Met de seconde ging het harde waaien, haar snorharen drukte tegen haar wangen aan door de krachtige wind die door het Twolegplace heen blies. Dikke vlokken sneeuw vielen met een snelle tempo naar beneden en hadden haar hele lichaam bedekt. Steeds sneller begon de poes te rennen door de stille stegen van de Twolegplace, de harde grond was vervangen door ijs en even gleed de member bijna uit. Met gespleten ogen tuurde ze rond, was er niet ergens een schuilplaats voor de sneeuwstorm?! Weer begon ze te rennen,maar nu naar een open vlakte waar veder op een klein houten twolegnest tevoorschijn kwam. Scourge dank u! Zo snel als ze kon sprintte naar het oude twolegnestje die er verlaten uitzag. Het hout was verrot en er hingen wat planken los, wat ook weer een opening gaf. Snel wurgde ze zich naar binnen en schudde zich goed uit. Vlokken sneeuw vlogen in de rond, en belande op de houtenvloer waar ze weer naar water veranderen. Een zucht rolde over haar lippen toen ze moeizaam in een hoekje liet naar poffen. Ze had het koud, haar spieren waren stijf, en ze was nat. Great, de poes gaf snel een paar likken over haar vacht toen ze zich oprolde in een balletje en haar ogen sloot.
Haar ogen schoten open toen een por in haar zij voelde, een grom reees diep uit haar keel toen ze opsprong en in de gevechtshouding dook. Haar nagels schoten uit haar hulzen en haar lippen waren opgetrokken tot een grauw zodat haar tanden open een bloot waren. Haar rode ogen boorde in de van de kat, en het duurde ventjes tot ze door had dat het Tornado was. Haar oren schoten omhoog en haar nagels trok ze weer in, even bleef ze zwijgen en ging ze rustig zitten. Haar belittkende gezicht was zo gedraaid dat je alleen de goeie kant van haar gezicht kon zien. En dus haar wonden niet zichtbaar waren voor de kater. "Tornado.." Zuchtte ze, haar rode ogen waren gericht op haar poten. "I-ik.. Ik kon je niet redden! Oh wat ben ik stom geweest! Waarom was ik niet sneller geweest toen je de monster in werd gesleurd! waarom was ik die dag niet bij jou gebleven!? I-ik.. Ik was te laat, en.. de twee poging.. ik weet niet wat me bezielde! Ik kon je gewoon niet redden toen ik je eindelijk had gevonden.. I-ik i..ik..."