It's alive with the beating of young hearts

De welbekende steken gingen plotseling door haar lichaam heen. Fawnstep had deze donkere nacht nietsvermoedend bij haar kittens gelegen. Maar toen ze een paar minuten geleden wakker was geworden met pijn in haar buikje wist ze al hoe laat het was. Ze had er een andere Queen bijgeroepen en deze had haar dochtertjes weggehaald. Ze had hen nog wat zachte woorden toegefluisterd dat alles goed was en dat ze elkaar later vannacht weer zouden zien, maar dat ze nu groot moesten zijn en met de andere Queen mee moesten gaan. Met een trillerige ademhaling had ze haar kop weer neergelegd in haar nest, daar gingen ze dan, opnieuw. De eerste keer was geen rustige bevalling geweest, met alle drama van Ashdrizzle. De tweede keer was al helemaal een hel geweest, met de BloodClan kat die twee van haar dochtertjes op brute manier vermoord had, en nu was de derde keer. De derde keer was met de weet dat deze kittens hun vader nooit zouden kennen. Fawnstep kneep haar oogjes dicht, ze moest nu sterk blijven voor haar kittens..

- Littlestream first

Fawnstep liet haar oogleden dicht zakken, waar was ze eigenlijk mee bezig. Ze bezorgde haar clan zoveel problemen achter elkaar, ze zette kittens ter wereld die nooit gelukkig op zouden groeien. Hun vader was dood, dood zonder dat ze hem goed gekend hadden en in dit laatste geval zelfs geboren worden terwijl hun vader er al niet meer was. De afspraak die ze met hem had gemaakt over het eerste nest, dat ze niemand mocht vertellen wie de vader was, had ervoor gezorgd dat haar oudere dochters haar waren gaan wantrouwen. Het leek wel een beetje alsof ze klaar waren met hun zogenaamde moeder. Want Fawnstep wist best dat ze geen goede moeder was geweest, en dat zou ze nooit worden ook. Littlestream stond plotseling naast haar nest, waardoor ze even moest slikken en haar ogen kort opende en weer sloot. "Ik heb me beter gevoeld.." mauwde de zwarte kattin. Mager als een vissengraat en met amper energie voor deze bevalling lag ze daar.

Fawnstep beet even kort haar kiezen op elkaar toen er een lichte steek door haar buik heen ging, het zou vast niet lang meer duren. De zwarte Queen kreeg voor een kort moment een waterige glimlach op haar gezicht, maar toen vertrok deze weer een beetje van de pijn. Haar grijze zusje duwde wat kruiden naar haar toe en beval dat ze deze op moest eten. Fawnstep deed het niet graag, maar misschien maakte het deze bevalling minder pijnlijk dan de vorige, die ze midden in het woud had moeten doen terwijl een BloodClan poes toekeek en met haar pasgeboren jongen speelde. Twee waren er toen gedood, deze keer was ze niet van plan om er één te verliezen. Dat mocht gewoon niet. De vraag kwam of de vader hier niet hoorde te zijn, Littlestream's steam klonk kritisch en Fawnstep snapte wel waarom. Voor een kort moment bleef ze stil. "Little.. ik moet iets vertellen.." murmelde ze zachtjes en sloot haar ogen. "Hun vader.. is.. niet meer.." Ze sloot haar ogen en haalde zich zijn gestalte voor. "Thrushdive is de vader van dit nest, net zoals van mijn vorige." Die waren nu net vijf manen oud en het zou niet lang meer duren voordat ze het nest mochten verlaten. Maar Fawnstep bleef met een verlenging van op haar beurt weer vijf manen nog in de nursery, want deze kittens die nu ter wereld kwamen waren de volgende waar ze voor moest zorgen.

De steken werden plotseling erger. Fawnstep kromp wat in elkaar en kneep haar ogen dicht. Het boeide haar niet meer wat Littlestream vond van het feit dat ze nu twee nesten zo vlak achter elkaar - wat nooit gezond kon zijn - van een kater kreeg die ondertussen al dood was en die al een partner en kittens had gehad. Ze wilde helemaal niet weten wat anderen van haar vonden. Vroeg of laat zou het in de clan toch wel bekend worden. De steken werden in elk geval heviger per seconde. Uit ervaring wist ze dat dit het moment was dat de eerste kit onderweg was. En ondanks dat ze op meer stressvolle momenten had moeten bevallen, was deze er toch weer een waar ze bang voor was. De eerste keer was met een heel gestrest sfeertje in de nursery, en tevens haar eerste keer. De tweede keer was met een Bloodclan poes erbij geweest, terwijl twee van haar pasgeboren dochtertjes genadeloos afgemaakt waren. Fawnstep kromp nog iets verder in elkaar en begon te persen. De geur van bloed was overweldigend. Maar toen voelde ze het, de eerste kit kwam ter wereld. Instinctief boog ze haar kop en begon het kleine geval droog te likken, de steken waren voor even gestopt. Toen ze bezig was met de vacht van de kit likken, merkte ze op dat het precies op Thrushdive leek. Een brok vormde zich in haar keel. Zou het..? Het was haar eerste zoon. Voorheen had ze enkel dochters ter wereld gebracht, maar dit katertje wat als twee druppels water op zijn vader leek was haar eerste zoon. "Thrushkit," mauwde ze daarom ook en voelde hoe er tranen in haar ogen kwamen.

Echter duurde het niet lang of ze voelde hoe de volgende kitten al protesteerde om naar buiten te komen. Fawnstep liet haar kop weer in het mos ploffen en richtte enkel een korte blik op haar zusje, die had natuurlijk gehoord hoe ze haar zoon zojuist genoemd had. En de hele clan zou het binnenkort weten. Een trillerige ademhaling verliet haar keel terwijl ze verder ging met de bevalling. Het duurde dan ook niet lang voordat ze de tweede kit ter wereld had gebracht. Ze boog haar nek weer en haalde een keer opgelucht adem, ook deze leefde. Ze begon het jonge ding schoon te likken en zag dat deze dochter een zelfde vacht had als zijzelf. Voorzichtig glimlachte ze, en een naam schoot haar al snel te binnen. "Magpiekit," noemde ze deze dochter. Net zoals de eerste kit vernoemd naar een vogel, toch als een licht eerbetoon aan hun vader.

Een volgende welbekende steek ging door haar buik heen. Het leek niet erg krachtig, dus met een beetje hoop kreeg ze maar drie kittens dit keer. Haar ademhaling was nogal onregelmatig omdat ze niet bepaald in een goede conditie was op dit moment. Ze was vernoemd omdat ze al acht kittens onder haar hoedde had, en de sfeer in de clan erg gespannen was met alle ziektes de laatste tijd. Fawnstep sloot haar ogen en voelde hoe de derde kit ter wereld kwam. Eigenlijk was ze moe en wilde ze blijven liggen, maar ze wist dat ook deze kit schoongemaakt moest worden en een eerlijke kans verdiende op leven. Daarom boog ze voor de derde keer haar kop en begon ze het zwart-witte poesje te likken. Ze leek sprekend op de moeder van Thrushdive, Shrewstar. Misschien zouden het uiterlijk van deze kit en haar eerste zoontje wel de doorslag geven voor een hoop katten, misschien zouden ze nu snappen dat hij de vader was van haar nestje. En de link met haar vorige nest zou waarschijnlijk ook wel gelegd worden. "Starlingkit," mauwde ze toen zelfverzekerd maar vermoeid. Ook vernoemd naar een vogel, en de stiekeme hint als dezelfde voorletter als haar oma erin.