Lets take a look aroud our territorium.

Gisteren had Hollystar een ceremonie gehouden, Waarbij hij de mentor was geworden van Ravenpaw. Vol trots keek hij door de den, Iedere dag ging hij Ravenpaw trainen, totdat deze klaar was voor zijn warrior naam. Hij stond op en rekte zich uit. Vandaag ging hij Ravenpaw hun territorium laten zien. Hij was van plan met Ravenpaw overal heen te gaan en deze alles uit te leggen over de gebieden hier. Hij liet Ravenpaw fourtree zien en de grenslijnen tussen hun en de andere clans. Hij stapte de den uit en keek even naar de Leaderden, Waar hollystar sliep. Hij grinnikte kort, Hij had veel respect voor zijn leidster. Hollystar was moedig en een sterke poes. En bovendien waren ze samen Apprentice geworden, Die tijden waren nog eens goed, De tijden zonder zorgen. Hij had wel vaker gezien hoe Tallstar naar Hollystar keek, toen was ze nog hollypaw. Hij grijnsde kort, en liep ondertussen naar de apprentice den. Hij stak zijn kop door de ingang en miauwde even luid. "Ravenpaw. Kom je?" Hij trok zijn hoofd terug en liep alvast naar de uitgang van het kamp. Steeds keek hij even over zijn schouder of Ravenpaw hem kon volgen. "Vandaag ga ik je ons territorium laten zien, Ravenpaw" Sprak hij luid uit, zodat de apprentice hem duidelijk kon horen. Bij de uitgang ging hij zitten en sloeg hij zijn staart voor zijn poten. "Kom mee." Hij stond op en liep het kamp uit. Meteen kwamen ze op de open vlakte van Windclan. Hij grinnikte kort. Al snel kwam de grote steen in zicht. Hij wenkte met zijn staart naar de grote steen. "Wie als eerste daarop is?" Sprak hij uitdagend uit, terwijl hij begon te rennen en Ravenpaw even de tijd gaf om op de steen te komen, en sprong er daarna op. "Dit is de grote steen" Sprak hij luid uit terwijl hij Ravenpaw aankeek.

[Ravenpaw & Raintail]

-sorry voor mijn late reactie ik ben net terug van een kamp-

Ravenpaw knipperde even met zijn ogen de zon straalde al fel en streek over zijn zachte pels waardoor er een licht gespin uit zijn keel rolde. Hij dacht opgewonden aan gisteren want vanaf toen was hij oficieel een apprentice en had hij een mentor: Raintail. Ravenpaw keek enorm naar hem op en terwijl hij over het mos in de apprentice den stuiterde dacht hij aan wat hij zou leren in de training. In al die opgewonden gedachten hoorde hij bijna niet dat zijn naam werd geroepen:´Ravenpaw, kom je?´ Ravenpaw keek op en zag nog net raintails bruine kop terugtrekken uit de den ingang. Ravenpaw stormde vol verwachting naar buiten waar zijn mentor op hem zat te wachten. "Vandaag ga ik je ons territorium laten zien, Ravenpaw" zei raintail luid, Ravenpaw keek hem met grote ogen naar zijn mentor een draafde achter hem aan. Ze stonden weer stil voor de kamp uitgang. "Kom mee" mauwde Rainen ze stoven samen het windclan territorium in.Op de droge vlaktes groeide hier een struikje heide en stond wat gras. Al snel dook er en grote gekartelde vorm op in het landschad: de grote rots. De oudere apprentices hadden Ravenpaw er al over vertelt, het was een enorm rotsblok in het midden in een open veld. "Wie als eerste daarop is?" miauwde zijn mentor uitdagend met een knikje naar de steen. Ravenpaw knikte enthousiast en schoot als een pijl naar het rotsblok toe en sprong er stuntelig op, Raintail sprong rustig op het rotsblok en ging naast zijn apprentice staan. Toen ze samen op het rotsblok stonden zei Rain: "Dit is de grote steen" "Waauuw" piepte ravenpaw en hij keek om zich heen over de lange vlaktes. "Waar gaan we nu heen?" vroeg hij en hij wiegde opgewonden heen en weer.