I can call you a second mom

Met een kleine muis tussen zijn kaken bereikte de apprentice de nursery. De laatste dagen waren het vooral de Elders geweest die hij prooi had gebracht, maar vandaag was het de nursery die aan de beurt was. En daarmee bedoelde hij vooral Brightspots, de queen die hem had grootgebracht. Hij had gehoord dat ze, sinds de inval van Bloodclan, nog geen enkele stap buiten de nursery had gezet, dus hij ging haar zelf een prooi bezorgen aangezien ze zelf geen prooien meer ging halen. Hij liet het beestje met een plof vallen bij haar nest. "Kijk eens wat ik heb gevangen voor je!" mauwde hij trots tegen Brightspots. "Dit is één van de dikste sinds Leafbare is aangebroken." Hij liet zijn blik naar de poes gaan en vervolgens nog eens naar de kittens, die bij haar in het nest lagen.

Eerste post Brightspots

De ogen van Brightspots stonden de laatste tijd anders. Alert en angstig. Ze lag alleen bij haar kittens, in de nursery. Ze zette geen stap buiten de nursery en haar kittens mochten dat ook niet van haar. Haar oudere kittens en pleeg kittens brachten haar het eten. In dit geval kwam Tallpaw langs met een prooi. "Wat goed van je, Tallpaw," snorde ze. Terwijl ze overeind kwam en het prooi aan nam. "Dat heb je goed gedaan, je bent een uitstekende jager," snorde ze warm, terwijl ze een hapje nam. Vervolgens scheurde ze wat vlees van het muisje af en legde deze voor haar kittens. Die moesten ook eten. Brightspots produceerde nog nauwelijks melk en haar kittens waren nu drie moons. Dit kwam mede door stress en angst.

"Wat goed van je, Tallpaw," De apprentice snorde even bij het compliment dat ze hem gaf. "Dat heb je goed gedaan, je bent een uitstekende jager," "En ik zal morgen ook voor je gaan jagen!" voegde hij er enthousiast aan toe. Hij liet even vluchtig zijn tong over zijn borst gaan en keek vervolgens terug naar de hoopjes vacht naast haar. Ze waren al zo hard gegroeid sinds hij ze voor het laatst gezien had. Toch vroeg hij zich af hoe deze kittens eigenlijk aan hem gelinkt waren. Siblings waren het niet. Hoe werd dat andere nu ook alweer gezegd? "Ze zijn al zo groot." zei hij met bewondering en zette een klein stapje naar voren. Toch hield hij een behoorlijke afstand aan. Hij was deze ochtend namelijk Sinclaw tegen gekomen. Hij had de geur uit zijn vacht gekregen, maar je wist maar nooit wat er in achter gebleven was.