Desire {Geboortetopic}

_{Zwijgend gleed haar blik van haar poten naar haar buik. Dat al aardig opgezwollen was. Niet dat ze zich daar zorgen voor moest maken. Het was ongeveer haar derde à vierde nestje. Dus veel ervaring had ze wel. Toch galmden de stemmen van vroeger door haar kop. 'Je bent nu veel te oud om kittens te krijgen.' Ondanks dat de kattin zelf lichamelijk best wel oud was, was haar geest tamelijk jong en reckless. Waaronder ook haar koppigheid. 3 of 4 kittens kon ze nog wel aan. Ze zal haar bests doen dat de kittens nog in haar buik beter werden dan al die andere mislukkelingen. Eternity kneep een oog dicht bij het voelen van krampen gevolgd door anderen. De pijn was nog verdraaglijk aangezien ze eraan gewend was geraakt. Al wist ze wat dit betekende. Het was tijd. Het kon niets anders. De kattin bleef redelijk kalm tegen de tijd dat ze zich verstopte achter Barn Two. Nog een pijn golfde door haar lichaam. Ze slaakte een zucht. Dat verminderde de pijn. Uiteindelijk ging ze liggen op de harde vloer. 'Let's get this over with,' gromde ze in stilte. Voordat ze zich focuste op de bevalling.

- Open voor familie van Eternity, kittens mogen reageren als het hun gezegd is}

Cyber had een vreemde geur geroken eenmaal hij terug van jacht in het bloodclankamp aankwam. Zijn prooi, een dikke rat, had hij vlak voor hij het kamp in ging even lekker opgepeuzeld waarna hij zijn vacht dik zette en poot in het kamp zette. Zijn neusvleugels zetten zich open voor de herkenbare geur op te vangen, en zo volgde hij het kamp door die geur. Eenmaal hij dieper in het kamp zat wist hij het zeker, Eternity ging bevallen. Dat moest hij toch gemerkt hebben? Dat haar buik dik stond? Nou ja hij was zo in colère geschoten dat hij het waarschijnlijk niet gemerkt had. Hij walgde van extra familie, of toch zeker als het om een nestje van Eternity ging. Zijn -oh god- moeder. "Zo zo de heeft besloten weer een nestje mislukkelingen op de wereld te zetten." Cyber keek haar vuurspuwend aan "Nou ja, op mij na dan." zei hij, zelf ingenomen.

Ze was kwaad nee pissneidig ze kon het niet geloven ' Darling she is sush a whore' klonk het door haar hoofd een, Hoe kon ze? de kinderen die ze al had kon ze niet eens aan en dan was ze weer zwanger? Brats nagels boorde in de grond ze hield zich in erg in het liefst wilde ze nu naar haar moeder toe stormen en haar doden en de kitten's te redden hun leven zouden toch alleen maar waardeloos zijn, Brat zag de cyber naar de witte kattin toe liep hij zei iets maar wat kon ze niet uitmaken ze was te ver weg, 'Niks goed dat kan ik je verzekeren' klonk een stem vervolgens Brat zuchte maar haar cyan blauwe ogen keken de witte kattin nog steeds koud en kwaad aan, Dat was het Brat stond op en stormde naar haar toe en ging naast Cyber staan ' You whore' siste ze zachtjes ' I feel bad for you're kits they don't deserve a mother like you, No one doese...'

_{Ze had haar moeder wel gezien, hoor. Toen het in het kamp begon te stinken naar bevallende kat wist Zira wel wat er aan de hand was. Haar wenkbrauwen knepen zich samen in een frons en ze haalde haar neus op. Het stonk echt heel erg. Kon ze niet ergens in het mensengebied bevallen, of zo? Zijzelf was zo netjes geweest om het ergens anders te doen dan hier. Maar oké, dat was misschien ook niet helemaal expres gegaan. Maar Zira kraakte haar mamsie graag af, aangezien dat wederzijds was. Toen ze zag dat Cyber en Brat zich samenvoegde achter barn twee. Met een walgende uitdrukking in haar rode ogen trippelde ze erop af en keek het witte mormel aan. "Raad is wie er gezellig bij ons in de barn komt, Bratje!" miauwde ze op een sarcastisch opgewekte toon. Yes, dat werd echt een feest. "Weet je, Eternity -" de commander gebruikte expres de naam van de witte poes en niet de term 'moeder' "Ik heb echt de sterke drang om jou met je pasgeboren kits het kamp uit te schoppen. Uit het oog uit het hart, laten we maar zeggen." miauwde ze laag. Het was best een goed idee.}

Haar moeder lag in barn 2. Ze hoorde daar op dit moment verschillende stemmen uit komen. Was de bevalling al begonnen? Ze had er straks weer concurrentie bij, maar ze was gelukkig niet meer de jongste 'mislukkeling', hoe haar moeder Heather noemde. Ik wed dat ze blij was dat ik de enigste kitten en het nest waar ik in zat was. De stemmen werden luider zodra ze binnenkwam.
Ze zag haar moeder als een wit spook in haar nest liggen. Daaromheen stonden een paar van haar 'mislukte' half-siblings. Ze waren de bevallende Eternity aan het opfokken. ''Guys, halloooo, er is hier iemand aan het bevallen he!'' Probeerde ze haar moeder te verdedigen. Ze bereidde zich er alvast voor een opmerking van haar moeder naar haar kop te krijgen. Ze was het inmiddels gewend maar het deed nog steeds pijn. Ze wilde graag dat haar moeder haar mocht. Het was immers haar moeder!

