Riverpaw was gewoon om de zelfde tijd op hoe hij altijd opstond, op zon hoogten. Hij was altijd veel te lui om gewoon zijn taak te vervullen, hij rekte zich uit en trippelde rustig de APP. Den uit. Hij voelde weer de koude sneeuw onder zijn poten, steeds bij een nieuwe zet kraakten het. Slechte jachten zouden het worden door al dat geluid, zijn staart zwiepte heen en weer. Hij wilde eigenlijk proberen of hij met zijn staart het sneeuw zou kunnen weg vegen met zijn staart, alleen het had weinig zin toen hij zag de hoeveelheid van de sneeuw eigenlijk was. Ook daarvoor was hij te lui geworden, hij hield niet zo van het koude weer. Dus een beetje observeren kon geen kwaad. Eigenlijk zocht hij naar meerdere katten, gewoon lekker kletsen. Gewoon de zorgen opzij schuiven, eigenlijk had hij nooit echt zorgen of stress. Hij vond het wel grappig om te zien hoe iedereen zich altijd zorgen maakten, hij stond buiten. Hij viste iets kleins uit de prooi stapel, hij moest eigenlijk nog een gesprek met zijn mentor Underwater maar die leek op een vreemde wijze verdwenen te zijn. Hij was wel ergen benieuwt hoe zijn mentor hem actief wilden maken, want hij had er zelf niet zo'n zin in. Hij besloot te gaan liggen in de sneeuw, de kou drong zijn vacht in. Ergens had hij het nu wel erg koud, heel erg koud.
~Eerste post voor Severlight
Onderwerp: Runnin on ice 
zo 27 dec 2015 - 11:45