte een sisgeluidje "Hot!" Hij keek op en keek om zich heen, was daar iemand? Maar hij zag niemand dus sprong weer opzij en liet zich op zijn rugvallen "whiiiieee" hij begon te rollen en zuchte weer, rustig keek hij omhoog. Sneeuw was echt wel zijn lievelingsding. Maar niemand, ik herhaal niemand, mag dit zien.

OCC; omg hij voelt zich terug kit xD zo was hij voor zijn vader en moeder hem kil maakten

Een vreemde geur had de aandacht van de kattin getrokken. De geur van een eenling, maar ook weer niet helemaal. Het liefst was ze de confrontatie niet aangegaan, maar de Clan stond op een. Voorzichtig volgde ze de richting van de geur. De sneeuw kraakte onder haar witte pootjes. Gelukkig viel ze niet heel erg op, gezien ze grotendeels wit was.
Al snel merkte ze een zwart witte kater tussen de witte deken op. Het rolde door de sneeuw en leek de tijd van zijn leven te hebben. Hij kwam ook niet bepaald gevaarlijk of vijandig over. Misschien kon ze hem vriendelijk verzoeken het territorium te verlaten? Vechten was iets waar ze absoluut geen ster in was, en dat wist ze. "Ehm, pardon," begon ze zachtjes. De poes probeerde zich wat te vermannen en besloot haar volume op een iets duidelijker niveau te brengen. "Wat doe je hier op RiverClan territorium?" Haar stem klonk niet boos of bedreigend. Het klonk gewoon of ze hem een simpele vraag stelde.

Al de spieren in zijn lijf verstrakte en laag kwam er een gromgeluid uit zijn keel, iemand had hem dus wel gezien. Hij sprong recht en zette zijn vacht dik om de poes met gespleten, kilgroene ogen aan te kijken. "Gaat jouw niets aan." het klonk nog niet heel vijandig maar het klonk zeker niet vriendelijk. Hij schudde met zijn achterpoot waarbij een pak sneeuw van zijn poot op de grond viel. "Heb jij niets beter te doen?" Hij was best geirriteerd, want hij had het best naar zijn zin gehad.

Een beetje onzeker over wat ze moest doen deed de poes een stapte achteruit. De kater leek niet de vriendelijkste te zijn. Hij rook dan ook niet naar een Clankat. Een soort eenling geur vermengd in wat anders. "D-dit is wat ik moet doen." stotterde de poes, onrustig zwiepend met haar pluizige staart en biddend naar StarClan dat hij haar niet zou aanvallen. "Dus ik verzoek je om dit territorium te verlaten." het kwam er zachter uit dan de bedoeling was. God, waarom moest uitgerekend zij een buitenstaander tegenkomen.