_{Al wankelend was ze haar moeder achterna gelopen. Ze zag een grote witte poes op haar zij liggen, voor wist zij veel. Muta was jong, en ze kon nog niet zo veel begrijpen. Zodra ze vlakbij haar moeder was, ging ze zitten, en ze keek aandachtig naar wat er gebeurde. Haar moeder was samen met twee andere katten de ander aan het opfokken. Stiekem vond de jonge kitten dit vreselijk, maar ze durfde dit niet te zeggen, want ze wou dat Zira trots op haar kon zijn. Dus zat ze daar maar, aandachtig de bewegingen van de anderen volgende. Nog een ander kwam daar bij. Die kwam wel voor die poes op. Bevallen? Wat is dat? Een fronsje kwam op haar gezicht. Wat betekende dat? Uiteindelijk, na lange tijd na te denken besloot ze maar dat er geen andere mogelijkheid was dan vragen. "Bevwallen? Wat iws bevwallen?" Met nieuwsgierige oogjes keek ze naar de grotere en oudere katten. Ze wou het heel graag weten, want hoe meer je wist, hoe beter je was, toch?}

De kattin negeerde de rest. Natuurlijk ging Zira de heilige uithangen en Brat stoer doen nadat al haar tranen op waren. De witte kattin zweeg verder nadat haar andere dochter, Heather, hun probeerde volwassen te maken. Eindelijk iemand waar ze is hoop zag. Algauw kwam de waarheid van hoe 'goed' Zira als moeder deed tegen de tijd dat haar dochter aankwam. Ze kregen wel later hun spijt. Nu moest ze zich concentreren op haar komende kittens. In de hoop dat ze beter waren. Een steek van pijn overviel haar en voordat ze het wist was het eerste kleintje gekomen. Haar witte vacht was al rood van het bloed en ze schoof het kleintje tegen haar buik aan. 'Hugh,' fluisterde ze zachtjes het kleintje toe.

HUGH MAG NU POSTEN!
- Ik dacht dat ik het al gepost had
- Sorry voor korte post

Het was steeds krapper en krapper, het viel een beetje tegen dat het krab werd. Hij voelde hoe het weer overal begon te bewegen, even gaf hij een korte trap. Hij voelde hoe alles begon te duwen, hoe alles in de veilige zone veranderde. Het was tijd voor een verandering, hij was het daar best wel mee eens. Weer gaf hij een trapje, alles begon te bewegen en er zou een uitgang komen. Hij voelde hoe alles aan hem trok en hem vooruit duwden, het was nog al donker en zat al maanden vast in de donkere plek wat de baanmoeder heten. Het was vreemd, tot er ineens in de verte iets van licht te merken was. Iets van angst ging door zijn lichaam heen, een koude rilling ging over zijn natte vacht heen. Tot hij het licht kon bereiken en naar buiten ploften, op de koude grond. Er was veel licht en weinig donkerte, een piep van blijdschap kwam zijn mond uit. Zijn kleine roze mondje, hij voelde hoe hij langzaam dichter bij iets warms werd geduwd. Het rook daar lekker, zoete hele zoete zachte vloeistof. Hij zetten zich vast aan een tepel van de warmte en begon langzaam te drinken, hij voelde hoe de warmte zijn keel doorstroomde. 'Hugh,' fluisterde de zachte warmte zachtjes naar hem. Een zacht ongeïnteresseerde gespin kwam eruit. Hij begon steeds meer te drinken, dus hij moest de naam Hugh voortaan dragen. Iets van interesse maar ook van nieuwsgierigheid kwam er bij hem op, hoe zou het werken.. Hij wist niet eens hoe hij hier was gekomen, hoe alles was gebeurd..

Het duurde niet lang of Zira er bij kwam gevolgd bij haar dochter en nog een kat, Heather of zo iets 'Wat maakt het uit!' klonk een stem Kwaad, Brat boorde met haar cyan blauwe ogen in die van de witte kattin ze was stil nee ze nergeerde iedereen en toen ging alles heel snel, Voordat Brat het wist lag er een kitten naast de witte kattin natuurlijk zocht die kitten warmte en steun bij haar moeder, ' Hij moest eens weten' klonk een stem vervolgens, Brat keek even naar Zira en cyber en Griste toen naar de zwarte kitten, Ze redde hem al zal hij nog te jong zijn omdat te begrijpen, Ze drukkte de kitten tegen haar eigen vacht en wierp een vijandige blik naar de witte poes 'You dont deserve him' blafte ze naar de witte poes, ' She does'nt even deserve to live' brat grommde ' You will only ruin him'

als ik mag c; *kijkt naar derpy*

Cyber keek blazend naar deze gevlekte poes, merkent dat ze aan de kant van Eternity stond. Al snel gebeurde het.. er lag een kitten op de grond, een zwarte nog wel. Brat gritste deze weg en hield hem tegen haar eigen buik. Hij stond op, blies naar Eternity en ging bij brat staan, half voor de kitten. Deze kitten verdiende een betere opvoedster, zoals Brat bijvoorbeeld. Deze had zelf kittens op het moment, dus zij wist wel hoe het moest.;

Hugh zat rustig nog te drinken, het proefde zo lekker. Het was warm en veilig of ja zo voelde het aan, hij sloeg zijn oortjes naar achteren. Hij probeerde gewoon zijn trek te stillen maar hij had nog trek, alleen hij slaagde een piep toen hij ineens werd opgepakt. Hij voelde de kou en rilde door de wind, hij was nog nat van het bloed en het andere spul tot hij ineens bij een andere warmte en geur lag. Het voelde warm, hij kroop langzaam dicht tegen de vacht aan omdat hij het koud had. Hij probeerde de warmte dichter op te zoeken om zo tussen de vacht te kruipen, zijn oren sloeg hij weer in zijn nekje. Vele gebrabbel hoorde hij maar verstond er amper iets van, amber een woord amber een naam. Hij hoefde het niet te horen, hij wilde het niet eens tot hij iets in een bewegingen wel verstond het blazen. Dat moest iets van woeden betekenen en het was best dichtbij, hij kroop tussen de warmte vandaan en besloot ergens in de kou te liggen. Hij was gewoon erg lui en had geen zin om tussen een gevecht te komen en bleef dus rillend in de kou te liggen, zacht piepend.

Heather keek toe hoe haar broertje werd geboren. Een beetje jaloers natuurlijk want je zag dat haar moeder vertedert fluisterde tegen haar netgeboren zoon. Opeens pakte haar gestoorde half-zus de kit af. 'You dont deserve him.' Zei Brat tegen haar moeder. 'You will only ruin him.' Natuurlijk had Brat gelijk, maar zoiets doe je een bevallende poes toch niet aan? Ze ging zitten en keek hulpeloos toe. Ze voelde zich zwak want Cyber en Brat waren én in de meerderheid, én tien keer meer ervaren dan zij.

_{Een jonge, irritante poes kwam erbij kijken. Zira wist niet eens wie het was - ze had overal familie, alsof ze één grote termietenzwerm waren die niet bestreden kon worden. Ze walgde ervan; dat Eternity dacht dat het normaal was om met iedere kater die ze tegenkwam te slapen.
"Bevwallen? Wat iws bevwallen?" Oh nee, oh hell no. Het jonge stemmetje van Muta deed haar opkijken en meteen kwam ze overeind. "Dat is wanneer je kindjes krijgt. Dat hoef je niet te zien, het is heel vies." miauwde ze snel en pakte haar kitten op, waarna ze snel terug de barn in trippelde en deze daar neerzette. Hopelijk zou Muta daar blijven, want anders zou deze zeker haar eerste trauma oplopen.
Toen ze terugkwam was de witte kattin al van haar eerste kitten bevallen. Met een blik van afschuw keek ze naar het mormel. Nog een halfsibling, hoppa. En waarschijnlijk kwamen d'r nog een aantal aan. Brat griste de zwarte rat van z'n moeder weg en met een goedkeurende blik keek ze naar haar jongere zusje. De kit kroop echter na een tijdje weer weg en lag nu half dood te gaan door de kou, althans, daar leek het op. Meteen kwam Zira overeind, haar moederlijke instinct die ze nu zo ongeveer tot de max ontwikkeld had nam het over en ze sloeg haar staart rondom het zwarte hoopje niks. Zolang Eternity het maar niet kreeg, dat plezier gunde ze de kattin niet.}

Ze keek naar haar zoon en gaf hem een paar likjes. Plots leek Brat weer het lef vandaan te halen het kleintje van haar af te pakken. De witte poes siste hatelijk. 'You dont deserve him. You will only ruin him' Ze keek toe hoe Cyber erbij kwam staan. "Wat weet jij ervan als je niet eens je eigen kinderen kan opvoeden." gromde ze vijandig naar de rode poes. Haar dochters waren sirieus een ramp. Ze keek toe hoe Zira nu de zwarte kitten afpakte. Ze versmalde haar ogen tot spleetjes. Ze mocht nu aan het bevallen zijn. Maar als ze zeker de kracht voor had zouden haar kinderen een draai om hun oren krijgen. Ze spoorden gewokn niet helemaal. Haar blik ging naar haar buik. De volgende kitten kwam. Het was een kater. "Scarlett." miauwde ze buiten adem. Ze keek naar haar andere kinderen en legde haar poot voor haar tweede kitten. Als iemand het is weer waagde haar tweede kitten af te pakken kreeg diegene een mooie litteken voor later. Ze was heus niet bang voor een paar klappen.

&Scarlett mag posten!